§ 2. - Wymagane dokumenty i dowody potwierdzające rodzaj represji i okres jej trwania oraz szczegółowy tryb postępowania przy składaniu i rozpatrywaniu wniosków o przyznanie świadczenia pieniężnego przysługującego osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1999.111.1300

Akt obowiązujący

Wersja od: 31 grudnia 1999 r.

§  2.

1. Dokumentami, o których mowa w § 1 ust. 2, są dokumenty wystawione przez powołane do tego, w zakresie ich działania, krajowe i zagraniczne organy państwowe lub inne państwowe i niepaństwowe jednostki organizacyjne, potwierdzające rodzaj, miejsce i czas trwania represji, a w szczególności przez:

1) Międzynarodowe Biuro Poszukiwań w Bad Arolsen (RFN),

2) Międzynarodowy Czerwony Krzyż i jego agendy w poszczególnych państwach,

3) Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu,

4) archiwa państwowe - krajowe i zagraniczne,

5) muzea państwowe i samorządowe,

6) Centralne Archiwum Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji,

7) Archiwum Wschodnie w Fundacji Ośrodka "Karta" w Warszawie,

8) Instytut Hoovera; Uniwersytet w Stanford (USA),

9) Instytut Sikorskiego w Londynie (Wielka Brytania).

2. Dowodami potwierdzającymi fakty podlegania represjom (rodzaje, okres, miejsce), o których mowa w § 1 ust. 2, są oryginały lub uwierzytelnione kopie:

1) dokumentów wystawionych w czasie II wojny światowej przez władze niemieckie lub radzieckie, świadczących o wykonywaniu pracy przymusowej w warunkach deportacji lub w obozach pracy,

2) świadectwa pracy wystawione w okresie powojennym przez zakłady pracy oraz indywidualnych pracodawców lub członków ich rodzin,

3) zaświadczenia wydane przez władze alianckie w czasie II wojny światowej i po jej zakończeniu oraz dokumenty potwierdzające repatriację do Polski i okres represji, a w szczególności ankiety sporządzone przez placówki urzędów bezpieczeństwa publicznego przy punktach Państwowego Urzędu Repatriacyjnego i przepustki Państwowego Urzędu Repatriacyjnego,

4) dokumenty ewidencji ludności wytworzone bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej na podstawie oświadczeń wnioskodawców, a w szczególności karty osobowe i ankiety personalne z teczek dowodów osobistych.

3. Dowodami mogą być również: korespondencja z czasów II wojny światowej zawierająca pieczątki poczty niemieckiej lub radzieckiej z okresu i miejsca represji, a także oryginalne fotografie z tego okresu mające wartość dowodową.

4. Z przedłożonych dowodów powinien wynikać okres, rodzaj i miejsce represji. W przypadku przedłożenia dokumentów potwierdzających tylko datę początku represji, w uzasadnionych przypadkach można ustalić datę jej zakończenia na podstawie oświadczenia wnioskodawcy złożonego Kierownikowi Urzędu.

5. Dokumenty przedkładane w odpisie lub kopii powinny być uwierzytelnione przez organ administracji rządowej lub samorządowej, notariusza lub upoważnionego przedstawiciela stowarzyszenia, o którym mowa w § 1 ust. 1.