Rozdział 5 - Prawa i obowiązki z patentu - Wynalazczość.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.26.117 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 1998 r.

Rozdział  5

Prawa i obowiązki z patentu

Art.  42. ⁴⁰

 

1. Uprawniony z patentu lub z licencji nie może nadużywać swego prawa, w szczególności przez stosowanie niedozwolonych praktyk monopolistycznych.

2. Urząd Patentowy może żądać od uprawnionego z patentu lub z licencji wszelkich wyjaśnień dotyczących zakresu korzystania z wynalazku w celu stwierdzenia, w jaki sposób prawo wyłączne jest używane.

Art.  43.

1. Kto w chwili stanowiącej o pierwszeństwie do uzyskania patentu w dobrej wierze korzystał z wynalazku na obszarze Państwa, może z niego nadal bezpłatnie korzystać w swoim przedsiębiorstwie w zakresie, w jakim dotychczas korzystał z wynalazku. Prawo to przysługuje również temu, kto w tej samej chwili przygotował już wszystkie istotne urządzenia potrzebne do korzystania z wynalazku.

2. Prawa określone w ust. 1. podlegają na wniosek zainteresowanego wpisowi do rejestru patentowego. Prawa te mogą przejść na inną osobę tylko łącznie z przedsiębiorstwem.

Art.  44.

1. Prawo do patentu oraz patent są zbywalne i podlegają dziedziczeniu.

2. 41 Umowa o przeniesienie praw wymaga zachowania formy pisemnej, pod rygorem nieważności.

3. Przeniesienie patentu staje się skuteczne wobec osób trzecich z chwilą wpisu do rejestru patentowego.

4. 42 (skreślony).

Art.  45.

1. Współuprawniony z patentu może bez zgody pozostałych współuprawnionych korzystać z wynalazku we własnym zakresie oraz dochodzić roszczeń z powodu naruszenia patentu.

2. 43 W razie uzyskania korzyści z korzystania z wynalazku przez jednego ze współuprawnionych jest on obowiązany do przeniesienia na pozostałych współuprawnionych, stosownie do ich udziałów, odpowiedniej części połowy uzyskanych korzyści, po potrąceniu poniesionych nakładów.

3. W zakresie nie uregulowanym w ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego o współwłasności w częściach ułamkowych.

4. Umowa o wspólności patentu może inaczej regulować prawa i obowiązki współuprawnionych z patentu.

5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do wspólności prawa do patentu.

Art.  46.

1. Uprawniony z patentu może w drodze umowy udzielić innej osobie upoważnienia (licencji) do korzystania z jego wynalazku (umowa licencyjna).

2. 44 Umowa licencyjna wymaga zachowania formy pisemnej, pod rygorem nieważności.

3. Licencja podlega na wniosek zainteresowanego wpisowi do rejestru patentowego. Uprawniony z licencji wyłącznej wpisanej do rejestru patentowego może na równi z uprawnionym z patentu dochodzić roszczeń z powodu naruszenia patentu, chyba że umowa licencyjna stanowi inaczej.

4. Jeżeli w umowie licencyjnej inaczej nie postanowiono, udzielenie licencji nie wyklucza możliwości udzielenia dalszej licencji na korzystanie z wynalazku, a także jednoczesnego korzystania z wynalazku przez uprawnionego z patentu (licencja niewyłączna).

5. Jeżeli w umowie licencyjnej inaczej nie postanowiono, licencjobiorca ma prawo korzystania z wynalazku w takim samym zakresie jak licencjodawca (licencja pełna).

6. Uprawniony z licencji na korzystanie z wynalazku może udzielić sublicencji tylko za zgodą uprawnionego z patentu; udzielenie dalszej sublicencji jest niedozwolone.

7. Jeżeli w umowie licencyjnej inaczej nie postanowiono, licencjodawca jest zobowiązany do przekazania licencjobiorcy wszystkich doświadczeń technicznych potrzebnych do korzystania z wynalazku, którymi dysponuje w momencie zawarcia umowy.

8. W razie przejścia patentu obciążonego licencją, umowa licencyjna jest skuteczna wobec następcy prawnego.

Art.  47. ⁴⁵

(skreślony).

Art.  48. ⁴⁶

Do umowy o korzystanie ze zgłoszonego w Urzędzie Patentowym wynalazku, na który nie udzielono jeszcze patentu, jak również do umowy o udostępnienie nie chronionego wynalazku, stanowiącego tajemnicę, stosuje się odpowiednio przepisy o umowach licencyjnych, jeżeli strony nie postanowiły inaczej.

Art.  49.

1. 47 Urząd Patentowy, w trybie postępowania spornego, może udzielić zezwolenia (licencji przymusowej) na korzystanie z wynalazku, stanowiącego przedmiot patentu innej osoby, gdy:

1) jest to konieczne do zapobieżenia lub usunięcia stanu zagrożenia Państwa,

2) zostało stwierdzone, że prawo wyłączne jest nadużywane w rozumieniu art. 42, w szczególności jeżeli:

a) uprawniony z patentu bez uzasadnionych powodów nie udostępnia lub utrudnia udostępnienie produktów według wynalazku na warunkach zaspokajających potrzeby społeczne albo

b) uprawniony z patentu uniemożliwia zaspokojenie potrzeb społecznych przez stosowanie wynalazku będącego przedmiotem patentu zależnego, nie godząc się na zawarcie umowy licencyjnej, z tym że w tym przypadku uprawniony z patentu wcześniejszego może żądać udzielenia zezwolenia na korzystanie z wynalazku będącego przedmiotem patentu zależnego (licencji wzajemnej).

2. 48 W przypadku określonym w ust. 1 pkt 2 lit. a) Urząd Patentowy postanowi, że można ubiegać się o licencję przymusową, oraz ogłosi o tym w "Wiadomościach Urzędu Patentowego". Udzielenie takiej licencji z powodu niedostatecznego udostępnienia produktów według wynalazku może nastąpić nie wcześniej niż po upływie trzech lat od daty udzielenia patentu.

3. 49 Korzystający z wynalazku na podstawie licencji przymusowej jest obowiązany uiścić na rzecz uprawnionego opłatę licencyjną w wysokości odpowiadającej wartości rynkowej licencji.

4. 50 W decyzji o ustanowieniu licencji przymusowej zostaną określone w szczególności: zakres i czas trwania licencji, szczegółowe warunki jej wykonywania, wysokość opłaty licencyjnej oraz sposób i termin jej zapłaty.

5. Do licencji przymusowych stosuje się przepisy art. 46 ust. 5 i 6.

6. Licencja przymusowa może być przez uprawnionego przeniesiona tylko łącznie z przedsiębiorstwem, w którym jest wykonywana.

7. Licencja przymusowa nie może przyznawać osobie, która licencję uzyskała, wyłącznego prawa korzystania z wynalazku.

Art.  50.

W przypadkach określonych w art. 49 ust. 1 może być ustanowiona licencja przymusowa także na prawach wynikających z umów licencyjnych (sublicencja przymusowa). Art. 49 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

Art.  51.

Decyzja o ustanowieniu licencji lub sublicencji przymusowej w części dotyczącej treści licencji albo sublicencji lub wysokości opłaty za licencję (sublicencję) może być po upływie dwóch lat zmieniona na wniosek zainteresowanego lub z urzędu, jeżeli wskutek istotnej zmiany stosunków okaże się to ze względu słuszności konieczne.

Art.  52.

1. 51 Uprawniony z patentu może złożyć w Urzędzie Patentowym oświadczenie o gotowości udzielenia licencji na korzystanie z jego wynalazku nieodpłatnie lub za odpowiednią opłatą (licencja otwarta). Oświadczenie nie podlega odwołaniu.

2. Oświadczenie uprawnionego z patentu wpisuje się do rejestru patentowego oraz ogłasza w "Wiadomościach Urzędu Patentowego".

3. W razie złożenia oświadczenia o gotowości udzielenia licencji, uprawniony z patentu uiszcza opłaty okresowe związane z ochroną wynalazku, zmniejszone o połowę.

4. 52 Licencja otwarta jest niewyłączna i pełna, a opłata licencyjna nie może przekraczać 10% efektów uzyskanych przez licencjobiorcę w każdym roku korzystania z wynalazku.

5. 53 Licencja zostaje zawarta z chwilą uzgodnienia przez strony istotnych postanowień umowy albo przez przystąpienie do korzystania z wynalazku i zawiadomienie licencjodawcy w terminie określonym w ust. 6.

6. 54 Licencjobiorca, który rozpoczął korzystanie z wynalazku bez podjęcia lub przed zakończeniem rokowań, jest zobowiązany zawiadomić o tym pisemnie licencjodawcę w ciągu miesiąca od chwili przystąpienia do korzystania z wynalazku. Licencjobiorca uiszcza maksymalną opłatę przewidzianą w ust. 4, chyba że oferta licencjodawcy przewiduje niższą opłatę. W braku odmiennego porozumienia stron opłatę wnosi się w ciągu miesiąca po zakończeniu każdego roku kalendarzowego, w którym licencjobiorca korzystał z wynalazku.

7. Umowa licencyjna może być rozwiązana przez licencjobiorcę z końcem roku kalendarzowego, w którym upływa trzyletni okres jej obowiązywania, za uprzednim rocznym wypowiedzeniem; postanowienia umowy mniej korzystne dla licencjobiorcy są nieważne.

8. Przepisy ust. 1-7 stosuje się odpowiednio od chwili ogłoszenia przez Urząd Patentowy o zgłoszeniu wynalazku.

Art.  53. ⁵⁵

 

1. Jeżeli wykonawca umowy o prace badawcze lub rozwojowe przekazał zamawiającemu wyniki prac zawierające wynalazek, domniemywa się, że udzielił on zamawiającemu licencji na korzystanie z wynalazku (licencja dorozumiana).

2. Jeżeli strony nie postanowiły inaczej, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, wykonawca pracy ma prawo do dodatkowej zapłaty w wysokości 5% efektów uzyskanych z korzystania z wynalazku w ciągu pierwszych 5 lat korzystania.

Art.  54. ⁵⁶

(skreślony).

Art.  55. ⁵⁷

W razie zgłoszenia wynalazku albo uzyskania patentu przez osobę nieuprawnioną, uprawniony może żądać odrzucenia zgłoszenia albo unieważnienia patentu. Może również żądać udzielenia mu patentu, a także przeniesienia na niego już udzielonego patentu za zwrotem kosztów zgłoszenia wynalazku lub uzyskania patentu.

Art.  56. ⁵⁸

Kto zgłosił wynalazek lub uzyskał patent, nie będąc do tego uprawniony, jest obowiązany wydać uprawnionemu uzyskane korzyści i naprawić wyrządzoną szkodę na zasadach ogólnych. Na żądanie uprawnionego jest ponadto obowiązany do ogłoszenia w czasopismach stosownego oświadczenia, a także, gdy działał umyślnie, do zapłaty odpowiedniej kwoty pieniężnej na rzecz jednej z organizacji, o których mowa w art. 9 ust. 1, na cele popierania wynalazczości.

Art.  57.

1. Ten, którego patent został naruszony, może żądać zaniechania naruszenia, usunięcia jego skutków oraz wydania uzyskanych korzyści albo wynagrodzenia szkody, na zasadach ogólnych.

2. 59 Kto naruszył patent, obowiązany jest ponadto na żądanie uprawnionego do ogłoszenia w czasopismach stosownego oświadczenia, a także, gdy działał umyślnie, do zapłaty odpowiedniej kwoty pieniężnej na rzecz jednej z organizacji, o których mowa w art. 9 ust. 1, na cele popierania wynalazczości.

3. Jeżeli przedmiotem patentu jest sposób wytwarzania nowego wytworu, domniemywa się, że wytwór, który może być uzyskany opatentowanym sposobem, został wytworzony tym sposobem.

4. 60 Sąd rozstrzygając w sprawie o naruszenie patentu może orzec na wniosek uprawnionego również o bezprawnie wytworzonych wyrobach i środkach użytych do ich wytwarzania.

5. 61 (skreślony).

Art.  58. ⁶²

Roszczenia z powodu naruszenia patentu ulegają przedawnieniu z upływem trzech lat. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym uprawniony dowiedział się o naruszeniu patentu, oddzielnie co do każdego naruszenia. Bieg przedawnienia ulega zawieszeniu w okresie między zgłoszeniem wynalazku w Urzędzie Patentowym a udzieleniem patentu.

⁴⁰ Art. 42 zmieniony przez art. 1 pkt 22 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁴¹ Art. 44 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 23 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁴² Art. 44 ust. 4 skreślony przez art. 1 pkt 23 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁴³ Art. 45 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 24 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁴⁴ Art. 46 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁴⁵ Art. 47 skreślony przez art. 1 pkt 26 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁴⁶ Art. 48 zmieniony przez art. 1 pkt 70 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁴⁷ Art. 49 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 27 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁴⁸ Art. 49 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 27 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁴⁹ Art. 49 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 27 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁵⁰ Art. 49 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 27 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁵¹ Art. 52 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 28 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁵² Art. 52 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 28 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁵³ Art. 52 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 28 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁵⁴ Art. 52 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 28 lit. c) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁵⁵ Art. 53 zmieniony przez art. 1 pkt 29 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁵⁶ Art. 54 skreślony przez art. 1 pkt 30 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁵⁷ Art. 55 zmieniony przez art. 1 pkt 31 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁵⁸ Art. 56 zmieniony przez art. 1 pkt 32 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁵⁹ Art. 57 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 33 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁶⁰ Art. 57 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 33 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁶¹ Art. 57 ust. 5 skreślony przez art. 1 pkt 33 lit. c) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁶² Art. 58 zmieniony przez art. 1 pkt 34 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.