Rozdział 3 - Wymagania w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa dotyczące dźwigów oraz elementów bezpieczeństwa do dźwigów - Wymagania dla dźwigów i elementów bezpieczeństwa do dźwigów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2016.811

Akt obowiązujący

Wersja od: 8 czerwca 2016 r.

Rozdział  3

Wymagania w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa dotyczące dźwigów oraz elementów bezpieczeństwa do dźwigów

§  12.

1. Wymagania w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa mają zastosowanie tylko wtedy gdy istnieje odpowiadające im ryzyko w odniesieniu do dźwigu lub elementu bezpieczeństwa do dźwigów, użytkowanych zgodnie z przeznaczeniem określonym przez instalatora lub producenta.

2. W przypadku gdy ze względu na istniejący stan techniki spełnienie celów, jakie stawiają wymagania w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa nie jest możliwe, dźwig lub elementy bezpieczeństwa do dźwigów projektuje się i wykonuje w sposób zapewniający w najwyższym możliwym stopniu zbliżenie do spełnienia tych celów.

3. Producent i instalator przeprowadzają ocenę ryzyka, identyfikując wszystkie czynniki ryzyka, którym mogą podlegać ich wyroby. Wyroby te projektuje się i wykonuje z uwzględnieniem dokonanej oceny.

§  13.

1. Podstawą ładunkową w każdym dźwigu musi być kabina.

2. Kabina dźwigu musi być zaprojektowana i wykonana w taki sposób, aby zapewniała przestrzeń oraz wytrzymałość odpowiadającą maksymalnej dopuszczalnej liczbie osób i udźwigowi nominalnemu, ustalonym przez instalatora.

3. W przypadku dźwigu przeznaczonego do transportu osób kabina, o ile pozwalają na to wymiary dźwigu, musi być zaprojektowana i wykonana w taki sposób, aby jej konstrukcja nie uniemożliwiała i nie utrudniała dostępu i użytkowania osobom niepełnosprawnym oraz pozwalała na odpowiednie jej przystosowanie w celu umożliwienia tym osobom korzystania z niej.

§  14.

1. Sposoby zawieszenia i sposoby podparcia kabiny, jej połączenia i elementy mocujące muszą być tak dobrane i zaprojektowane, aby zapewnić odpowiedni ogólny poziom bezpieczeństwa i zminimalizować ryzyko spadku kabiny, uwzględniając warunki użytkowania, użyte materiały i warunki produkcji.

2. W przypadku zawieszenia kabiny za pomocą lin lub łańcuchów stosuje się co najmniej dwie niezależne liny lub dwa niezależne łańcuchy, przy czym każdą linę lub każdy łańcuch wyposaża się we własny układ zamocowania.

3. Lin i łańcuchów, o których mowa w ust. 2, nie łączy się ani nie splata, z wyjątkiem przypadków gdy jest to konieczne w celu zamocowania lub uformowania pętli.

§ 15. Dźwigi muszą być zaprojektowane, wykonane i zainstalowane w taki sposób, aby w przypadku przekroczenia udźwigu nominalnego ich normalne uruchomienie było niemożliwe.

§  16.

1. Dźwigi wyposaża się w ograniczniki prędkości.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy konstrukcja układu napędowego uniemożliwia osiągnięcie nadmiernej prędkości.

3. Dźwigi szybkobieżne wyposaża się w urządzenia do nadzorowania i ograniczania prędkości.

§ 17. Dźwigi z napędem ciernym muszą być zaprojektowane w sposób zapewniający stabilność lin nośnych na kole ciernym i kołach linowych.

§  18.

1. Dźwigi osobowe wyposaża się w indywidualne zespoły napędowe.

2. Wymagania te nie mają zastosowania do dźwigów, w których przeciwwaga zastąpiona jest drugą kabiną.

3. Instalator musi zapewnić, aby dostęp do zespołu napędowego i urządzeń towarzyszących, z wyjątkiem przypadków konserwacji i awarii, nie był możliwy.

§  19.

1. Elementy sterownicze dźwigów przeznaczonych do korzystania przez osoby niepełnosprawne będące bez opieki muszą być w odpowiedni sposób zaprojektowane i umiejscowione.

2. Funkcje elementów sterowniczych dźwigów muszą być oznaczone w sposób zrozumiały.

3. Obwody sterowania wezwaniami w grupie dźwigów mogą być wspólne lub połączone wzajemnie.

4. Wyposażenie elektryczne dźwigów musi być tak zamontowane i połączone, aby:

1) uniemożliwić pomylenie z obwodami, które nie mają bezpośredniego połączenia z dźwigiem;

2) zasilanie energią mogło być odłączane pod obciążeniem dźwigu;

3) ruch dźwigu był zależny od elektrycznych urządzeń zabezpieczających, znajdujących się w odrębnym elektrycznym obwodzie bezpieczeństwa;

4) uszkodzenie instalacji elektrycznej nie powodowało sytuacji niebezpiecznych.

§  20.

1. Dźwig musi być tak zaprojektowany i wykonany, aby przestrzeń, w której porusza się kabina, była zabezpieczona przed dostępem, z wyjątkiem wykonywania prac konserwatorskich oraz w sytuacjach kryzysowych; przed wejściem osoby do tej przestrzeni normalna praca dźwigu musi być uniemożliwiona.

2. Dźwig musi być zaprojektowany i skonstruowany tak, aby zapobiegać ryzyku zgniecenia osób, gdy kabina znajduje się w jednej z pozycji ekstremalnych. Cel ten uważa się za osiągnięty, jeżeli poza obrębem położeń krańcowych zostanie zapewniona wolna przestrzeń lub schron.

3. W szczególnych przypadkach można zastosować inne odpowiednie środki pozwalające na uniknięcie ryzyka określonego w ust. 2. Stosowanie tych środków ma na celu umożliwienie wydania przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego, w rozumieniu przepisów o dozorze technicznym, wstępnej akceptacji, zwłaszcza dla budynków istniejących, w których zastosowanie rozwiązania wymienionego w ust. 2 nie jest możliwe.

4. Wejścia i wyjścia z kabiny na przystankach wyposaża się w drzwi przystankowe o odpowiedniej odporności mechanicznej, stosownie do przewidywanych warunków użytkowania dźwigu, przy czym:

1) urządzenie ryglujące drzwi podczas normalnej pracy dźwigu musi zapobiegać:

a) celowemu lub przypadkowemu uruchomieniu kabiny, jeżeli nie wszystkie drzwi przystankowe są zamknięte i zaryglowane,

b) otwarciu drzwi przystankowych podczas ruchu kabiny, jak również otwarciu drzwi przystankowych gdy kabina znajduje się poza określoną strefą przystankową;

2) w określonych strefach są dozwolone ruchy korekcji dojazdu przy otwartych drzwiach, pod warunkiem kontrolowania prędkości dźwigu podczas dojazdu.

§  21.

1. W celu zapobiegania powstawaniu ryzyka dla osób znajdujących się w kabinie, kabinę dźwigową całkowicie obudowuje się ścianami o pełnej wysokości, podłogą i sufitem, z wyjątkiem otworów wentylacyjnych, oraz drzwiami o pełnej wysokości.

2. Drzwi kabinowe projektuje się i instaluje w taki sposób, aby kabina nie mogła poruszać się, gdy drzwi nie są zamknięte, oraz aby zatrzymywała się, jeżeli drzwi zostaną otwarte, z zastrzeżeniem § 20 ust. 4 pkt 2.

3. Drzwi kabinowe muszą pozostawać zamknięte i być zaryglowane podczas postoju kabiny, między przystankami, jeżeli występuje ryzyko wypadnięcia pomiędzy kabinę a szyb lub gdy dźwig nie ma szybu.

4. Dźwig wyposaża się w urządzenia, które, w przypadku odłączenia zasilania lub uszkodzenia którejś z części składowych, zapobiegają swobodnemu spadkowi lub niekontrolowanemu ruchowi kabiny.

5. Urządzenie zapobiegające swobodnemu spadkowi musi być niezależne od elementów zawieszenia kabiny. Urządzenie to musi być w stanie zatrzymać kabinę obciążoną udźwigiem nominalnym przy maksymalnej prędkości przewidzianej przez instalatora, przy czym zatrzymanie nie może wywoływać opóźnienia szkodliwego dla przebywających w kabinie, bez względu na warunki obciążenia.

6. Pomiędzy dnem szybu a spodem kabiny muszą być zainstalowane zderzaki; w tym przypadku wolną przestrzeń, o której mowa w § 20 ust. 2, mierzy się przy całkowicie ściśniętych zderzakach.

7. Wymagania, o których mowa w ust. 6, nie mają zastosowania do dźwigów, których kabina nie może się znaleźć w wolnej przestrzeni, o której mowa w § 20 ust. 2, ze względu na konstrukcję układu napędowego.

8. Dźwigi muszą być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby ich uruchomienie było niemożliwe, jeżeli urządzenie, o którym mowa w ust. 4, nie jest gotowe do działania.

§  22.

1. Drzwi przystankowe i kabinowe napędzane mechanicznie, działające osobno lub łącznie, muszą być wyposażone w urządzenie zapobiegające ryzyku zgniecenia podczas ich ruchu.

2. Drzwi przystankowe, w przypadku gdy są uwzględnione w ochronie przeciwpożarowej budynku, włącznie z tymi, które mają części szklane, muszą być ognioodporne w kategoriach zachowania postaci i swoich własności w odniesieniu do izolacji (ognioszczelność) oraz przewodzenia ciepła (promieniowanie termiczne).

3. Przeciwwagi muszą być tak zainstalowane, aby uniknąć ryzyka ich kolizji z kabiną lub spadku na kabinę.

4. Dźwigi muszą być wyposażone w środki umożliwiające uwolnienie oraz ewakuację osób uwięzionych w kabinie.

5. Kabiny muszą być wyposażone w środki dwustronnej łączności umożliwiające stały kontakt ze służbami ratowniczymi.

6. Dźwigi projektuje się i wykonuje w taki sposób, aby w przypadku wzrostu temperatury zespołu napędowego ponad wartość maksymalną, ustaloną przez instalatora, nie realizowały nowych poleceń i mogły zakończyć rozpoczętą jazdę.

7. Kabinę:

1) projektuje się i wykonuje w sposób zapewniający osobom w niej przebywającym wystarczającą wentylację, nawet w przypadku przedłużającego się postoju;

2) odpowiednio oświetla się podczas jej użytkowania, także przy otwartych drzwiach, oraz wyposaża się w oświetlenie awaryjne.

8. Środki łączności, o których mowa w ust. 5, i oświetlenie awaryjne kabiny, o którym mowa w ust. 7 pkt 2, projektuje się i wykonuje w sposób zapewniający ich funkcjonowanie bez podstawowego zasilania. Czas ich działania musi być wystarczająco długi, aby możliwe było podjęcie czynności ratowniczych.

9. W dźwigach, z których można korzystać w przypadku pożaru, obwody sterowania projektuje się i wykonuje w taki sposób, aby można było uniemożliwić zatrzymywanie się dźwigu na określonych poziomach oraz przekazać pierwszeństwo sterowania dźwigiem ekipom ratowniczym.

§  23.

1. W każdej kabinie umieszcza się na widocznym miejscu tabliczkę, zawierającą informację o udźwigu nominalnym wyrażonym w kilogramach i maksymalnej liczbie przewożonych pasażerów, oraz informacje wymagane dla maszyn, określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 21 października 2008 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn (Dz. U. poz. 1228 oraz z 2011 r. poz. 701).

2. W przypadku dźwigu zaprojektowanego w sposób umożliwiający osobom uwięzionym w kabinie wydostanie się z niej bez pomocy z zewnątrz, w kabinie dźwigu, w widocznym miejscu, zamieszcza się odpowiednie instrukcje sformułowane w sposób zrozumiały.

§  24.

1. Do elementów bezpieczeństwa do dźwigów dołącza się instrukcje, tak aby na ich podstawie skutecznie i bezpiecznie przeprowadzać montaż, połączenia, regulację i konserwację elementów bezpieczeństwa do dźwigów.

2. Do dźwigu dołącza się instrukcje, które muszą zawierać co najmniej:

1) instrukcje zawierające rysunki i schematy niezbędne do prawidłowego użytkowania dźwigu, dotyczącą konserwacji, kontroli, napraw, przeglądów okresowych dźwigu oraz działań ewakuacyjnych;

2) książkę dźwigu, w której odnotowuje się naprawy oraz w stosownych przypadkach przeglądy okresowe.

§  25.

1. Dźwigi, oprócz wymagań określonych w niniejszym rozporządzeniu, muszą spełniać wymagania określone w § 10-12 rozporządzenia, o którym mowa w § 23 ust. 1.

2. W przypadku wystąpienia ryzyk nieobjętych wymaganiami, o których mowa w § 12-24, do dźwigów mają zastosowanie odpowiednie wymagania dotyczące bezpieczeństwa i ochrony zdrowia określone w rozporządzeniu, o którym mowa w § 23 ust. 1.