Rozdział 3 - Szczegółowy zakres oraz sposoby i metody przeprowadzania sprawdzeń podczas legalizacji pierwotnej i ponownej przymiarów - Wymagania, którym powinny odpowiadać przymiary, oraz szczegółowy zakres sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2008.2.3

Akt obowiązujący

Wersja od: 4 stycznia 2008 r.

Rozdział  3

Szczegółowy zakres oraz sposoby i metody przeprowadzania sprawdzeń podczas legalizacji pierwotnej i ponownej przymiarów

§ 6. Zakres sprawdzeń przymiarów podczas legalizacji pierwotnej obejmuje:

1) oględziny zewnętrzne przymiaru w celu potwierdzenia jego zgodności z zatwierdzonym typem, obejmujące sprawdzenie:

a) obecności na przymiarze wymaganych oznaczeń i znaków,

b) czy krawędzie wstęgi, w przymiarze wstęgowym, rozciągniętej na płaskiej powierzchni są prostoliniowe i równoległe,

c) czy powierzchnie czołowe w przymiarze końcowym lub końcowo-kreskowym są płaskie i prostopadłe do wzdłużnej osi przymiaru,

d) poprawności działania nawijaka w przymiarze wstęgowym zwijanym lub ruletce,

e) czy podziałka i ocyfrowanie są czytelne, regularne, nieścieralne i wykonane w sposób zapewniający pewny, łatwy i jednoznaczny odczyt,

f) czy kreski podziałki są prostoliniowe i prostopadłe do osi wzdłużnej przymiaru,

g) czy szerokość kresek nie powoduje pogorszenia pomiaru i jest stała na całej ich długości,

h) czy długość kresek podziałki jest zróżnicowana w zależności od odpowiadającej jednostki miary;

2) sprawdzenie, w warunkach odniesienia, zgodności charakterystyk metrologicznych przymiaru z wymaganiami dotyczącymi błędów granicznych dopuszczalnych:

a) błędu długości nominalnej z uwzględnieniem, tam gdzie jest to niezbędne, wymagań dla przymiarów wstęgowych z obciążnikiem oraz

b) dodatkowo, w pięciu różnych, przypadkowo rozmieszczonych punktach na przymiarze:

– błędów długości odcinka podziałki pomiędzy dwoma dowolnymi nienastępującymi po sobie wskazami przymiaru,

– błędów długości działki elementarnej,

– różnic między długościami dwóch następujących po sobie działek elementarnych

- z uwzględnieniem, jeżeli jest to niezbędne, wymagań dla przymiarów końcowych, końcowo-kreskowych lub przymiarów składanych; liczbę sprawdzanych punktów można zmniejszyć lub zwiększyć, jeżeli wyniki to uzasadniają.

§ 7. Sprawdzenie przymiarów podczas legalizacji pierwotnej powinno być przeprowadzone:

1) dla wszystkich dostarczonych przymiarów albo

2) dla partii przymiarów - zgodnie z zasadami kontroli statystycznej stosowanej jako kontrola metrologiczna przy legalizacji pierwotnej.

§  8.

1. Jeżeli przymiary są produkowane seryjnie, a osoba odpowiedzialna za dostarczenie ich do legalizacji pierwotnej złożyła we wniosku oświadczenie, że zostały już one poddane odpowiedniej kontroli, przedstawione partie mogą być poddane tylko kontroli statystycznej.

2. Partia powinna składać się z przymiarów, które:

1) są tego samego typu;

2) należą do tej samej klasy dokładności;

3) zostały wyprodukowane w tym samym procesie produkcyjnym.

3. Liczba przymiarów wchodzących w skład partii nie może przekraczać 10.000.

§  9.

1. Kontrola statystyczna przeprowadzana jest przy użyciu planu pojedynczego (metoda "A") lub wielokrotnego (metoda "B") poddania badaniom próbek, składających się z przymiarów wybranych losowo z partii; liczba przymiarów w próbce określona jest jako liczność próbki.

2. W przypadku wyboru metody "A" stosuje się plan pobierania próbek utworzonych z przymiarów wybranych losowo z partii, z następującymi wartościami charakterystycznymi:

1) wadliwość dopuszczalna powinna zawierać się pomiędzy 0,40 % a 0,90 % dla standardowego poziomu jakości SQL partii przedstawionej do badania, który odpowiada w planie pobierania próbek 95 % prawdopodobieństwu przyjęcia partii;

2) wadliwość dopuszczalna pomiędzy 4,0 % a 6,5 % dla granicznego poziomu jakości LQ5 partii przedstawionej do badania, który odpowiada w planie pobierania próbek 5 % prawdopodobieństwu przyjęcia partii.

3. W przypadku wyboru metody "A" można zastosować:

1) jednostopniowy plan badania - liczba poddanych badaniu przymiarów powinna być równa liczności próbki, jaką określa plan; jeżeli liczba wadliwych przymiarów znaleziona w próbce jest mniejsza lub równa liczbie akceptowania, partię należy zaakceptować, natomiast jeżeli liczba wadliwych przymiarów znaleziona w próbce jest większa lub równa liczbie odrzucenia, partię należy odrzucić i przeprowadzić stuprocentową kontrolę tej partii;

2) dwustopniowy plan badania - liczba przymiarów poddanych badaniu powinna być równa liczności pierwszej próbki, jak określono w planie; jeżeli liczba wadliwych przymiarów znalezionych w pierwszej próbce:

a) jest mniejsza lub równa pierwszej liczbie akceptowania, partia musi być zaakceptowana,

b) jest równa lub większa od pierwszej liczby odrzucenia, partię należy odrzucić i przeprowadzić stuprocentową kontrolę tej partii,

c) mieści się w granicach pomiędzy pierwszą liczbą akceptowania a pierwszą liczbą odrzucenia, badaniu należy poddać drugą próbkę, której liczność określona jest w planie; liczby wadliwych przymiarów określone w pierwszej i drugiej próbce należy dodać; jeżeli suma wadliwych przymiarów jest mniejsza lub równa drugiej liczbie akceptowania, partię należy zaakceptować, natomiast jeżeli suma wadliwych przymiarów jest większa lub równa drugiej liczbie odrzucenia, partię należy odrzucić i przeprowadzić stuprocentową kontrolę tej partii.

4. W przypadku wyboru metody "B" plan pobierania próbek określa załącznik do rozporządzenia, przy czym po przyjęciu danej partii następna przedstawiona do badania partia powinna być poddana kontroli nr 1. W przypadku odrzucenia danej partii wnioskodawca może przedstawić do badania tę samą partię albo inną; następnie partia poddawana jest kontroli oznaczonej numerem o jeden większym. Jeżeli partia nie jest przyjęta po kontroli oznaczonej numerem 4, należy przeprowadzić stuprocentową kontrolę partii.

§ 10. Zakres sprawdzeń podczas legalizacji ponownej przymiarów obejmuje:

1) oględziny zewnętrzne przymiarów, o których mowa w § 2 pkt 1, w celu potwierdzenia ich zgodności z zatwierdzonym typem, a w przypadku przymiarów, o których mowa w § 2 pkt 2 - zgodności z certyfikatem badania typu WE albo z certyfikatem badania projektu WE, obejmujące sprawdzenie:

a) obecności na przymiarze wymaganych oznaczeń i znaków,

b) czy krawędzie wstęgi, w przymiarze wstęgowym, rozciągniętej na płaskiej powierzchni są prostoliniowe i równoległe,

c) czy powierzchnie czołowe w przymiarze końcowym lub końcowo-kreskowym są płaskie i prostopadłe do wzdłużnej osi przymiaru,

d) poprawności działania nawijaka w przymiarze wstęgowym zwijanym lub ruletce,

e) czy podziałka i ocyfrowanie są czytelne i wykonane w sposób zapewniający pewny, łatwy i jednoznaczny odczyt;

2) sprawdzenie, w warunkach odniesienia, zgodności charakterystyk metrologicznych przymiaru z wymaganiami dotyczącymi błędów granicznych dopuszczalnych:

a) błędu długości nominalnej z uwzględnieniem, tam gdzie jest to niezbędne, wymagań dla przymiarów wstęgowych z obciążnikiem oraz

b) dodatkowo, w pięciu różnych, przypadkowo rozmieszczonych punktach, na przymiarze, błędów długości odcinków podziałki pomiędzy dwoma dowolnymi nienastępującymi po sobie wskazami

- z uwzględnieniem, jeżeli jest to niezbędne, wymagań dla przymiarów końcowych, końcowo-kreskowych lub składanych; liczbę sprawdzanych punktów można zmniejszyć lub zwiększyć, jeżeli wyniki to uzasadniają.

§ 11. Cechy legalizacji na przymiarze, o którym mowa w § 2 pkt 2, należy nałożyć w miejscach określonych w certyfikacie badania typu albo certyfikacie badania projektu WE na początku przymiaru lub na urządzeniu dodatkowym.