Art. 2. - Wynagrodzenie za nieruchomości ziemskie, przejęte na własność Państwa z mocy ustawy z dnia 17 grudnia 1920 r. o przejęciu na własność Państwa ziemi w niektórych powiatach Rzeczypospolitej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.32.277

Akt utracił moc

Wersja od: 28 października 1934 r.

Art.  2.

(1) Jeżeli w skład przejętej nieruchomości wchodzą grunty i zabudowania, co do których w terminie i trybie, określonych w art. 8 ustawy z dnia 20 czerwca 1924 r. w sprawie uwłaszczenia b. czynszowników, b. wolnych ludzi i długoletnich dzierżawców w województwach: nowogródzkiem, poleskiem, wołyńskiem, wileńskiem oraz w powiatach: grodzieńskim, wołkowyskim, bielskim, białostockim i sokolskim województwa białostockiego (Dz. U. R. P. z 1929 r. Nr. 24, poz. 254) zgłoszone zostały podania lub wnioski o uwłaszczenie, to okoliczności te powinny być uwzględnione przy dokonywaniu szacunku i ustalaniu wynagrodzenia w ten sposób, że cena wykupu takich gruntów i zabudowań nie może przewyższać wysokości sumy, odpowiadającej cenie nabycia, obliczonej według art. 12 powyższej ustawy o uwłaszczeniu.

(2) W razie uprawomocnienia się orzeczenia, nie uwzględniającego podania lub wniosku o uwłaszczenie, Skarb Państwa wypłaci właścicielowi przejętej nieruchomości różnicę, pomiędzy ceną wykupu, ustaloną na podstawie art. 27 i 28, względnie art. 30 ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej, a. ceną wykupu, ustaloną według cz. (1) niniejszego artykułu, wraz z odsetkami.