Art. 11. - Wynagrodzenie świadków, znawców i tłumaczów w postępowaniu karnem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.75.515

Akt jednorazowy

Wersja od: 1 stycznia 1925 r.

Art.  11. ²

Odszkodowanie za stratę czasu wymierza się, uwzględniając stosunki zarobkowe znawców, jednakże nie powyżej jednego złotego za każdą rozpoczętą godzinę i nie powyżej dziesięciu złotych za cały dzień.

Znawcy winni wykazać wiarogodnie wysokość swego normalnego zarobku i uszczerbku w zarobku, o ile stosunki zawodowe i zarobkowe znawcy nie dostarczają w tym względzie pewnych i znanych sądowi wskazówek. Jeżeli strata czasu nie powoduje uszczerbku w zarobku, nie należy się znawcy odszkodowanie za stratę czasu.

Za stracony uważa się czas, który znawca celem wypełnienia swego obowiązku musi spędzić poza swojem mieszkaniem lub zwykłem miejscem pracy; nie liczy się atoli czasu, użytego na wykonanie czynności, za które znawca otrzymuje wynagrodzenie za pracę.

² Stawki przewidziane w nin. artykule podwyższa się o 150% jeśli znawca jest lekarzem lub weterynarzem, zgodnie z art. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 stycznia 1921 r. wydanego w porozumieniu z Ministrami Skarbu, Zdrowia Publicznego tudzież Rolnictwa i Dóbr Państwowych, w przedmiocie podwyższenia należytości znawców lekarzy i weterynarzy w b. zaborze austrjackim (Dz.U.21.9.51) z dniem 1 stycznia 1921 r.

Stawki przewidziane w nin. artykule podwyższa się pięciokrotnie jeśli znawca jest lekarzem lub weterynarzem, zgodnie z art. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 stycznia 1921 r. wydanego w porozumieniu z Ministrami Skarbu, Zdrowia Publicznego tudzież Rolnictwa i Dóbr Państwowych, w przedmiocie podwyższenia należytości znawców lekarzy i weterynarzy w b. zaborze austrjackim (Dz.U.21.9.51) z dniem 28 kwietnia 1921 r.

Stawki, przewidziane w nin. artykule, podwyższa się siedemdziesięciopięciokrotnie, jeśli znawca jest doktorem nauk lekarskich, względnie weterynaryjnych, a pięćdziesięciokrotnie - jeśli jest lekarzem lub weterynarzem, nie posiadającym stopnia doktora nauk lekarskich, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 31 sierpnia 1922 r. (Dz.U.22.72.657) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1922 r.

- Art. 11 zmieniony przez § 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 22 października 1924 r. (Dz.U.24.106.962) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1925 r.