§ 3. - Wykonywanie praktyki lekarskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.11.96

Akt utracił moc
Wersja od: 31 lipca 1937 r.
§  3.
(1) 1
Z okresu jednorocznej praktyki szpitalnej każdy lekarz obowiązany jest odbyć co najmniej 9 miesięcy w klinikach uniwersyteckich, szpitalach wojskowych lub zakładach leczniczych, uznanych przez Ministra Opieki Społecznej za nadające się do odbywania w nich praktyki szpitalnej, na oddziałach chorób wewnętrznych, chirurgicznych oraz położniczych, po trzy miesiące na każdym z tych oddziałów. Przez pozostałe trzy miesiące lekarz może praktykować w wymienionych wyżej zakładach leczniczych (klinikach) na tych samych lub innych oddziałach, albo:
a)
w zakładach uniwersyteckich higjeny, medycyny sądowej lub innych;
b)
w państwowych zakładach higjeny;
c)
w zakładach medycyny zapobiegawczej;
d)
w centralnym instytucie i studjach wychowania fizycznego;
e)
w innych zakładach, uznanych za nadające się do odbywania w nich praktyki szpitalnej przez Ministra Opieki Społecznej.

Odbycie przez oficera po ukończeniu Szkoły Podchorążych Sanitarnych pierwszego okresu praktyki szpitalnej według programu Ministerstwa Spraw Wojskowych czyni zadość wymaganiom art. 3 ust. (1) lit. c) rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 25 września 1932 r. o wykonywaniu praktyki lekarskiej."

Ponadto każdy lekarz obowiązany jest w czasie odbywania praktyki szpitalnej przejść przeszkolenie w zakresie ratownictwa i obrony przeciwgazowej na kursach, zorganizowanych przez Ministra Spraw Wojskowych, lub uznanych za nadające się do tego celu przez Ministra Opieki Społecznej.

(2)
Spisy zakładów leczniczych oraz innych, uznanych za nadające się do odbywania w nich praktyki szpitalnej, ogłasza Minister Opieki Społecznej, a co do zakładów leczniczych lub innych, będących w zarządzie wojskowym, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych.
(3)
Okres czasu, w ciągu którego lekarz obowiązany jest odbyć jednoroczną praktykę szpitalną, nie może przekraczać trzech lat.
(4)
Minister Opieki Społecznej może uznawać praktykę szpitalną, odbytą w niewymienionych w ust. 1 zakładach leczniczych lub innych zagranicą lub w dłuższym okresie czasu, niż ustalonym w ust. 3, za równorzędną z praktyką szpitalną w rozumieniu niniejszego paragrafu.
(5)
Do czasu jednorocznej praktyki szpitalnej wlicza się czas praktyki szpitalnej, odbytej przed dniem 15 października 1932 r., na zasadach przepisów rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 27 lipca 1929 r. (Dz. U. R. P. Nr. 62, poz. 484).
(6)
Praktyka szpitalna, rozpoczęta przed dniem 15 października 1932 r. na zasadzie dotychczasowych przepisów i odbyta bez przerwy po tym terminie jest uważana za równoznaczną z praktyką szpitalną, odbytą w myśl nowych przepisów, pod warunkiem uzyskania dyplomu lekarskiego najdalej do dnia 14 października 1933 r.

Do art. 6.

1 § 3 ust. 1 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 16 lipca 1937 r. (Dz.U.37.58.459) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 lipca 1937 r.