Wynagrodzenie funkcjonarjuszów pocztowych za czas, spędzony w służbie w pocztach ruchomych (ambulansach pocztowych).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.57.359

Akt utracił moc
Wersja od: 15 listopada 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 2 czerwca 1921 roku
w sprawie wynagrodzenia funkcjonarjuszów pocztowych za czas, spędzony w służbie w pocztach ruchomych (ambulansach pocztowych). *

Na podstawie art. 11 ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. Ust. R. P. № 65 poz. 429) o uposażeniu urzędników i niższych funkcjonarjuszów państwowych zarządza się co następuje:
Urzędnicy i niżsi funkcjonariusze pocztowi otrzymują na pokrycie wydatków, zwiększonych wskutek pełnienia służby pocztowej w pocztach ruchomych (ambulansach pocztowych) i przy konwoju poczty w pociągach kolejowych oraz wskutek pobytu poza zwykłem stałem miejscem służbowem, należytości w stosunku do godzin rzeczywistej pracy i pobytu poza stałem miejscem służbowem.
Czas, podlegający wynagrodzeniu, oblicza się osobno za każdą poszczególną jazdę tam i z powrotem łącznie z czasem spoczynku na końcowej stacji, t. j. od chwili wyznaczonej na rozpoczęcie pracy w ambulansie lub przy konwoju ze stacji wyjściowej do chwili normalnego przyjazdu pociągu pocztowego z powrotem do stacji wyjściowej. Do tego dolicza się osobno czas spóźnionego powrotu t. j. różnicę czasu między spóźnionym a normalnym planowym czasem przyjazdu.

Miarodajnym w oznaczaniu normalnego czasu odjazdu i przyjazdu pociągów pocztowych jest służbowy rozkład jazdy. Miarodajnemi w oznaczaniu czasu spóźnienia przyjazdu są właściwe organa kolejowe lub pocztowe, wykonujące kontrolę odjazdów i przyjazdów pociągów pocztowych. Za właściwe obliczenie czasu płatnego jest odpowiedzialny Naczelnik przełożeństwa ambulansowego wraz z wypłacającym urzędnikiem kasowym.

Jednostkę wymiaru stanowi należytość za jedną godzinę pobytu poza stałem miejscem służbowem, przyczem czasu do 15 minut nie uwzględnia się, czas zaś ponad 15 minut zaokrągla się do pół godziny, a ponad 45 minut do jednej godziny.

Zasadnicza należytość za godziną pracy w pocztach ruchomych i przy konwojowaniu poczty kolejami tudzież pobytu poza stałem miejscem służbowem wynosi:

a)
dla urzędników ambulansowych 11 mk. 50 fen.,
b)
dla niższych funkcjonarjuszów jeżdżących samodzielnie 9 mk. 50 fen.,
c)
dla niższych funkcjonarjuszów jeżdżących niesamodzielnie 8 mk. 75 fen.,
d)
dla niższych funkcjonarjuszów konwojujących pocztą kolejami 7 mk.

Za późniejszy wyjazd ze stacji wyjściowej ani za wcześniejszy powrót w stosunku do planowego odjazdu i przyjazdu pociągów nie potrąca się przypadających należytości.

Należytości ambulansowe względnie konwojowe wypłaca się za każdą jazdę po jej dokonaniu, a wypłaty uskutecznia oddział kasowy przełożeństwa ambulansowego na podstawie "rachunku wypłaconych należytości ambulansowych".
Na czas pobierania dodatku drożyżnianego otrzymywać będą funkcjonariusze pełniący służbą w pocztach ruchomych i przy konwojowaniu poczty kolejami uzupełnienie wynagrodzenia godzinowego, wymienionego w § 3 niniejszego rozporządzenia. Wysokość tego uzupełnienia ustala się jednolicie dla całego Państwa w myśl postanowień o obliczaniu dodatku drożyżnianego według mnożnika każdorazowo obowiązującego dla miejscowości zaliczonych do najniższej klasy dodatku drożyźnianego.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1921 r. Równocześnie tracą moc obowiązującą dotychczasowe przepisy co do wynagrodzenia godzinowego dla pocztowych funkcjonarjuszów ambulansowych.
* Z dniem 1 września 1922 r. zasadniczą należytość godzinową wymienioną w § 5 nin. rozporządzenia zwiększa się o 100%, zgodnie z § 2 rozporządzenia z dnia 30 maja 1922 r. (Dz.U.22.45.382).
1 § 3:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 maja 1922 r. (Dz.U.22.45.382) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1922 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 18 stycznia 1923 r. (Dz.U.23.10.59) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 listopada 1922 r.

2 § 5:

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 30 maja 1922 r. (Dz.U.22.45.382) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1922 r.

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 18 stycznia 1923 r. (Dz.U.23.10.59) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 listopada 1922 r.