Wykonywanie pracy na rachunek grzywny.
Dz.U.1939.60.395
Akt utracił mocUSTAWA
z dnia 28 czerwca 1939 r.
o wykonywaniu pracy na rachunek grzywny.
Orzeczenie o pracy na rachunek grzywny.
Orzeczenie o pracy na rachunek grzywny.
W orzeczeniu skazującym na grzywnę należy zarazem określić czas pracy na rachunek grzywny oraz wymierzyć zastępczą karę pozbawienia wolności.
Organizacja pracy na rachunek grzywny.
Organizacja pracy na rachunek grzywny.
Władza zarządzająca wykonanie orzeczenia może na prośbę skazanego odroczyć wykonanie pracy na rachunek grzywny na czas nie przekraczający sześciu miesięcy, jako też rozłożyć pracę, mającą trwać dłużej niż tydzień, na części nie krótsze, niż tydzień pracy co dwa miesiące.
Wykonanie orzeczenia o pracy na rachunek grzywny.
Wykonanie orzeczenia o pracy na rachunek grzywny.
W razie nieusprawiedliwionego niestawiennictwa skazanego do pracy, gmina przedsięweźmie środki celem sprowadzenia skazanego do pracy, a gdy środki te nie osiągną skutku, zwraca się do policji państwowej o sprowadzenie skazanego do pracy.
Gmina zawiadomi władzę, która zleciła wykonanie orzeczenia, o wykonaniu przez skazanego pracy na rachunek grzywny.
Przepisy przejściowe i końcowe.
Przepisy przejściowe i końcowe.
Właściwa władza karząca może w drodze dodatkowego postanowienia lub orzeczenia nakazać wykonanie pracy na rachunek grzywny w stosunku do orzeczeń, zapadłych przed dniem wejścia w życie ustawy niniejszej.
Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrom: Sprawiedliwości, Spraw Wewnętrznych i Skarbu oraz innym właściwym ministrom.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie na poszczególnych obszarach i co do poszczególnych rodzajów przestępstw w terminach, wskazanych w rozporządzeniach Ministrów: Sprawiedliwości, Spraw Wewnętrznych i Opiekł Społecznej.