Art. 8. - Wynagrodzenie świadków, znawców i tłumaczów w postępowaniu karnem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.75.515

Akt jednorazowy

Wersja od: 1 stycznia 1925 r.

Art.  8.

Znawcy mogą żądać:

1. zwrotu kosztów podróży i pobytu,

2. zwrotu innych wydatków, które ponieśli (koszta przygotowania opinji, wynagrodzenie za zużyte przy badaniu materjały i narzędzia i t. p.),

3. odszkodowanie za stratę czasu oraz

4. wynagrodzenie za pracę.

Znawcy, w tym charakterze stale przy sądzie ustanowieni i pobierający za to wynagrodzenie, mogą domagać się tylko zwrotu wydatków, przytoczonych pod L. 1 i 2. W stosunku do zobowiązanego do zwrotu (§ 389 i 390 p. k.) policzą się jednak także należności, wymienione pod L. 3 i 4, które należałoby przyznać znawcy, gdyby nie był ustanowiony za stałem wynagrodzeniem.