Wynagrodzenie drużyn konduktorskich za czas spędzony w służbie przy pociągach.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.99.661

Akt utracił moc

Wersja od: 9 marca 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 12 października 1920 r.

w sprawie wynagrodzenia drużyn konduktorskich za czas spędzony w służbie przy pociągach.

W myśl art. 10 ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. Ust. Rz. P. № 65, poz. 430) o uposażeniu pracowników kolei państwowych zarządza się co następuje:

Art.  1.

Drużyny konduktorskie otrzymują na pokrycie wydatków zwiększonych wskutek pełnienia służby przy pociągach należytości godzinowe w stosunku do godzin rzeczywistej pracy.

Art.  2.

Podstawę do obliczenia należytości godzinowych stanowią zapiski w książeczkach godzinowych (wykazach pracy), uskutecznione według odnośnych przepisów. Zapiski te mają być prowadzone dokładnie z podaniem początku i końca każdej czynności służbowej i winny być z każdego okresu nieprzerwanej pracy dla konduktorów potwierdzone przez kierownika pociągu zaś dla kierowników pociągu przez dyżurnego ruchu.

Za stwierdzone nadużycia przy prowadzeniu zapisek pracownicy pociągnięci będą do odpowiedzialności, a nadto zakwestionowana kwota potrącona im zostanie z uposażenia.

Przy obliczaniu należytości godzinowych, czas pracy poniżej 15 minut nie bierze się w rachubę, zaś ponad 15 minut zaokrągla się do pół godziny, a ponad 45 minut do jednej godziny.

Art.  3. ¹

Należytości godzinowe wypłaca się za czas rzeczywistej pracy przy pociągu. Jako czas przygotowania pociągu do jazdy, jak również czas oddawania po ukończonej służbie należy zaliczyć czas faktycznie spełnionej służby, najdłużej jednak po 1 godzinie przed objęciem, a pół godziny po oddaniu pociągu. Przy pociągach gospodarczych można zaliczać jako czas obejmowania pociągu najwyżej pół godziny. Powyższe ograniczenie nie obowiązuje jednak konduktora pakunkowego (rozdawczego), który może zaliczać czas objęcia i oddania służby według rzeczywiście spełnionej pracy, o ile wsześniejsze objęcie i opóźnione zdanie służby nastąpiło na skutek zarządzenia dyżurnego ruchu.

W razie przerwy w pracy na stacji krańcowej, trwającej krócej niż 3 godziny należy uważać cały czas przerwy za pracą przy pociągu.

Należytości godzinowe zaliczają się w następujący sposób:

A.

Za czas służby w drodze przy pociągach,

Otrzymuje kierownik pociągu:

z ważnością
od 1 czerwca 1921 r.	od 1 sierpnia 1921 r.
2 mit 70 fen.	4 mk. za godziną.
od 1 maja 1922 r.	od 1 września 1922 r.
5 mk.	7 mk. 50 fen. za godzinę.
Konduktor pakunkowy (rozdawczy):
z ważnością
od 1 czerwca 1921 r.	od 1 sierpnia 1921 r.
2 mk. 40 fen.	3 mk. 50 fen. za godzinę
od 1 maja 1922 r.	od 1 września 1922 r.
4 mk. 50 fen. 6 mk.	75 fen. za godziną.
Konduktor i hamulcowy:
z ważnością
od 1 czerwca 1921 r.	od 1 sierpnia 1921 r.
2 mk. 10 fen.	3 mk. za godzinę.
od 1 maja 1922 r.	od 1 września 1922 r.
4 mk.	6 mk. za godzinę.

Te samą stawkę otrzymują:

a) Drużyny za czas czekania w razie opóźnienia zapowiedzianego wyjazdu pociągu w okręgu swej siedziby służbowej licząc od chwili objęcia pociągu,

b) drużyny jadące od stałego miejsca służbowego celem objęcia służby w jakim bądź punkcie linji lub z. powrotem po zdaniu służby przy pociągach, jednak tylko w połowie godzin rzeczywistej jazdy.

B.

Za czas pogotowia (dyżuru, rezerwy),

Otrzymują kierownik pociągu i konduktor pakunkowy (rozdawcy):

z ważności:
od 1 czerwca 1921 r.	od 1 sierpnia 1921 r.
0,90 f.	1 mk. 60 f. za godzina.
od 1 maja 1922 r.	od 1 września 1922 r.
2 mk. 20 f.	3 mk. 30 f. za godzinę.
Konduktor i hamulcowy:
z ważnością
od 1 czerwca 1921 r.	od 1 sierpnia 1921 r.
0,90 f.	1 mk. 40 f. za godziną
od 1 maja 1922 r.	od 1 sierpnia. 1922 r.
2 mk.	3 mk. za godziną

Te same sławki otrzymują drużyny za czas postoju powyżej 3 godzin na stacji krańcowej poza okręgiem siedziby służbowej.

C.

Za czas obsługiwania torów przemysłowych.

Otrzymują drużyny stale do tych czynności używane należytości godzinowe, jak przy art. 3 p. A. i B.

Art.  4. ²

Na czas pobierania dodatku drożyźnianego otrzymywać będą drużyny konduktorskie uzupełnienie wynagrodzenia godzinowego w art. 3 wymienionego.

W przyszłości uzupełnienie to będzie zwiększane lub zmniejszane w myśl postanowień o zmianie mnożnika dla oznaczenia dodatku drożyźnianego, zawartych w ustawie o uposażeniu pracowników kolei państwowych, a równocześnie ze zmianą tego mnożnika dla miejscowości zaliczonych:

a) na obszarze b. zaborów rosyjskiego i austrjackiego do trzeciej klasy dodatku drożyźnianego, a

b) na obszarze b. dzielnicy pruskiej-do czwartej klasy tego dodatku.

Zwiększenie lub zmniejszenie tego uzupełnienia następować będzie równorzędnie ze zmianą mnożnika dla miasta Warszawy i Poznania.

Art.  5.

Drużyny konduktorskie otrzymują w razie delegacji poza okrąg siedziby służbowej, oprócz przypadających należytości godzinowych za czas pracy przy pociągach, normalne djety zmniejszone o 25%, za cały czas pobytu na innej stacji, licząc od chwili wyjazdu, aż do chwili powrotu do siedziby służbowej, o ile delegacja trwała dłużej niż 3 dni. Przy delegacjach poniżej 3 dni djet tych nie można zaliczać.

Art.  6.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1920 r. i ma zastosowanie do drużyn konduktorskich, b. zaboru austrjackiego i rosyjskiego.

Równocześnie tracą moc obowiązującą dotychczasowe przepisy dla tych drużyn co do wynagrodzenia godzinowego.

ZAŁĄCZNIK 

TABELA

godzinowego wynosi z uzupełnieniem 150%, względnie 120%

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

¹ Art. 3 zmieniony przez § 4 rozporządzenia z dnia 14 lutego 1923 r. w przedmiocie wynagrodzenia godzinowego dla drużyn parowozowych i konduktorskich (Dz.U.23.24.145) z dniem 9 marca 1923 r.

² Art. 4 zmieniony przez § 2 pkt 2 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1920 r. w przedmiocie ustalania wysokości djet, wynagrodzenia rozjazdowego oraz zwrotu kosztów podróży funkcjonarjuszów państwowych (Dz.U.21.5.26) z dniem 1 stycznia 1921 r.