Rozdział 1 - Orzeczenie o pracy na rachunek grzywny. - Wykonywanie pracy na rachunek grzywny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.60.395

Akt utracił moc
Wersja od: 7 lipca 1939 r.

Rozdział  I.

Orzeczenie o pracy na rachunek grzywny.

(1)
Grzywna ulega zamianie na pracę.
(2)
Właściwa władza karząca nakazuje wykonywanie przez skazanego prący na rachunek grzywny w razie zajścia ustawowych warunków uznania grzywny za nieściągalną lub zaniechania jej ściągnięcia.
(3)
Zamianę grzywny na karę pozbawienia wolności orzeka władza karząca na wypadek, gdyby wykonywanie pracy było niemożliwe, albo gdyby skazany uporczywie wzdragał się wykonywać pracę lub zakłócał porządek pracy.
(1)
Czas pracy na rachunek grzywny określa się według zasad, normujących zamianę grzywny na areszt.
(2)
Czas pracy określa się w dniach pracy.
(3)
Najniższy wymiar czasu pracy wynosi jeden dzień, najwyższy - trzy miesiące.
(4)
Władza karząca odstąpi od nakazu pracy i zamieni całą grzywnę na karę pozbawienia wolności, jeżeli ze względu na wysokość grzywny czas pracy przekracza trzy miesiące.
(1)
Skazany może uwolnić się od pracy na rachunek grzywny w każdym czasie przez złożenie kwoty pieniężnej, przypadającej jeszcze do uiszczenia.
(2)
W razie częściowego uiszczenia grzywny, zmniejsza się stosunkowo czas pracy.

W orzeczeniu skazującym na grzywnę należy zarazem określić czas pracy na rachunek grzywny oraz wymierzyć zastępczą karę pozbawienia wolności.