Wymagania, jakim powinna odpowiadać ochrona przechowywanego i przewożonego zabytku wpisanego na Listę Skarbów Dziedzictwa.
Dz.U.2018.1134
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE
MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO 1
z dnia 21 maja 2018 r.
w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona przechowywanego i przewożonego zabytku wpisanego na Listę Skarbów Dziedzictwa 2
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK Nr 1
WYMAGANIA, JAKIM POWINNA ODPOWIADAĆ OCHRONA PRZECHOWYWANEGO ZABYTKU WPISANEGO NA LISTĘ SKARBÓW DZIEDZICTWA
WYMAGANIA, JAKIM POWINNA ODPOWIADAĆ OCHRONA PRZECHOWYWANEGO ZABYTKU WPISANEGO NA LISTĘ SKARBÓW DZIEDZICTWA
1. Pomieszczenie, w którym przechowuje się zabytek wpisany na listę Skarbów Dziedzictwa, zwany dalej "zabytkiem":
1) znajduje się w budynku, w którym są spełnione wymagania ochrony przeciwpożarowej;
2) znajduje się w strefie pożarowej objętej systemem sygnalizacji pożarowej włączonym do systemu monitoringu Państwowej Straży Pożarnej;
3) jest wyposażone w urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice, których dobór oraz rodzaj środków gaśniczych odpowiada potencjalnym zagrożeniom, rodzajowi i specyfice zabytku oraz jego wartości, z uwzględnieniem skutków, jakie użycie tych środków gaśniczych będzie miało na zabytek.
2. Zabytek przechowuje się w pomieszczeniu, z którego zapewniono warunki jego ewakuacji, wynikające z instrukcji, o której mowa w pkt 5.
3. W pomieszczeniu, w którym przechowuje się zabytek, nie używa się otwartego ognia oraz innych czynników mogących zainicjować pożar.
4. Urządzenia, środki oraz systemy zabezpieczające przechowywany zabytek przed pożarem utrzymuje się w stanie zapewniającym ich sprawność.
5. Dla strefy pożarowej obejmującej pomieszczenie, w którym przechowuje się zabytek, opracowuje się i wdraża instrukcję bezpieczeństwa pożarowego, która oprócz elementów zawartych w przepisach wydanych na podstawie art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 620) zawiera wskazanie:
1) potencjalnych zagrożeń pożarowych;
2) dróg i kierunków ewakuacji zabytku;
3) sposobu sprawdzania organizacji i warunków ewakuacji zabytku;
4) technicznych środków umożliwiających ewakuację zabytku;
5) miejsc przechowywania zabytku, z uwzględnieniem miejsca, w którym zabytek będzie przechowywany do czasu ustalenia zagrożenia, z uwzględnieniem miejsca powstania zagrożenia i jego rodzaju oraz niezbędnej ochrony zabytku w miejscach, w których będzie on przechowywany do czasu ustania zagrożenia;
6) postępowania przy zabezpieczeniu zabytku, w tym określenie procedur pakowania i przemieszczania zabytku;
7) osób wyznaczonych mających brać udział w ewakuacji zabytku, ze wskazaniem zakresu ich działania i odpowiedzialności;
8) procedur powiadamiania właściciela lub posiadacza zabytku oraz osób, o których mowa w ppkt 7, o powstaniu zagrożenia;
9) form współpracy w zakresie ewakuacji zabytku z zewnętrznymi służbami i instytucjami.
II. Zabezpieczenie zabytku przed kradzieżą lub innym zagrożeniem
1. Pomieszczenie, w którym przechowuje się zabytek, jest wyposażone:
1) na parterze i w piwnicy w:
a) okna w klasie RC3 odporności na włamanie zgodnie z PN-EN 1627,
b) drzwi w klasie 3 odporności na włamanie zgodnie z PN-EN 1627,
c) żaluzje w klasie 2 odporności na włamanie zgodnie z PN-EN 1627,
d) kraty stalowe wykonane z kształtowników stalowych o przekroju minimum 200 mm2 przy rozstawie prętów poziomych 400 mm i pionowych 150 mm oraz spawaniu wszystkich połączeń; ramy krat ruchomych wykonane z profili kątowych lub ceowych z blachy o grubości minimum 3 mm przy zastosowaniu zamknięć posiadających certyfikaty, uniemożliwiających otwarcie bez klucza;
2) na innych kondygnacjach niż określone w ppkt 1 w:
a) okna w klasie RC1 odporności na włamanie zgodnie z PN-EN 1627, z szybami P2A zgodnie z PN-EN 356,
b) drzwi w klasie 2 odporności na włamanie zgodnie z PN-EN 1627,
c) żaluzje lub kraty w klasie 1 odporności na włamanie zgodnie z PN-EN 1627.
2. Pomieszczenie, w którym przechowuje się zabytek, znajduje się w budynku objętym systemem sygnalizacji włamania i napadu.
3. System sygnalizacji włamania i napadu w pomieszczeniu, w którym przechowuje się zabytek:
1) spełnia minimum 2 stopień zabezpieczenia zgodnie z PN-EN-50131-1;
2) zabezpiecza wszystkie otwory drzwiowe i okienne oraz kubaturę pomieszczenia;
3) zapewnia sterowanie zabezpieczeniem pomieszczenia w obrębie wydzielonego podsystemu;
4) obejmuje ochroną indywidualną zabytek;
5) zapewnia powiadomienie właściciela lub posiadacza zabytku o sygnałach alarmowych i uszkodzeniowych.
4. Pomieszczenie, w którym przechowuje się zabytek, wyposaża się w system telewizji dozorowej zapewniający:
1) identyfikację osób wchodzących do pomieszczenia;
2) obserwację i rejestrację zdarzeń w miejscu przechowywania zabytku;
3) możliwość przechowywania obrazów przez okres 30 dni od dnia nagrania.
5. Urządzenia systemu telewizji dozorowej, w szczególności rejestrujące, zasilające lub przełączające, zabezpiecza się przed przypadkowym albo celowym uszkodzeniem, wyłączeniem, nieuprawnioną zmianą konfiguracji lub kradzieżą.
6. W przypadku przechowywania zabytku w gablotach stosuje się gabloty bezpieczne posiadające:
1) konstrukcję z materiałów zapewniających stabilność;
2) możliwość przytwierdzenia do podłoża lub zablokowania utrudniającego zmianę położenia;
3) przeszklenie ze szkła o zwiększonej odporności na przebicie i rozbicie minimum w klasie P4A zgodnie z PN-EN 356;
4) możliwość zainstalowania zabezpieczeń elektronicznych będących częścią systemu sygnalizacji włamania i napadu lub urządzeń działających autonomicznie poza tym systemem.
7. W przypadku przechowywania zabytku za osłonami zabezpieczającymi stosuje się szklane osłony i przegrody zabezpieczające wykonane ze szkła bezpiecznego minimum w klasie P2A zgodnie z PN-EN 356 albo tworzyw o parametrach zbliżonych do tych właściwości.
8. Urządzenia oraz systemy zabezpieczające przechowywany zabytek przed kradzieżą lub innym zagrożeniem utrzymuje się w stanie zapewniającym ich sprawność.
ZAŁĄCZNIK Nr 2
WYMAGANIA, JAKIM POWINNA ODPOWIADAĆ OCHRONA PRZEWOŻONEGO ZABYTKU WPISANEGO NA LISTĘ SKARBÓW DZIEDZICTWA
WYMAGANIA, JAKIM POWINNA ODPOWIADAĆ OCHRONA PRZEWOŻONEGO ZABYTKU WPISANEGO NA LISTĘ SKARBÓW DZIEDZICTWA
2. Na terytorium państwa innego niż Rzeczpospolita Polska zabytek w czasie przewożenia podlega ochronie przez osobę posiadającą uprawnienia do wykonywania na terenie tego państwa działalności w zakresie ochrony osób i mienia z bronią.
3. Właściciel lub posiadacz zabytku, odpowiadający za organizację przewożenia zabytku, przekazuje pisemną informację dotyczącą przewożenia zabytku państwowej instytucji kultury, której celem statutowym jest wyznaczanie i upowszechnianie standardów w zakresie muzealnictwa i ochrony zbiorów, koordynującej i sprawującej nadzór nad przewożeniem zabytku.
4. Instytucja kultury, o której mowa w pkt 3, przekazuje otrzymaną informację Policji.
5. Przewożenie zabytku, na którego stan zachowania ma wpływ temperatura, wilgotność powietrza lub drgania o minimalnym nawet natężeniu, wykonuje się przy użyciu środka transportu wyposażonego w system powiadamiania o zagrożeniach, wskazujący w trakcie przewożenia zabytku miejsce usytuowania środka transportu oraz zmiany, które zagrażają bezpieczeństwu przewożonego zabytku, oraz zapewniającego utrzymanie stałej temperatury i wilgotności powietrza, a także eliminującego drgania związane z przemieszczaniem się środka transportu.
6. W przypadku gdy przewożony zabytek jest muzealium w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2018 r. poz. 720), w przewożeniu zabytku uczestniczy kurier muzealny.
7. Ochronę podczas przewożenia zabytku wykonuje:
1) jeden konwojent - w przypadku gdy wartość zabytku jest mniejsza niż 5 jednostek obliczeniowych, z których każda stanowi 120-krotność ogłaszanego w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1383, z późn. zm.) przeciętnego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym kwartał, w którym rozpoczęto przewożenie zabytku;
2) dwóch konwojentów - w przypadku gdy wartość zabytku jest równa albo większa niż 5 i mniejsza niż 15 jednostek obliczeniowych, o których mowa w ppkt 1;
3) trzech konwojentów - w przypadku gdy wartość zabytku jest równa albo większa niż 15 i mniejsza niż 50 jednostek obliczeniowych, o których mowa w ppkt 1;
4) czterech konwojentów - w przypadku gdy wartość zabytku jest równa albo większa niż 50 jednostek obliczeniowych, o których mowa w ppkt 1.
8. W przypadku gdy wartość przewożonego zabytku jest wyższa niż 15 jednostek obliczeniowych, o których mowa w pkt 7 ppkt 1, przewożenie zabytku odbywa się z udziałem Policji.
9. O udział Policji w przewożeniu zabytku występuje instytucja kultury, o której mowa w pkt 3.
10. Podczas przewożenia zabytku drogą lotniczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochronę wykonuje co najmniej jeden konwojent.
11. W przypadku przewożenia samochodem zabytku o wartości większej niż 15 jednostek obliczeniowych, o których mowa w pkt 7 ppkt 1, przydziela się do ochrony dodatkowy pojazd samochodowy co najmniej z dwoma konwojentami.
12. Przewożenie zabytku planuje się tak, aby mogło być wykonywane w dni robocze. Planowane rozpoczęcie i zakończenie przewożenia zabytku osoba dowodząca konwojentami zgłasza telefonicznie do instytucji kultury, o której mowa w pkt 3.
13. W przypadku gdy przewidywany jest dłuższy postój, miejsce postoju przewożonego zabytku i organizację jego ochrony właściciel lub posiadacz uzgadnia wcześniej z kierownikiem jednostki Policji, na terenie działania której postój jest planowany.
14. Przy wyznaczaniu dłuższego postoju w czasie przewożenia zabytku bierze się przede wszystkim pod uwagę możliwości wykorzystania do tego celu zamkniętych terenów muzeów i innych obiektów ochranianych przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne w rozumieniu ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia lub terenów pozostających w trwałym zarządzie organów lub instytucji państwowych, po wcześniejszym uzgodnieniu przez właściciela lub posiadacza zabytku z tymi organami lub instytucjami możliwości spełnienia wymagań dotyczących przechowywania i zabezpieczenia zabytku podczas postoju.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »