Wykonywanie w stosunku do żołnierzy kar orzeczonych za wykroczenia popełnione przed wcieleniem do czynnej służby wojskowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.38.247

Akt utracił moc
Wersja od: 13 września 1972 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 11 sierpnia 1972 r.
w sprawie wykonywania w stosunku do żołnierzy kar orzeczonych za wykroczenia popełnione przed wcieleniem do czynnej służby wojskowej.

Na podstawie art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 21 maja 1963 r. o dyscyplinie wojskowej oraz o odpowiedzialności żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenie honoru i godności żołnierskiej (Dz. U. z 1970 r. Nr 25, poz. 203) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie normuje zasady i tryb wykonywania w stosunku do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej kar orzeczonych przez właściwe organy za wykroczenia popełnione przed wcieleniem do tej służby, jak również zasady i tryb stosowania odroczeń i ulg w wykonaniu tych kar oraz odstąpienia od ich wykonania.
W razie potrzeby ustalenia miejsca pełnienia służby wojskowej przez ukaranego organ zarządzający wykonanie kary niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia o ukaraniu lub nakazu karnego zwraca się do powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) sztabu wojskowego właściwego ze względu na jego miejsce zamieszkania o podanie nazwy lub numeru jednostki wojskowej, w której pełni on służbę wojskową, miejsca jej postoju oraz charakteru i terminu ukończenia tej służby.
1.
Organ, który zarządził wykonanie zasadniczej lub zastępczej kary aresztu w stosunku do żołnierza pełniącego zawodową, okresową lub zasadniczą służbę wojskową, odracza wykonanie tych kar na okres roku.
2.
Żołnierzowi, odbywającemu służbę wojskową (ćwiczenia wojskowe) w okresie krótszym od roku, kary wymienione w ust. 1 odracza się do czasu zwolnienia żołnierza z tej służby.
3.
Decyzję o odroczeniu wykonania zasadniczej lub zastępczej kary aresztu doręcza się żołnierzowi za pośrednictwem dowódcy jednostki wojskowej, w której pełni on służbę wojskową.
1.
W stosunku do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej można odstąpić od wykonania orzeczonej zasadniczej lub zastępczej kary aresztu, jeżeli ukarany żołnierz w czasie służby wojskowej swoim zachowaniem i dobrym wykonywaniem obowiązków służbowych dał podstawę do przypuszczenia, że nie popełni już podobnego wykroczenia.
2.
O odstąpieniu od wykonania kary orzeka organ, który orzekał w danej sprawie w pierwszej instancji, na umotywowany wniosek dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę wojskową.
1.
Dowódca jednostki wojskowej po upływie roku, jeżeli nie zachodzą przesłanki określone w § 4, stosuje względem żołnierza odpowiednią do wagi wykroczenia karę dyscyplinarną, w zamian odroczonej zasadniczej lub zastępczej kary aresztu.
2.
W wypadku określonym w ust. 1 żołnierza zasadniczej służby wojskowej można skierować do odbycia kary w oddziale dyscyplinarnym, jeżeli zasadnicza lub zastępcza kara aresztu wynosi co najmniej dwa miesiące; jeden dzień służby w oddziale dyscyplinarnym odpowiada dwu dniom zasadniczej lub zastępczej kary aresztu.
3.
O zastosowaniu kary dyscyplinarnej dowódca jednostki wojskowej zawiadamia organ zarządzający wykonanie kary.
W stosunku do żołnierza pełniącego czynną służbę wojskową kara ograniczenia wolności nie podlega wykonaniu przez czas trwania tej służby.
1.
Wykonanie kary grzywny w stosunku do żołnierza w czynnej służbie wojskowej odbywa się na zasadach ogólnych, określonych w przepisach Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wykonywania kar dodatkowych.
Wykonanie rozporządzenia porucza się Ministrom Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych.
Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 listopada 1968 r. w sprawie zasad i trybu wykonywania kar orzeczonych w stosunku do żołnierzy za wykroczenia popełnione przez nich przed wcieleniem do czynnej służby wojskowej (Dz. U. Nr 42, poz. 295).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.