Wymagania w zakresie kwalifikacji osobistych i zawodowych osób kierowanych do pracy za granicą.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.45.243

Akt utracił moc

Wersja od: 2 października 1984 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 3 września 1984 r.

w sprawie wymagań w zakresie kwalifikacji osobistych i zawodowych osób kierowanych do pracy za granicą.

Na podstawie art. 298 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23 i z 1982 r. Nr 31, poz. 214) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Rozporządzenie określa wymagania w zakresie kwalifikacji osobistych i zawodowych osób, zwanych dalej "pracownikami", kierowanych do pracy za granicą przez urzędy państwowe oraz inne państwowe jednostki organizacyjne, a w szczególności przez przedsiębiorstwa państwowe, instytuty naukowo-badawcze, szkoły wyższe, zakłady społeczne służby zdrowia oraz instytucje artystyczne i upowszechniania kultury.

2. Rozporządzenie stosuje się również do dziennikarzy kierowanych do pracy za granicą w charakterze korespondentów zagranicznych przez redakcje i agencje prasowe.

§  2.

1. Do prac określonych w § 1 może być skierowany pracownik, który:

1) jest obywatelem polskim,

2) ukończył 18 lat życia i ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta w pełni z praw publicznych,

3) ma odpowiednie wykształcenie i przygotowanie zawodowe konieczne do wykonywania pracy, w tym udokumentowaną znajomość języka obcego w stopniu niezbędnym do wykonywania pracy,

4) swoją postawą obywatelską oraz poziomem etyczno-moralnym daje rękojmię należytego reprezentowania i ochrony interesów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej jako socjalistycznego państwa oraz godnego zachowania się w pracy i poza pracą,

5) daje rękojmię zachowania tajemnicy państwowej i służbowej, zgodnie z ustawą z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej (Dz. U. Nr 40, poz. 271) oraz przepisami wydanymi na jej podstawie,

6) posiada co najmniej pięcioletni staż pracy zawodowej w kraju.

2. Pracownik nie może podejmować za granicą innej pracy bez zgody organu, który skierował go tam do pracy.

§  3.

1. Pracownik zatrudniony w polskiej jednostce organizacyjnej za granicą podlega ocenom kwalifikacyjnym w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

2. Oceny dokonuje kierownik jednostki organizacyjnej zatrudniającej pracownika lub kierownik nadrzędnej jednostki organizacyjnej. Kierownik jednostki organizacyjnej może dla dokonania tej czynności powołać komisję.

3. Ocena kwalifikacyjna ma na celu stwierdzenie przydatności pracownika do wykonywanej pracy za granicą.

4. Ocenie kwalifikacyjnej podlega przede wszystkim:

1) jakość i efektywność wykonywanych obowiązków,

2) zaangażowanie pracownika w realizację polityki państwa oraz ochronę interesów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,

3) przestrzeganie tajemnicy państwowej i służbowej,

4) postawa pracownika w środowisku, w którym pracuje i przebywa, oraz jego oddziaływanie na to środowisko w duchu interesów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,

5) przestrzeganie przepisów obowiązujących w kraju, w którym jest zatrudniony.

§ 4. Pracownika skierowanego do pracy za granicą odwołuje się, jeżeli utracił kwalifikacje określone w § 2 lub uzyskał negatywną ocenę kwalifikacyjną albo z uwagi na szczególny interes państwa.

§ 5. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do:

1) osób zajmujących stanowiska kierownicze i samodzielne w jednostkach wymienionych w § 1, organizujących współpracę z zagranicą,

2) osób kierowanych do pracy w organizacjach i instytucjach międzynarodowych.

§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.