Wykonywanie nadzoru państwowego nad ogierami.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.73.511

Akt utracił moc

Wersja od: 7 września 1932 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA I DÓBR PAŃSTWOWYCH

z dnia 10 lipca 1925 r.

o wykonywaniu nadzoru państwowego nad ogierami.

Na mocy art. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 1925 r. o nadzorze państwowym nad ogierami i rejestracji klaczy zarodowych (Dz. U. R. P. № 17 poz. 113) zarządza się co następuje:

§ 1. Do wydawania orzeczeń o zakwalifikowaniu ogierów do posiadania świadectw uznania ustanawia się przy każdym urzędzie wojewódzkim wojewódzką komisję kwalifikacyjną.

Pozatem przy Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych czynna będzie komisja kwalifikacyjna której zakres działania rozciąga się na obszar st. m. Warszawy. Komisja ta ma również prawo do kwalifikowania ogierów, biorących udział w wyścigach oraz przyprowadzanych na wystawy.

§ 2. Wojewódzka komisja kwalifikacyjna składa się z czterech członków, a mianowicie: z przewodniczącego, dwóch członków delegowanych przez organizacje rolnicze wyznaczone przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych oraz lekarza weterynarji, delegowanego przez wojewodę. Przewodniczącego komisji oraz jego zastępcę mianuje wojewoda.

Komisja kwalifikacyjna, czynna przy Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych, składa się z przewodniczącego oraz trzech członków, z których jeden winien być lekarzem weterynarji. Przewodniczącego oraz członków tej komisji wyznacza Minister Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Do prawomocności orzeczeń wojewódzkich komisyj kwalifikacyjnych potrzebna jest obecność przynajmniej trzech członków - w tej liczbie przewodniczącego lub jego zastępcy, przedstawiciela organizacyj rolniczych i lekarza weterynarji. W razie nieobecności przedstawiciela organizacyj rolniczych przewodniczący może powołać zastępczo członka komisji z pośród miejscowej ludności. W razie nieobecności lekarza wetarynarji-członka komisji-przewodniczący może powołać zastępczo innego lekarza weterynarji.

Do prawomocności orzeczeń komisji, czynnej przy Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych, potrzebna jest obecność przynajmniej trzech członków, - w tej liczbie przewodniczącego i lekarza weterynarji.

Orzeczenia komisji zapadają większością głosów; w razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego.

§ 3. Ogłoszenie o miejscu i dniu przeglądu ogierów przez komisje kwalifikacyjne (§ 1) winno być podane do powszechnej wiadomości w każdej gminie w sposób w danej miejscowości przyjęty przynajmniej na piętnaście dni przed terminem przeglądu.

§ 4. Komisja kwalifikacyjna kwalifikuje ogiery uznane według trzech kategoryj:

Kategorja I. Ogiery zalecone. Do tej kategorji ogier winien: być zakwalifikowany przez komisję jednogłośnie, mieć ukończonych 5 lat i posiadać udowodnione pochodzenie zarówno z ojca, jak i z matki.

Kategorja II. Ogiery uznane. Do tej kategorji zaliczane będą ogiery, które ukończyły 3 lata, odpowiadają wymogom hodowlanym, nie posiadają jednak warunków, przewidzianych dla kategorji I.

Kategorja III. Ogiery dopuszczalne. Do tej kategorji mogą być zaliczone ogiery, które w okresie sezonu kopulacyjnego osiągną wiek trzech lat i które należy uznać jedynie ze względu na brak ogierów pierwszych dwóch kategoryj w danej miejscowości (wsi lub gminie).

Nie mogą być zakwalifikowane do otrzymania świadectwa uznania:

a) ogiery, dotknięte dychawicą świszczącą oraz dychawicą na tle schorzeń płuc lub serca,

b) ogiery dotknięte wadami wzroku.

Stwierdzenie istnienia powyższych wad przez lekarza weterynarji członka komisji-jest dla komisji wiążące.

§ 5. Orzeczenie komisji kwalifikacyjnej winno być wydane i zakomunikowane właścicielom lub ich zastępcom po dokonaniu oględzin ogiera.

Od orzeczeń komisyj kwalifikacyjnych można się odwołać do komisji kwalifikacyjnej odwoławczej (§ 6).

Odwołanie winno być wniesione do właściwego urzędu wojewódzkiego w ciągu dni 14 od dnia wydania orzeczenia.

Odwołania od orzeczeń komisji kwalifikacyjnej, czynnej przy Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych, winny być wniesione w tymże terminie do Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

§ 6. Do rozstrzygania odwołań od decyzji wojewódzkich komisyj kwalifikacyjnych oraz komisji przy Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych (§ 1) powołane będą komisje kwalifikacyjne odwoławcze. Liczbę ich oraz terytorjalny zakres działania określi- stosownie do potrzeby - Minister Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Komisja kwalifikacyjna odwoławcza składa się z przewodniczącego i trzech członków-w tej liczbie lekarza weterynarji - wyznaczonych przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Do prawomocności orzeczeń komisji kwalifikacyjnej odwoławczej potrzebna jest obecność przynajmniej trzech członków-w tej liczbie przewodniczącego i lekarza weterynarji. Orzeczenia komisji zapadają większością głosów; w razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego.

Miejsce urzędowania komisji kwalifikacyjnej odwoławczej wyznacza jej przewodniczący.

O dniu i miejscu przeglądu ogierów przez komisję kwalifikacyjną odwoławczą zainteresowani będą powiadomieni na piętnaście dni przed przeglądem.

§ 7. Pomocy kancelaryjnej komisjom kwalifikacyjnym (§§ 1 i 6) dostarczają władze administracyjne I lub II instancji-względnie Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Państwowych - stosownie do miejsca urzędowania komisji.

§ 8. 1 Świadectwa uznania wydają urzędy wojewódzkie. Świadectwa dla ogierów I kategorji będą wydawane z ważnością na 3 lata, dla ogierów II kategorji z ważnością na 1 rok, świadectwa dla ogierów III kategorji - z ważnością jedynie w obrębie danego powiatu na przeciąg 1 roku (§ 4).

Świadectwa uznania oparte na orzeczeniach komisji kwalifikacyjnej, czynnej przy Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych w myśl ust. 2 § 1 rozporządzenia niniejszego wydaje Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

§ 9. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 8 zmieniony przez § 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 4 sierpnia 1932 r. (Dz.U.32.76.685) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 września 1932 r.