Wypuszczenie biletów skarbowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.46.297 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 2 września 1939 r.

USTAWA
z dnia 24 marca 1933 r.
o wypuszczeniu biletów skarbowych.

Upoważnia się Ministra Skarbu do wypuszczania biletów skarbowych. Ogólna suma każdoczesnie znajdujących się w obiegu biletów skarbowych nie może przekraczać 10.000.000.000 złotych.

Bilety skarbowe są wolne od podatku od kapitałów i rent.

Bilety skarbowe mają wszelkie prawa papierów posiadających bezpieczeństwo pupilarne i mogą być używane do lokowania kapitałów osób pozostających pod opieką i kuratelą, jako też kapitałów fundacyjnych, kościelnych, korporacyj publicznych, kaucyj cywilnych i wojskowych.

Bilety skarbowe nie podlegają działaniu ustawy z dnia 26 lipca 1919 r. o utraconych tytułach na okaziciela (Dz. U. R. P. Nr 67, poz. 406) zgodnie z pkt 2 art. 13 tejże ustawy w brzmieniu ustawy z dnia 18 października 1921 r. (Dz. U. R. P. Nr 87, poz. 637).

Bilety skarbowe ulegają przedawnieniu po upływie lat 10 od dnia ich płatności.

(1)
Wysokość oprocentowania biletów skarbowych ustala Minister Skarbu w drodze obwieszczeń, ogłaszanych w Monitorze Polskim.
(2)
Wszystkie inne warunki emisji, a w szczególności wysokość odcinków oraz terminy wypuszczenia i płatności biletów skarbowych ustala Minister Skarbu w drodze rozporządzeń.
(3)
W razie sprzedaży biletów skarbowych za granicę bilety te mogą opiewać na pieniądze zagraniczne.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 Art. 1 zmieniony przez art. 1 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 2 września 1939 r. (Dz.U.39.87.548) zmieniającego nin. ustawę z dniem 2 września 1939 r.