Wyposażenie lokalu przeznaczonego do wykonywania działalności kantorowej oraz sposób prowadzenia ewidencji i wydawania dowodów kupna i sprzedaży wartości dewizowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2022.1765 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 23 sierpnia 2022 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW ¹

z dnia 24 września 2004 r.

w sprawie wyposażenia lokalu przeznaczonego do wykonywania działalności kantorowej oraz sposobu prowadzenia ewidencji i wydawania dowodów kupna i sprzedaży wartości dewizowych

Na podstawie art. 17d ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 309) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) niezbędne wyposażenie lokalu przeznaczonego do wykonywania działalności kantorowej;

2) sposób prowadzenia ewidencji i wydawania dowodów kupna i sprzedaży wartości dewizowych.

§  2. 

1. Lokal, w którym ma być prowadzona działalność kantorowa, zwany dalej "kantorem", powinien spełniać warunki techniczne i organizacyjne niezbędne do bezpiecznego i prawidłowego wykonywania czynności kupna i sprzedaży wartości dewizowych.

2. Kantor należy wyposażyć w:

1) umieszczoną na zewnątrz, w widocznym miejscu, nazwę "kantor", ze wskazaniem adresu oraz dni i godzin prowadzenia działalności kantorowej;

2) tablicę informacyjną przedstawiającą:

a) wykaz skupowanych i sprzedawanych wartości dewizowych oraz aktualne ceny (kursy) ich kupna i sprzedaży,

b) informację o wydawaniu dowodów kupna i sprzedaży wartości dewizowych, na okaziciela lub imiennych,

c) (uchylona);

3) rejestry kupowanych i sprzedawanych wartości dewizowych;

4) formularze druków wystawianych na dowód kupna i sprzedaży wartości dewizowych, zawierające dane określone w § 4 ust. 1, lub odpowiedni program komputerowy umożliwiający ich wydruk;

5) pieczątkę z nazwą i adresem kantoru oraz pieczątki imienne kasjerów;

6) (uchylony).

3. W kantorze należy zapewnić ekspozycję bieżących komunikatów Narodowego Banku Polskiego zawierających informacje o walutach będących przedmiotem obrotu.

§  3. 

1. Ewidencja, o której mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe, zwanej dalej "ustawą", obejmuje wszelkie transakcje i operacje powodujące zmianę stanu wartości dewizowych i waluty polskiej, w tym:

1) transakcje rozliczane w kantorze;

2) transakcje rozliczane za pośrednictwem rachunków bankowych;

3) transakcje rozliczane w części w kantorze i w części za pośrednictwem rachunków bankowych;

4) operacje przemieszczania wartości dewizowych lub waluty polskiej między kasą a rachunkami bankowymi.

2. W ewidencji, o której mowa w ust. 1, ujmuje się:

1) kolejny numer transakcji lub operacji;

2) datę zawarcia i datę realizacji transakcji lub datę przeprowadzenia operacji;

3) określenie rodzaju transakcji lub operacji: kupno, sprzedaż, zasilenie kasy z rachunku bankowego, odprowadzenie z kasy na rachunek bankowy;

4) sposób rozliczenia transakcji: wpłata do kasy, wypłata z kasy, wpłata na rachunek bankowy, wypłata z rachunku bankowego, rozliczenie za pośrednictwem rachunków bankowych;

5) nazwę i ilość wartości dewizowych lub waluty polskiej będących przedmiotem transakcji lub operacji;

6) kurs waluty i równowartość transakcji w walucie polskiej;

7) cenę jednostkową oraz wartość w walucie polskiej w przypadku transakcji kupna i sprzedaży złota dewizowego lub platyny dewizowej.

3. Jeżeli jedna transakcja jest rozliczana w więcej niż jeden sposób, każde rozliczenie należy potraktować i ująć w ewidencji jako oddzielną transakcję.

4. Wpis do ewidencji powinien być dokonany niezwłocznie po zawarciu transakcji lub przeprowadzeniu operacji, a jeżeli transakcja jest realizowana w innym terminie niż termin jej zawarcia, wpis uzupełnia się o datę realizacji transakcji niezwłocznie po jej zrealizowaniu.

5. Przedsiębiorca, prowadząc ewidencję w sposób określony w ust. 1-4, obowiązany jest zapewnić w każdym momencie możliwość ustalenia aktualnego stanu kasy w poszczególnych wartościach dewizowych i w walucie polskiej.

§  4. 

1. W przypadku obrotu walutą obcą dowody kupna i sprzedaży, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 3 ustawy, powinny zawierać:

1) kolejny numer dowodu;

2) imię i nazwisko osoby fizycznej lub nazwę (firmę) przedsiębiorcy lub innego podmiotu dokonującego transakcji;

3) miejsce zamieszkania i adres osoby fizycznej lub siedzibę i adres przedsiębiorcy lub innego podmiotu dokonującego transakcji;

4) cechy dokumentu tożsamości osoby dokonującej transakcji;

5) nazwę lub symbol oraz kwotę sprzedanych lub skupionych walut obcych;

6) kurs waluty i równowartość transakcji w walucie polskiej;

7) pieczątkę z oznaczeniem kantoru;

8) datę zawarcia transakcji i wystawienia dowodu;

9) pieczątkę imienną i podpis kasjera.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dowodów kupna i sprzedaży wydawanych w przypadku obrotu dewizami.

3. W przypadku obrotu złotem dewizowym lub platyną dewizową dowód ich kupna lub sprzedaży powinien zawierać oznaczenie postaci i ilości złota dewizowego lub platyny dewizowej, jednostkową cenę i wartość transakcji w walucie polskiej oraz oznaczenia określone w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 7-9.

4. Jeżeli dowód kupna lub sprzedaży ma być wystawiony na okaziciela, nie zamieszcza się w nim danych określonych w ust. 1 pkt 2-4.

§ 5. Przepisów § 4 nie stosuje się, jeżeli w związku z transakcjami kupna i sprzedaży wartości dewizowych są sporządzane pisemne umowy potwierdzające ich zawarcie lub są sporządzane inne dokumenty stanowiące zgodnie z przepisami o rachunkowości lub przepisami podatkowymi dowody ich zawarcia.

§ 6. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 3 września 2002 r. w sprawie warunków technicznych i organizacyjnych prowadzenia działalności kantorowej, szczegółowego sposobu prowadzenia ewidencji i wydawania dowodów kupna i sprzedaży wartości dewizowych oraz wzoru wniosku o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności kantorowej ((Dz. U. poz. 1274).

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.

¹ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 kwietnia 2022 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz.U.2022.939).