Rozdział 1 - Prawo do korzystania z urlopu. - Wykonywanie ustawy z dnia 16 maja 1922 roku o urlopach dla pracowników, zatrudnionych w przemyśle i handlu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.62.464

Akt utracił moc

Wersja od: 8 marca 1953 r.

I.

Prawo do korzystania z urlopu.

§ 1. Wszyscy pracownicy, objęci art. 1 ustawy, którzy w myśl art. 2 uzyskali prawo do urlopu, dopóki prawa tego nie utracili, posiadają prawo do otrzymania urlopu w każdym roku kalendarzowym.

§ 2. Pracownicy przedsiębiorstw sezonowych, w których praca trwa nie krócej, niż 10 miesięcy w roku, jak również pracownicy tych działów przedsiębiorstw sezonowych, w których praca trwa nie krócej, niż 10 miesięcy w roku, chociażby główna praca w tych przedsiębiorstwach trwała krócej, niż 10 miesięcy w roku, - posiadają prawo do urlopu, które Uzyskują po upływie okresu czasu pracy, przewidzianego w art. 2 ustawy.

§ 3. 1 (uchylony).

§ 4. Żadne - całkowite lub częściowe - zmiany własności przedsiębiorstwa nie pozbawiają praw do urlopu pracowników, zatrudnionych w tem przedsiębiorstwie.

§ 5. W razie nieskorzystania przez pracownika z przysługującego mu prawa do urlopu w czasie, wyznaczonym mu w liście kolejności, pracownik nie może żądać udzielenia mu urlopu w innym terminie z wyjątkiem wypadku nieskorzystania z urlopu z powodu choroby - ani też wymagać z tego tytułu żadnego dodatkowego wynagrodzenia.

§ 6. Umowa o pracę nie może zawierać punktu, któryby pracownika zgóry pozbawiał urlopu lub w inny sposób uszczuplał jego prawa do urlopu, określone ustawą.

¹ § 3 uchylony przez § 14 rozporządzenia z dnia 28 lutego 1953 r. (Dz.U.53.13.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 marca 1953 r.