Wyrok Trybunału Konstytucyjnego, sygn. akt K 26/03.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.209.2035

Akt jednorazowy

Wersja od: 9 grudnia 2003 r.

WYROK

TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO

z dnia 24 listopada 2003 r.

sygn. akt K 26/03

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Andrzej Mączyński - przewodniczący,

Marian Grzybowski,

Ewa Łętowska,

Mirosław Wyrzykowski - sprawozdawca,

Marian Zdyb,

protokolant: Grażyna Szałygo,

po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 24 listopada 2003 r., wniosku Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej o stwierdzenie, że:

1) art. 13 ust. 7 zdanie drugie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 140, poz. 938, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718 i Nr 119, poz. 1252, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 110, poz. 1189 i Nr 154, poz. 1784 i 1800, z 2002 r. Nr 126, poz. 1070 i Nr 141, poz. 1178 oraz z 2003 r. Nr 65, poz. 594 i Nr 137, poz. 1303) jest niezgodny z art. 227 ust. 5 Konstytucji RP, dlatego że przewiduje powoływanie, w określonej sytuacji, poszczególnych członków Rady Polityki Pieniężnej na okres krótszy niż ustanowiona w wyżej wymienionym przepisie Konstytucji sześcioletnia kadencja członków tej Rady;

2) art. 13 ust. 8 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim przewiduje możliwość ponownego powołania do składu Rady Polityki Pieniężnej w sytuacji, gdy poprzednie powołanie nastąpiło w trakcie kadencji, jest niezgodny z art. 227 ust. 5 Konstytucji RP,

Orzeka:

1. Art. 13 ust. 7 zdanie drugie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 140, poz. 938, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718 i Nr 119, poz. 1252, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 110, poz. 1189 i Nr 154, poz. 1784 i 1800, z 2002 r. Nr 126, poz. 1070 i Nr 141, poz. 1178 oraz z 2003 r. Nr 65, poz. 594 i Nr 137, poz. 1303) jest niezgodny z art. 227 ust. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Art. 13 ust. 8 ustawy powołanej w punkcie 1 w części, w jakiej przewiduje możliwość ponownego powołania do Rady Polityki Pieniężnej, jeżeli poprzednie powołanie nastąpiło w trakcie kadencji na okres krótszy niż 3 lata, jest niezgodny z art. 227 ust. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem skutków powołania dokonanego przed wejściem w życie niniejszego wyroku.