Art. 17. - Wykup przez dzierżawców gruntów, zajętych pod budynki, oraz gruntów czynszowych w miastach i miasteczkach na obszarze sądów apelacyjnych w Warszawie, Lublinie i Wilnie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.29.250

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1939 r.

Art.  17.

(1) 2 Wykup, przewidziany w rozdziale niniejszym, obejmuje - jeżeli strony dobrowolnie nie ułożą się inaczej - także podwórze, obejście i ogród, łączące się bezpośrednio z powierzchnią zabudowaną. Grunt, ulegający wykupowi, nie powinien przewyższać piętnastokrotnej powierzchni, zajętej przez poszczególne budynki mieszkalne, jak również zabudowania gospodarcze, stanowiące jedną całość gospodarczą.

(2) Ze względu na udowodnioną konieczność utrzymania jednostki gospodarczej lub ze względu na prawidłową zabudowę miast, sąd może zezwolić na wykup większego obszaru.

(3) Gdyby po wydzieleniu obszaru, podlegającego wykupowi, pozostała część nieruchomości stała się nieużyteczną dla właściciela, może on żądać, aby i ta część gruntu była wykupiona za cenę, w art. 20 określoną.

(4) Gdy wykup nie obejmuje całego dzierżawionego gruntu, wówczas co do niewykupionej części zachowuje moc umowa dzierżawna aż do wygaśnięcia terminu, w niej przewidzianego.

² Art. 17 ust. (1) zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.29.259) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 1938 r.