Art. 50. - [Kwalifikowanie posiadacza rachunku o niższej wartości jako rezydenta do celów podatkowych państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego] - Wymiana informacji podatkowych z innymi państwami.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.241 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 6 lutego 2023 r.

Art.  50.  [Kwalifikowanie posiadacza rachunku o niższej wartości jako rezydenta do celów podatkowych państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego]

1. W celu ustalenia, czy posiadacz rachunku będącego rachunkiem o niższej wartości jest osobą raportowaną, raportująca instytucja finansowa, posiadająca w swojej dokumentacji jego aktualny adres miejsca zamieszkania ustalony w oparciu o dowód w postaci dokumentu, traktuje posiadacza takiego rachunku jako rezydenta do celów podatkowych państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, w którym posiada on adres miejsca zamieszkania.

2. W przypadku gdy raportująca instytucja finansowa nie posiada aktualnego adresu zamieszkania posiadacza, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązana, w celu ustalenia rezydencji do celów podatkowych posiadacza rachunku, wyszukać elektronicznie posiadane dane pod kątem ustalenia:

1) rezydencji posiadacza rachunku w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim;

2) aktualnego adresu korespondencyjnego lub adresu zamieszkania, w tym skrytki pocztowej, w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim;

3) numeru telefonu w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim i braku numeru telefonu w Rzeczypospolitej Polskiej;

4) stałych zleceń przelewu środków na rachunek prowadzony w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim, innych niż dotyczących rachunku depozytowego;

5) pełnomocnictwa lub upoważnienia do podpisu udzielonego osobie posiadającej adres w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim;

6) polecenia przechowywania poczty lub adresu do doręczeń w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim, pod warunkiem że raportująca instytucja finansowa nie posiada w dokumentacji innego adresu posiadacza rachunku.

3. W przypadku gdy żadna z przesłanek wymienionych w ust. 2 nie zostanie ustalona w drodze wyszukiwania elektronicznego, raportująca instytucja finansowa nie jest obowiązana do podejmowania dodatkowych działań, chyba że wystąpi zmiana okoliczności powodująca powiązanie z tym rachunkiem jednej przesłanki lub większej liczby przesłanek lub rachunek stanie się rachunkiem o wysokiej wartości.

4. W przypadku gdy w wyniku wyszukiwania elektronicznego zostanie stwierdzone występowanie którejkolwiek z przesłanek wymienionych w ust. 2 pkt 1-5 lub jeżeli wystąpi zmiana okoliczności powodująca powiązanie z tym rachunkiem jednej przesłanki lub większej liczby przesłanek, raportująca instytucja finansowa kwalifikuje posiadacza rachunku jako rezydenta do celów podatkowych każdego państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, w odniesieniu do którego zostanie stwierdzone występowanie przesłanki, chyba że postanowi zastosować przepis ust. 7, a jeden z wyjątków wymienionych w tym przepisie ma zastosowanie do tego rachunku.

5. W przypadku gdy w wyniku wyszukiwania elektronicznego stwierdzono istnienie polecenia przechowywania poczty lub posiadanie adresu do doręczeń, a w odniesieniu do posiadacza rachunku o niższej wartości nie zostanie stwierdzone posiadanie innego adresu bądź występowanie przesłanki wymienionej w ust. 2 pkt 1-5, raportująca instytucja finansowa w celu ustalenia jego rezydencji do celów podatkowych jest obowiązana przeprowadzić wyszukiwanie danych w dokumentacji papierowej zgodnie z art. 51 ust. 2 i 3 lub uzyskać oświadczenie posiadacza rachunku lub dowód w postaci dokumentu.

6. W przypadku gdy czynności podjęte na podstawie ust. 5 nie doprowadzą do ustalenia rezydencji do celów podatkowych posiadacza rachunku, raportująca instytucja finansowa zgłasza dany rachunek jako rachunek nieudokumentowany. W takim przypadku raportująca instytucja finansowa powinna stosować procedury określone w ust. 1-4 co roku do czasu, gdy taki rachunek przestanie być rachunkiem nieudokumentowanym, a także podejmować, co najmniej raz w roku, inne działania mające na celu ustalenie rezydencji posiadacza rachunku obejmujące w szczególności:

1) podjęcie próby kontaktu z posiadaczem rachunku;

2) wystąpienie z formalnym żądaniem, załączanym do dokumentacji w formie papierowej lub elektronicznej;

3) weryfikację informacji dostarczonych w formie elektronicznej raportującej instytucji finansowej przez podmiot powiązany, zgodnie z zasadami dotyczącymi sumowania rachunków określonymi w art. 40 i art. 41.

7. Niezależnie od wystąpienia przesłanek określonych w ust. 2 raportująca instytucja finansowa nie jest obowiązana traktować posiadacza rachunku jako rezydenta państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, jeżeli:

1) informacje o posiadaczu rachunku zawierają aktualny adres korespondencyjny lub adres miejsca zamieszkania w tym państwie uczestniczącym lub państwie trzecim, numer telefonu w tym państwie i nie zawierają przy tym numeru telefonu w Rzeczypospolitej Polskiej, lub stałe zlecenia - w odniesieniu do rachunków finansowych innych niż rachunki depozytowe - przelewu środków na rachunek prowadzony w państwie uczestniczącym lub państwie trzecim, a raportująca instytucja finansowa posiada:

a) oświadczenie o rezydencji podatkowej posiadacza rachunku z państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego miejsca rezydencji takiego posiadacza rachunku, wśród których nie ma danego państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, lub

b) dowód w postaci dokumentu wskazujący, że posiadacz rachunku nie jest osobą raportowaną;

2) informacje o posiadaczu rachunku zawierają pełnomocnictwo udzielone osobie posiadającej adres w tym państwie uczestniczącym lub państwie trzecim, a raportująca instytucja finansowa posiada:

a) oświadczenie posiadacza rachunku z państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego miejsca rezydencji takiego posiadacza rachunku, wśród których nie ma danego państwa uczestniczącego lub państwa trzeciego, lub

b) dowód w postaci dokumentu wskazujący, że posiadacz rachunku nie jest osobą raportowaną.

8. Jeżeli raportująca instytucja finansowa zastosowała kryterium adresu zamieszkania, o którym mowa w ust. 1, i w następstwie zmiany okoliczności raportująca instytucja finansowa ma wątpliwości co do poprawności lub rzetelności pierwotnych dowodów w postaci dokumentów lub innej równoważnej dokumentacji, jest obowiązana uzyskać oświadczenie o rezydencji podatkowej i nowy dowód w postaci dokumentu w celu ustalenia jednej lub większej liczby rezydencji do celów podatkowych danego posiadacza rachunku - na późniejszy z następujących dni:

1) ostatni dzień roku kalendarzowego;

2) w terminie 90 dni od dnia powzięcia informacji o takiej zmianie okoliczności.

9. W przypadku gdy raportująca instytucja finansowa nie jest w stanie uzyskać oświadczenia o rezydencji podatkowej ani nowego dowodu w postaci dokumentu przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 8, jest obowiązana zastosować procedurę elektronicznego wyszukiwania danych, o której mowa w ust. 2-7.