Część 4 - PRZEPISY O ULGACH NA SKUTEK KLĘSK ŻYWIOŁOWYCH. - Wymiar i pobór państwowego podatku gruntowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.32.250

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1937 r.

CZĘŚĆ  IV.

PRZEPISY O ULGACH NA SKUTEK KLĘSK ŻYWIOŁOWYCH.

§ 114. Za wydarzenia (klęski) żywiołowe uważa się następujące zjawiska żywiołowe: nadmierne opady deszczowe i śnieżne, grad, burze, huragany, posuchy, upały, mrozy, okiść, sadź, pożary, powodzie, masowe pojawienie się szkodliwych owadów oraz innych szkodników natury zwierzęcej lub roślinnej, jak również epidemiczne choroby roślin i zwierząt.

§  115.

(1) Przyznanie ulg w państwowym podatku gruntowym na podstawie rozporządzenia mniejszego następuje tylko w przypadkach w których wydarzenia, wymienione w § 114, spowodowały straty w ziemiopłodach, inwentarzu żywym i drzewostanie.

(2) Udzielenie ulg podatkowych z powodu uszkodzenia lub zniszczenia budowli oraz inwentarza martwego przez klęski żywiołowe - może nastąpić na zasadzie art. 123 § 1 ordynacji podatkowej, przy czym bierze się pod uwagę ogólny stan materialny i zdolność płatniczą osoby poszkodowanej.

§  116.

(1) Płatnicy państwowego podatku gruntowego, którzy ponieśli szkody i straty z powodu klęski żywiołowej w wysokości co najmniej 15% normalnego przychodu, jaki osiągnęliby z gospodarstwa rolnego, gdyby klęska nie nastąpiła, mogą uzyskać ulgi w postaci odroczenia, rozłożenia na raty lub umorzenia częściowego lub całkowitego państwowego podatku gruntowego wraz z dodatkiem samorządowym, należnego za okres gospodarczy, na który przypada zmniejszenie przychodu wskutek klęski żywiołowej.

(2) Ulg, wskazanych w ust. (1), udziela się również na skutek zawiadomień dzierżawców gruntów, którzy na podstawie umów dzierżawnych opłacają podatek gruntowy z dzierżawionych i użytkowanych przez nich gruntów.

(3) Za "normalny przychód" uważa się przeciętny roczny przychód brutto z 3 ostatnich nieklęskowych lat.

§  117.

(1) Rozmiar strat, wyrządzonych klęską, ustala się przez porównanie normalnego przychodu gospodarstwa rolnego, dotkniętego klęską, z rzeczywistym przychodem brutto z tego gospodarstwa w roku, w którym klęska miała miejsce.

(2) Przy obliczaniu rzeczywistego przychodu brutto dolicza się odszkodowanie, otrzymane od zakładów ubezpieczeń w związku z klęską żywiołową.

§  118.

(1) Celem uzyskania ulg podatkowych poszkodowane osoby powinny w terminie do dni 30 od dnia ustąpienia wydarzenia żywiołowego zawiadomić właściwy urząd skarbowy o spowodowaniu tyra wydarzeniem szkód w gospodarstwie.

(2) Jeżeli wysokość strat, spowodowanych, klęską, może być określona niezwłocznie po wydarzeniu żywiołowym, to poszkodowane osoby powinny w powyższym zawiadomieniu podać ogólny obszar gospodarstwa rolnego, obszar gruntu dotkniętego klęską, rodzaj i rozmiar szkód, wyrządzonych klęską.

(3) Jeżeli wysokość szkód i strat, wyrządzonych klęską, może być stwierdzona dopiero po upływie pewnego czasu (co zachodzi w przypadkach posuchy, mrozów, rdzy zbożowej itp.) to dane, wymienione w ust. (1) i (2), mogą osoby poszkodowane przedstawić urzędowi skarbowemu również po upływie terminu, określonego w ust. (1), w każdym bądź razie w okresie, w którym możliwym jest ustalenie rozmiaru szkód i strat.

§  119.

(1) Urząd skarbowy powinien - możliwie niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o wyrządzonych klęską szkodach i stratach - komisyjnie stwierdzić na miejscu stan faktyczny i ustalić wysokość strat, poniesionych przez osobę, ubiegającą się o ulgi.

(2) Komisyjne stwierdzenie na miejscu jedynie samego faktu nawiedzenia gospodarstw rolnych klęską żywiołową nie jest konieczne, jeżeli fakt ten należy do ogólnie znanych i zostanie potwierdzony zaświadczeniem zarządu gminy, na której obszarze miało miejsce wydarzenie żywiołowe.

(3) Co do poszkodowanych klęską, a położonych na terenie jednej gminy, mniejszych gospodarstw rolnych (o obszarze nie przekraczającym 50 ha) przeprowadzenie na miejscu badania rozmiaru szkód i strat, wyrządzonych klęską, może być zlecone przez urząd skarbowy zarządowi właściwej gminy, która dokona powyższego badania przy współudziale komisji (§ 121 ust. (2)).

§ 120. Jeżeli z charakteru wydarzenia żywiołowego wynika, że klęska dotknęła w mniej więcej jednakowym stopniu obszar całej gromady lub całej gminy, wówczas badanie rozmiaru szkód można ograniczyć do zbadania stanu faktycznego na obszarze 2-3 gospodarstw w danej gromadzie (gminie) i wysokość ustalonych tą drogą strat przyjąć za podstawę przy przyznawaniu ulg dla wszystkich podobnych gospodarstw, dotkniętych klęską w tejże gromadzie (gminie).

§  121.

(1) W skład komisji, powołanej przez urząd skarbowy, wchodzą:

1) naczelnik urzędu skarbowego lub delegowany przez niego urzędnik - jako przewodniczący,

2) dwaj rolnicy, o ile to możliwe - jeden z większej, drugi zaś z mniejszej własności, powołani przez naczelnika urzędu skarbowego spośród rolników, mających gospodarstwa w miejscowościach, sąsiadujących z miejscowością, nawiedzoną klęską żywiołową,

3) delegat samorządu terytorialnego, wyznaczony przez przewodniczącego wydziału powiatowego.

Ponadto w razie potrzeby naczelnik urzędu skarbowego może powołać w skład komisji biegłych (rolników, leśników itp.) z listy, przedstawionej przez izbę rolniczą.

(2) W skład komisji, powołanej przez zarząd gminy (§ 119 ust. (3)), wchodzą:

1) przełożony gminy lub osoba przez niego powołana - jako przewodniczący,

2) sołtys gromady, na której obszarze znajduje się gospodarstwo nawiedzone klęską żywiołową,

3) dwaj rolnicy, powołani przez zarząd gminy spośród rolników, mających gospodarstwa w miejscowościach sąsiadujących z miejscowością, nawiedzoną klęską żywiołową.

§  122.

(2) Komisja, powołana przez urząd skarbowy bądź przez zarząd gminy, powinna stwierdzić rodzaj klęski, określić w kwocie absolutnej normalnej przychód brutto i rzeczywisty przychód brutto z gospodarstwa, dotkniętego klęską, oraz przez porównanie tych przychodów ustalić rozmiar strat w stosunku procentowym do normalnego przychodu brutto (§ 117).

(2) W przypadkach nawiedzenia klęską gruntów uprawnych komisja powinna uwzględnić obniżenie się zbiorów ziemiopłodów w danym roku wskutek ewentualnego przejścia rolników na gospodarkę ekstensywną (zmniejszenie zużycia nawozów itp.). Ponadto komisja stwierdza, czy uszkodzeniu lub zniszczeniu uległa jedyna, pierwsza lub druga, uprawa oraz czy skutki klęski mogą być zażegnane w bieżącym okresie gospodarczym przez nową uprawę lub na skutek sprzyjających zmian atmosferycznych i w jakim stopniu.

(3) W obliczeniach przychodu normalnego i przychodu rzeczywistego powinny być stosowane przeciętne ceny z okresu szacunku, lecz tego samego rodzaju, tj. albo ceny brutto w miejscu zbytu ziemiopłodów, albo ceny netto w miejscu znajdowania się nawiedzonego klęską gospodarstwa.

(4) Na zasadzie powyższych ustaleń, ujętych w formę protokołu, komisja wyraża opinię co do konieczności udzielenia ulg podatkowych i co do rodzaju ulg, które należałoby przyznać poszczególnym gospodarstwem. Opinię tę zamieszcza się w protokole, jako wniosek komisji.

(5) Uchwały komisji zapadają zwykłą większością głosów obecnych członków komisji, przy czym przewodniczący nie głosuje; w przypadku równości głosów przytacza się w protokole wszystkie opinie.

(6) Do ważności uchwał komisji konieczna jest obecność przynajmniej dwóch członków oprócz przewodniczącego.

§  123.

(1) Szacowanie szkód i strat, spowodowanych klęskami żywiołowymi, w lasach oraz przyznawanie ulg w państwowym podatku gruntowym dokonywane będzie w trybie, określonym w §§ 116, 118, 119, 121 i 122, - z zastosowaniem przepisów następujących.

(2) Powołana przez urząd skarbowy komisja (§ 121) ustali co do obszaru leśnego, dotkniętego klęską żywiołową:

1) wartość - w chwili szacowania - przychodów, spodziewanych w okresie od chwili ustalenia rozmiarów szkód do chwili, w której te przychody wpłynęłyby z obszaru dotkniętego klęską, o ile by obszar ten nie był uszkodzony;

2) wartość - w chwili szacowania - przychodów, spodziewanych w okresie od chwili ustalenia rozmiaru szkód do chwili, w której te przychody wpłyną z obszaru, dotkniętego klęską;

3) wartość przychodów, uzyskanych zaraz po klęsce;

4) wysokość kosztów dodatkowych, związanych z uporządkowaniem obszaru uszkodzonego i z osiągnięciem z niego przychodów spodziewanych.

(3) Przy ustalaniu wartości przychodów (ust. 2, p. 1 - 3) komisja powinna wziąć pod uwagę wszystkie uzyskane i spodziewane przychody, tj. tak drzewne, czyli z wyrębów, dokonanych zaraz po klęsce oraz z wyrębów przewidywanych (np. cięć, trzebieży drzew uszkodzonych itp.), jak również z innych użytków ubocznych, uzyskanych zaraz po klęsce oraz przewidywanych (np. z jagód, grzybów, trawy itp.); równocześnie komisja powinna potrącić od przychodów spodziewanych po klęsce koszty, związane z uporządkowaniem obszaru uszkodzonego i z osiągnięciem z niego przychodów spodziewanych (np. wydatki na ponowne lub uzupełniające zalesienie, oczyszczenie obszaru, zastosowanie środków ochronnych itp.). Nadto należy wziąć pod uwagę zmianę czynników, wpływających na zmianę wartości przychodów spodziewanych w przypadku, gdyby klęski nie tyło (np. obniżenie się bonitacji siedliska, degradację gleby, zadrzewienie, wydajność oraz jakość i wartość użytkową zapasów drzewnych itp.).

(4) Wartość przychodów spodziewanych (ustęp (2) p. 1) i 2)) określa się na podstawie przewidywanej wartości poszczególnych przychodów w chwili ich wpływu, stosując przy tym stopę procentową 3 i przyjmując ceny lokalne przeciętne z 5-lecia, poprzedzającego dzień szacunku strat. Wartość powyższą oblicza się według następującej formuły:

gdzie

Wp - oznacza wartość spodziewanych przychodów w chwili szacowania,

Wr - oznacza wartość spodziewanych przychodów w chwili wpływu,

c - oznacza ilość lat, po których upływie spodziewany jest wpływ przychodów.

Ceny dla obliczenia przychodów, uzyskanych zaraz po klęsce (ust. 2 p. 3)), i kosztów (ust. 2 p. 4) przyjmuje się według przeciętnych cen lokalnych w roku klęski.

We wszystkich obliczeniach powinny być stosowane ceny tego samego rodzaju, tj. albo ceny brutto (na wagonie miejsca załadowania lub w innym miejscu zbytu), albo ceny netto (dla drzewostanu na pniu, a dla innych przychodów - po potrąceniu kosztów ich uzyskania, dostawy itp).

(5) Dla ustalenia zasadniczych podstaw szacunkowych, jak np.: a) powierzchni nawiedzonej klęską, bonitacji siedliska (według przyjętych i podanych tablic wydajności), b) zasadniczych rodzajów drzew i ich wieku średniego, c) zadrzewienia, d) kolei rębu, e) okresu czasu, po którego upływie przewiduje się wyrąb użytków rębnych (tj. z cięć), użytków międzyrębnych (tj. z trzebieży) itp., oraz wpływ z innych użytków, f) przewidywanego zapasu z 1 ha użytków rębnych i międzyrębnych oraz przychodu z innych użytków, g) wydajności z 1 ha drewna użytkowego (materiałowego) i opałowego, i) cen, odpowiadających ustalonym sortymentom drzewnym, za 1 m³ (na pniu lub w miejscu zbytu) - służyć będzie plan lub program gospodarstwa leśnego oraz dane zebrane lub uzupełnione na gruncie, a dla lasów, nie posiadających planu lub programu, - dane, zebrane i ustalone na gruncie.

(6) Różnica między wartością przychodów, określonych w ust. (2) p. 1), a sumą wartości przychodów, określonych w ust. (2) p. 2) i 3), zmniejszona o wartość kosztów, o których mowa w ust. (2) p. 4, - będzie stanowiła absolutną stratę, poniesioną skutkiem klęski żywiołowej.

(7) Przy opracowaniu wniosków (§ 122) komisja oblicza proponowane do umorzenia kwoty podatku gruntowego bądź w formie jednorazowego umorzenia, bądź w formie corocznego umarzania - według następujących wskazówek:

1) wysokość procentowa ulgi w formie rokrocznego umarzania części podatku gruntowego odpowiada stosunkowi procentowemu wysokości straty absolutnej (ust. (6)) do wartości przychodów, spodziewanych z obszaru w przypadku, gdyby kieski nie było (ust. (2) p. 1));

2) okres gospodarczy, na który przypada rokroczne umarzanie części podatku gruntowego, odpowiada okresowi czasu, w ciągu którego przewiduje się zmniejszone przychody spodziewane z obszaru uszkodzonego;

3) wysokość ulgi w formie jednorazowego w umorzenia podatku gruntowego określa się według formuły:

gdzie

Um - oznacza wysokość kwoty państwowego podatku gruntowego, podlegającego jednorazowemu umorzeniu,

Ul - oznacza wysokość ulgi przy rokrocznym umarzaniu podatku gruntowego (p. 1),

w - oznacza okres gospodarczy, na który przypada rokroczne umarzanie podatku gruntowego (p. 2).

Przykład

Powierzchnia, dotknięta klęską, wynosi 50 ha; państwowy podatek gruntowy, opłacany z tej powierzchni, wynosi rocznie 4 zł z 1 ha czyli razem 200 zł; uszkodzone zostały drzewostany sosnowe: 1-roczne, 20, 40, 60 i 80-letnie - na powierzchni po 10 ha każdego drzewostanu; kolej rębu 80-letnia.

Ustalono dla drzewostanów sosnowych:

	1-roczne	20 letnie	40-letnie	60-letnie	80-letnie
	złotych
a) wartość przychodów, spodziewanych w przypadku, gdyby klęski nie było	5.000	15.000	20.000	30.000	40.000
b) wartość przychodów, spodziewanych po klęsce	5.000	10.100	14.000	18.000	24.000
c) wartość przychodów, uzyskanych zaraz po klęsce	-	1.000	2.100	8.100	12.100
d) wartość kosztów dodatkowych	800	100	100	100	100
Straty absolutne (ust. (6)) wynoszą	800	4.000	4.000	4.000	4.000
Stosunek procentowy strat do wartości przychodów pod a) wynosi	16%	26,7%	20%	13,3%	10%
Ulgi podatkowe w postaci rokrocznego umarzania części państw. podatku gruntowego wyniosą rocznie po	zł 6,40	zł 10,00	zł 8	zł 5,30	zł 4
przez	80 lat	60 lat	40 lat	20 lat	1 rok
Umorzenie jednorazowe podatku gruntowego wyniesie	193 zł	296 zł	185 zł	79 zł	4 zł

§  124.

(1) Urząd skarbowy rozstrzyga sprawy o udzielenie ulg w granicach swych uprawnień, opierając się na opinii komisji, o ile zaś sprawa przekracza kompetencję urzędu, przedstawia ją izbie skarbowej do decyzji z własnym wnioskiem.

(2) Izba skarbowa rozstrzyga sprawy o udzielenie ulg w granicach swej kompetencji, sprawy zaś, przekraczające te granice, przedstawia do decyzji Ministerstwa Skarbu.

(3) Jeżeli klęską zostało dotknięte jedynie gospodarstwo rolne, umarza się tylko część podatku gruntowego, która przypada na dotknięte klęską gospodarstwo; podatku, przypadającego na przestrzenie leśne, nie bierze się przy tym pod uwagę.

(4) Granice uprawnień określa przepis rozporządzenia wykonawczego do art. 123 ordynacji podatkowej.

§ 125. W wypadku, gdy klęską żywiołową dotknięta zostanie znaczniejsza ilość gospodarstw rolnych na większym terytorium, osobom poszkodowanym mogą być udzielone ulgi podatkowe drogą ogólnego specjalnego zarządzenia Ministra Skarbu, które to zarządzenie określi rozmiar ulg i tryb ich przyznawania.

§ 126. Przyznanie ulg w państwowym podatku gruntowym powoduje automatycznie zastosowanie w takim samym stosunku procentowym ulg w dodatku samorządowym.