Wyrób machorki w prywatnych fabrykach wyrobów tytoniowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.28.173

Akt utracił moc

Wersja od: 1 marca 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 17 lutego 1923 roku

o wyrobie machorki w prywatnych fabrykach wyrobów tytoniowych.

Na podstawie art. 62 ustawy z dnia 1 czerwca 1922 r. o monopolu tytoniowym (Dz. U. R. P. № 47 poz. 409) uzupełniając rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 29 października 1922 (Dz. U. R. P. № 100 poz. 916), zarządza się co następuje:

§ 1. Prywatni fabrykanci wyrobów tytoniowych, którym po myśli §§ 516 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 29 października 1922 r. (Dz. U. R. P. № 100 poz. 916) zezwolono na dalszą produkcją tychże wyrobów w okresie- przejściowym, są tem samem uprawnieni również do fabrykacji machorki pod warunkiem zastosowania się do osobnych przepisów, wyszczególnionych w niniejszem rozporządzeniu.

§ 2. Pod określeniem machorka należy rozumieć tytoń krajany, tarty lub kruszony, otrzymany z liści tytoniowych krajowego pochodzenia z ewentualną domieszką zagranicznych liści tytoniowych koloru ciemnego. Domieszka powyższa, którą mogą również stanowić odpadki (ogonki, okruchy i t. p.) liści zagranicznych, nie może przekraczać 10% ogólnej ilości surowca, użytego do tejże machorki. W wypadkach szczególnych może Generalna Dyrekcja Monopolu Tytoniowego zezwolić wyjątkowo na użycie domieszki w większym procentowym stosunku niż podano powyżej.

§ 3. 1 W miejsce liści tytoniowych krajowego pochodzenia można do wyrobu machorki użyć w całości lub częściowo również liści tytoniowych niemieckiego pochodzenia, to jest sprowadzonych z Niemiec i tamże wyplantowanych. Prywatni fabrykanci wyrobów tytoniowych, ubiegający się o prawo sprowadzania powyższego surowca z Niemiec, winni jeszcze przed zakupieniem tegoż surowca wnieść prośbę do Dyrekcji Polskiego Monopolu Tytoniowego i do prośby tej załączyć:

1) 2 egzemplarze próbek liści tytoniowych, które fabrykant zamierza zakupić;

2) potwierdzony przez przynależny urząd skarbowy akcyz i monopolów państwowych wykaz znajdujących się na fabryce ze pasów surowca przeznaczonego do wyrobu machorki;

3) potwierdzony jak wyżej wykaz wyrobu i sprzedaży machorki przez fabrykę w ciągu ostatnich 3 miesięcy kalendarzowych, poprzedzających miesiąc, w którym wniesiono podanie o pozwolenie na zakup surowca niemieckiego.

W razie przychylnego załatwienia powyższej prośby może fabrykant zakupić odnośną partje. surowca niemieckiego ściśle według przedłożonych poprzednio wzorów. Po dokonaniu kupna należy przedłożyć D. P. M. T. oryginalną fakturę z potwierdzeniem urzędowem przynależnej do miejsca zakupu niemieckiej Izby Przemysłowo-Handlowej, że wyszczególniony w fakturze tytoń został istotnie wyhodowany w Niemczech. Na podstawie tej faktury zostanie fabrykantowi wydane przez D. P. M. T. pozwolenie na sprowadzenie surowca do fabryki i przeróbkę na machorkę.

§ 4. Surowiec przeznaczony do wyrobu machorki winien być przechowany w oddzielnych magazynach. Również i fabrykacja machorki może się odbywać jedynie w osobnych lokalach, oddzielnie od fabrykacji wszystkich innych wyrobów tytoniowych.

W wypadkach szczególniej zasługujących na uwzględnienie może Generalna Dyrekcja Monopolu Tytoniowego zezwolić czasowo na wyjątki od postanowień niniejszego paragrafu.

§ 5. Na wyrób i sprzedaż machorki przez fabrykę prowadzone być winno osobne książkowanie, które przepisze właściwa izba skarbowa.

§ 6. Machorkę wolno puszczać w obieg handlowy jedynie w opakowaniach po 50 gramów; opakowanie może być wyrobione tylko ze zwyczajnego pakowego szarego papieru i winno zawierać na zewnętrznej stronie wielkiemi w oko wpadającemi czcionkami wydrukowany napis "Machorka", inne dopiski jak "tytoń krajany" i t. p. są niedozwolone. Próbki machorki, które podobnie jak przy innych wyrobach tytoniowych należy przed rozpoczęciem fabrykacji przedłożyć Generalnej Dyrekcji Monopolu Tytoniowego do zatwierdzenia, nie będą przez tą ostatnią aprobowane, o ile nie Odpowiedzą ściśle wszystkim ustalonym powyżej warunkom.

§ 7. Prywatnym fabrykom wyrobów tytoniowych, które dotychczas wyrabiały i wyrabiają machorką, pozostawia się okres czasu czterech tygodni licząc na dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, na urządzenia się w taki sposób, iżby czyniły zadość wszystkim przepisom niniejszego rozporządzenia. W okresie tym wolno powyższym fabrykom produkować machorką w sposób dotychczasowy z wyjątkiem tych wypadków, w których władza Skarbowa ze względu na jaskrawe niebezpieczeństwo interesów Skarbu; uzna za potrzebne wstrzymać fabrykowanie machorki aż do zastosowania się do przepisów niniejszego rozporządzenia.

§ 8. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 3 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 21 lutego 1924 r. (Dz.U.24.19.198) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1924 r.