Wynagradzanie szkód poniesionych w związku z udziałem w akcji zwalczania klęsk żywiołowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1954.29.112

Akt utracił moc
Wersja od: 29 czerwca 1954 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 16 czerwca 1954 r.
w sprawie wynagrodzenia szkód poniesionych w związku z udziałem w akcji zwalczania klęsk żywiołowych.

Na podstawie art. 6 ust. 4 dekretu z dnia 23 kwietnia 1953 r. o świadczeniach w celu zwalczania klęsk żywiołowych (Dz. U. Nr 23, poz. 93) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa zasady oraz tryb ustalania i wypłaty odszkodowania z tytułu szkód poniesionych w czasie i w związku z udziałem w akcji społecznej zorganizowanej w celu zwalczania klęsk żywiołowych.
1.
Prawo do odszkodowania przysługuje osobom, które bez własnej winy w czasie zorganizowanej akcji społecznej i w związku z udziałem w tej akcji:
1)
doznały uszkodzenia zdrowia powodującego całkowitą lub częściową utratę zdolności do pracy zarobkowej lub
2)
poniosły szkodę wskutek zniszczenia, uszkodzenia, zużycia lub utraty mienia.
2.
Jeżeli wskutek uszkodzenia zdrowia nastąpiła śmierć, prawo do odszkodowania przysługuje osobom, do utrzymania których zmarły był obowiązany, oraz osobom, które zmarły rzeczywiście utrzymywał.
1.
Osoby określone w § 2 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 mają prawo do świadczeń pieniężnych, do bezpłatnego korzystania ze świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia oraz do otrzymywania leków według zasad ustalonych dla osób objętych ubezpieczeniem społecznym a poszkodowanych w wypadkach przy pracy oraz dla osób po nich pozostałych.
2.
Podstawę wymiaru świadczeń pieniężnych dla osób nie objętych ubezpieczeniem społecznym stanowi VI grupa zarobkowa, przewidziana w § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 stycznia 1953 r. w sprawie wysokości świadczeń rentowych w ubezpieczeniu społecznym (Dz. U. Nr 8, poz. 20).
3.
Świadczeń pieniężnych udziela Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Roszczenie o wypłatę świadczeń powinno być zgłoszone przez zainteresowanego do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych bezpośrednio lub za pośrednictwem prezydium rady narodowej.
4.
W sprawach świadczeń pieniężnych wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych mają zastosowanie przepisy normujące właściwość sądów ubezpieczeń społecznych i tryb postępowania przed tymi sądami.
Pomocy leczniczej osobom nie objętym ubezpieczeniem społecznym i nie uprawnionym do rent z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych udzielają w czasie leczenia uszkodzeń zdrowia społeczne zakłady zdrowia na podstawie zaświadczenia kierownika akcji zwalczania klęsk żywiołowych lub zaświadczenia prezydium rady narodowej.
1.
Osobom określonym w § 2 ust. 1 pkt 2 Państwowy Zakład Ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie, które obejmuje rzeczywistą szkodę.
2.
Minister Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego wyda przepisy szczegółowe dotyczące sposobu ustalania wysokości odszkodowania za szkody majątkowe.
3.
Roszczenie o wypłatę odszkodowania za szkody majątkowe powinno być zgłoszone przez zainteresowanego ustnie lub na piśmie do najbliższego terytorialnie inspektoratu powiatowego (miejskiego, rejonowego) Państwowego Zakładu Ubezpieczeń w miarę możności natychmiast po powstaniu szkody, nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dnia powstania szkody lub od dnia, gdy zainteresowany dowiedział się o szkodzie albo gdy ustała przyczyna uniemożliwiająca zgłoszenie szkody. Organ, do którego zgłoszono roszczenie, wydaje zgłaszającemu potwierdzenie zgłoszenia.
4.
Jeżeli zgłoszenie szkody nastąpiło po terminie określonym w ust. 3, a opóźnienie zgłoszenia uniemożliwiło ustalenie wysokości odszkodowania, Państwowy Zakład Ubezpieczeń może odmówić wypłaty odszkodowania.
1.
Państwowy Zakład Ubezpieczeń ustala wysokość i dokonuje wypłaty odszkodowania w terminie 30 dni od dnia zgłoszenia roszczenia.
2.
Jeżeli dochodzenie w celu ustalenia wysokości odszkodowania nie może być bez winy Państwowego Zakładu Ubezpieczeń ukończone w terminie określonym w ust. 1, odszkodowanie powinno być wypłacane w ciągu 14 dni po ukończeniu dochodzenia.
3.
W przypadku gdy zainteresowany nie zgadza się na ustaloną przez Państwowy Zakład Ubezpieczeń wysokość odszkodowania lub w razie odmowy odszkodowania, może on wystąpić przeciwko Państwowemu Zakładowi Ubezpieczeń z roszczeniem o odszkodowanie na drogę sądową lub - gdy zainteresowany jest jednostką gospodarki uspołecznionej - do państwowego arbitrażu gospodarczego w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania decyzji Państwowego Zakładu Ubezpieczeń. Odpowiednie objaśnienie zainteresowanego powinno być zamieszczone w decyzji Państwowego Zakładu Ubezpieczeń; w razie braku w decyzji objaśnienia termin ten nie biegnie.
4.
Zainteresowany może również dochodzić swego roszczenia na drodze sądowej lub w państwowym arbitrażu gospodarczym, jeżeli Państwowy Zakład Ubezpieczeń nie wyda decyzji w sprawie odszkodowania w terminie 3 miesięcy od dnia zgłoszenia roszczenia o wypłatę odszkodowania.
Suma odszkodowania, ustalona przez Państwowy Zakład Ubezpieczeń, powinna być wypłacona poszkodowanemu niezależnie od tego, czy poszkodowany skorzystał z uprawnienia przewidzianego w § 6 ust. 3.
Odszkodowanie wypłaca Państwowy Zakład Ubezpieczeń na rachunek budżetu Państwa.
Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do wynagradzania szkód, wyrządzonych na skutek czasowego zajęcia nieruchomości w trybie art. 41 ust. 1 dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych (Dz. U. z 1952 r. Nr 4, poz. 31).
Wykonanie rozporządzenia porucza się Prezesowi Rady Ministrów oraz Ministrom: Pracy i Opieki Społecznej, Zdrowia, Finansów oraz Sprawiedliwości.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.