Art. 3. - Wynagrodzenie drużyn konduktorskich za czas spędzony w służbie przy pociągach.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.99.661

Akt utracił moc

Wersja od: 9 marca 1923 r.

Art.  3. ¹

Należytości godzinowe wypłaca się za czas rzeczywistej pracy przy pociągu. Jako czas przygotowania pociągu do jazdy, jak również czas oddawania po ukończonej służbie należy zaliczyć czas faktycznie spełnionej służby, najdłużej jednak po 1 godzinie przed objęciem, a pół godziny po oddaniu pociągu. Przy pociągach gospodarczych można zaliczać jako czas obejmowania pociągu najwyżej pół godziny. Powyższe ograniczenie nie obowiązuje jednak konduktora pakunkowego (rozdawczego), który może zaliczać czas objęcia i oddania służby według rzeczywiście spełnionej pracy, o ile wsześniejsze objęcie i opóźnione zdanie służby nastąpiło na skutek zarządzenia dyżurnego ruchu.

W razie przerwy w pracy na stacji krańcowej, trwającej krócej niż 3 godziny należy uważać cały czas przerwy za pracą przy pociągu.

Należytości godzinowe zaliczają się w następujący sposób:

¹ Art. 3 zmieniony przez § 4 rozporządzenia z dnia 14 lutego 1923 r. w przedmiocie wynagrodzenia godzinowego dla drużyn parowozowych i konduktorskich (Dz.U.23.24.145) z dniem 9 marca 1923 r.