Wykonywanie ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.26.266

Akt utracił moc

Wersja od: 30 grudnia 1925 r.

ROZPORZĄDZENIA

MINISTRA REFORM ROLNYCH

z dnia 27 lutego 1924 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości w przedmiocie wykonywania ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów.

Na mocy art. 45 ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów (Dz. U. R. P. № 92 poz. 718) oraz art. 36 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o zakresie działania Ministra Reform Rolnych i organizacji urzędów i komisji ziemskich (Dz. U. R. P. № 90 poz. 706) zarządza się co następuje:

I.

Przepisy ogólne.

Do art. art. 1 - 4.

§ 1. Wszelkie grunty, znajdujące się na obszarze scalenia, a nie podpadające pod działanie ustawy o scalaniu gruntów względnie podlegające wyłączaniu na mocy art. art. 2 - 4 tejże ustawy, aczkolwiek z reguły nie podlegają żadnym zmianom, mogą jednak na skutek scalenia gruntów przyległych być poddane zmianom wypływającym z postanowień art. 7 ustawy.

§ 2. Przy wyznaczeniu nowych dróg przez tereny wyłączone ze scalenia (§ 1), względnie przy uregulowaniu na tych terenach dróg i dojazdów istniejących, oraz przy wyprostowaniu granic, nieodzownym dla prawidłowego projektu scalenia (art. art. 7 i 25 ustawy), należy wzamian za zajęte na ten cel grunty wyznaczać odpowiadający im równoważnik gruntowy, zgodnie z zasadami zawartemi w art. 6 ustawy.

§ 3. Ustalanie granic gruntów wyłączanych ze scalenia (art. art. 3 i 4 ustawy) winno być uskuteczniane w sposób najbardziej odpowiedni dla przeprowadzenia scalenia, któryby jednocześnie zapewnił urządzeniom znajdującym się na wyłączanych gruntach możność prawidłowego rozwoju oraz dogodny dojazd, przez połączenie z siecią dróg na obszarze Scalenia.

§ 4. Grunty wyszczególnione w art. 3 ustawy zwłaszcza place i ogrody, siedliska (osiedla), o ile ich właściciele wyrazili swa zgodą na poddanie tych gruntów ogólnemu scaleniu, zostają dołączane do gruntów przyległych, z zachowaniem przepisów art. 6 ustawy i przy uwzględnieniu potrzeb pozostałych na miejscu osiedli lub innych urządzeń.

§ 5. Deklaracje, lub zobowiązania w przedmiocie wyrażenia zgody na poddanie scaleniu gruntów (§ 4), które ustawowo mogą być wyłączone (art. 3 ustawy), winny być składane na piśmie, a wiarogodność-oświadczenia i podpisu stwierdzona przez urząd gminny lub inne władze do tego powołane.

Powyższą deklarację lub zobowiązanie zastępuje ustne oświadczenie, złożone prze?, interesowanych komisarzowi ziemskiemu do protokółu, który składający oświadczenie winni podpisać względnie zaopatrzyć znakiem swej ręki.

§ 6. Projektowanie włączenia przestrzeni leśnych do obszaru scalenia następuje po uprzedniem zasięgnięciu opinji urzędu ochrony lasów w przedmiocie ochronności miejsc zalesionych, możliwości wyrębu istniejących drzewostanów, konieczności zalesienia niektórych nieużytków i t. p.

W tych wypadkach komisarz ziemski winien zwrócić się bezpośrednio do miejscowego komisarza ochrony lasów, w celu uzyskania fachowej opinji. W razie konieczności w związku ze scaleniem gruntów, dokonania wyrębu istniejących drzewostanów, podpadających pod działanie ustaw o ochronie lasów, okręgowy urząd ziemski przed wniesieniem projektu scalenia na posiedzenie okręgowej komisji ziemskiej do zatwierdzenia (§ 82) winien uprzednio wyjednać zezwolenie okręgowej komisji ochrony lasów na projektowany wyręb.

§ 7. Ustalanie granic wyłączeń z obszaru scalenia, przewidzianych w art. art. 2 - 4 ustawy, następuje po uprzedniem wysłuchaniu oświadczeń osób interesowanych, a w razie konieczności po zasiągnięciu w tym względzie opinji fachowych urzędów. Wszelkie wyżej wspomniane opinje o tyle wiążą organy wykonywujące scalenie, o ile nie sprzeciwiają się postanowieniom ustawy o scalaniu gruntów i nie stoją na przeszkodzie do .opracowania prawidłowego projektu scalenia.

Do art. 5.

§ 8. Przy projektowaniu obszaru scalenia dążyć należy przedewszystkiem, aby wszystkie grunty każdego uczestnika, a przynajmniej uczestników zamieszkałych na terenie jednostki administracyjnej, względnie jej części, której mieszkańcy spowodowali rozpoczęcie dochodzenia scaleniowego {§§ 39 - 41), objęte były jednym obszarem scalenia, bez wzglądu na to, czy są położone na terenie jednej lub więcej jednostek administracyjnych, lecz jednocześnie, aby ten obszar nie był zbyt wielki i stanowił możliwie zamknięte całość.

Na terenie b. zaboru rosyjskiego za najniższą jednostko administracyjną w rozumieniu ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów uważać, należy wioski, kolonje, osady, i miasta, które tworzą oddzielne gromady wioskowe lub miejskie, na pozostałym zaś obszarze Rzeczypospolitej Polskiej gminy katastralne.

§ 9. We wszelkich wypadkach konieczności dokonanie wyprostowania granic scalanych gruntów od strony drobnych posiadaczy, należy do obszaru scalenia włączać grunty do niego przylegające w rozmiarze niezbędnym do wyprostowania granic, jednak z tem zastrzeżeniem, aby na tych włączeniach granice poszczególnych posiadłości uległy jaknajmniejszym przesunięciom, wskutek wyprostowania granic scalanych gruntów.

Obszary dworskie (większe posiadłości ziemskie) należy włączać do obszaru scalenia w całości lub częściowo o ile zachodzi potrzeba zniesienia szachownicy zewnętrznej, a zwłaszcza t. zw. "enklaw", lub wyprostowania granic, scalanych gruntów od strony tych obszarów; również włączać należy do obszaru scalenia te grunty dworskie, które ulegają parcelacyjnej rozsprzedaży wśród uczestników scalenia (§ 19).

Do art. 6.

Art.  10.

Wydzielanie poszczególnym uczestnikom równoważnika za wsączone do scalenia grunty opierać należy na zasadach następujących:

a) wszystkie użytki, otrzymywane przez jednego właściciela (posiadacza), winny być w miarę możności zamknięte w jednej obwodnicy, przyczem wzajemne ustosunkowanie poszczególnych rodzajów i gatunków wydzielanych. użytków nie powinno zbytnio się różnić od tego, jakie dany właściciel posiadał przed scaleniem.

Jeśli warunki miejscowe nie wszędzie pozwalają na zastosowanie tego typu kolonji, można niektóre użytki zamykać oddzielną obwodnicą, lecz przy zachowaniu warunku aby odległość między poszczególnemi działkami była możliwie najmniejszą, a komunikacja dogodną.

W wypadkach nadzwyczajnych, usprawiedliwionych wyjątkowemi warunkami topograficznemi lub gleboznawczemi, może być dopuszczone wydzielenie niektórych wyników w dwóch oddzielnych działkach. Wszelkie dalsze rozdrabnianie jest bezwzględnie niedopuszczalne.

b) Poszczególnie wydzielanym działkom, a zwłaszcza gruntom ornym, należy nadawać formę prawidłową, o ile możności zbliżoną do kwadratu o granicach prostych.

Działki gruntów ornych nieforemne, względnie wydłużone więcej niż dziesięciokrotnie w stosunku do ich szerokości, są niepożądane i tylko w wypadkach wyjątkowych, usprawiedliwionych względami gospodarczemi lub topograficznemi, mogą być stosowane. Działki innych użytków, o ile warunki topograficzne lub względy gospodarcze nie pozwalają na nadanie im formy wyżej przepisanej, mogą od niej odbiegać.

c) Znajdujące się na scalonym obszarze wąwozy lub rzeki, przez które przejazd jest utrudniony, nie mogą przedzielać poszczególnej działki.

d) Wszystkie działki mniejsze, rolniczo niesamodzielne, winny być zasadniczo grupowane w pobliżu własnych zabudowań, t. j. najbliżej wsi, a w razie jej zniesienia, w położeniu najbardziej ułatwiającym uboczne zarobkowanie małorolnym (w pobliżu miasteczek, stacji kolejowych i t p.) i w miarę możności na terenach łatwych do uprawy. Poszczególne wyjątki stosować można, gdy wzglądy rodzinne lub .sąsiedzkie właścicieli wskazują na celowość wydzielenia takiej kolonji obok kolonji większej, lub gdy sam właściciel (posiadacz) zażąda wydzielenia w innem miejscu.

e) Każda z nowopowstających ze scalenia kolonji w miarą możności winna posiadać warunki do godnego zaopatrzenia w wodę, a składające się na nią działki winny być projektowane z uwzględnieniem naturalnych spadków, posiadać dobre warunki orki oraz dogodny dojazd.

f) Przestrzegać należy, aby wydzielone w wyniku scalenia poszczególnym uczestnikom równoważniki nietylko miały zapewnione najkorzystniejsze warunki rozwoju gospodarczego, lecz równocześnie, aby nowopowstałe na nich osiedla tworzyły harmonijny zespół, umożliwiający rozwój życia społecznego wśród uczestników scalenia (układ fermowo-wsiowy).

Art.  11.

Wysokość dopłat określać należy w frankach złotych według kursu ustanowionego przez Ministra Skarbu oraz zgodnie z wskazaniami ustępuj 3-go art. 6 ustawy;

Do art. 7.

§ 12. Likwidację służebności (serwitutów) na obszarze scalenia należy przeprowadzać, zgodnie z przepisami ustaw terytorialnie obowiązujących w tym względzie.

Gdy obszarem scalenia objęte zostały zarówno dziedzina uprawniona do korzystania z serwitutów, jak i dziedzina temi serwitutem! obciążona, można w umowie dobrowolnej, względnie w projekcie przymusowej likwidacji tych serwitutów, określać przypadające wynagrodzenie za serwituty w częściach idealnych całego obszaru scalenia lub jego części, względnie w hektarach dominującej na tyra obszarze klasy gruntów, z zastrzeżeniem, że umowa, względnie projekt przymusowej likwidacji, stają się wiążące dla stron dopiero po uprawomocnieniu się orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzającego projekt" scalenia.

W tych wypadkach na terenie b, zaboru rosyjskiego:

a) czynności komisji szacunkowo-rozjemczej, dotyczące klasyfikacji i oszacowania gruntów projektowanych do oddania za serwituty, przewiązane w § 59 rozporządzeń Prezesa Głównego Urzędu Ziemskiego z dnia 14 grudnia 1922 roku w przedmiocie wykonywania ustaw o likwidacji serwitutów (Dz. U. R. P. z roku 1923 № 3 poz. 49 i 50), polegać będą na ustaleniu, według zasad wskazanych w ustawach o likwidacji serwitutów, ceny 1 ha dominującej klasy ziemi na .obszarze scalenia i określeniu obszaru gruntów, przypadających za serwituty w hektarach tej dominującej klasy;

b) w celu uniknięcia rozbieżności zdań komisji szacunkowo - rozjemczej, powoływanej przy likwidacji serwitutów, ze zdaniem komisji szacunkowej, powoływanej przy scalaniu gruntów, w przedmiocie ustalenia na obszarze scalenia dominującej klasy gruntów, komisja urzędująca później winna uzgodnić to ustalenie z ustaleniem komisji wcześniejszej;

c) przewidzianych w wyżej cytowanych rozporządzeniach Prezesa Głównego Urzędu Ziemskiego z dnia 14 grudnia 1922 r. dowodów pomiarowych na grunty projektowane do oddania za serwituty - jako zbędnych sporządzać nie należy, wreszcie

d) po uprawomocnieniu się orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzającego układ dobrowolny, względnie projekt przymusowej likwidacji' serwitutów, wykonanie czynności przewidzianych w § 36, względnie w § 67, cytowanych wyżej rozporządzeń z dnia 14 grudnia 1922 r., ulega odroczeniu do czasu uprawomocnienia się orzeczenia tejże komisji, zatwierdzającego projekt scalenia (§ 82).

Art.  13.

Wszelkie wspólnoty gruntowe na obszarze scalenia, o ile nadają się pod uprawę rolną lub łąkową, winny idee podziałowi pomiędzy uprawnionych do nich uczestników scalenia na zasadach ustalanych przez poszczególne rady uczestników scalenia (p. a) art. 21 ustawy).

Wspólnoty, nadające się wyłącznie do celów pastwiskowych, gospodarki leśnej, rybnej i t. p. lub inne grunty na skutek wyrażonego w tym celu żądania rady uczestników scalenia, mogą powyrównań i u granic pozostać we wspólnem władaniu, lecz użytkowanie takich wspólnot podlegać będzie przepisom statutów dla spółek pastwiskowych, leśnych i t. p., które podlegają zatwierdzaniu łącznie z projektem scalenia (p. d) § 78).

§ 14. Wyprostowanie granic poszczególnych jednostek administracyjnych lub ich części uskuteczniać należy w ten sposób, aby przy zachowaniu przepisów §§ 2 i 9 rozporządzenia niniejszego wszystkie nowopowstałe ze scalenia działki poszczególnych uczestników, o ile możności mógł/ otrzymać kształt przepisany p. b) § 10 tegoż rozporządzenia.

Art.  15.

Na obszarze scalenia, składającym się z dwóch lub więcej jednostek administracyjnych, o ile wzglądy topograficzne nie stoją na przeszkodzie, ustanawianie nowych granic tych jednostek uzależniać należy od ilości i jakości gruntów posła-danych przez mieszkańców poszczególnych jednostek, miejsc na uwadze objęcie nową jednostką wszystkich gruntów przez nich posiadanych na obszarze scalenia, bez wzglądu na to, czy część tych gruntów przed scaleniem wchodziła w skład innych jednostek administracyjnych.

§ 16. Przy wydzielaniu gruntów na cele miejscowej użyteczności ogólnej (publicznej) wybór miejscowości winien być uzależniony od ogólnego projektu scalenia oraz celów, na które grunty te mają być przeznaczone, tudzież z uwzględnieniem dogodnego dostępu, względnie dojazdu, dla wszystkich w tem zainteresowanych uczestników scalenia. O ile na cel powyższy są przeznaczone dotychczasowe wspólnoty gruntowe-stosować należy postanowienia ustępu końcowego p. a) art. 21 ustawy.

§ 17. W celu odwodnienia, względnie nawodnienia, scalanych gruntów okręgowy urząd ziemski dążyć winien do utworzenia spółek wodnych na zasadach ustawy wodnej z dnia 19 września 1922 r. (Dz. U. R. P. № 102 poz. 936).

W wypadku niemożności utworzenia spółki wodnej okręgowy urząd ziemski ograniczy powyższe prace meljoracyjne do minimalnych podstawowych zabiegów, nieodzownych do racjonalnego zagospodarowania scalonych gruntów. Wykonanie tych prac z urzędu okręgowy urząd ziemski powierzać będzie biurom meljoracyjnym upoważnionym do tego przez Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Państwowych, na podstawie uprzednio przedłożonego w wyniku dokonanej ekspertyzy, kosztorysu tych robót, po wysłuchaniu opinji rady uczestników scalenia (p. c) art. 21 ustawy). Wykonanie prac, mających na celu zalesienia nieużytków okręgowy urząd ziemski dokona na podstawie uprzedniego porozumienia się z okręgowym urzędem ochrony lasów i po wysłuchaniu opinji rady uczestników scalenia.

Przeprowadzenie wyżej pomienionych prac melioracyjnych okręgowy urząd ziemski, na wniosek powiatowego urzędu ziemskiego, może przekazać radzie uczestników scalenia pod rygorami przewidzianemi w § 55 rozporządzenia niniejszego.

§ 18. Projektowanie nowych oraz skasowanie starych dróg i dojazdów na obszarze scalenia uskuteczniać należy w porozumieniu z radą uczestników scalenia (p. e) art. 25 ustawy) przy zachowaniu przepisów pp. a) i b) § 75 rozporządzenia niniejszego. Doprowadzenie pomienionych dróg i dojazdów do stanu zwykłej używalności okręgowy urząd ziemski, po uprawomocnieniu się orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzającego projekt scalenia, przekaże organom Ministerstwa Robót Publicznych (art. art. 10-13 ustawy z dn. 10 grudnia 1920 r. o budowie i utrzymaniu dróg publicznych Rzeczypospolitej Polskiej Dz. U. R. P. z r. 1921 № 6 poz. 32).

§ 19. Gdy wśród uczestników scalenia znajdują się właściciele (posiadacze) gospodarstw karłowatych lub małorolnych, a natomiast bezpośrednio do obszaru scalenia przylega, względnie jest położony w pobliżu, majątek ziemski (obszar dworski), który podpada pod działanie ustawy o wykonaniu reformy-rolnej, należy cały majątek względnie część tego majątku, niezbędną do wzmocnienia wspomnianych gospodarstw, włączyć do powyższego obszaru scalenia, jednocześnie przeprowadzając akcję, mającą na celu przejęcie tych gruntów na cele reformy rolnej i w związku z tem akcję rozsprzedaży trybem wskazanym pomienionemi ustawami.

Grunty dworskie w ten sposób włączone do obszaru scalenia nie będą dzielone na gruncie pomiędzy nowonabywców-uczestników scalenia, lecz będą traktowane jako ich wspólna własność 2 określonym udziałem do niej każdego uczestnika, która na ogólnych zasadach podlega akcji scalenia łącznie, z pozostałemi scalanemi gruntami.

§ 20. Ogólny plan rozbudowy powstałej ze scalenia jednostek administracyjnych, jako to: ustalenie obszaru siedlisk, ich rozmieszczenie, komunikacja z pozostałemi gruntami, rozplanowanie budowli i t, p" opracowany będzie w miarę potrzeby przy udziale specjalistów.

§ 21. Czynności wyszczególnione w §§ 12,16, 18 i 19 rozporządzenia niniejszego oraz zatwierdzenie projektów melioracyjnych winny być na obszarze scalenia z reguły przeprowadzane przed szczegółowe projektowaniem scalanych działek.

Projekty meljoracyjne, oraz projekty związane z rozbudową wsi (§§ 17 i 20), winny być opracowane w toku postępowania scaleniowego przed układaniem szczegółowego projektu scalenia; wykonanie tych projektów na gruncie w uzasadnionych wypadkach może być uskutecznione po zatwierdzeniu projektu scalenia (§ 82), z zastrzeżeniem, aby powyższe prace objęte były wyszczególnieniem przewidzianem w p. b) art. 27 ustawy (§ 78), jednak wytyczenie na gruncie kanałów i rowów zgodnie z zatwierdzonym projektem meljoracji winno być dokonane przed powyższem układaniem projektu scalenia.

Do art. 8.

§ 22. Orzeczenie okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzające projekt scalenia (art. 30 ustawy), winno zawierać między innemi zniesienie bez odszkodowania wszystkich tych niezlikwidowanych oddzielnie (§ 12) służebności, które skutkiem zaprojektowanego scalenia, okażą się dla obydwóch dziedzin (uprawnionej i obciążonej) bezprzedmiotowemi i zbędnemi.

Do art. 9.

§ 23. Czynności, mające na celu scalenie gruntów, wyszczególnionych w art. 1 ustawy, mogą być podejmowane tylko po uprzedniem wdrożeniu postępowania scaleniowego przez okręgowy urząd ziemski, na którego terenie grunty te są położone.

Wykonywanie tych czynności wbrew powyższemu postanowieniu lub niezgodnie z przepisami rozporządzenia niniejszego uznaje się za nieważne i nieobowiązujące osób interesowanych.

§ 24. Przy wykonywaniu prac scaleniowych przez urzędy ziemskie bezpośrednio lub osoby do tego przez Ministra Reform Rolnych upoważnione (art. 10 ustawy) władze administracyjne i sądowe współdziałać winny w zakresie posiadanych uprawnień, przyczem sprawy wywołane u tych władz akcją scalenia otrzymują bieg poza kolejnością innych spraw.

Niezależnie od powyższego władze katastralne na każde żądanie urzędów ziemskich winny dostarczyć wszelkich odbitek, od rysów, odpisów i wyciągów z operatów katastralnych, dotyczących gruntów scalanych, tudzież dopuszczać funkcjonarjuszów urzędów ziemskich, względnie osoby działające z ich upoważnienia (art. 10 ustawy), do wglądu do operatów katastralnych.

§ 25. Komisarza i podkomisarze ziemscy oraz inni urzędnicy ziemscy, zarówno jak członkowie komisji szacunkowej (art. 20 ustawy) i technicy uprawnieni do wykonywania prac, ze scaleniem gruntów związanych (art. 10 ustawy), nie mogą być wyznaczeni-do prowadzenia danych robót scaleniowych:

a) jeżeli oni sami, ich żony, krewni w linii prostej zstępnej lub wstępnej bez ograniczenia stopni, krewni zaś z bocznej linji pierwszych czterech stopni i powinowaci trzech stopni, oraz przysposobieni przez nich lub przysposabiający uczestniczą w scaleniu gruntów;

b) jeżeli są .opiekunami lub zarządzają majątkiem osób uczestniczących w scaleniu;

c) jeżeli ktokolwiek z uczestników scalenia zarządca ich majątkiem lub interesami,

d) jeżeli oni, lub ich żony są najbliższymi prawnymi spadkobiercami któregokolwiek z uczestników scalenia lub też prowadzą z nimi spór sądowy.

Do art. 10.

§ 26. Wszystkie czynności techniczne związana ze scaleniem Gruntów okręgowy urząd ziemski z reguły winien wykonać własnym personelem technicznym. Okresowy urząd ziemski może jednak poszczególne czynności, jako to: wykonania pomiarów, wraz ze sporządzeniem dowodów pomiarowych, przeprowadzenie robót meljoracyjnych, opracowanie planu rozbudowy uregulowanych przez scalenie swych gruntów jednostek administracyjnych i t. p., powierzać według własnego uznania osobom prywatnym, fizycznym lub prawnym. posiadającym prawnie uznane uzdolnienie fachowe, z zastrzeżeniem stosunku do osób wykonywujących czynności pomiarowe postanowień podług art. 2 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o zakresie działania Ministra Reform Rolnych i organizacji urzędów i komisji ziemskich (Dz. U. R. P. Nr. 90 poz. 706).

§ 27. Wykonanie całokształtu prac scaleniowych okręgowy urząd ziemski może powierzyć bądź na wniosek rady uczestników scalenia, względnie zebrania delegatów tych rad (art. 24 ustawy), bądź według własnego uznania, osobom prawnym lub fizycznym, specjalnie upoważnionym przez Ministra Reform Rolnych do zawodowego wykonywania scalania gruntów.

Warunki, którym odpowiadać winny osoby ubiegające się o wyżej pomienione, upoważnienie, oraz warunki, na których może być to upoważnienie udzielone, nadto zakres uprawnień osób upoważnionych do zawodowego wykonywania scalania gruntów, unormowane będą oddzielnem rozporządzeniem.

Umowy w przedmiocie wykonania prac związanych ze scaleniem przez osoby, pomienione w § poprzednim i niniejszym, mogą być również zawierane z temi osobami przez radę uczestników scalenia, lecz przy zachowaniu postanowień w § 55 rozporządzenia niniejszego.

Do art. 11.

§ 28. Wszelkie czynności nadzorcze przeprowadzane przez urzędy ziemskie w związku ze scaleniem gruntów, jako to: inspekcja robót na miejscu, sprawdzanie dowodów i dokumentów, rewizje prac technicznych, sprawdzanie operatów pomiarowych, melioracyjnych i t p., nie podlegają opłatom na rzecz Skarbu Państwa.

§ 29. 1  Opłaty za techniczne wykonanie wszelkich prac scaleniowyh okręgowy urząd ziemski pobierać będzie w podanej niżej wysokości, a mianowicie.

1) za prace pomiarowe przy scalaniu gruntów wraz ze sporządzeniem operatu pomiarowego (§ 58):

a) z pomiarem starego stanu posiadania - po 18 złotych od każdego hektara gruntów poddanych scaleniu,

b) bez pomiaru starego stanu posiadania - po 12 złotych od każdego hektara gruntów poddanych scaleniu;

2) normy wynagrodzenia wskazane w p. p. a i b, w zależności od warunków technicznego wykonania prac pomiarowych mogą być przez okręgowy urząd ziemski odpowiednio podwyższane lub obniżane, lecz nie więcej jak o 50%;

3) powyższemi kwotami są objęte prace pomiarowe, dotyczące samego scalenia, oraz czynności pomiarowe, dokonywane na obszarze scalenia, a związane z likwidacją serwitutów, podziałem wspólnot gruntowych i wyprostowywaniem granic; natomiast za sporządzenie na żądanie interesowanych oddzielnych odrysów z planów wraz o odpisem rejestru pomiarowego pobierane będą opłaty dodatkowe w wysokości 15 złotych za pierwsze 10 ha i po 3 złote za każde następne lub rozpoczęte 10 ha gruntów wykreślonych na żądanym odrysie;

4) za wszelkie inne prace techniczne przeprowadzane na skutek scalania gruntów pobierane będą opłaty w wysokości, odpowiadającej wydatkom poniesionym w tym celu przez okręgowy urząd ziemski.

§ 30. 2  Wyszczególnione w § poprzednim opłaty za wykonanie prac pomiarowych własnym kosztem i staraniem okresowy urząd ziemski pobierać będzie w ratach następujących:

a) po uprawomocnieniu się orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej o wdrożeniu postępowania scaleniowego (art. 16 ustawy) lub też po rozpoczęciu prac pomiarowych, o ile prace te nie mogą być rozpoczęte bezpośrednio po uprawomocnieniu się tego orzeczenia - 20% należności przypadającej w myśl p. p. 1 i 2 § 29 niniejszego rozporządzenia;

b) po utrwaleniu granic na podstawie zatwierdzonego projektu scalenia oraz wprowadzeniu uczestników scalenia w posiadanie wydzielonych im gruntów (p. a art. 31 ustawy) 50% tejże należności

c) po dokonaniu sprostowania wpisu w księgach gruntowych (hipotecznych), względnie po wywołaniu scalonych gruntów do regulacji hipotecznej pierwiastkowej- (art. 39 i ustęp 1 art. 40 ustawy), - pozostałą należność ustaloną przez okręgowy urząd ziemski, zgodnie z przepisami § 29 rozporządzenia niniejszego" po potrąceniu uprzednio pobranych wpłat, W celu pobrania opłat wyszczególnionych w § 29 rozporządzenia niniejszego, okręgowy urząd ziemski wysyłać będzie nakazy płatnicza każdorazowe najpóźniej do dni 7, licząc od terminów przewidzianych w pp. a), b) i c) niniejszego paragrafu, względnie od daty poniesienia wydatków na prace wymienione wyżej w p. 2 § 29.

Nakazy płatnicze winny być sporządzane po jednym dla każdej jednostki administracyjnej, objętej obszarem scalenia, z wyszczególnieniem w złotych należności, przypadających od każdego uczestnika scalenia danej jednostki administracyjnej. Nakazy powyższe należy przesyłać sołtysom wsi (naczelnikom gmin) lub prezydentom (burmistrzem) miast, względnie poszczególnym radon) uczestników scalenia; nakazy te winny wskazywać termin płatności najdłużej do dni 14 od daty ich otrzymania przez wymienione urzędy względnie rady uczestników scalenia.

§ 31. W wypadkach, gdy niektórzy uczestnicy scalenia nie mogą uiścić w terminie przypadających od nich poszczególnych opłat i przedstawią do powiatowego urzędu ziemskiego w tym względzie zaświadczanie urzędu gminnego, potwierdzone przez starostwo, okręgowy urząd ziemski na wniosek powiatowego urzędu ziemskiego może takim uczestnikom zakredytować powyższą należność w całości, lub częściowo najdłużej na przeciąg lat pięciu od daty zamknięcia postępowania scaleniowego, z uwzględnieniem postanowień ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów, udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowe (Dz. U. R. P. № 127 poz. 1044). Od kredytowanych kwot okręgowy urząd ziemski pobierać będzie corocznie w dniu 1 października procent w stosunku 4 od sta.

§ 32. Należności powstałe z tytułu wykonywania prac scaleniowych (§§ 29-31) winny być uiszczone w wyznaczonych terminach. Kwoty niewpłacone w terminie wyznaczonym uważane są za zaległe i podlegają przymusowemu ściągnięciu przez organy administracji skarbowej w drodze administracyjnej. Za każdy cały lub rozpoczęty miesiąc zwłoki dolicza się kara w stosunku 2 procent miesięcznie od kwoty zalegającej. W tym celu okręgowy urząd ziemski najdalej do dni 14 po upływie terminu płatności powiadomi o tem izbę skarbową, przesyłając wykaz zalegających opłat.

§ 33. Wszelkie opłaty należne okręgowym urzędom ziemskim z tytułu przeprowadzenia prac scaleniowych, winny być wpłacane do Pocztowej Kasy Oszczędności i przez nią przelewane do kasy skarbowej na właściwe paragrafy i pozycje budżetu Ministerstwa Reform Rolnych, a to w sposób-wskazany przez to Ministerstwo.

§ 34. Gdy wobec klęsk spowodowanych siłą wyższą (pożar, powódź, wojna i t. p.) uczestnik scalenia rzeczywiście nie jest w możności uiszczenia należnych od niego opłat za prace scaleniowe (§§ 29 i 30) nietylko w terminie płatności, lecz wogóle w najbliższych talach, powiatowy urząd ziemski winien na skutek wniesionego w tym celu podania uczestnika scalenia przeprowadzić szczegółowe dochodzenie, któreby stwierdziło istotny stopień niezamożności petenta, jego pracowitość, stopień korzyści osiąganych przez scalenie, względnie przez meljoracje rolne, przeprowadzane przy scaleniu i t. p. O ile takiem dochodzeniem okoliczności powyższe zostaną istotnie ustalone, okręgowy urząd ziemski może wystąpić do Ministra Reform Rolnych z umotywowanym wnioskiem o zwolnienie danego uczestnika scalenia od ponoszenia opłat w części, a nawet w całości.

Art.  35.

W celu zwolnienia gruntów osad powstałych w wyniku scalenia od państwowego podatku gruntowego m przeciąg dwóch lat po scaleniu, okręgowy urząd ziemski winien niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzającego projekt scalenia (art. 30 ustawy), przesiać odpis powyższego orzeczenia do izby skarbowej, która wyda w tym względzie odpowiednie zarządzenia.

Do art. 12.

§ 36. Przy przedkładaniu wniosku o wdrożenia postępowania scaleniowego (art. 15 ustawy) powiatowy urząd ziemski winien jednocześnie przedstawić co okręgowego urzędu ziemskiego listę przyszłych uczestników scalenia, z wyszczególnieniem obszaru gruntów każdego uczestnika, projektowanych do objęcia temże postępowaniem. Wspomniane obszary powiatowy urząd ziemski ustala na mocy znajdujących się na miejscu dokumentów, jako to: tabel likwidacyjnych, aktów nadawczych, aktów notarialnych, dowodów pomiarowych, list podatkowych, wykazów urzędów gminnych, arkuszy posiadłości i t. p. Grunty, które zostają włączone do obszaru scalenia wyłącznie w celu wyprostowania granic scalanych gruntów, nie podlegają opłatom za wykonanie prac scaleniowych,

Art.  37.

Przy wszelkich czynnościach podejmowanych na gruncie w związku z mającym nastąpić scaleniem, bądź przy dochodzeniach 'wstępnych, bądź w toku postępowania scaleniowego, uczestnicy scalenia w stosunku do obszaru gruntów oddawanych do scalenia obowiązani są na każde żądanie urzędów ziemskich, względnie osób z polecenia tychże urzędów wykonywujących prace ze scaleniem związane, do następujących świadczeń w naturze:

a) dostarczanie bezpłatne odpowiedniego mieszkania z opałem, światłem i usługą dla wszystkich osób zatrudnionych przy scaleniu;

b) dostarczanie bezpłatnie podwód, robocizny pieszej lub konnej, materjału drzewnego dla potrzeb mierniczych i przy ekspertyzach meljoracyjnych.

Do uczestników scalenia, wskazanych przez radą uczestników scalenia jako uchylających się od ponoszenia powyższych świadczeń na jej żądanie, względnie na żądanie osób prowadzących prace scaleniowe, urzędy gminne zastosuje niezwłocznie przymus w drodze administracyjnej.

Do art. 13.

§ 38. Przepisy o korzystaniu z pomocy państwowej przy przenoszeniu budowli na scalone działki lub przy wykonywaniu robót melioracyjnych na scalonych obszarach wydane zostaną oddzielnie przez Ministra Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

II.

Wdrożenie postępowania scaleniowego.

Da art. 14.

§ 39. W celu wywołania postępowania scaleniowego należy do pisemnego w tym przedmiocie podania dołączyć dowody o posiadanych przez każdego petenta gruntach deklarowanych do scalenia, jako to: odpis tabeli likwidacyjnej lub aktu nadawczego wsi, akta notarjalne, względnie zaświadczenia urzędu gminnego, stwierdzające tytuł własności (posiadania), wyciąg z ksiąg gruntowych (hipotecznych), względnie odpis aktu notarjalnego, poświadczonego przez starszego notarjusza i t. p., ponadto w miarę możności dowody pomiarowe na grunty deklarowane do scalenia (plany względnie odbitki map katastralnych, rejestry pomiarowe, arkusze posiadłości gruntowej).

§ 40. Gdy na terenie działalności powiatowego urzędu ziemskiego są podejmowane proce, związane z likwidacją serwitutów, podziałem wspólnot gruntowych, zamianą gruntów, melioracjami rolnemi i t p. regulacjami, tudzież o ile są podejmowane prace parcelacyjne bądź z urzędu, bądź przez instytucje do tego upoważnione lub osoby prywatne, przyczem zostają wydzielane grunty na wzmocnienie sąsiednich gospodarstw karłowatych, lub małorolnych, komisarz ziemski w każdym poszczególnym wypadku po uprzedniem stwierdzeniu protokularnem, że grunty poddawane tym regulacjom podpadają pod działanie ustawy o scalaniu gruntów, że dokonywana regulacja, względnie parcelacji nie rozwiązuje sprawy prawidłowego urządzenia rolnego danej wsi, gminy lub miasta, oraz, że dla 'osiągnięcia celu powyższego jest nieodzowna równoczesne wdrożenie w tej miejscowości postępowania scaleniowego, winien niezwłocznie podjąć czynności, przewidziane w §§ 41 - 46 rozporządzenia niniejszego, co jednak nie wstrzymują przebiegu wyżej wspomnianych prac. Powyższe czynności podejmować należy i w razie zniszczenia wsi w całości lub w części przez wypadki żywiołowe lub działania wojenne, po uprzedniem stwierdzeniu, że grunty tej wsi, gminy lub miasta podpadają pod działania ustawy o scalaniu gruntów, oraz że prawidłowa odbudowa zniszczonych gospodarstw wymaga bezwzględnie scalenia tych gruntów.

Do art. 15.

§ 41. Otrzymanie w powiatowym urzędzie ziemskim wniosku o wdrożenie postępowania scaleniowego wraz z dokumentami wyszczególnionemi w § 39 rozporządzenia niniejszego, względnie twierdzenie przez tenże urząd wypadków przewidzianych, w § poprzednim powoduje, po uprzedniem zarejestrowaniu sprawy w ustanowionym do tego repertorjum, zjazd komisarza ziemskiego na miejsce w najbliższym czasie, w celu stwierdzenia zgodności wymagań wnioskodawców z przepisami ustawy o scalaniu gruntów i określenia obszaru, który należałoby poddać jednemu postępowaniu scaleniowemu. O dniu swego przybycia komisarz ziemski zawiadamia wnioskodawców, oraz miejscowego sołtysa (naczelnika gminy). Wnioski przedkładane niezgodne z wymaganiami § 39 rozporządzenia niniejszego nie podlegają rejestracji i są zwracane petentom celem zastosowania się do tych wymagań. Wnioski zarejestrowane mogą być odrzucone tylko odpowiedniem orzeczeniem okręgowej komisji ziemskiej.

§ 42. Po przybyciu na miejsce i stwierdzeniu zgodności wniosków z postanowieniami ustawy o scalaniu gruntów, komisarz ziemski szczegółowo bada miejscowe stosunki agrarne, a zwłaszcza strukturę; rolną gospodarstw wnioskodawców i ich sąsiadów, i w związku z tem mając na uwadze przepisy art. art. 5 - 7 ustawy i §§ 8 i 9 rozporządzenia niniejszego, określa ogólny obszar projektowanego scalenia.

§ 43. Z zamierzeniami swojemi, dotyczącemi określania projektowanego obszaru scalania, komisarz ziemski zaznajamia przyszłych uczestników scalenia na specjalnie w tym celu zwołanem zebraniu. Na zebraniu tem bez względu na liczbą obecnych winien on: wyjaśnić cała procedurę scaleniową i przebieg postępowania, prawa i obowiązki uczestników scalenia, zasady prawidłowego scalania gruntów, korzyści osiągane na skutek scalenia i t. p,; wysłuchać opinji zainteresowanych, wreszcie udzielić na żądanie wyczerpujących wyjaśnień, starając się w miarą możności osiągnąć ogólne porozumienie w przedmiocie określenia obszaru scalenia.

Na powyższem zebraniu przewodniczy komisarz ziemski; wnioski uchwalane zwykłą większością głosów obecnych na zebraniu, winny być uwidocznione w protokóle zebrania.

§ 44. Na podstawie zebranego materjału (§§ 42 i 43), w miarę potrzeby uzupełnionego opinją właściwych w tym względzie władz (starostwo, województwo, urzędy ochrony lasów, dyrekcje odbudowy kraju, urzędy górnicze i t. p.), komisarz ziemski, w razie potrzeby przy współudziale geometry delegowanego przez okręgowy urząd ziemski, ostatecznie szczegółowo określa obszar scalenia, sporządzając w tym celu opis i szkic odręczny tego obszaru, oraz listą przyszłych uczestników scalenia.

§ 45. Ma szkicu powyższym (§ 44) uwidaczniać należy w ogólnych zarysach: granice poszczególnych jednostek administracyjnych lub ich części, położonych na projektowanym do scalenia obszarze; osiedla, drogi publiczne, rzeki i oddzielne użytki rolne.

Nadto wyszczególnić należy nazwy przylegających do projektowanego obszaru scalenia jednostek administracyjnych, według ich urzędowej nomenklatury, względnie oznaczenia hipotecznego. Sporządzenie powyższego szkicu jest zbędne o ile do akt sprawy zostaną douczone plany obszaru scalenia.

Lista uczestników projektowanego scalania winna być sporządzona zgodnie z wymaganiami § 36 rozporządzenia niniejszego.

§ 46. Wyżej pomieniony opis obszaru (§ 44), projektowanego do objęcia jednem postępowaniem scaleniowem, wraz ze wszelkiemi dowodami dotychczasowego dochodzenia (§ 39-45) i zebranemi materjałami, powiatowy urząd ziemski, przy umotywowanym wniosku o wdrożenie postępowania scaleniowego, zawierającym jednocześnie uzasadnianie szczegółowe projektowanych granic obszaru scalenia, przesyła do okręgowego urzędu ziemskiego, celem przedłużenia na posiedzenie okręgowej komisji ziemskiej.

Do art. 16.

§ 47. Okręgowy urząd ziemski cały otrzymany materjał dochodzenia wstępnego (§ 46) bada, zauważone braki i usterki usuwa i wraz ze swą opinją W przedmiocie wniosku przedkłada na posiedzenie okręgowej komisji ziemskiej do zatwierdzenia. Postępowanie w okręgowej komisji ziemskiej odbywać się będzie trybem wskazanym w art. art. 18, 19 i 20 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o zakresie działania Ministra Reform Rolnych i organizacji urzędów i komisji ziemskich (Dz. U. R. P. № 90, poz. 706).

Ustalony powyższem orzeczeniem obszar scalenia może być w toku postępowania, lecz przed ułożeniem projektu scalenia (§ 75), rozszerzony nowem uzupełniającem orzeczeniem okręgowej komisji ziemskiej, powziętem w trybie art. 16 ustawy, na podstawie wniosku, powiatowego urzędu ziemskiego, stwierdzającego istotną potrzebą rozszerzenia obszaru scalenia.

Do art. 17.

§ 48. Niezwłocznie po uprawomocnianiu się o orzeczenia o wdrożeniu postępowania scaleniowego okręgowy urząd ziemski:

a) doręczy zaopatrzony klauzulą prawomocności odpis tego orzeczenia stronom (przyszłym uczestnikom scalenia), a mianowicie właścicielowi dóbr ziemskich (obszaru dworskiego), gromadzie wiejskiej w osobie jej sołtysa (naczelnika gminy), gromadzie miejskiej w osobie jej burmistrza, względnie prezydenta miasta;

b) poda do publicznej wiadomości wspomniane orzeczenie przez jednorazowe ogłoszenie sentencji orzeczenia w urzędowym lub samorządowym organie powiatowym, względnie wojewódzkim, o ile zaś takie' nie istnieją, w Monitorze Polskim, nadto o powyższem zawiadomi właściwy sąd powiatowy (pokoju), celem wykonania postanowień art. art. 35-38 ustawy;

c) zezna w wydziale hipotecznym lub prześle do właściwego sądu wnioski o wdrożeniu postępowania scaleniowego względnie zawiadomi o powyższem prezesa sądu okręgowego;

d) zawiadomi urząd ewidencji katastru, celem bezzwłocznego dokonania przez ten urząd ostatnich zmian w operatach katastralnych, dotyczących całego obszaru scalenia;

e) prześle uczestnikom scalenia zgodnie z po-stanowieniami p. a) § 30 rozporządzenia niniejszego nakaz płatniczy oraz podejmie kroki mające na celu ciągnięcie należnych urzędom ziemskim opłat, o ile techniczne wykonanie scalenia będzie przeprowadzone staraniem okręgowego urzędu ziemskiego, wreszcie

f) prześlą akty da powiatowego urzędu ziemskiego, celem rozpoczęcia prac na gruncie,:

Doręczanie odpisu orzeczeń okręgowej komisji ziemskiej w przedmiocie scalania gruntów winno być uskuteczniane trybem wskazanym w art. 19 ustawy z dnia VI sierpnia 1923 r. o zakresie działania Ministra Reform Rolnych i organizacji urzędów i komisji ziemskich (Dz. U. R. P. № 90, poz. 706).

III.

Postępowanie scaleniowe.

Do art. art. 18 - 23.

§ 49. Polecenia okręgowego urzędu ziemskiego w przedmiecie rozpoczęcia prac scaleniowych na gruncie (p. d) § 48), tudzież zarządzenia komisarza ziemskiego, dotyczące -wyboru członków do poszczególnych rad uczestników scalenia, winny być wydawane z rakiem wyrachowaniem, aby dokonanie tych wyborów, względnie wyznaczenie członków rady z urzędu, uskutecznione zostało przed rozpoczęciem jakichkolwiek robót 'technicznych na gruncie.

§ 50. Wybory członków i ich zastępców do rady uczestników scalania przeprowadzać należy z zachowaniem przepisów następujących:

W terminie, uprzednio przez siebie wyznaczonym, komisarz ziemski .zjeżdża na miejsce i na zwołanem w tym celu przez naczelnika gminy względnie sołtysa wsi tub burmistrza (prezydenta miasta), ze-braniu uczestników scalenia danej jednostki administracyjnej, objętej obszarem scalenia, wyjaśnia ze-branym cel i znaczenie mających nastąpić wyborów, zakres działania i kompetencji rady uczestników scalenia, prawa i obowiązki jej członków i t. p., udziela na żądanie szczegółowych wyjaśnień oraz wzywa zebranych do dokonania wyboru, wskazując, na skutki przewidziane w art. 20 ustawy.

Wybory uznaje się za dokonane, o ile zostały przeprowadzone zgodnie z wymaganiami art. 19 ustawy, a wybrani członkowie oświadczyli; że powierzone. im mandaty przyjmują.

Prawidłowość dokonanych wyborów stwierdza, komisarz ziemski przez poświadczenie protokółu ze-brania wyborczego.

§ 51. Gdy na powyższem zebraniu (§ 50) rada uczestników scalenia nie została wybraną lub zebranie nie doszło do skutku, komisarz ziemski pozostawia uczestnikom scalenia od dnia pomienionego zebrania jeszcze 14 dni czasu na dokonanie-wyborów, polecając urzędowi gminnemu- niezwłocznie po upływie tego terminu przesłać do powiatowego urzędu ziemskiego protokół wyborczy, względnie zawiadomienie o niedokonaniu wyborów.

Niedokonanie wyborów rady uczestników scalenia w powyższym terminie, tudzież dokonanie tych wyborów niezgodnie z przepisami art. 19 ustawy, powoduje niezwłoczne wystąpienie komisarza ziemskiego do okręgowego urzędu ziemskiego z wnioskiem .wyznaczenia rady uczestników scalenia z urzędu (art. 29 ustawy).

Gdy obszarem scalenia objęte są jednostki administracyjne lub ich części, składające się z gruntów należących mniej niż do czterech uczestników scalenia, powoływanie rady uczestników dla takich jednostek staje się zbędne; w tych wypadkach czynności rady wykonują sarni uczestnicy.

§ 52. Jednocześnie z zarządzeniami w przedmiocie wyboru rady uczestników scalenia (§ 50) komisarz ziemski wzywa właścicieli poszczególnych dóbr ziemskich (obszarów dworskich) objętych obszarem scalenia do wskazania swych przedstawicieli. Przedstawicielem dóbr ziemskich (obszarów dworskich) przy scaleniu jest - sam właściciel tych dóbr lub osoba przez niego do tego upoważniona notarjalnie.

Do art. 21 - 24.

§ 53. Po ukonstytuowaniu się na całym obszarze scalenia poszczególnych rad uczestników scalenia (§§ 49-51) okręgowy urząd ziemski, przy zachowaniu wskazań §§ 26 i 27 rozporządzenia niniejszego deleguje na miejsce robót niezbędną liczbę technicznych wykonawców. O terminie delegacji i osobach, którym powierzone zostało techniczne wykonanie poszczególnych czynności scaleniowych względnie ich całość (§ 27), okręgowy urząd ziemski uprzednio zawiadomi komisarza ziemskiego, który w oznaczonym dniu, względnie w najbliższym czasie, winien przybyć na miejsce robót celem ułożenia z geometrą prowadzącym roboty pomiarowe, w porozumieniu z delegatami rad uczestników (art. 24 ustawy), planu postępowania.

§ 54. Zgodnie z wyżej pomienionym planem postępowania komisarz ziemski na zebraniach poszczególnych rad uczestników scalenia omawia szczegóły wykonania prac, związanych ze scaleniem, udziela wyjaśnień i t. p. wreszcie przedkłada radzie wnioski, do Których rozstrzygania rada jest powołaną (art. 21 ustawy).

W posiedzeniach powyższych bierze udział geometra prowadzący roboty pomiarowe, narówni jednak z komisarzem ziemskim tylko z głosem doradczym.

Wszelkie uchwały rady uczestników scalenia zapadłe niezgodnie z przepisami ustawy o scalaniu gruntów, względnie postanowieniami rozporządzenia niniejszego, lub mające na celu zatamowanie biegu prac scaleniowych, nie obowiązują wykonawców i na wniosek komisarza ziemskiego podlegają skasowaniu przez okręgowy urząd ziemski oraz mogą spowodować skutki przewidziane w, ustępie końcowym art. 20 ustawy.

§ 53. Powierzenie przez radę uczestników scalenia osobom przewidzianym w art. 10 ustawy czynności technicznych, dotyczących scalenia gruntów, wymaga zezwolenia okręgowego urzędu ziemskiego, który, ni a udzieli tego zezwolenia, o ile umowy zawarte w tym przedmiocie nie będą przewidywały między innemi rygorów następujących:

a) umowa staje się wiążącą dla stron z chwilą wyrażenia na nią zgody okręgowego urzędu ziemskiego, oraz

b) w wypadku stwierdzonego przez powiatowy urząd ziemski uchybienia terminów wykonania objętych umową prac, okręgowemu urzędowi ziemskiemu przysługiwać będzie prawo niezwłocznego podjęcia tych prac własnym; względnie przez siebie powołanym, personelem wykonawczym z uwzględnieniem postanowień art. 11 i 12 ustawy.

Protokół w przedmiocie uchybienia terminu wykonania prac objętych umowami powyższemi, powiatowy urząd ziemski przesyła do okręgowego urzędu Ziemskiego, który może wydać zarządzenie dotyczące podjęcia prac scaleniowych własnym, względnie przez ciebie powołanym, personelem wykonawczym. W tych wypadkach materjały, dotyczące wykonanych dotychczas prac, okręgowy urząd ziemski może przyjąć od zgłaszających ja stron i wartość ich według swego ustalenia zarachować uczestnikom scalenia na poczet opłat przewidzianych w § 29 rozporządzenia niniejszego.

Wszelkie spory pomiędzy stronami, powstałe na skutek okoliczności pomienionych wyżej w p. b) osoby interesowane zgłaszać mogą do właściwych sadów.

Art.  56.

Zebranie, delegatów rad uczestników scaleniu jest organem pomocniczym, mającym na celu przedewszystkiem uzgodnienie wniosków poszczególnych rad dotyczących całego obszaru scalenia, jako to: w przedmiocie wykonania prac. technicznych przez osoby prywatne, posiadające wymagane w tym względzie upoważnienia; w przedmiocie wyboru rzeczoznawców do komisji szacunkowej; w przedmiocie opracowania sieci dróg, ustalenia granic poszczególnych jednostek administracyjnych na scalanym obszarze i t. p.

Zebrania zwołuje i na nich przewodniczy komisarz ziemski. Geometra, prowadzący prace pomiarowe, może brać udział w zebraniu, lecz narówni z komisarzem ziemskim tylko z głosem doradczym. Nieprzybycie przedstawicieli dóbr ziemskich (obszarów dworskich), lub któregokolwiek z delegatów rad nie wstrzymuje obrad. Uzgodnione na tych zebraniach wnioski będą obowiązywały uczestników scalenia, o ile zostaną potwierdzone przez poszczególne rady uczestników scalenia.

Do art. art. 25 i 26.

§ 57. Ustalenie wysączanych ze scalenia gruntów wiano ściśle odpowiadać przepisom § 1-7 rozporządzenia niniejszego, przyczem dążyć należy, aby jaknajmniejsza ilość gruntów uległa wyłączeniu ze scalenia oraz aby wszyscy interesowani wyrazili swą zgodę na przeniesienie budowli na scalone działki.

§ 58. Czynności miernicze przy scalaniu gruntów winny być dokonywane zgodnie z przepisami technicznemi, obowiązującemi w urzędach ziemskich i polegać będą na:

a) pomiarze granic oraz szczegółów wewnętrznych obszaru scalenia wraz ze zrysowaniem pierworysu;.

b) sporządzeniu planu i rejestru klasyfikacyjnego;

c) ułożeniu szczegółowego rejestru pomiarowo-szacunkowego przed scaleniem;

d) opracowaniu na pierworysie szczegółowego projektu scalenia wraz ze sporządzeniem odrysu na kalce z tego projektu;

e) ułożeniu rejestru pomiarowo-szacunkowego po scaleniu;

f) prowizorycznem wyznaczeniu projektu scalenia na gruncie;

g) utrwaleniu na gruncie granic nowych dziełek na podstawie zatwierdzonego projektu scalenia, wreszcie

h) na wykończeniu pierworysu i sporządzeniu niezbędnych planów i odrysów.

§ 59. Szczegółowym pomiarem obszaru scalenia (p. a) § 58) winny być objęte wszystkie grunty położone na tym obszarze 2 wyszczególnieniem posiadłości każdego uczestnika scalenia, według stanu, w jakiem te posiadłości znajdują się w chwili pomiaru. Wyjątek stanowią siedliska (osiedla), które wyszczególniać należy tylko w ogólnych granicach każdego osiedla bez oddzielnego pomiaru budynków, placów, ogrodów; t p. użytków. Poszczególne posiadłości winny być mierzone w granicach wspólnie ustalanych na gruncie przez bezpośrednio zainteresowanych właścicieli (posiadaczy). Sporne granice mierzone będą według wskazań każdej ze stron z zaznaczeniem o tem w protokóle pomiarów. Zaniechanie szczegółowego pomiaru starego stanu posiadania na całym obszarze scalenia, względnie poszczególnych jednostek administracyjnych, następuje wyłączenie w wypadkach przewidzianych w p. b) i ustępie końcowym art. 25 ustawy. Wspomniane w tych przepisach uchwały uczestników scalenia, poświadcza komisarz ziemski po stwierdzeniu ich prawomocności. Skargi w przedmiocie tych uchwał winny być składane do okręgowej komisji ziemskiej za pośrednictwem powiatowego urzędu ziemskiego w terminie 14-dniowym od daty zapadnięcia uchwały.

§ 60. W toku szczegółowego pomiaru całego obszaru scalenia i zrysowaniu pierworysu (p. a) § 58), komisarz ziemski, względnie jego zastępca specjalnie delegowany -przez okręgowy urząd ziemski zwołuje komisję szacunkową (art. 26 ustawy), w celu przeprowadzenia klasyfikacji i oszacowania scalanych gruntów.

§ 61. Na obszarze scalenia, składającym się z dwóch lub więcej jednostek administracyjnych, przed dokonaniem wyborów do komisji szacunkowej (p. b.) art. 21 ustawy), w celu uniknięcia zbyt licznego jej składu, komisarz ziemski winien uprzednio na zebraniu delegatów rad uczestników (art. 24 ustawy) omówić kandydatury rzeczoznawców i ustalić ich listę, którą w następstwie przedłoży poszczególnym radom uczestników do uchwalenia. Protokół wyborczy z posiedzenia rady uczestników scalenia winien być poświadczony przez komisarza ziemskiego.

Niedokonanie wyboru rzeczoznawców w terminie wskazanym przez komisarza ziemskiego, powoduje skutki przewidziane w końcowym ustępie art. 20 ustawy.

§ 62. Komisja szacunkowa, w składzie przewidzianym w art. 26 ustawy, na podstawie dokładnych zadań przeprowadzonych na całym obszarze scalenia, klasyfikuje i szacują każdy rodzaj użytku rolnego oddzielnie, ustalając w nim przedewszystkiem najlepszą i najgorszą klasą gruntów, a następnie między temi krońcowemi klasami, według własnego uznania:

a) ustanawia w każdym rodzaju użytków rolnych dowolną ilość klas gruntów, z warunkiem, aby wyodrębniona klasa gruntów w jednem ograniczeniu (działka klasyfikacyjna) z reguły występowała conajmniej na przestrzeni 0,5 ha,

b) ustala w poszczególnych rodzajach użytków rolnych cyfrowe ustosunkowanie wartości klas, z warunkiem aby wartość jednego ha gruntów klasy niższej nie przekraczała 90% wartości jednego ha poprzedniej klasy wyższej, wreszcie:

c) ustala wzajemne ustosunkowanie wartości poszczególnych rodzajów użytków rolnych.

Nadto w celu określenia wysokości ewentualnych dopłat (ustęp 2 art. 6 ustawy), komisja szacunkowa określa we frankach złotych, według kursu ustanowionego przez Ministra Skarbu, cenę sprzedażną jednego ha dominującej na obszarze scalenia klasy gruntów, opierając się na tranzakcjach dokonanych na obszarze scalenia względnie w najbliższej okolicy.

§ 63. Przy klasyfikacji i oszacowaniu gruntów ornych badać należy nietylko glebę i warstwę orną,' lecz także podglebie i podłoże. W tym celu należy prowadzić obserwację na ścianie prostopadłej i możliwie gładkiej próbnych dołów o dostatecznej dla tych celów głębokości, ilość i gęstość, próbnych dołów zależną jest ściśle od rozmaitości gleb na danym terenie. Naogół powinna być brana w takiej ilości, aby dostatecznie dokładnie można określić przebieg granicy poszczególnych klas gruntów ornych. Ponadto przy klasyfikacji należy brać pod uwagę fizyczne własności danej gleby, a to zarówno na podstawie obserwacji na miejscu w polu, jak wysłuchaniu opinji uczestników scalenia.

Obowiązkowo zwracać należy uwagę na ogólne ukształtowanie gruntów ornych w pojęciu terenów, zwracając uwagę na spady, stosunki wodne, równość, podziurawienie dołami i t. p.

Przy badaniu gruntów ornych, cechy gruntu przemijające, powstałe np. pod wpływem silnego nawożenia, uprawy mechanicznej, lub też odwrotnie wskutek zaniedbania tych zabiegów, nie powinny mieć zasadniczego, znaczenia i wpływu przy ustalaniu klasy, a to ze wzglądu na stosunkowo łatwą zatracalność lub wytworzenie tych cech.

§ 64. Przy klasyfikacji i oszacowaniu łąk przedewszystkiem oprzeć się należy na badaniu roślinności i stosunków wodnych. Obserwacje roślinności przeprowadzić można bezpośrednio na łące, lub też badając siano, jako zbiory tych łąk. Badanie roślinności prowadzić należy z punktu widzenia jej jakości i użytkowości, jak i z punktu widzenia przyrostu roślinności.

Badając stosunki wodne, należy brać pod uwagę poziom wody, obecność wód zalewowych, względnie dla łąk gruntowych fizyczne własności gleby, które zwiększają podsiąkanie wody z głębszych warstw, ponadto-równość powierzchni łąk.

§ 65. Jako pastwiska podlegają klasyfikacji tylko te tereny naturalne, które ze względu na swe położenie górskie, albo ze względu na ich pokrycie kamieniami, uniemożliwiają kośbę trawy, lub wreszcie tereny o słabym poroście traw, a pod uprawą nieprzydatne, mogące być jedynie użytkowane przez pasanie inwentarzy. Fizyczne własności gruntów, roślinność, jej przyrost opady atmosferyczne (ilość i stosunki wody gruntowej), będą najważniejszemi czynnikami w ustalaniu wartości użytków pastwiskowych. Tereny wykorzystywane przed scaleniem do pasania inwentarza, nadające się pod uprawę rolną lub łąkową, klasyfikować i szacować należy jako grunty orne, względnie łąki.

§ 66. Lasy, na skutek scalania gruntów, nie przeznaczone do wyrębu, klasyfikować i szacować należy według ich drzewostanów, a mianowicie: na podstawie gatunków drzew, zwartości drzewostanów, wysokopienności i jakości materjału drzewnego reprezentowanego w drzewostanie. Tereny poleśne i lasy przeznaczone do wyrębu w zależności od charakteru gleby zaliczać najeży do gruntów ornych, Względnie łąk lub pastwisk.

§ 67. Przy klasyfikacji i oszacowaniu urządzeń rolnych (urządzenia meljoracyjne, plantacje), nie dających się odłączyć od gruntów, na których się znajdują, oraz przy klasyfikacji i oszacowaniu lasów, wód, pokładów torfowych i t. p., komisja szacunkowa winna uprzednio wysłuchać w tym względzie opinji specjalistów, o ile w jej składzie brak takich fachowców.

§ 68. Przy ustalaniu poszczególnych klas użytków rolnych, ich szacowaniu i t. p+ czynnościach, postanowienia komisji szacunkowej zapadają zwykłą większością głosów, przy równości głosów - rozstrzyga głos przewodniczącego.

§ 69. Kontury wyodrębnionych poszczególnych klas użytków rolnych winny być przez geometrę, prowadzącego roboty pomiarowe, wyznaczone na gruncie kołkami i prowizorycznemu kopczykami. W protokółach komisji szacunkowej, poza przebiegiem czynności i treścią zapadłych postanowień, należy zamieścić szczegółową charakterystykę każdej wyodrębnionej klasy gruntów, oświadczenia i wnioski obecnych przy tych czynnościach uczestników scalenia oraz motywowane odrębne zdania poszczególnych członków komisji. Do powyższych protokółów podpisanych przez wszystkich członków komisji szacunkowej/ przynajmniej przez jednego członka (delegata) z każdej rady uczestników i przedstawicieli scalanych dóbr ziemskich (obszarów dworskich), względnie przewodniczącego i przynajmniej 2-ch członków rady uczestników, oraz, o ile byli powoływani - techników - specjalistów (§ 67), winien być douczony plan klasyfikacyjny, wraz z rejestrem (p. b. § 58).

§ 70. Na planie klasyfikacyjnym, sporządzonym jako odrys z pierworysu na kalce płóciennej, wyszczególniać należy; granice każdej jednostki administracyjnej, objętej obszarem scalenia; istniejące drogi, rowy, rzeki i t p. kontury poszczególnych użytków rolnych oraz ustalone na gruncie przez komisję szacunkową linje klasyfikacyjne, wraz z oznaczeniem nazw uroczysk oraz z podaniem obszaru i szacunku każdej klasyfikacyjnej działki (§ 62). Do planu powyższego winien być dołączony ogólny rejestr pomiarowo-szacunkowy, wyszczególniający obszar i szacunek gruntów każdej jednostki administracyjnej, objętej scaleniem. Plan klasyfikacyjny oraz ogólny rejestr pomiarowo-szacunkowy winny być podpisane przez geometrę sporządzającego te dokumenty, oraz wszystkie te osoby, na których ciąży obowiązek podpisania protokółu komisji szacunkowej (§ 69).

Art.  71.

Po zakończeniu czynności klasyfikacyjno-szacunkowych, oraz ustaleniu na gruncie i pierworysie granic wyłączanych ze scalenia gruntów (§§ 3-7), prowadzący prace pomiarowe geometra przystępuje do sporządzenia szczegółowego rejestru pomiarowo-szacunkowego przed scaleniem (p. c) § 58), który winien wyszczególniać obszar wszystkich gruntów każdego uczestnika scalenia, położonych na obszarze scalenia oraz szacunek jego gruntów, oddanych do scalenia z podziałem na stan posiadania w każdej jednostce administracyjnej; nadto w powyższym rejestrze winny być wymienione wszelkie służebności (serwituty), przynależne do poszczególnych gruntów każdego uczestnika scalenia. Na terenie b, zaboru rosyjskiego, o ile obszarem scalenia są objęte grunty t. zw. włościańskie, w powyższym rejestrze winien być jednocześnie wyszczególniony stan posiadania uczestników scalenia w każdym poszczególnym numerze tabelowym, z podziałem na grunty ukazowe i zaserwitutowe.

§ 72. Stwierdzenie starego stanu posiadania następuje na specjalnie zwołanern zebraniu wszystkich uczestników scalenia, bez względu na liczbę. obecnych, w sposób następujący:

1) każdemu z uczestników scalenia winien być ogłoszony obszar gruntów posiadanych przez niego na całym obszarze scalenia, wraz z przynależnemi do tych gruntów służebnościami, z wyszczególnieniem stanu posiadania w każdej jednostce administracyjnej, oraz ogłoszona wysokość szacunku jego gruntów, poddawanych scaleniu z wyszczególnianiem obszaru i szacunku każdej klasy i rodzaju użytków;.

2) wszelkie reklamacje uczestników scalenia w przedmiecie mylnego ustalenia starego stanu posiadania winny być, po uprzedniem wysłuchaniu w przedmiocie wyniku pomiarów oświadczenia geometry prowadzącego roboty pomiarowe, oraz po zbadaniu dowodów, stwierdzających tytuł własności (posiadania) reklamującego uczestnika scalenia, przez komisarza ziemskiego na tym zebraniu niezwłoczni rozpatrzone i ujawnione błędy w operacie - poprawione;

3) z przebiegu powyższych czynności winien być sporządzony protokół, w którym należy wyszczególnić wszystkie nieuwzględnione reklamacje uczestników scalania, oświadczenie geometry, prowadzącego robot/ miernicze oraz umotywowaną opinją komisarza ziemskiego;

4) rejestr pomiarowo-szacunkowy przed scalaniem uzgodniony z wynikami wyżej pomienionego stwierdzenia stałego stanu posiadania, winian być podpisany przez sporządzającego rejestr geometrę oraz komisarza ziemskiego.

O ile w protokóle ustalenia starego stanu posiadania stan ten zostanie stwierdzony niezgodnie z życzeniem którejkolwiek z osób zainteresowanych, osobie tej przysługuje prawo w ciągu dni 14-stu od dnia przewidzianego w p. b) art. 25 ustawy zebrania uczestników scalenia zaskarżyć przed komisarzem ziemskim dotyczące tej osoby ustalenie starego stanu posiadania, a komisarz ziemski winien przekazać okręgowej komisji ziemskiej odnośne akta celem ustalenia stanu posiadania, którego dotyczy zaskarżenie. Niezaskarżony w powyższym terminie, względnie ustalony przez okręgową komisję ziemską, stan starego posiadania staje się bezspornym i nie może już być kwestjonowany przez strony w dalszem postępowaniu scaleniowem.

Do art. 27.

§ 73. Przed przystąpieniem do opracowania Szczegółowego projektu scalenia (p. d § 58), komisarz ziemski winien zaznajomić się z życzeniami uczestników scalenia ustalić ich wnioski w przedmiocie projektu scalenia, dokompletować dowody, stwierdzające tytuły własności (posiadania) oraz ustalić-przy współudziale geometry prowadzącego prace pomiarowe, łącznie z radą uczestników względnie z delegatami tych rad i przedstawicielami scalanych dóbr ziemskich (obszarów dworskich) - główne wytyczna do projektu scalenia, jako to: zasady wyprostowania starych lub ustalenia nowych granic poszczególnych jednostek administracyjnych; kierunek i przybliżone położenie dróg na scalanym obszarze, a zwłaszcza dróg, przy których leżeć będą przyszłe siedliska (osiedla) uczestników scalenia; zasady rozmieszczenia scalanych działek i t. p.

Wyżej wyszczególnione czynności komisarz ziemski winien bezwzględnie przeprowadzić przed ostatecznem stwierdzeniem starego stanu posiadania uczestników scalenia.

§ 74. Ogólne wytyczne profiktu scalenia, oparte na wyniku uprzednio przeprowadzonych dochodzeń (§§ 55-73) i w miarę potrzeby uzgodnione z opinją powoływanych do tego fachowych urzędów winny być ujęte w specjalnym protokóle, który komisarz ziemski wręcza geometrze prowadzącemu prace miernicze, w celu opracowania szczegółowego projektu scalenia i ułożenia rejestru pomiarowo-szacunkowego po scaleniu (pp. d) i e) § 58).

§ 75. Przy opracowaniu szczegółowego projektu scalenia między innemi przestrzegać należy:

a) aby nowa sieć dróg była możliwie najkrótsza i umożliwiała dostęp do wszystkich scalonych działek, jak również do najbliższych dróg publicznych;

b) aby powyższe drogi i ulice były możliwie proste i szerokość ich nie była mniejsza od norm następujących:

1) dla dróg komunikacyjnych ogólnych i ulic wiejskich -12 metrów,

2) dla dróg komunikacyjnych wewnętrznych (służących wyłącznie dla komunikacji miejscowego - 9 metrów i

3) dla dróg dojazdowych - 3 metry;

c) aby plan scalenia umożliwiał pobudowania się wzdłuż dróg oraz przeprowadzenie wspólnych urządzeń kanalizacyjnych i innych użyteczności publicznej, wreszcie d) aby rozkład i położenie projektowanych budowli odpowiadały względom ogniowym, sanitarnym, komunikacyjnym i wogóle bezpieczeństwa publicznego oraz aby na terenie przyszłych siedlisk (osiedli) opady atmosferyczne, kanały i ścieki miały należyty odpływ, względnie aby można je było ująć w należyty system.

§ 76. Szczegółowy projekt scalenia, sporządzony jako odrys z pierworysu na kalce płóciennej, winien uwidoczniać:

1) dotychczasowe granice każdej jednostki administracyjnej, objętej obszarem scalenia;

2) istniejące drogi, rowy, rzeki i t. p.;

3) kontury poszczególnych użytków rolnych;.

4) linja klasyfikacyjne wraz z oznaczeniem poszczególnych klas, ustalone na gruncie przez komisję szacunkową {§ 62);

5) granice ustalonych na obszarze seplenią wyłączanych gruntów (§ 57);

6) projekt zamierzonego wyprostowania starych, względnie ustalenia nowych granic poszczególnych jednostek administracyjnych (§§ 14 i 15);

7) działki gruntów projektowanych na cele miejscowej użyteczności publicznej (§ 16);

8) dokonane lub dokonywane, względnie projektowane do wykonania, niezbędne meljoracje: nowe rowy odwadniające lub nawadniające, kontury nieużytków przeznaczonych do zalesienia i t, p. (§ 17);

9) projekt nowej sieci dróg i dojazdów (§ 18), wreszcie

10) szczegółowy projekt scalonych działek (równoważników) z oznaczeniem ogólnego obszaru każdej działki, projektowanej do oddania poszczególnym uczestnikom wzamian za oddane do scalenia grunty (§ 10):

Wszelkie, mogące wypłynąć przy ustalaniu wytycznych projektu scelenia, względnie przy opracowaniu szczegółów tego projektu, rozbieżności zdań pomiędzy geometrą wykonawcą, a komisarzem ziemskim rozstrzyga ostatecznie delegowany w tym celu urzędnik okręgowego urzędu ziemskiego.

§ 77. Do opracowanego w wyżej wymieniony sposób projektu scalenia (§ 75) winien być dołączony rejestr pomiarowo-szacunkowy po scaleniu (p. e § 53), który sporządzać należy dla każdej jednostki administracyjnej oddzielnie, z wyszczególnieniem obszaru i szacunku gruntów przeznaczonych dla każdego uczestnika scalenia, wzamian za oddane do scalenia grunty, oraz gruntów tychże uczestników wyłączonych ze scalenia, lecz położonych na obszaru scalenia.

Nadto w powyższym rejestrze należy wymienić każdemu poszczególnemu uczestnikowi scalenia wszystkie utrzymane nada], względnie nowoustanowione przy scaleniu służebności, oraz te służebności, które na skutek scalania, jako zbędne, ulegają likwidacji (§ 22).

§ 78. Sporządzone zgodnie z wymaganiami §§ 71, 75, 77 rozporządzenia niniejszego rejestry pomiarowo-szacunkowa przed i po scaleniu, pierworys pomiaru i szczegółowy projekt scalenia stanowią wymagane w myśl pp. a i c art. 27 ustawy dokumenty scalenia, które dla całości projektu winny być uzupełnione przez komisarza ziemskiego wyszczególnieniem pisemnem warunków objęcia w posiadanie scalonych gruntów (p. b. art. 27 ustawy).

Powyższem wyszczególnieniem winny być objęte: a) dopłaty pieniężne, przypadające względnie należne niektórym uczestnikom scalenia z tytułu niemożności zaprojektowania dla nich ścisłych równoważników w użytkach rolnych (§ 11);

a) wszystkie budowle, które n» skutek zobowiązania się poszczególnych uczestników scalenia winny być w terminie usunięte (§§ 4 i 5);

c) drzewostany, podlegające wyrębowi na skutek wyprostowania granic od strony obszarów leśnych (p. a art. 2 ustawy), lub na skutek wyrażonej w tym względzie zgody właścicieli terenów leśnych włączonych do scalania (§ 6);

d) utrzymanie istniejących względnie w toku scalenia dokonywanych urządzeń meljoracyjnych, jako to: utrzymanie w należytym porządku rowów, ścieków, mostów i t. p. urządzeń wodnych; warunki zalesienia nieużytków i zachowania, tych zalesień; statuty spółek wodnych, leśnych, pastwiskowych, rybackich i t. p. zawiązanych dobrowolnie lub z urzędu w związku ze scaleniem gruntów (§§ -13 i 17);

e) plan przyszłego zabudowania siedlisk (osiedli), o ile istniejące siedliska ulegają zniesiesieniu (§ 20) i t. p. warunki ściśle związane z planem- scalenia, które obowiązywać mają uczestników po objęciu w posiadanie scalonych działek.

Do art. art. 28 i 29.

§ 79. Opracowany na podstawie wskazań § 75 rozporządzenia niniejszego projekt scalenia winian być prowizorycznie wyznaczony na gruncie.

Prowizoryczne wyznaczenie na gruncie projektu scalenia (p. e) § 58) winno być uskutecznione dokładnie, tak jednak, aby wskazując uczestnikom scalenia za pomocą najprostszych, lecz dostatecznie trwałych znaków granicznych położenie, kontury i rozmiar każdego równoważnika wydzielonego za oddane do scalenia grunty, nie nosiło charakteru ostatecznego formalnego utrwalenia granic scalonych działek.

Geometra wykonywujący powyższe czynności, wskazując poszczególnym uczestnikom scalenia projektowane dla nich na skutek scalenia działki, winien ich jednocześnie uprzedzić, że prowizoryczne wyznaczenie projektu scalenia na gruncie nie uprawnia ich do objęcia w posiadanie, względnie w użytkowanie, wyznaczonych działek przed wprowadzeniem ich na grunt na mocy prawomocnego orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej (p. a art. 31 ustawy) względnie zezwolenia okręgowego urzędu ziemskiego (§ 83), oraz, że winnym niezastosowania się do powyższego, grożą skutki prawne za samowolne zajęcie cudzej własności.

§ 80. O terminie powyższego wyznaczenia (§ 79) geometra zawiadamia okręgowy urząd ziemski, który na ten termin deleguje rewidenta pomiarów celem technicznego sprawdzenia projektu scalenia.

O wynikach przeprowadzonego sprawdzenia rewident pomiarów spisuje protokół rewizyjny, który w odpisie wręcza geometrze prowadzącemu roboty pomiarowe, oraz, o ile wyniki okazały się dodatnią, niezwłocznie zawiadamia o tem komisarza ziemskiego, celem podjęcia czynności przewidzianych w ustępie 2, 3 i 4 art. 28 ustawy.

§ 81. Po sprawdzeniu przez rewidenta pomiarów prowizorycznie wyznaczonego na gruncie projektu scalenie (§ 80), o ile możności niezwłocznie po zakończeniu tych prac, komisarz ziemski zwołuje zebrania ogólne wszystkich uczestników scalenia, zawiadamiając ich o tem przynajmniej na 14 dni przed terminem zebrania.

Na powyższem zebraniu komisarz ziemski, przy udziale prowadzącego roboty pomiarowe geometry, zaznajamia zebranych ze wszelkiemi szczegółami opracowanego projektu scalenia; komunikuje każdemu uczestnikowi scalenia obszar i szacunek wydzielonych dla niego ze scalenia gruntów, oraz wszystkie warunki objęcia w posiadanie tych gruntów, omawia z niemi sprawy połączone z. objęciem nowych gospodarstw, jako to: ustala najodpowiedniejszy termin i sposób przejścia na scalona działki po zatwierdzeniu projektu scalenia, układa projekt robót przy gotowawczych w okresie przejściowym do czasu wprowadzenia w posiadanie i t. p., wreszcie wzywa kolejno każdego uczestnika scalenia do złożenia oświadczenia, czy przedstawiony na zebraniu projekt przyjmuje, czy też odrzuca. Wszystkie powyższe oświadczenia winny być wyszczególnione w protokóle zebrania, przyczem uczestnicy scalenia, którzy projekt odrzucają, winni podać do protokółu motywy odrzucenia.

Do art. 30.

Art.  82.

Przesłane niezwłocznie po wyżej pomienionem zebraniu (§ 81) przez powiatowy urząd ziemski akty scalania: projekt scalenia (art. 27 ustawy) wraz ze wszystkiemi dokumentami sporządzonemi w toku postępowania, okręgowy urząd ziemski szczegółowo bada, znajdujące się usterki - usuwa i braki uzupełnia, a następnie przedkłada wraz ze swym wnioskiem na najbliższe posiedzenie okręgowej komisji ziemskiej do zatwierdzenia.

Postępowanie w okręgowej, względnie głównej komisji ziemskiej przeprowadzone będzie zgodnie z przepisami art. art. 15 - 20 ustawy, z dnia 11 sierpnia 1923 r. o zakresie działania Ministra Reform Rolnych i organizacji urzędów i komisji ziemskich (Dz. U. R. P. № 90 poz. 706).

§ 83. Po zatwierdzeniu przez okręgową komisją ziemską projektu scalenia na wniosek rady uczestników scalenia, poparty przez powiatowy urząd ziemski, o. ile nikt z uczestników scalenia nie podniesie sprzeciwu, okręgowy urząd .ziemski może zezwolić uczestnikom scalenia na objecie w tymczasowe użytkowanie prowizorycznie wyznaczonych na gruncie działek (§ 79), przed uprawomocnieniem się pomienionego orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzającego projekt scalenia (§ 82).

W tym celu niezwłocznie po otrzymaniu konkretnego wniosku komisarz ziemski winien stwierdzić protokolarnie: celowość udzielenia takiego zezwolenia zgodą wszystkich uczestników scalenie! na objęcie w użytkowani.; tymczasowe scalonych działek, oraz pożądany termin tego objęcia.. Protokół powyższy wraz z wnioskiem i swem wyjaśnieniem komisarz ziemski niezwłocznie przesyła do okręgowego urzędu ziemskiego, który swe orzeczenie w tym przedmiocie komunikuje stronom bezpośrednie, zawiadamiając jednocześnie o tem powiatowy urząd ziemski.

Do art. art. 31-33.

§ 84. Sentencje prawomocnego orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzającego projekt scalenia, okręgowy urząd ziemski ogłasza trybem wskazanym w p. b) § 48 rozporządzenia niniejszego, zawiadamiając jednocześnie o zamknięciu postępowania scaleniowego, oraz zarządza utrwalenie granic na gruncie i wprowadzenie uczestników W posiadanie wydzielonych im ze scalenia gruntów.

Art.  85.

Utrwalenie na gruncie granic poszczególnych działek na podstawie zatwierdzonego projektu scalenia, dokonać winien z. reguły geometra prowadzący, prace pomiarowe przy scaleniu, zgodnie z przepisami technicznemi, obowiązującemi w tym względzie w urzędach ziemskich, i w terminie wskazanym przez okręgowy urząd ziemski. Przy powyższem utrwalaniu granic winni być obecni:

a) poszczególne rady uczestników scalenia,

b) przedstawiciele poddanych scaleniu dóbr ziemskich (obszarów dworskich) oraz

c) właściciele, względnie ich pełnomocnicy posiadłości przylegających do gruntów scalonych.

Wezwanie powyższych osób do sławienia się przy utrwalaniu granic przesyła powiatowy urząd ziemski. Nieobecność wezwanych nie wstrzymuje biegu czynności. Protokół utrwalenia granic, spisany przez geometrę wykonywującego te czynności podpisują osoby przyjmujące udział w utrwaleniu granic, poświadcza zaś ten protokół, komisarz ziemski.

§ 86. W dniu zakończenia prac nad utrwaleniem granic na gruncie zjeżdża na miejsce komisarz ziemski i w obecności geometry na specjalnie w tym celu zwołanem zebraniu ogólnem uczestników scalenia ogłasza zebranym, że od tej chwili przestają być oni posiadaczami poprzednio posiadanych gruntów, natomiast' stają się nimi w stosunku do gruntów wydzielonych im według zatwierdzonego projektu scalenia. Nadto komunikuje zebranym przepisy art. 32 ustawy i § 29 (ustęp końcowy) rozporządzania niniejszego, a o ile scalane grunty nie miały urządzonej hipoteki - zaznajamia uczestników scalenia z ich prawami i obowiązkami, wypływającemu z art. 40 ustawy.

O wykonaniu powyższych czynności powiatowy urząd ziemski zawiadamia niezwłocznie okręgowy urząd ziemski, który po ustaleniu wysokości należnej od każdego uczestnika scalenia opłat za przeprowadzenie scalenia, przesyła im, zgodnie z przepisami § 30 p. b) rozporządzenia niniejszego, nakaz płatniczy, oraz jednocześnie zawiadamia poszczególne rady uczestników scalenia o ich rozwiązaniu, a następnie zarządza w możliwie najkrótszym czasie wykończenie pierworysu scalonych gruntów (p. a) §58) oraz sporządzenie planu nowego stanu posiadania, zgodnie z obowiązującemi w tym względzie w urzędach ziemskich przepisami technicznemu Wyżej pomienione dokumenty pomiarowa wraz z rejestrem pomiarowym po scaleniu (załącznik do planu nowego stanu posiadania), po stwierdzaniu ich zgodności z zatwierdzonym projektem scalenia (art. 27 ustawy) podlegają zatwierdzeniu przez okręgowy urząd ziemski.

§ 87. Sprostowanie wpisów w tabelach likwidacyjnych i aktach nadawczych polegać będzie na dołączeniu co oryginałów tych dokumentów odpisu orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzającego projekt scalenia wraz z rejestrem pomiarowym po scaleniu, które w tym celu okręgowy urząd ziemski winien, po zatwierdzeniu dokumentów pomiarowych (§ 86), przesłać do Ministerstwa Reform Rolnych.

§ 88. Dokonanie czynności przewidzianych w art. art. 8, 34 i 39 ustawy, oraz skreślenie ostrzeżenia (adnotacji) o wdrożeniu postępowania scaleniowego (art. 17 ustawy) uskuteczni właściwy do tego sąd trybem wskazanym w przepisach obowiązującej w danej miejscowości ustawy hipotecznej. W tym celu okręgowy urząd ziemski prześle do sądu swój w tym względzie wniosek, wraz z odpisem prawomocnego orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzającego projekt scalenia.

Oprócz powyższego, celem uzgodnienia dokumentów katastralnych z wynikami scalenia (ustęp końcowy art. 9 ustawy), okręgowy urząd ziemski prześle do urzędu ewidencji katastru odpis wspomnianego orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej wraz z odrysem planu nowego stanu posiadania (§ 85).

IV.

Prawa osób trzecich.

Do art. 34.

§ 89. W wypadkach, gdy poszczególne działki gruntu, należące przed scaleniem do jednego właściciela, są nierównomiernie obciążone na rzecz osób trzecich (służebności osobiste, prawa użytkowania, używania, zastawu, najmu, dzierżawy i t. p.), komisarz' ziemski przy układaniu listy uczestników scalenia" w myśl § 44 niniejszego rozporządzenia, winien dokładnie oznaczyć obciążenie każde] działki z osobna. Od dnia wniesienia ostrzeżenia (adnotacji), w mysi art. 17 ustawy, właściwy urząd zawiadamiać winien komisarza ziemskiego o wszelkich zmianach, jakie od dnia tego zajdą w obciążeniach hipotecznych gruntów, których dotyczy zastrzeżenie (adnotacja).

Komisarz ziemski winien dążyć do osiągnięcia ugody pomiędzy wszystkimi wierzycielami hipotecznymi, których wierzytelności nierównomiernie obciążały przed scaleniem poszczególne działki jednego właściciela, aby wszystkie te obciążenia mogły być zamieszczone w, jednym wykazie obciążeń nowej działki tegoż właściciela - w uzgodnionym przez wszystkich wierzycieli porządku pierwszeństwa wpisów. Taka ugoda, zatwierdzona przez okręgową komisję ziemską, winna być dołączona do akt scalenia, jako podstawa do uregulowania hipoteki scalanych gruntów.

O ile wyżej omówiona ugoda nie zostanie osiągnięta, wówczas przy ustalaniu działki, którą dany uczestnik scalenia ma otrzymać w wyniku scalenia wzamian za dawne dziatki, nierównomiernie obciążona- na rzecz osób trzecich, należy osobno oznacza rozmiar gruntu, wydzielanego w nowej działce wzamian za każdą z dawnych działek, nierównomiernie obciążonych na rzecz osób trzecich.

Do art. 35.

§ 90. O ile wdrożenie postępowania egzekucyjnego przymusowej sprzedaży dotyczy gruntów, objętych postępowaniem scaleniowem,. sąd egzekucyjny, względnie komornik sądowy, zawiadomi o wdrożeniu postępowania egzekucyjnego komisarza ziemskiego, a o wyznaczeniu terminu przymusowej licytacji nadto okręgowy urząd ziemski.

O ile postępowanie scaleniowe zostaje wdrożone w odniesieniu do gruntów, które są przedmiotem postępowania egzekucyjnego, to uprawomocnione orzeczenie okręgowej komisji ziemskiej (art. 17 ustawy) winno być udzielone do wglądu sądu, względnie komornika sądowego, który uczyni odpowiednią wzmiankę o tem w aktach postępowania egzekucyjnego.

§ 91. Okręgowy urząd ziemski bezzwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzającego projekt scalenia, zawiadomi o, tem sąd egzekucyjny, względnie komornika sądowego, z wymienieniem sprawy egzekucyjnej i dołączając odpis orzeczenia.

Sędzia, lub komornik sądowy, prowadzący postępowanie egzekucyjne, poda na terminie licytacyjnym do wiadomości stan toczącego się postępowania scaleniowego, widoczny z uskutecznionych w księdze gruntowej (hipotecznej) ostrzeżeń, wpisów, lub według udzielonego do akt sprawy odpisu orzeczenia, zatwierdzającego projekt scalenia, a zarazem zwróci uwagę na postanowienia art. 35 ustawy o wpływie postępowania scaleniowego na tok postępowania egzekucyjnego.

Sąd, względnie komornik sądowy, prowadzący postępowanie egzekucyjne, na żądanie osób interesowanych ściągnie dla masy egzekucyjnej od zobowiązanego do dopłaty ustalone w postępowaniu scaleniowem dopłaty, biorąc za podstawę (tytuł) do egzekwowania tych kwot prawomocne orzeczenie okręgowej komisji ziemskiej.

§ 92. Wyrok adjudykacyjny na obszarze mocy obowiązującej prawa o ustaleniu własności dóbr nieruchomych, o przywilejach i hipotekach z dnia 14 kwietnia 1818 r. Dz. Praw V 295 (b. Królestwo Polskie, ziemia wileńska oraz województwa wschodnie), uchwała przybicia targu na obszarze województw: poznańskiego i pomorskiego, a na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego-uchwała sądu egzekucyjnego, dozwalająca przeniesienie prawa własności na rzecz nabywcy na podstawie udzielonego przybicia targu, stanowi dla nabywcy podstawę do uzyskania wobec komisarza ziemskiego dopuszczenia go w miejsce dawnego właściciela do postępowania scaleniowego i umieszczenia go w wykazie uczestników scalenia. W wypadku, gdy w drodze przymusowej licytacji zmieni właściciela tylko część gruntów poszczególnego uczestnika scalenia gruntów, okoliczność tą należy uwzględnić w projekcie scalenia.

Do art. 36.

§ 93. Dzień wniesienia do hipoteki ostrzeżenia (adnotacji) o wdrożeniu postępowania scaleniowego jest miarodajny dla przebiegu postępowania dobrowolnego przetargu. Od dnia tego aż do wykonania sprostowania wpisów hipotecznych (art. 39 ustawy) postępowanie dobrowolnego przetargu nie może być wszczęte, a wdrożone przedtem winien sąd wstrzymać na wniosek któregokolwiek uczestnika tego postępowania. Wznowienie wstrzymanego postępowania dobrowolnego przetargu nie może nastąpić przed dokonaniem sprostowania wpisów hipotecznych (art. 39 ustawy).

Do art. 37.

§ 94. Sąd, który prowadzi postępowanie o zniesienie współwłasności przez podział w naturze, względnie o wyznaczenie drogi koniecznej (o przyznanie prawa przechodu), powziąwszy na podstawie orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej (art. 17 ustawy), udzielonego do wniesienia ostrzeżenia (adnotacji), wiadomość o wdrożeniu postępowania scaleniowego obejmującego grunty, która są przedmiotem wymienionych postępowań, wstrzymuje te postępowania z urzędu i zawiadamia o tem strony i komisarza ziemskiego. Komisarzowi ziemskiemu należy udzielić pisemne wyjaśnienie o treści i przedmiocie postępowania, oraz umożliwić na jego żądanie wgląd do aktów, które mu sąd może także przesłać w całości dla zapoznania się z ich treścią.

§ 95. Komisarz ziemski w sprawach rozdziału współwłasności w naturze, o ile podział w: naturze nie powoduje nadmiernego rozdrobnienia -gruntów scalonych i tworzenia działek niezdolnych do samoistnego gospodarstwa, dążyć winien do przeprowadzenia podziału w drodze umowy stron i wydzielenia każdemu ze współwłaścicieli równoważnika ze scalonych gruntów, odpowiedniego wartości jego współwłasności. W tym celu spisze komisarz ziemski ze współwłaścicielami ugodę i podda ją zatwierdzeniu okręgowej komisji ziemskiej. Treść ugody będzie wystarczającą, o ile w niej współwłaściciele zgodzą Się, aby każdemu w miejsce współwłasności wydzielona została wedle przepisów ustawy o scaleniu gruntów odrębna działka gruntowa.

W wypadku, gdy uczestnicy współwłasności nie chcą spisać umowy na podział fizyczny równoważnika, komisarz ziemski winien dążyć, aby za grunty współwłasne wydzielona została taka działko, której podział fizyczny nie będzie działał ujemnie na całokształt wyników scalenia.

§ 96. W wypadku, gdy podział fizyczny powoduje nadmierne rozdrobnienie gruntów, komisarz ziemski winien to wyjaśnić stronom, zaniechać stanowczo przeprowadzania podziału fizycznego, dążyć do ugody stron na spłaty pieniężne ich udziałów współwłasności i objęcia gruntu przez jednego ze współwłaścicieli. Ugodę taką również poddać należy zatwierdzeniu okręgowej komisji ziemskiej. O ile ugoda taka nie przyjdzie do skutku, komisarz ziemski pozostawi dalszy bieg sprawy do rozstrzygnięcia sądowi dążąc, aby wydzielona działka gruntu mogła ulec podziałowi bez ujemnych skutków dla całokształtu wyniku scalenia.

§ 97. Sprawy o wyznaczenie drogi koniecznej {przyznania prawa przechodu) komisarz ziemski z reguły w ten sposób winien załatwić, aby przez przydział nowych działek scalonych stały się one bezprzedmiotowe. O ile w wyjątkowych wypadkach będzie to niemożliwe, komisarz ziemski przy opracowaniu projektu scalenia wyznaczy drogą konieczną lub prawo przechodu.

§ 98. W wypadku ustanowienia służebności, przeprowadzenia rurociągów (ustęp ostatni art. 37 ustawy) wyniki postępowania wraz z planem winny być udzielone komisarzowi ziemskiemu, który je przy projekcie scalenia w ten sposób uwzględni, aby przez to projektowane przy scaleniu drogi i rowy nie doznały uszkodzenia. Właściwa' władza, przeprowadzająca w drodze przymusowej rzeczone służebności. wstrzyma przyznanie odszkodowania, które powinno być przyznane tym osobom, którym obciążone służebnościami grunty przypadną na podstawie wyniku scalenia (art. 31 ustawy).

Do art. 38.

§ 99. Sąd, opierając się na orzeczeniu okręgowej komisji ziemskiej o wdrożeniu postępowania scaleniowego (art. 17 ustawy), zestawi wykaz wszystkich sporów zawisłych o grunty, będące przedmiotem scalania, i o treści i stanie każdego sporu zawiadomi komisarza ziemskiego. Komisarz ziemski zbada stan sprawy każdego sporu w drodze bezpośredniego wysłuchania stron interesowanych i dążyć będzie do zawarcia między niemi ugody. Komisarz ziemski zwróci swe starania o zawarcie ugody przedewszystkiem do takich spraw, których przedmiotem sporu jest część, a nie całość działki gruntów, podlegających scaleniu. W ugodzie należy oznaczenie przedmiotu (gruntu) poprzeć dołączeniem planu, względnie treść ugody ustalić ogólnikowo, w formie ustąpienia przez pozwanego (dotychczasowego posiadacza), powodowi prawa uzyskania przy scaleniu równoważnika spornego gruntu przy odpowiedniem zmniejszeniu przeznaczonej dla pozwanego działki.

Ugodę należy bezzwłocznie poddać zatwierdzeniu okręgowej komisji ziemskiej, po uzyskaniu zaś zatwardzenia oryginał doliczyć do akt scalenia, a zaświadczony odpis przesłać do akt procesowych sądowi, który wobec takiej ugody dalsze postępowanie procesowa umorzy.

§ 100. O ile ugoda w sprawie sporu o część działki, pozostającej w posiadaniu jednego z uczestników scalenia, do skutku nie dojdzie przy układaniu projektu scalenia należy w ten sposób obok, siebie umieścić działki, wydzielone wiodącym spór osobom, aby w razie dodatniego wyniku sporu równoważnik za część sporną bez szkody dla wyniku scalenia mógł być oddzielony od jednej, a przyłączony do drugiej działki.

V.

Sprostowanie wpisów w księgach gruntowych (hipotecznych).

Do art. 39.

§ 101. Na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego okręgowy urząd ziemski prześle właściwemu sądowi apelacyjnemu prawomocne orzeczenie okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzające projekt scalenia z dołączeniem zaświadczonych odpisów wszelkich dokumentów w toku postępowania- scaleniowego sporządzonych (art. 34, 37 i 38 ustawy), jak i przez strony (uczestników) złożony, oraz dokumentów wymienionych w pp. 1, 2 i 3 § 91 rozporządzenia ministerialnego z dnia 21 maja 1916 r. (austr. Dz. U. Na 148), Projekt karty posiadania (p. 3 § 91 austr. rozp. z dn. 2! maja 1916 r.) winien być sporządzony w ten sposób, by grunty Jednego właściciela były pomieszczone w jednym wykazie hipotecznym, o ile nie stoi temu na przeszkodzie ich nierównomierne obciążenie (§ 39 nin. rozp.).

Sąd apelacyjny poweźmie decyzję w myśl § 94 austr. rozporządzenia z dn. 21 maja 1916 r, i prześle akty właściwemu sądowi celem sprostowania księgi gruntowej, lub' założenia jej na nowo stosownie do powziętej decyzji.

Sprostowanie lub założenie nanowo ksiąg gruntowych lub części księgi gruntowej nastąpi przy zastosowaniu przepisów ustawy z dnia 11 grudnia '1906 r. o sprostowaniu ksiąg gruntowych (austr. Dz. P. Na 246) na podstawie dostarczonych aktów.

§ 102. Na obszarze województw: poznańskiego i pomorskiego okręgowy urząd ziemski wezwie właściwy sąd o sprostowanie księgi gruntowej. Do wezwania tego należy dołączyć prawomocne orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzające projekt scalenia w odpisie urzędownie zaświadczonym, wraz z kopją planu i rejestrów pomiarowych, oraz zaświadczone odpisy wszelkich dokumentów w toku postępowania scaleniowego sporządzonych (art. 34, 37 i 38 ustawy), jak i przez strony (uczestników) złożonych. Wezwanie to sąd wykona po myśli § 39 niemieckiej ordynacji hipotecznej.

§ 103. Na obszarze mocy obowiązującej prawa o ustaleniu własności dóbr nieruchomych o przywilejach i hipotekach z dn. 14 kwietnia 1813 r. Dz. Pr. V. 295 (b. Królestwo Polskie, ziemia wileńska oraz województwa wschodnie) okręgowy urząd ziemski delegacją pisemną upoważni urzędnika, aby w imieniu okręgowego urzędu ziemskiego przedłożył, pisarzowi hipotecznemu wszelkie dokumenty wyszczególnione w § 102 niniejszego rozporządzenia oraz zeznał wniosek o sprostowanie hipoteki zgodnie z wynikami scalenia. O ile przedmiotem scalenia były wyłącznie grunty, dla których księgi hipoteczne są urządzone, wydział hipoteczny przeprowadzi sprostowanie działów pierwszych, wpisując na podstawie orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej w miejsce dotychczasowych gruntów wykazem hipotecznym objętych grunty przy scalaniu za nie wydzielone, oraz działów trzecich i czwartych, przez wykreślenie ciężarów i praw ścieśniających własność przez postępowania scaleniowe uchylonych, względnie wniesienie takich praw przez postępowania scaleniowe nowopostanowionych.

§ 104. O ile przedmiotem scalenia były nie-tylko grunty, dla których były księgi hipoteczne urządzone, ale i takie grunty, dla których ksiąg hipotecznych nieurządzono, należy przeprowadzić sprostowanie działu drugiego przez przepisanie prawa własności zgodnie z orzeczeniem okręgowej komisji ziemskiej, działów zaś trzeciego i czwartego wykazu hipotecznego, obejmującego działkę gruntu, za którą przy scaleniu wydzielono dotychczasowemu właścicielowi grunty nie będące przedmiotem ksiąg hipotecznych, przez przeniesienie tych ścieśnień i obciążeń własności do wykazu hipotecznego, jaki założony będzie dla gruntów niehipotekowanych po wywołaniu ich do regulacji pierwiastkowej (art. 40 ustawy). Dla upewnienia tego przeniesienia należy na czas, dopóki nowa księga hipoteczna nie będzie założona, umieścić w dotychczasowym wykazie hipotecznym ostrzeżenie o tem, że ścieśnienia i ciężary zostaną przeniesione, wymieniając grunty, które obciążać maja, a to z tym skutkiem, że przeniesieniu ulegną wszelkie późniejsze zmiany, nowe zaś obciążenia tego gruntu mogą być uzyskane wyłącznie przeciw nowemu właścicielowi. W analogiczny sposób postąpić należy, jeśli za grunty hipotekowane wydzielono działkę, obejmującą częścią grunty hipotekowane, a częścią niehipotekowane.

§ 105. Okręgowy urząd ziemski czuwać winien nad wykonaniem tego sprostowania hipoteki tak przy zeznaniu wniosku wedle ust. 3 art. 39 ustawy, jak i przy zeznaniu wniosku wywołania niehipotekowanych gruntów do regulacji pierwiastkowej. Wykreślenie ścieśnień i obciążeń w dawnej księdze hipotecznej następuje na podstawie zatwierdzenia przez wydział hipoteczny zamknięcia regulacji hipotecznej i treści wykazu hipotecznego zaprojektowanej dla gruntów wywołanych do pierwiastkowej regulacji. Okręgowy urząd ziemski, o ile wywołanie pierwiastkowej regulacji odbywa się w innym wydziale hipotecznym (powiatowym), niż wydział hipoteczny, prowadzący księgę hipoteczną, w której wykreślenie ścieśnień i obciążeń ma nastąpić, zawiadomi ten ostatni wydział, składając mu odpis decyzji, zamykającej regulację hipoteczną i zatwierdzającej treść projektu nowego wykazu hipotecznego.

Do art. 40.

§ 106. Postanowienia art. 40 ustawy mają za; stosowanie jedynie na obszarze mocy obowiązującej prawa o ustaleniu własności dóbr nieruchomych o przywilejach i hipotekach z dnia 14 kwietnia 1818 r. Dz. Pr. V 295 - (b. Królestwo Polskie, ziemia wileńska oraz województwa wschodnie).

§ 107. Równocześnie z postawieniem wniosku o sprostowanie hipoteki scalanych gruntów (część I art. 39 ustawy) okręgowy urząd ziemski skieruje zaopatrzonego w pisemną delegację urzędnika, który zezna wobec właściwego pisarza hipotecznego protokół wywołania do regulacji pierwiastkowej gruntów objętych zatwierdzonym projektem scalenia, które dotychczas nie miały urządzonej hipoteki.

§ 108. Delegowany urzędnik złoży przy zeznaniu protokółu urzędownie potwierdzone: odpis orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej z art. 31 ustawy, kopje planu, oraz odpisy odnośnych części rejestru pomiarowego wraz ze wszelkiemi dokumentami stwierdzającemi prawa osób interesowanych, tak w toku postępowania sporządzonemi, jak i przez strony złożonemi. Dążyć należy, aby przy urządzaniu hipoteki zakładano jedną księgę hipoteczną dla każdego właściciela. Dla każdej księgi hipotecznej dostarczyć należy dokumenty stanowiące podstawę pierwiastkowej regulacji.

W wypadku określonym §§ 104 i 105 niniejszego rozporządzenia delegowany urzędnik zawnioskuje przeniesienie ścieśnień i obciążeń z wykazu hipotecznego, w którym ich skreślenie zawnioskowano, pobierając swój wniosek złożeniem oprócz innych dokumentów, także wyciągu z tego wykazu hipotecznego.

Obwieszczeń dokona pisarz hipoteczny przy stosowaniu części drugiej art. 40 ustawy.

§ 109. Po zeznaniu protokółu wywołania odpowiednich gruntów do regulacji pierwiastkowej hipoteki okręgowy urząd ziemski zarządzi ogłoszenie tego wywołania przez właściwego sołtysa na zebraniu gromadzkiem jednostki względnie jednostek administracyjnych, czyli w każdej wsi objętej scaleniem, dążąc, aby przy tem ogłoszeniu interesowani powiadomieni byli o terminie wyznaczonym do pierwiastkowej regulacji.

§ 110. Okręgowy urząd ziemski z urzędu czuwać będzie nad terminem wyznaczonym do pierwiastkowej regulacji, i winien w przeprowadzaniu tego terminu uczestniczyć przez delegowanego pisemnie urzędnika, który w razie braku wniosków stron obowiązany będzie zeznać wniosek, względnie wnioski, o zamknięcie pierwiastkowej regulacji hipotecznej, przy których zawnioskuje treść wykazów hipotecznych, nie pomijając wypadku przewidzianego w ustępie ostatnim § 108 niniejszego rozporządzenia.

Do art. 41.

§ 111. O dokonaniu wpisów w księgach gruntowych (hipotecznych) zgodnie z wynikami przeprowadzonego scalenia gruntów sądy (wydziały hipoteczne) zawiadomią tak właścicieli, jak i wszelkich uprawnionych i wierzycieli hipotecznych, na rzecz których w uległych sprostowaniu wykazach hipotecznych wpisana są prawa i wierzytelności. Zawiadomienie to nastąpi także w wypadku, przewidzianym w §§ 104, 105 niniejszego rozporządzenia, przeniesienia ciężarów do nowootwartej księgi hipotecznej.

Wobec sądów właściwych do przeprowadzenia egzekucji na nieruchomościach objętych scaleniem, mogą wierzyciele hipoteczni tak wszyscy, jak i każdy z osobna, stawiać żądanie, ażeby przydzielono im na zaspokojenie ich wierzytelności te sumy, jakie właściciel działki ma przyznane orzeczeniem okręgowej komisji ziemskiej dla wyrównania wartości przydzielonej przy scalaniu działki. O ile wierzyciele wniosek, względnie wnioski, złożą do dni 14-stu od dnia doręczenia im zawiadomienia o sprostowaniu wpisu, sądy bądź same, bądź przez komorników sądowych ściągną przyznane danemu właścicielowi dopłaty od osób, które je wedle orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej mają zapłacić. Ściągnięcie tych dopłat następuje z urzędu przy zastosowaniu przepisów o zajęciu i przekazaniu wierzytelności, względnie zapowiedzenia (art. 1073 ust. post. cyw. w b. Król. Pol.). Jeżeli uprawnionych, względnie wierzycieli, jest kilku, sąd przeprowadzi rozdział ściągniętych dopłat wedle miejscowo obowiązujących przepisów o rozdziela licytacyjnej ceny kupna nieruchomości. Na po ustawie prawomocnej uchwały (decyzja), rozdzielającej dopłaty, zarządzi sąd z urzędu odpowiednie wykreślenie wierzytelności, które z dopłaty uzyskują częściowe lub całkowite zaspokojenie. O tem wykreśleniu zawiadomić należy strony w miarą wymogów obowiązujących miejscowo przepisów prawnych.

Do art. 42.

§ 112. Wszelkie dokumenty sporządzone w toku postępowania scaleniowego, a więc ugody i inna oświadczenia spisywane przez komisarza ziemskiego należy w odpisach udzielić władzy skarbowej pierwszej instancji. Odpisy tych dokumentów, oraz orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzającego plan scalenia (art. 31), udzielić należy władzy skarbowej równolegle z wnioskiem o sprostowanie wpisów hipotecznych. O ile miejscowo obowiązujące przepisy ustaw hipotecznych nakładają na sądy obowiązek zawiadamiania władz skarbowych o dokonanych zmianach w hipotece, okręgowe urzędy ziemskie przeznaczone dla władz skarbowych odpisy dokumentów doręczą sądom, pozostawiając im doręczenie tych dokumentów władzom skarbowym razem z uchwałami dozwalającemi zmiany wpisów.

§ 113. Należytości pisarzy hipotecznych związane z wykonaniem sprostowania wpisów hipotecznych (art. 39 i 41 ustawy) oraz z urządzeniem nowych hipotek (art. 40 ustawy) na obszarze mocy obowiązującej prawa o ustaleniu własności dóbr nieruchomych o przywilejach i hipotekach z dnia 14 kwietnia 1813 r. (Dz. Pr. V 295) pokrywać będą właściwe okręgowe urzędy ziemskie z funduszu regulacji rolnych na podstawie wykazów opłat, wystawianych przez pisarzy hipotecznych i przez nich pokwitowanych.

Przy wnioskach o wywołanie gruntów do pierwiastkowej regulacji hipoteki należy na żądanie pisarzy hipotecznych udzielać im odpowiednich uliczek na pokrycie kosztów, związanych z urządzeniem nowych ksiąg hipotecznych.

VI.

Przepisy przejściowe.

Do art. art. 43, 44 i 45.

§ 114. Te niezakończone do dnia 21 września 1923 r. sprawy scaleniowe, które zostały wszczęte na obszarze województw: pomorskiego i poznańskiego przed dniem 21 września 1923 r. oraz te, w których na obszarze b. Królestwa Polskiego przed dniem 21 września 1923 r. zostało wydane orzeczenie przed-stanowcze, winny być wykończone z zastosowaniem przepisów prawnych, jakie obowiązywały w odnośnych województwach przed wejściem w życie ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów.

§ 115. We wszystkich innych sprawach wszczętych przed dniem 21 września 1923 r. w dalszem postępowaniu poczynając od dnia 21 września 1923 r., mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów, oraz niniejszego rozporządzenia, wszelkie zaś czynności postępowania scaleniowego w tych sprawach, o ile zostały dokonane po pniu 21 września 1923 r. na podstawie dotychczasowych przepisów o scaleniu gruntów, nie maja, skutków prawnych.

§ 116. W sprawach, określonych w § 115 wszelkie czynności scaleniowe-, prawnie dokonane przed dniem 21 września 1923 r. na podstawie przepisów, które przed tym dniem obowiązywały mają moc obowiązującą przy dalszem postępowaniu scaleniowem, prowadzonem na zasadach niniejszego rozporządzenia oraz ustawy z dnia 31 lipca 1923 roku o scalaniu gruntów. W szczególności za obszar scaleni - uważany będzie w dalszem postępowaniu ten obszar, który w postępowaniu przed dniem 21 września 1923 r. został prawnie uznany za obszar scalenia, z uwzględnieniem jednak postanowień ust. 2 § 47 rozporządzenia niniejszego.

§ 117. W sprawach, określonych w § 115 komisarz ziemski v/ dotychczasowych obszarach scalania zarządzi niezwłocznie wybory członków rad uczestników scalenia z zastosowaniem art. art. 18-20 ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów i §§ 49-52 niniejszego rozporządzenia, a to niezależnie od tego, w jakiem stadjum znajduje się postępowanie scaleniowe. Utworzone w myśl powyższego rady uczestników scalenia mają prawo do wykorzystywania przysługując cli im uprawnień we wszystkich czynnościach scaleniowych, dokonywanych od dnia 21 września 1923 r.

§ 118. Umowy zawarte pomiędzy uczestnikami scalenia a geometrami prywatnymi przed dniem 21 września 1923 r. w przedmiocie wykonania prac pomiarowych przy scalaniu gruntów, we wszystkich sprawach określonych w § 115, winny być uzgodnione z wymaganiami § 55 rozp. niniejszego, przyczem terminy wykonania prac pomiarowych przewidziane w tych umowach mogą być zmieniane według uznania okręgowego urzędu ziemskiego, a zwłaszcza przy zmianie obszaru scalenia.

§ 119. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie i dniem ogłoszenia.

¹ § 29 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 21 kwietnia 1925 r. (Dz.U.25.46.318) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 maja 1925 r.

² § 30:

- zmieniony przez § 2 i § 3 rozporządzenia z dnia 21 kwietnia 1925 r. (Dz.U.25.46.318) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 maja 1925 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.129.935) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 1925 r.