Rozdział 3 - Charakterystyki metrologiczne maszyn - Wymagania metrologiczne, którym powinny odpowiadać maszyny wytrzymałościowe do prób statycznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.27.234

Akt utracił moc
Wersja od: 25 lutego 2004 r.

Rozdział  3

Charakterystyki metrologiczne maszyn

§  25.
1.
Rozróżnia się cztery klasy dokładności maszyn: 0,5; 1; 2 i 3.
2.
Błędy graniczne dopuszczalne względne maszyn oraz względne graniczne wartości zakresu rozrzutu i rozdzielczości przy zatwierdzeniu typu i legalizacji, w zależności od klasy dokładności, określa załącznik do rozporządzenia.
§  26.
1.
Maszyny powinny mieć określoną klasę dokładności dla każdego zakresu pomiarowego.
2.
Maszyny mogą mieć:
1)
różne klasy dokładności dla jednego zakresu pomiarowego dla różnych sposobów działania maszyny, na przykład przy włączonych lub wyłączonych urządzeniach dodatkowych;
2)
kilka klas dokładności dla jednego zakresu pomiarowego, jeżeli wynika to z dokumentacji maszyny, ale klasy te powinny być uporządkowane w ciągu monotonicznym.
§  27.
1.
Dla każdego zakresu wskazań układu pomiaru siły powinien być określony zakres pomiarowy.
2.
Górna granica największego zakresu pomiarowego danego układu pomiaru siły powinna być równa udźwigowi jego elementu pomiarowego.
3.
Dolna granica zakresu pomiarowego danego układu pomiaru siły powinna być równa 20 % górnej granicy danego zakresu pomiarowego.
4.
Dopuszcza się przesunięcie dolnej granicy zakresu pomiarowego siły poniżej 20 % górnej granicy, do wartości 10 %, 5 %, 2 %, 1 %, 0,5 %, 0,2 % oraz 0,1 % górnej granicy zakresu pomiarowego, przy czym nie może być ona mniejsza niż iloczyn rozdzielczości r i minimalnego mnożnika d.
5.
Minimalny mnożnik d dla dolnej granicy zakresu pomiarowego wynosi:
1)
400 - dla maszyn klasy dokładności 0,5;
2)
200 - dla maszyn klasy dokładności 1;
3)
100 - dla maszyn klasy dokładności 2;
4)
67 - dla klasy maszyn dokładności 3.
§  28.
Błędy graniczne dopuszczalne względne maszyn oraz względne graniczne wartości zakresu rozrzutu i rozdzielczości przy zatwierdzeniu typu i legalizacji powinny być wyznaczone w stabilnej temperaturze z dokładnością ±2 °C w zakresie od +10 °C do +35 °C.