Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Wynalazczość pracownicza.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1956.3.21 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 22 września 1958 r.

Rozdział  I.

Przepisy ogólne.

W rozumieniu niniejszego dekretu:

1)
uspołecznionym zakładem pracy jest zakład pracy prowadzony przez Państwo, osobę prawną prawa publicznego, przedsiębiorstwo państwowe, centralę spółdzielczo-państwową, centralę spółdzielni, spółdzielnię albo przez spółkę, w której Skarb Państwa, przedsiębiorstwo państwowe lub osoba prawna prawa publicznego posiada udział wynoszący ponad 50% kapitału zakładowego,
2)
pracownikiem jest osoba wykonująca pracę dla uspołecznionego zakładu pracy na podstawie stosunku publiczno-prawnego, umowy o pracę lub o dzieło albo na podstawie umowy zlecenia,
3)
wynalazkiem jest nowe rozwiązanie zagadnienia technicznego, na które może być udzielony patent i które może znaleźć zastosowanie w gospodarce narodowej,
4)
udoskonaleniem technicznym jest nowe rozwiązanie zagadnienia technicznego, które nie będąc wynalazkiem ulepsza albo usprawnia w uspołecznionym zakładzie pracy procesy technologiczne zarówno w zakresie produkcji, jak i usług, konstrukcję maszyn, narzędzi i urządzeń technicznych, albo wprowadza nowe, korzystne ukształtowanie produktu;
5)
usprawnieniem jest ulepszenie, które bezpośrednio wpływa na bardziej wydajne wykorzystanie w procesie technologicznym maszyn i urządzeń technicznych, narzędzi pracy, materiałów i siły roboczej, nie zmieniając jednak istotnie konstrukcji maszyn, urządzeń, narzędzi lub procesów technologicznych, albo wprowadza korzystne zmiany w zakresie organizacji produkcji bądź usług w uspołecznionym zakładzie pracy.
1.
Udoskonalenia technicznego nie uważa się za nowe, jeżeli przed zgłoszeniem go w uspołecznionym zakładzie pracy było w tym zakładzie pracy stosowane lub uprzednio zgłoszone przez inną osobę albo opublikowane w opisach udoskonaleń technicznych, albo jawnie stosowane we właściwych branżowo uspołecznionych zakładach pracy.
2.
Nie stanowi usprawnienia ulepszenie, które przed zgłoszeniem go w uspołecznionym zakładzie pracy było w tym zakładzie pracy stosowane bądź uprzednio zgłoszone przez inną osobę albo jawnie stosowane we właściwych branżowo uspołecznionych zakładach pracy.
3.
Uzupełnienie albo ulepszenie wynalazku, udoskonalenia technicznego lub usprawnienia odpowiadające przepisom art. 1 pkt 3, 4 lub 5 uważa się za samoistny wynalazek, udoskonalenie techniczne lub usprawnienie tylko w części obejmującej to uzupełnienie lub ulepszenie.
1.
Wynalazek, udoskonalenie techniczne lub usprawnienie uważa się za pracownicze, jeżeli dokonane zostały przez pracownika w czasie trwania stosunku służbowego lub umownego albo w ciągu roku po jego ustaniu:
1)
w wykonaniu umowy o pracę nad wynalazkami, udoskonaleniami technicznymi lub usprawnieniami albo innych umów mających za przedmiot dokonanie wynalazków, udoskonaleń technicznych lub usprawnień,
2)
w związku z pracą o charakterze naukowo-badawczym, wykonywaną na podstawie umowy o pracę,
3)
w związku z zakresem pracy wykonywanej przez pracownika w uspołecznionym zakładzie pracy albo
4)
przy pieniężnej lub innej materialnej pomocy udzielonej pracownikowi przez uspołeczniony zakład pracy na opracowanie wynalazku, udoskonalenia technicznego lub usprawnienia.
2.
Wynalazek, udoskonalenie techniczne lub usprawnienie są również pracownicze, jeżeli dokonane zostały przez pracownika w warunkach określonych w ust. 1 wspólnie z osobami nie będącymi pracownikami uspołecznionego zakładu pracy.
3.
Nie uważa się za usprawnienie w rozumieniu dekretu ulepszenia mającego cechy określone w art. 1 pkt 5, dokonanego przez pracownika w związku z pracą o charakterze naukowo-badawczym, projektanckim i konstruktorskim, wykonywaną w uspołecznionym zakładzie pracy.
1.
Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego określi:
1)
zasady tworzenia i działalności zespołów dla wykonywania określonych zadań w zakresie wynalazczości pracowniczej,
2)
zasady zawierania przez uspołecznione zakłady pracy umów o dokonanie lub realizację wynalazków, udoskonaleń technicznych i usprawnień.
2.
Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego wydaje przepisy w sprawach określonych w ust. 1 pkt 1 w uzgodnieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych.