Rozdział 2 - Uzyskanie prawa do urlopu. - Wykonywanie ustawy z dnia 16 maja 1922 roku o urlopach dla pracowników, zatrudnionych w przemyśle i handlu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.62.464

Akt utracił moc

Wersja od: 8 marca 1953 r.

II.

Uzyskanie prawa do urlopu.

§ 7. 2 (uchylony).

§ 8. Jeżeli okres pracy, uprawniający pracownika do urlopu, kończy się w ciągu, roku kalendarzowego, przedsiębiorca na żądanie pracownika winien udzielić mu przysługującego pracownikowi z mocy ustawy urlopu po upływie tego okresu; urlop ten winien jednakże rozpoczynać się przed końcem tego roku kalendarzowego.

§ 9. Okres pracy, uprawniający do urlopu oblicza się z potrąceniem wszystkich przerw w pracy z wyjątkiem przerw urlopowych oraz przerw, przewidzianych w ustępie 4-ym i 5-ym art. 2 ustawy.

§ 10. Za początek czasu pracy, uprawniającego do urlopu, uważa się dzień rozpoczęcia pracy przez pracownika lub termin rozpoczęcia pracy, ustalony w umowie pracy, w razie nierozpoczęcia pracy przez pracownika w tym terminie z winy przedsiębiorcy.

§ 11. Jeżeli młodociany uzyskuje prawo do urlopu przed ukończeniem lat 18-tu, to choćby ten urlop został mu udzielony już po ukończeniu lat 18-tu, korzysta on z 14-o dniowego urlopu.

§ 12. Terminatorzy i uczniowie uzyskują po roku pracy prawo do 14-o dniowego urlopu, niezależnie od swego wieku i liczby pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwie.

² § 7 uchylony przez § 14 rozporządzenia z dnia 28 lutego 1953 r. (Dz.U.53.13.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 marca 1953 r.