Rozdział 3 - Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym - Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.1743 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 30 sierpnia 2023 r.

Rozdział  3

Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym

Oddział  1

Obrót materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym

Art.  55.  [Materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym mogące być przedmiotem obrotu - podstawowe wymagania]

Przedmiotem obrotu mogą być wyłącznie materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym zaprojektowane i wytworzone w sposób określony w art. 38.

Art.  56.  [Obowiązek oznakowania wprowadzanej do obrotu broni i jej istotnych części]

1. Do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wprowadza się wyłącznie broń palną, w tym strzelecką broń palną, i istotne części, oznakowane zgodnie z art. 44.

2. Oznakowanie broni palnej, w tym strzeleckiej broni palnej, i istotnych części, przekazywanych z zapasów państwowych formacji uzbrojonych zawiera dodatkowo oznaczenie pozwalające na identyfikację podmiotu przekazującego w postaci oznakowania dwiema albo trzema drukowanymi literami ich skróconej nazwy.

3. Importowaną broń palną, w tym strzelecką broń palną i istotne części, na których nie umieszczono niepowtarzalnego, czytelnego i trwałego oznakowania odpowiadającego oznakowaniu, o którym mowa w art. 44, oznakowuje się lub uzupełnia oznakowanie przed ich wprowadzeniem do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezwłocznie po przywozie do Unii Europejskiej.

4. Strzelecka broń palna i jej istotne części oznakowane cyrylicą lub alfabetem greckim oraz rzymskim systemem liczbowym mogą być przedmiotem obrotu, jeżeli ich oznakowanie jest zgodne z art. 44 ust. 2, 2a, 2c i 2d.

Art.  57.  [Przedsiębiorca dokonujący oznakowania lub uzupełnienia oznakowania broni palnej i jej istotnych części]

1. Oznakowania lub uzupełnienia oznakowania broni palnej, w tym strzeleckiej broni palnej i jej istotnych części, może dokonać przedsiębiorca, któremu została udzielona koncesja na wytwarzanie tego rodzaju broni lub jej istotnych części.

2. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, oznakowuje lub uzupełnia oznakowanie wyłącznie broni zaprojektowanej i wytworzonej w sposób określony w art. 38.

Art.  58.  [Obowiązki przy wwozie lub wywozie materiałów wybuchowych, broni lub amunicji, na które nie jest wymagane zezwolenie ministra]

1. Przedsiębiorca dokonujący wwozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub wywozu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej materiałów wybuchowych, broni lub amunicji, na które nie jest wymagane zezwolenie ministra właściwego do spraw gospodarki, jest obowiązany posiadać koncesję, o której mowa w art. 7, i okazać ją funkcjonariuszowi Służby Celno-Skarbowej.

2. Właściwy organ Służby Celno-Skarbowej, po zwolnieniu towaru, o którym mowa w ust. 1, do procedury dopuszczenia do obrotu, zawiadamia komendanta wojewódzkiego Policji właściwego ze względu na siedzibę przedsiębiorcy w terminie 3 dni roboczych od dnia zwolnienia.

3. W zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 2, wskazuje się: oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres siedziby, numer koncesji i datę jej wydania oraz ilość, rodzaj, nazwę, kaliber, markę, serię, numer i rok wytworzenia broni lub amunicji, a w przypadku materiałów wybuchowych - nazwę handlową, oznaczenie producenta, numer partii, rok produkcji, ilość i dodatkowe oznaczenia fabryczne materiału stosowane przez producenta.

Art.  59.  [Ewidencjonowanie obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym]

1. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym ewidencjonuje:

1) przeznaczone do obrotu materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby i technologię o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także zawarte transakcje mające za przedmiot obrót tymi towarami koncesjonowanymi;

2) przyjęte na przechowanie lub w komis materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby i technologię o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;

3) zawarte transakcje w zakresie pośrednictwa.

2. W ewidencjach, o których mowa w ust. 1, gromadzi się następujące dane osobowe: imię, nazwisko, firmę i numer identyfikacji podatkowej (NIP) wprowadzającego do ewidencji oraz sprzedającego, kupującego, oddającego do remontu, naprawy, przerobienia, oznakowania, pozbawienia cech użytkowych lub zniszczenia oraz osoby uprawnionej do odbioru towaru.

3. Ewidencje, o których mowa w ust. 1, prowadzi się w formie ksiąg ewidencyjnych.

4. Przeznaczona do obrotu lub przyjęta na przechowanie lub w komis strzelecka broń palna lub odrębne istotne części oraz transakcje dotyczące obrotu tą bronią podlegają ewidencjonowaniu w SRB na zasadach określonych w przepisach działu IV.

5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do strzeleckiej broni palnej i odrębnych istotnych części, nabywanych przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, Służbę Wywiadu Wojskowego, Policję, Agencję Wywiadu, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Straż Graniczną, Służbę Celno-Skarbową, Służbę Więzienną, Służbę Ochrony Państwa, Straż Marszałkowską, Straż Ochrony Kolei oraz inne państwowe formacje uzbrojone, a także przyjętych od tych podmiotów na przechowanie lub w komis.

6. Ewidencje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, mogą być prowadzone łącznie z ewidencją wytworzonych oraz przyjętych do naprawy, remontu, przerobienia, oznakowania, pozbawienia cech użytkowych lub zniszczenia materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.

7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób ewidencjonowania, w tym dokumenty stanowiące podstawę wpisu do ewidencji, sposób prowadzenia i szczegółowy zakres danych zawartych w ewidencjach i w tych dokumentach:

1) przeznaczonych do obrotu oraz przyjętych na przechowanie lub w komis materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także zawartych transakcji mających za przedmiot obrót tymi towarami koncesjonowanymi,

2) zawartych transakcji w zakresie pośrednictwa

- mając na względzie potrzebę zapewnienia pełnej rejestracji obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym i ich jednoznacznej identyfikacji oraz rejestracji zawartych transakcji, w tym transakcji w zakresie pośrednictwa, potrzebę pełnej rejestracji i jednoznacznej identyfikacji tych towarów koncesjonowanych w przypadku ich przyjęcia na przechowanie lub w komis.

Art.  60.  [Obowiązek sprzedaży wyłącznie na podstawie dokumentu uprawniającego do nabycia materiałów wybuchowych, broni lub amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym]

Sprzedaży materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym dokonuje się na podstawie dokumentu uprawniającego do nabycia.

Art.  61.  [Podmioty uprawnione do nabycia materiałów wybuchowych, broni lub amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym]

1. Materiały wybuchowe, broń, amunicję, wyroby oraz technologię o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym sprzedaje się wyłącznie podmiotom, o których mowa w ust. 2-10.

2. Materiały wybuchowe sprzedaje się:

1) przedsiębiorcy, instytutowi badawczemu lub podmiotowi, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, 1088 i 1234), którzy przedłożą:

a) koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania lub obrotu materiałami wybuchowymi,

b) koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania amunicji,

c) pozwolenie na nabywanie, przechowywanie lub używanie materiałów wybuchowych wydane odpowiednio przez wojewodę lub inny organ uprawniony do wydania takiego pozwolenia na podstawie odrębnych przepisów;

2) Siłom Zbrojnym Rzeczypospolitej Polskiej, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Policji, Agencji Wywiadu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, Straży Granicznej, Służbie Celno-Skarbowej, Służbie Więziennej, Służbie Ochrony Państwa, Straży Marszałkowskiej, Państwowej Straży Pożarnej oraz innym państwowym formacjom uzbrojonym, w odniesieniu do których dostęp do materiałów wybuchowych regulują odrębne przepisy - po okazaniu dokumentu uprawniającego do ich nabycia;

3) innym podmiotom, których dostęp do materiałów wybuchowych regulują odrębne przepisy - na warunkach w nich określonych.

3. Broń, w tym strzelecką broń palną i istotne części, sprzedaje się:

1) osobom fizycznym, przedsiębiorcom oraz innym podmiotom, którzy przedłożą zaświadczenie wydane odpowiednio przez właściwy organ Policji lub organ wojskowy, uprawniające do nabycia określonego rodzaju oraz liczby egzemplarzy broni;

2) cudzoziemcom - na warunkach określonych w ustawie z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji;

3) przedsiębiorcom, którzy przedłożą koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania lub obrotu bronią - zgodnie z zakresem koncesji;

4) przedsiębiorcom, którzy przedłożą koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania amunicji - w celu przeprowadzania prób rodzajów amunicji wytwarzanej na podstawie koncesji;

5) Siłom Zbrojnym Rzeczypospolitej Polskiej, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Policji, Agencji Wywiadu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, Straży Granicznej, Służbie Celno-Skarbowej, Służbie Więziennej, Służbie Ochrony Państwa, Straży Marszałkowskiej, Straży Ochrony Kolei oraz innym państwowym formacjom uzbrojonym, w odniesieniu do których dostęp do broni regulują odrębne przepisy - po okazaniu dokumentu uprawniającego do ich nabycia;

6) innym podmiotom, których dostęp do broni regulują odrębne przepisy - na warunkach w nich określonych.

4. Amunicję sprzedaje się:

1) osobom fizycznym, przedsiębiorcom oraz innym podmiotom na podstawie:

a) legitymacji posiadacza broni lub świadectwa broni,

b) zaświadczenia wydanego odpowiednio przez właściwy organ Policji lub organ wojskowy, uprawniającego do nabycia określonego rodzaju oraz liczby egzemplarzy broni wraz z amunicją do tej broni,

c) kopii świadectwa broni alarmowej i sygnałowej uprawniającej do nabycia określonego typu amunicji;

2) cudzoziemcom - na warunkach określonych w ustawie z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji;

3) przedsiębiorcom, którzy przedłożą koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu amunicją - zgodnie z zakresem koncesji;

4) przedsiębiorcom, którzy przedłożą koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania broni - do broni określonej w koncesji;

5) Siłom Zbrojnym Rzeczypospolitej Polskiej, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Policji, Agencji Wywiadu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, Straży Granicznej, Służbie Celno-Skarbowej, Służbie Więziennej, Służbie Ochrony Państwa, Straży Marszałkowskiej, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Ochrony Kolei oraz innym państwowym formacjom uzbrojonym, w odniesieniu do których dostęp do amunicji regulują odrębne przepisy - po okazaniu dokumentu uprawniającego do jej nabycia;

6) specjalistycznym uzbrojonym formacjom ochronnym - na podstawie zaświadczenia wydanego przez właściwego komendanta wojewódzkiego Policji, w celu szkolenia strzeleckiego;

7) innym podmiotom, których dostęp do amunicji regulują odrębne przepisy - na warunkach w nich określonych.

5. Komponenty amunicji, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. d, sprzedaje się przedsiębiorcom, którzy przedłożą koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania lub obrotu amunicją, w której te komponenty występują.

6. Proch bezdymny i spłonki sprzedaje się osobom, które posiadają pozwolenie na broń wydane w celu łowieckim, sportowym, szkoleniowym lub kolekcjonerskim.

7. Proch czarny sprzedaje się pełnoletnim właścicielom strzeleckiej broni palnej rozdzielnego ładowania przystosowanej do strzelania wyłącznie przy wykorzystaniu prochu czarnego, którzy okażą dowód tożsamości oraz Europejską kartę broni palnej, a jeżeli na taką broń jest wymagane pozwolenie na broń - legitymację posiadacza broni.

8. Wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym sprzedaje się:

1) przedsiębiorcom posiadającym koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania lub obrotu wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;

2) Siłom Zbrojnym Rzeczypospolitej Polskiej, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Policji, Agencji Wywiadu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, Straży Granicznej, Służbie Celno-Skarbowej, Służbie Więziennej, Służbie Ochrony Państwa, Straży Marszałkowskiej, Państwowej Straży Pożarnej, Morskiej Służbie Poszukiwania i Ratownictwa, Straży Ochrony Kolei oraz innym państwowym formacjom uzbrojonym, w odniesieniu do których dostęp do takich wyrobów regulują odrębne przepisy - po okazaniu dokumentu uprawniającego do ich nabycia;

2a) zarządcom lub dzierżawcom obwodów łowieckich oraz członkom Polskiego Związku Łowieckiego posiadającym pozwolenie na broń do celów łowieckich, a także uprawnienia do wykonywania polowania - wyłącznie w zakresie tłumików dźwięku (huku);

3) innym podmiotom, których dostęp do wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym regulują odrębne przepisy - na warunkach w nich określonych.

9. Kamizelki kuloodporne, hełmy wojskowe i policyjne, ochraniacze twarzy, kończyn i innych części ciała sprzedaje się także przedsiębiorcom, którzy posiadają koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, oraz przedsiębiorcom albo jednostkom organizacyjnym, którzy na podstawie odrębnych przepisów powołały wewnętrzne służby ochrony, oraz szkołom kształcącym w zawodzie pracownika ochrony fizycznej osób i mienia, a także przedsiębiorcom prowadzącym działalność szkoleniową dla osób ubiegających się o wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej.

10. Technologię o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym sprzedaje się:

1) przedsiębiorcom, którzy przedłożą koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie:

a) obrotu określoną technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym,

b) wytwarzania wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, których dotyczy dana technologia;

2) Siłom Zbrojnym Rzeczypospolitej Polskiej, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Policji, Agencji Wywiadu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, Straży Granicznej, Służbie Celno-Skarbowej, Służbie Więziennej, Służbie Ochrony Państwa, Straży Marszałkowskiej i Państwowej Straży Pożarnej, po okazaniu dokumentu uprawniającego do ich nabycia oraz innym państwowym formacjom uzbrojonym, w odniesieniu do których dostęp do takiej technologii regulują przepisy odrębne - po okazaniu dokumentu uprawniającego do ich nabycia;

3) innym podmiotom, których dostęp do technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym regulują odrębne przepisy - na warunkach w nich określonych.

Art.  62.  [Obowiązki informacyjne wobec nabywców materiałów wybuchowych, broni lub amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym]

Przedsiębiorca dokonujący sprzedaży materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym jest obowiązany poinformować kupującego o warunkach i ograniczeniach, w tym dotyczących dalszej sprzedaży, które zostały określone przez właściwe organy innego państwa, odnoszących się do towarów koncesjonowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nabywanych przez tego przedsiębiorcę za granicą. Przedsiębiorca zamieszcza informacje w zawartej umowie.

Art.  63.  [Obowiązek informowania Policji lub organu wojskowego o dokonanej sprzedaży materiałów wybuchowych, broni palnej lub jej istotnych części]

1. Przedsiębiorca jest obowiązany poinformować o dokonanej sprzedaży:

1) materiałów wybuchowych podmiotom wymienionym w art. 61 ust. 2 pkt 1 - komendanta wojewódzkiego Policji właściwego ze względu na siedzibę nabywcy,

2) broni palnej innej niż strzelecka broń palna, na posiadanie której jest wymagane pozwolenie, osobom fizycznym, przedsiębiorcom albo innym podmiotom wymienionym w art. 61 ust. 3 pkt 1-4 i 6 - komendanta wojewódzkiego Policji właściwego ze względu na miejsce stałego pobytu albo siedzibę nabywcy albo organ wojskowy, który wydał zaświadczenie uprawniające do nabycia broni,

3) strzeleckiej broni palnej lub istotnych części osobom fizycznym, przedsiębiorcom albo innym podmiotom wymienionym w art. 61 ust. 3 pkt 1-4 i 6 w przypadku określonym w art. 119 ust. 1 - komendanta wojewódzkiego Policji właściwego ze względu na miejsce stałego pobytu albo siedzibę nabywcy albo organ wojskowy, który wydał zaświadczenie uprawniające do nabycia strzeleckiej broni palnej lub istotnych części

- w terminie 5 dni roboczych.

2. Informacja o dokonanej sprzedaży zawiera:

1) dane identyfikujące sprzedawcę:

a) imię i nazwisko oraz adres miejsca stałego pobytu albo firmę lub nazwę przedsiębiorcy i adres siedziby,

b) numer koncesji,

c) numer identyfikacji podatkowej (NIP);

2) dane identyfikujące nabywcę:

a) imię i nazwisko oraz adres miejsca stałego pobytu albo firmę lub nazwę przedsiębiorcy albo podmiotu i adres siedziby,

b) numer koncesji - jeżeli dotyczy,

c) numer identyfikacji podatkowej (NIP) - w przypadku nabywcy innego niż osoba fizyczna,

d) numer identyfikacji podatkowej (NIP) albo numer PESEL, a jeżeli nie został nadany - nazwę, serię i numer dokumentu tożsamości oraz organ, który wydał dokument tożsamości - w przypadku gdy nabywcą jest osoba fizyczna;

3) dane identyfikujące osobę upoważnioną do odbioru materiałów wybuchowych albo broni:

a) imię i nazwisko,

b) nazwę oraz serię i numer dokumentu tożsamości, a także organ wydający dokument tożsamości,

c) dane identyfikujące dokument uprawniający do odbioru materiałów wybuchowych albo broni: nazwę, datę i numer dokumentu oraz oznaczenie wystawcy dokumentu;

4) datę i miejsce sprzedaży;

5) dane identyfikujące:

a) materiały wybuchowe:

– nazwę handlową materiału wybuchowego,

– oznaczenie producenta,

– numer partii,

– rok produkcji,

– masę materiału wybuchowego,

– dodatkowe oznaczenia fabryczne materiału stosowane przez producenta,

b) broń palną inną niż strzelecka broń palna, na posiadanie której jest wymagane pozwolenie:

– oznakowanie,

– państwo wytworzenia zgodnie z rozporządzeniem 1106/2012,

– kaliber,

– markę,

– (uchylone),

c) strzelecką broń palną oraz istotne części:

– oznakowanie,

– kaliber,

– markę,

– kategorię, podkategorię i typ,

– oznakowanie istotnych części, jeżeli jest inne od oznakowania na szkielecie lub komorze zamkowej broni,

– określenie istotnej części - spośród wymienionych w art. 3 ust. 1 pkt 4

- będące przedmiotem sprzedaży;

6) dane identyfikujące dokument uprawniający do nabycia: nazwę, datę i numer dokumentu, oraz oznaczenie wystawcy dokumentu.

Art.  64.  [Delegacja ustawowa - wzory informacji o sprzedaży materiałów wybuchowych, broni palnej lub jej istotnych części]

Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, wzory informacji o sprzedaży:

1) materiałów wybuchowych,

2) broni palnej innej niż strzelecka broń palna, na posiadanie której jest wymagane pozwolenie,

3) strzeleckiej broni palnej i istotnych części

- mając na względzie konieczność zapewnienia skutecznej kontroli obrotu materiałami wybuchowymi, bronią palną, w tym strzelecką bronią palną i istotnymi częściami, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, także w przypadku braku możliwości ewidencjonowania transakcji obrotu dotyczących strzeleckiej broni palnej i istotnych części w SRB.

Art.  65.  [Zakaz nabywania materiałów wybuchowych, broni lub amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym od przedsiębiorców nieposiadających koncesji]

1. Nabywanie materiałów wybuchowych, broni, w tym strzeleckiej broni palnej, istotnych części, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym od przedsiębiorców nieposiadających koncesji na obrót tymi towarami jest zakazane, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 7 ust. 2.

2. Wyroby, o których mowa w art. 62c ust. 1 pkt 1 lit. a-c, pkt 2 lit. a oraz pkt 3 lit. a ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, oraz broń, na posiadanie której nie jest wymagane pozwolenie na broń, mogą być sprzedawane wyłącznie osobom pełnoletnim, po okazaniu dokumentu stwierdzającego tożsamość.

Art.  66.  [Sprzedaż broni i amunicji na odległość]

1. Dopuszcza się przeprowadzanie transakcji dotyczących obrotu bronią i nabojami scalonymi do strzeleckiej broni palnej na podstawie umów zawieranych na odległość wyłącznie za pośrednictwem sieci teleinformatycznej.

2. Strony transakcji, o której mowa w ust. 1, opatrują dokumenty dotyczące obrotu bronią i nabojami scalonymi do strzeleckiej broni palnej kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Strony transakcji posługują się w pełni identyfikowalnym zakończeniem sieci o stałym adresie IP.

3. Wydanie nabywcy broni i amunicji nabytych za pośrednictwem sieci teleinformatycznej jest dopuszczalne po przedstawieniu sprzedawcy dokumentu uprawniającego do nabycia broni i amunicji do tej broni oraz zweryfikowaniu przez sprzedawcę tych dokumentów i tożsamości nabywcy na podstawie dokumentu stwierdzającego tożsamość.

Art.  67.  [Umowa przechowania materiałów wybuchowych, broni lub amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym]

1. Umowa przechowania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym może zostać zawarta między przedsiębiorcami posiadającymi koncesję uprawniającą do obrotu tymi towarami koncesjonowanymi, z prawem ich magazynowania, w przypadku:

1) zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej określonej w koncesji;

2) zaistnienia nagłych i nieprzewidywalnych sytuacji uniemożliwiających przedsiębiorcy magazynowanie towarów koncesjonowanych w miejscu wykonywania działalności gospodarczej wpisanym do koncesji.

2. Przedsiębiorca, który oddał towary koncesjonowane na przechowanie, zawiadamia o tym organ koncesyjny w terminie 7 dni od dnia zawarcia umowy przechowania, załączając do zawiadomienia kopię umowy.

3. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do umów przechowania dotyczących materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przekazanych Agencji Mienia Wojskowego do zagospodarowania na podstawie odrębnych przepisów.

Art.  68.  [Zakaz użyczania lub najmu materiałów wybuchowych, broni lub amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym]

1. Użyczenie lub najem przez przedsiębiorcę materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym są zakazane.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy użyczenia i najmu:

1) między przedsiębiorcami posiadającymi koncesję w tym samym zakresie - do prób, testów oraz w celach wystawowych;

2) państwowym formacjom uzbrojonym - do prób i testów;

3) broni zastępczej - na czas naprawy lub remontu broni;

4) osobom posiadającym pozwolenie na dany rodzaj broni - do prób i testów przed zakupem, na okres nie dłuższy niż 14 dni.

3. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy również użyczenia i najmu wyrobów o przeznaczeniu wojskowym i policyjnym na podstawie art. 55 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o Agencji Mienia Wojskowego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2061).

Oddział  2

Przemieszczanie przez przedsiębiorców strzeleckiej broni palnej, istotnych części i amunicji do strzeleckiej broni palnej

Art.  69.  [Dokumenty wymagane przy przemieszczaniu strzeleckiej broni palnej]

Przemieszczanie strzeleckiej broni palnej przez przedsiębiorcę w ramach wykonywanej działalności gospodarczej:

1) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - jako państwa docelowego transakcji z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa trzeciego traktowanego na równi z tymi państwami na podstawie umowy Rady Unii Europejskiej z państwami trzecimi w sprawie włączenia tych państw we wprowadzenie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen,

2) z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - jako państwa początkowego Unii Europejskiej transakcji do innego państwa członkowskiego,

3) z państwa członkowskiego Unii Europejskiej początkowego transakcji lub przez kolejne państwa członkowskie, przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej

- wymaga poświadczonej zgody przewozowej, urzędowo poświadczonej kopii uprzedniej zgody przewozowej lub urzędowo poświadczonej kopii decyzji o zwolnieniu z obowiązku każdorazowego poświadczania zgód przewozowych, zwanej dalej "decyzją o zwolnieniu" - w przypadku jej wydania.

Art.  70.  [Przemieszczanie istotnych części broni oraz amunicji do strzeleckiej broni palnej]

Przepisy dotyczące przemieszczania strzeleckiej broni palnej stosuje się do przemieszczania nieumieszczonych w broni istotnych części oraz amunicji do strzeleckiej broni palnej.

Art.  71.  [Dokonanie poświadczenia zgody przewozowej]

1. W przypadku przemieszczania strzeleckiej broni palnej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa początkowego transakcji poświadczenia zgody przewozowej dokonuje, z uwzględnieniem art. 74 ust. 1, komendant wojewódzki Policji właściwy ze względu na siedzibę zbywcy strzeleckiej broni palnej.

2. Zgoda przewozowa zawiera:

1) wskazanie państwa początkowego i docelowego transakcji;

2) firmę, nazwę lub imię i nazwisko zbywcy i nabywcy strzeleckiej broni palnej;

3) siedzibę i jej adres lub adres miejsca stałego pobytu zbywcy i nabywcy strzeleckiej broni palnej;

4) adres, na który strzelecka broń palna ma być dostarczona;

5) dane techniczne pozwalające na jednoznaczną identyfikację strzeleckiej broni palnej, istotnych części albo amunicji;

6) informację, czy strzelecka broń palna została poddana kontroli zgodnie z Konwencją z dnia 1 lipca 1969 r. o wzajemnym uznawaniu oznakowania broni krótkiej;

7) środek transportu;

8) datę wysyłki oraz przewidywaną datę dostarczenia;

9) datę ważności zgody przewozowej;

10) liczbę egzemplarzy strzeleckiej broni palnej i liczbę istotnych części lub ilość amunicji;

11) wskazanie uprzedniej zgody przewozowej wydanej przez właściwe władze państwa docelowego transakcji oraz decyzji o zwolnieniu - w przypadku jej wydania;

12) wskazanie osoby przekazującej i przyjmującej broń;

13) oświadczenie, że nie są mu znane specjalne warunki lub ograniczenia dotyczące dalszej sprzedaży towarów wymienionych w dokumencie.

3. Przedsiębiorca ubiegający się o poświadczenie zgody przewozowej przedkłada organowi kopię uprzedniej zgody przewozowej albo kopię innego dokumentu, wydanego przez właściwy organ państwa docelowego transakcji, zawierającego informację o przyczynach niewydania uprzedniej zgody przewozowej.

4. Organ poświadcza zgodę przewozową w terminie 5 dni od dnia jej otrzymania.

Art.  72.  [Odmowa poświadczenia zgody przewozowej]

1. Komendant wojewódzki Policji odmawia poświadczenia zgody przewozowej z przyczyn, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2, i może odmówić poświadczenia zgody przewozowej:

1) z przyczyn, o których mowa w art. 24 ust. 2;

2) gdy przedstawiony dokument nie spełnia wymogów formalnych określonych w ustawie lub jest wypełniony nieprawidłowo;

3) gdy do transakcji dołączono uprzednią zgodę przewozową państwa docelowego transakcji, której termin ważności upłynął, lub przekroczono limit ilości broni lub amunicji w niej określony.

2. Odmowa poświadczenia zgody przewozowej następuje w drodze decyzji.

3. Od decyzji o odmowie poświadczenia zgody przewozowej przysługuje odwołanie do organu koncesyjnego.

Art.  73.  [Przesłanie kopii poświadczonej zgody przewozowej Komendantowi Głównemu Policji oraz Komendantowi Głównemu Straży Granicznej; kontrole]

1. Komendant wojewódzki Policji, po poświadczeniu zgody przewozowej, bezzwłocznie przesyła kopię tej zgody do Komendanta Głównego Policji, który przekazuje ją właściwym władzom państwa docelowego transakcji i państw, przez których terytorium będzie przemieszczana strzelecka broń palna, oraz Komendantowi Głównemu Straży Granicznej.

2. Po poświadczeniu zgody przewozowej komendant wojewódzki Policji może przeprowadzić kontrolę zgodności informacji zawartych w zgodzie przewozowej ze strzelecką bronią palną przemieszczaną z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  74.  [Zwolnienie przedsiębiorcy z obowiązku każdorazowego poświadczania zgody przewozowej]

1. Organ koncesyjny, na wniosek przedsiębiorcy, może, w drodze decyzji, zwolnić przedsiębiorcę dokonującego przemieszczenia strzeleckiej broni palnej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa początkowego transakcji z obowiązku każdorazowego poświadczania zgody przewozowej przez komendanta wojewódzkiego Policji, jeżeli przedsiębiorca udokumentuje stosowanie przez co najmniej 3 lata wewnętrznego systemu kontroli, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 1666 oraz z 2023 r. poz. 185).

2. Organ koncesyjny przekazuje kopię decyzji o zwolnieniu komendantowi wojewódzkiemu Policji właściwemu ze względu na siedzibę przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 1, oraz Komendantowi Głównemu Straży Granicznej.

3. Decyzję o zwolnieniu wydaje się na okres nie dłuższy niż 3 lata.

Art.  75.  [Cofnięcie zwolnienia z obowiązku każdorazowego poświadczania zgody przewozowej]

Organ koncesyjny może cofnąć decyzję o zwolnieniu z przyczyn określonych w art. 24 ust. 2 albo cofa decyzję o zwolnieniu z przyczyn określonych w art. 24 ust. 1, z powodu utraty certyfikatu zgodności dotyczącego wewnętrznego systemu kontroli, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, lub gdy przedsiębiorca nie przestrzega specjalnych warunków lub ograniczeń dotyczących dalszej sprzedaży towarów.

Art.  76.  [Obowiązki związane z przechowywaniem i okazywaniem dokumentacji związanej z przemieszczaniem strzeleckiej broni palnej]

1. Przedsiębiorca dokonujący przemieszczania strzeleckiej broni palnej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przechowuje egzemplarz uprzedniej zgody przewozowej przez 10 lat od daty jej poświadczenia.

2. Przedsiębiorca dokonujący przemieszczania strzeleckiej broni palnej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, któremu wydano decyzję o zwolnieniu, jest ponadto obowiązany:

1) każdorazowo poświadczyć przez siebie i przekazać zgodę przewozową nabywcy strzeleckiej broni palnej z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej;

2) zamieścić w dokumencie oświadczenie, że nie są mu znane specjalne warunki lub ograniczenia dotyczące dalszej sprzedaży towarów wymienionych w dokumencie;

3) przekazać poświadczoną przez siebie kopię zgody przewozowej komendantowi wojewódzkiemu Policji właściwemu ze względu na miejsce swojej siedziby, nie później niż 7 dni przed wydaniem strzeleckiej broni palnej jej nabywcy.

Art.  77.  [Przekazywanie władzom innych państw kopii poświadczonej zgody przewozowej]

Komendant wojewódzki Policji, po otrzymaniu kopii zgody przewozowej poświadczonej przez przedsiębiorcę, bezzwłocznie przesyła kopię tej zgody Komendantowi Głównemu Policji, który przesyła ją właściwym władzom państwa docelowego transakcji i państw, przez których terytorium będzie przewożona strzelecka broń palna, oraz Komendantowi Głównemu Straży Granicznej.

Art.  78.  [Poświadczenie uprzedniej zgody przewozowej przez komendanta wojewódzkiego Policji]

1. W przypadku przemieszczania strzeleckiej broni palnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa docelowego transakcji poświadczenia uprzedniej zgody przewozowej dokonuje komendant wojewódzki Policji właściwy ze względu na siedzibę nabywcy strzeleckiej broni palnej w terminie 5 dni od dnia jej otrzymania.

2. Uprzednia zgoda przewozowa zawiera w szczególności dane, o których mowa w art. 71 ust. 2 pkt 1-6 i 13.

Art.  79.  [Odmowa poświadczenia uprzedniej zgody przewozowej przez komendanta wojewódzkiego Policji]

1. Komendant wojewódzki Policji odmawia poświadczenia uprzedniej zgody przewozowej z przyczyn, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2, i może odmówić poświadczenia uprzedniej zgody przewozowej:

1) z przyczyn, o których mowa w art. 24 ust. 2;

2) gdy wnioskodawca nie posiada uprawnień do obrotu danym rodzajem broni lub amunicji;

3) gdy przedstawiony dokument nie spełnia wymogów formalnych określonych w przepisach prawa lub jest wypełniony nieprawidłowo.

2. Odmowa poświadczenia uprzedniej zgody przewozowej następuje w drodze decyzji.

3. Od decyzji o odmowie poświadczenia uprzedniej zgody przewozowej przysługuje odwołanie do organu koncesyjnego.

Art.  80.  [Brak obowiązku poświadczenia zgody przewozowej w przypadku zwolnienia z tego obowiązku w państwie początkowym transakcji]

1. W przypadku przemieszczania strzeleckiej broni palnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa docelowego transakcji zgoda przewozowa nie wymaga poświadczenia przez właściwe władze państwa początkowego transakcji, jeżeli państwo początkowe transakcji zwolniło przedsiębiorcę z obowiązku poświadczania zgody przewozowej.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, strzeleckiej broni palnej do miejsca docelowego jej przemieszczenia towarzyszy urzędowo poświadczona kopia dokumentu o zwolnieniu.

Art.  81.  [Dokumenty przekazywane podmiotowi przewożącemu i doręczającemu przesyłki ze strzelecką bronią palną]

1. W przypadku gdy przemieszczanie strzeleckiej broni palnej jest realizowane za pośrednictwem podmiotów wykonujących działalność gospodarczą w zakresie przewożenia i doręczania przesyłek, przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą określoną w koncesji, który dokonał zlecenia przewozu, jest obowiązany przekazać dokonującemu przewozu urzędowo poświadczoną kopię zgody przewozowej lub decyzji o zwolnieniu - w przypadku jej wydania oraz urzędowo poświadczoną kopię uprzedniej zgody przewozowej.

2. Podmiot wykonujący działalność gospodarczą w zakresie przewożenia i doręczania przesyłek, który otrzymał zlecenie przewozu strzeleckiej broni palnej, jest obowiązany do posiadania dokumentów, o których mowa w ust. 1.

Art.  82.  [Delegacja ustawowa - wzór zgody przewozowej i wzór uprzedniej zgody przewozowej]

Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia, wzór zgody przewozowej i wzór uprzedniej zgody przewozowej, mając na względzie, aby umożliwiały one jednoznaczną identyfikację strzeleckiej broni palnej, istotnych części i amunicji do strzeleckiej broni palnej oraz stron transakcji, a także zawierały miejsca przeznaczone na dokonywanie poświadczenia oraz oświadczenia, że przedsiębiorcy nie są znane specjalne warunki lub ograniczenia dotyczące dalszej sprzedaży towarów.

Oddział  3

Wywóz i tranzyt broni palnej, części i istotnych komponentów oraz amunicji do broni palnej

Art.  83.  [Definicje pojęć używanych w przepisach oddziału]

Ilekroć w niniejszym oddziale jest mowa o: "broni palnej", "częściach", "istotnych komponentach", "amunicji", "wywozie", "osobie", "eksporterze", "obszarze celnym Unii", "zgłoszeniu wywozowym", "wywozie czasowym", "tranzycie", "przeładunku", "zezwoleniu na wywóz", "nielegalnym obrocie", "śledzeniu historii", należy przez to rozumieć pojęcia zdefiniowane w art. 2 pkt 1-4 i 6-16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 258/2012 z dnia 14 marca 2012 r. wdrażającego art. 10 Protokołu Narodów Zjednoczonych przeciwko nielegalnemu wytwarzaniu i obrotowi bronią palną, jej częściami i komponentami oraz amunicją, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej (protokół NZ w sprawie broni palnej), oraz ustanawiającego zezwolenia na wywóz i środki dotyczące przywozu i tranzytu dla broni palnej, jej części i komponentów oraz amunicji (Dz. Urz. UE L 94 z 30.03.2012, str. 1), zwanego dalej "rozporządzeniem 258/2012". Przepisów art. 3 ust. 1 pkt 1 i 3 nie stosuje się.

Art.  84.  [Wniosek o uzyskanie zgody na wywóz]

1. Wywóz broni palnej, części, istotnych komponentów lub amunicji wymaga uzyskania zezwolenia na wywóz.

2. Wykaz broni palnej, części, istotnych komponentów lub amunicji, na które jest wymagane zezwolenie na wywóz, określa załącznik 1 do rozporządzenia 258/2012.

3. Zezwolenia na wywóz udziela, w drodze decyzji, minister właściwy do spraw gospodarki na wniosek eksportera.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:

1) określenie rodzaju zezwolenia na wywóz, o które wnioskuje eksporter, spośród wskazanych w art. 2 pkt 14 rozporządzenia 258/2012;

2) nazwę eksportera, jego numer identyfikacji podatkowej (NIP), numer Wspólnotowego Systemu Rejestracji i Identyfikacji Podmiotów Gospodarczych (EORI), adres siedziby albo miejsca prowadzenia działalności oraz dane kontaktowe wraz ze wskazaniem osoby do kontaktu;

3) nazwę odbiorcy końcowego, jego numer Wspólnotowego Systemu Rejestracji i Identyfikacji Podmiotów Gospodarczych (EORI) - jeżeli dotyczy, adres siedziby albo miejsca stałego pobytu oraz dane kontaktowe;

4) nazwę agenta celnego lub przedstawiciela eksportera lub podmiotu będącego partnerem handlowym eksportera przy realizacji wnioskowanego wywozu, wraz z określeniem jego roli w tym wywozie, jego numer Wspólnotowego Systemu Rejestracji i Identyfikacji Podmiotów Gospodarczych (EORI), adres jego siedziby albo miejsca stałego pobytu oraz dane kontaktowe;

5) wskazanie państwa wywozu i państwa przywozu, wraz z kodowym oznaczeniem tych państw, zgodnie z rozporządzeniem 1106/2012;

6) wskazanie państwa trzeciego tranzytu, wraz z kodowym oznaczeniem tego państwa, zgodnie z rozporządzeniem 1106/2012 - jeżeli dotyczy;

7) wskazanie oznaczenia dokumentu zezwalającego na przywóz towarów objętych wnioskiem, miejsca i daty jego wydania, daty ważności oraz nazwy organu, który udzielił tego zezwolenia;

8) nazwę końcowego użytkownika, jeżeli jest znany w momencie realizacji wnioskowanego wywozu, jego numer Wspólnotowego Systemu Rejestracji i Identyfikacji Podmiotów Gospodarczych (EORI) - jeżeli dotyczy, adres siedziby albo miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz dane kontaktowe;

9) wskazanie państwa członkowskiego planowanego do zgłoszenia do procedury wywozu, w którym znajdują się towary objęte wnioskiem;

10) informację, czy broń palna, jej części i istotne komponenty oraz amunicja znajdują się w jednym lub kilku państwach członkowskich innych niż państwo członkowskie, w którym złożono wniosek o zezwolenie na wywóz;

11) opis towarów objętych wnioskiem o udzielenie zezwolenia na wywóz;

12) wskazanie ośmiocyfrowych numerów Kodów Nomenklatury Scalonej właściwych dla towarów lub grup towarów objętych wnioskiem o udzielenie zezwolenia na wywóz, określonych w Załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.);

13) wskazanie oznakowania umieszczonego na towarze objętym wnioskiem;

14) określenie waluty i wartości transakcji, zgodne z zawartą umową na wywóz towarów objętych wnioskiem;

15) określenie ilości towarów, wyrażonej w sztukach lub wadze w kilogramach;

16) określenie końcowego zastosowania towarów objętych wnioskiem - jeżeli dotyczy;

17) wskazanie daty zawarcia umowy dotyczącej wnioskowanego wywozu - jeżeli dotyczy;

18) określenie celnej procedury wnioskowanego wywozu.

5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, eksporter dołącza:

1) oświadczenie o posiadaniu koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu towarami objętymi wnioskiem;

2) w przypadku gdy wnioskodawca jest przedsiębiorcą będącym osobą fizyczną - oświadczenie, że nie był karany za czyn stanowiący przestępstwo wymienione w art. 2 ust. 2 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między Państwami Członkowskimi (Dz. Urz. UE L 190 z 18.07.2002, str. 1, z późn. zm.) lub za jakikolwiek inny czyn, jeżeli stanowi on przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności od lat 4, a w przypadku gdy wnioskodawca jest przedsiębiorcą innym niż osoba fizyczna - oświadczenie osób reprezentujących osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, że nie były karane za taki czyn;

3) oryginał albo uwierzytelnioną kopię umowy zawartej z odbiorcą w państwie trzecim dotyczącej wywozu towarów objętych wnioskiem;

4) dokumenty, w formie oryginału albo uwierzytelnionej kopii, potwierdzające, że właściwy organ państwa trzeciego przywozu zezwolił na przywóz towarów objętych wnioskiem;

5) uwierzytelnione kopie pisemnych wniosków eksportera do właściwych organów państw trzecich tranzytu o wydanie oświadczeń o braku zastrzeżeń w odniesieniu do tranzytu przez ich terytorium towarów objętych wnioskiem - jeżeli eksporter planuje taki tranzyt;

6) dokument lub dokumenty, w formie oryginału albo uwierzytelnionej kopii, potwierdzające, że właściwy organ państwa trzeciego tranzytu nie zgłosił zastrzeżeń wobec planowanego tranzytu towarów objętych wnioskiem o udzielenie zezwolenia na tranzyt albo oświadczenie wnioskodawcy, że w terminie 20 dni roboczych od daty złożenia przez eksportera wniosków, o których mowa w pkt 5, do eksportera nie wpłynęły zastrzeżenia właściwego organu państwa trzeciego tranzytu wobec planowanego tranzytu;

7) zgodę właściwego organu państwa trzeciego na określone dysponowanie towarem, w przypadku gdy importer lub końcowy użytkownik zobowiązał się do uzyskania takiej zgody albo oświadczenie, że wnioskodawca nie posiada wiedzy w zakresie takiego zobowiązania.

6. Do wniosku eksporter dołącza również oświadczenie, że dane zawarte we wniosku, o którym mowa w ust. 3, są zgodne z prawdą i podane w dobrej wierze. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: "Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

7. W przypadku dokumentów dołączanych do wniosku, o którym mowa w ust. 3, sporządzonych w języku obcym, należy dołączyć dokonane przez tłumacza przysięgłego tłumaczenia tych dokumentów na język polski.

8. Eksporter jest obowiązany zgłaszać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki zmiany dotyczące danych zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 3, w terminie 7 dni od dnia ich powstania.

9. Minister właściwy do spraw gospodarki, rozpatrując wniosek, o którym mowa w ust. 3, może zażądać od eksportera informacji i dokumentów umożliwiających weryfikację informacji zawartych we wniosku o udzielenie zezwolenia oraz dokumentów dołączonych do wniosku.

10. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, może być złożony za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, po opatrzeniu kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz, uwzględniając konieczność zawarcia w nim pouczenia, o którym mowa w ust. 6, a także mając na celu kompletność zawartych informacji we wniosku oraz ułatwienie poprawnego sporządzenia wniosku.

Art.  85.  [Termin rozpatrzenia wniosku o uzyskanie zgody na wywóz]

1. Minister właściwy do spraw gospodarki rozpatruje wniosek, o którym mowa w art. 84 ust. 3, w terminie 60 dni roboczych od dnia otrzymania od eksportera wszystkich wymaganych dokumentów i informacji.

2. W przypadku sprawy szczególnie skomplikowanej termin wskazany w ust. 1 może zostać przedłużony do 90 dni roboczych.

Art.  86.  [Rozstrzygnięcia ministra po rozpatrzeniu wniosku o uzyskanie zgody na wywóz]

Minister właściwy do spraw gospodarki udziela zezwolenia na wywóz, odmawia, unieważnia, zawiesza, zmienia lub cofa udzielone zezwolenie, mając na względzie przesłanki wskazane w art. 10 i art. 11 rozporządzenia 258/2012.

Art.  87.  [Termin ważności zgody na wywóz]

1. Zezwolenia na wywóz udziela się na okres roku, jednakże nie na dłużej niż na okres ważności zezwolenia lub dokumentu uprawniającego do przywozu, wydanego przez właściwe organy w państwie trzecim przywozu.

2. Oryginał zezwolenia na wywóz, po wykorzystaniu lub upływie terminu ważności, zwraca się organowi, który go wydał.

Art.  88.  [Opinie innych organów uzyskiwane przed wydaniem zgody na wywóz]

1. Minister właściwy do spraw gospodarki, przed wydaniem zezwolenia na wywóz, może wystąpić do ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw zagranicznych, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Szefa Agencji Wywiadu o wyrażenie opinii odnośnie do występowania okoliczności uzasadniających odmowę wydania zezwolenia na wywóz.

2. Opinie są przekazywane przez organy opiniujące ministrowi właściwemu do spraw gospodarki w terminie 14 dni od dnia otrzymania wystąpienia o opinię. W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin ten może zostać przedłużony o kolejne 30 dni.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki, rozpatrując wniosek o udzielenie zezwolenia na wywóz, uwzględnia opinie organów opiniujących, o których mowa w ust. 1, a także zastrzeżenia właściwego organu państwa trzeciego w zakresie wywozu lub tranzytu towarów objętych wnioskiem.

4. W przypadku gdy w terminie 20 dni roboczych od daty złożenia przez eksportera wniosków, o których mowa w art. 84 ust. 5 pkt 5, do eksportera nie wpłynęły zastrzeżenia właściwego organu państwa trzeciego tranzytu wobec planowanego tranzytu, minister właściwy do spraw gospodarki uznaje, że właściwy organ państwa trzeciego tranzytu nie zgłasza zastrzeżeń wobec planowanego tranzytu.

Art.  89.  [Rejestr udzielonych zezwoleń na wywóz; ewidencjonowanie zezwoleń na wywóz]

1. Minister właściwy do spraw gospodarki prowadzi rejestr udzielonych zezwoleń na wywóz broni palnej, części i istotnych komponentów oraz amunicji. Dane zawarte w rejestrze przechowuje się przez okres 20 lat.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki przechowuje informacje i dokumenty zgromadzone w toku postępowania o udzielenie zezwolenia na wywóz broni palnej, części i istotnych komponentów oraz amunicji przez okres 20 lat, w celu umożliwienia identyfikacji i identyfikowalności broni palnej, części i istotnych komponentów oraz amunicji, będącej przedmiotem wywozu oraz wykrywaniu i zapobieganiu nielegalnemu obrotowi takimi towarami.

3. Eksporter prowadzi i przechowuje w swojej siedzibie ewidencję zezwoleń na wywóz broni palnej, części i istotnych komponentów oraz amunicji. Ewidencja zawiera numer zezwolenia, datę jego wydania i datę ważności oraz informację o stopniu jego realizacji wobec ilości przyznanych w zezwoleniu.

4. Wpisów do ewidencji, o której mowa w ust. 3, dokonuje się niezwłocznie po każdym wywozie.

5. Eksporter, na żądanie ministra właściwego do spraw gospodarki, jest obowiązany udostępnić niezwłocznie dane, o których mowa w ust. 3 zdanie drugie.

Art.  90.  [Zakres właściwości ministra właściwego do spraw gospodarki]

Organem właściwym do wypełniania obowiązku, o którym mowa w art. 4 ust. 3, art. 7, art. 11 ust. 2 i 3, art. 13 ust. 1 i 3 oraz art. 19 rozporządzenia 258/2012, jest minister właściwy do spraw gospodarki.

Art.  91.  [Procedury uproszczone]

W przypadkach wskazanych w art. 9 ust. 2 rozporządzenia 258/2012, wywóz broni palnej, części, istotnych komponentów lub amunicji odbywa się według procedur określonych w przepisach celnych, w urzędzie celno-skarbowym wyznaczonym zgodnie z art. 92.

Art.  92.  [Urzędy celno-skarbowe wyznaczone do obsługi wywozu broni palnej]

Wywóz broni palnej, części, istotnych komponentów oraz amunicji jest realizowany w wyznaczonych urzędach celno-skarbowych, wymienionych w wykazie określonym w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.

Art.  93.  [Kontrole przeprowadzane przez organ udzielający zezwolenia na wywóz oraz przez urzędy celno-skarbowe]

Przedsiębiorca dokonujący wywozu broni palnej, części, istotnych komponentów oraz amunicji podlega kontroli organu udzielającego zezwolenie oraz urzędów celno-skarbowych pod względem:

1) przestrzegania zgodności rzeczywistego wywozu z zezwoleniem, w tym weryfikacji transakcji po jej dokonaniu;

2) prawidłowości prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 89 ust. 3.

Art.  94.  [Wydanie certyfikatu importowego lub poświadczenie oświadczenia końcowego użytkownika]

1. Na wniosek przedsiębiorcy, który zamierza nabyć broń palną, części i istotne komponenty lub amunicję, o których mowa w załączniku 1 do rozporządzenia 258/2012, poza obszarem celnym Unii Europejskiej, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje certyfikat importowy lub poświadcza oświadczenie końcowego użytkownika.

2. W przypadku gdy właściwe organy państwa trzeciego wywozu tego wymagają, minister właściwy do spraw gospodarki, w ramach poświadczenia oświadczenia końcowego użytkownika, może uznać ograniczenia i warunki związane z obrotem bronią palną, częściami i istotnymi komponentami lub amunicją określone przez te organy.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki odmawia poświadczenia oświadczenia końcowego użytkownika, jeżeli nie mogą być spełnione warunki i ograniczenia określone przez właściwe organy państwa trzeciego wywozu.

4. Do wydania certyfikatu importowego lub poświadczenia oświadczenia końcowego użytkownika stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803) dotyczące wydawania decyzji.

Art.  95.  [Elementy wniosku o wydanie certyfikatu importowego lub poświadczenia oświadczenia końcowego użytkownika]

1. Wniosek o wydanie certyfikatu importowego lub poświadczenie oświadczenia końcowego użytkownika zawiera:

1) oznaczenie przedsiębiorcy, w tym jego nazwę, adres siedziby albo adres miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP);

2) oznaczenie zagranicznego dostawcy, w tym jego nazwę, adres siedziby albo adres miejsca zamieszkania na terytorium państwa trzeciego oraz jego numer identyfikacyjny używany przez właściwe władze krajowe;

3) oznaczenie podmiotów będących partnerami handlowymi wnioskodawcy przy realizacji wnioskowanego przywozu, w tym ich nazwy, adresy siedzib albo adresy miejsca zamieszkania, oraz ich roli w tej transakcji;

4) opis broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji, będących przedmiotem przywozu, w tym wartość, ilość i oznakowanie oraz wskazanie ośmiocyfrowych numerów Kodów Nomenklatury Scalonej CN, właściwych dla towarów lub grup towarów objętych wnioskiem, określonych w Załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej;

5) oznaczenie producenta towarów, które będą przedmiotem przywozu, oraz końcowych użytkowników;

6) informację o sposobie wykorzystania broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji przez końcowych użytkowników;

7) określenie państwa końcowego przeznaczenia.

2. We wniosku o wydanie certyfikatu importowego informacje wskazane w ust. 1 pkt 4 i 6 podaje się również w języku angielskim.

3. Do wniosku o wydanie certyfikatu importowego lub poświadczenie oświadczenia końcowego użytkownika na przywóz broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji wnioskodawca dołącza:

1) oświadczenie o posiadaniu koncesji uprawniającej do nabycia broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji;

2) projekt umowy lub umowę dotyczącą przywozu, jeśli taka umowa jest wymagana, list intencyjny lub zapytanie ofertowe;

3) w przypadku gdy wnioskodawca jest przedsiębiorcą będącym osobą fizyczną - oświadczenie, że nie był karany za czyn stanowiący przestępstwo wymienione w art. 2 ust. 2 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między Państwami Członkowskimi lub za jakikolwiek inny czyn, jeżeli stanowi on przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności od lat 4, a w przypadku gdy wnioskodawca jest przedsiębiorcą innym niż osoba fizyczna - oświadczenie osób reprezentujących osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, że nie były karane za taki czyn;

4) w przypadku wniosku o wydanie certyfikatu importowego - zobowiązanie się, w uzgodnieniu z końcowym użytkownikiem, do umożliwienia przeprowadzenia przez ministra właściwego do spraw gospodarki, przy ewentualnym udziale przedstawicieli władz państwa zagranicznego dostawcy, kontroli zgodności wykorzystania broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji z deklaracją zawartą we wniosku, w miejscu ich wykorzystania w całym okresie pozostawania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca dołącza również oświadczenie, że dane zawarte we wniosku są zgodne z prawdą i podane w dobrej wierze. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: "Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

5. Do dokumentu sporządzonego w języku obcym dołącza się tłumaczenie tego dokumentu na język polski sporządzone przez tłumacza przysięgłego.

6. Przedsiębiorca jest obowiązany zgłaszać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki zmiany dotyczące danych zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni od dnia ich powstania.

7. Minister właściwy do spraw gospodarki, rozpatrując wniosek, o którym mowa w ust. 1, może zażądać od przedsiębiorcy informacji i dokumentów umożliwiających weryfikację informacji zawartych we wniosku oraz dołączonych do niego dokumentach.

8. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może być złożony za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, po opatrzeniu kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym.

9. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wydanie certyfikatu importowego lub poświadczenie oświadczenia końcowego użytkownika, uwzględniając konieczność zawarcia w nim pouczenia, o którym mowa w ust. 4, a także mając na celu kompletność zawartych we wniosku informacji oraz ułatwienie poprawnego sporządzenia wniosku.

Art.  96.  [Opinie uzyskiwane przed wydaniem certyfikatu importowego lub poświadczeniem oświadczenia końcowego użytkownika]

Przed wydaniem certyfikatu importowego lub poświadczeniem oświadczenia końcowego użytkownika minister właściwy do spraw gospodarki zasięga opinii ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw zagranicznych i Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego co do istnienia przesłanek uzasadniających odmowę wydania certyfikatu importowego lub poświadczenia oświadczenia końcowego użytkownika, określonych w art. 94 ust. 3 i art. 99 ust. 2.

Art.  97.  [Obowiązek poinformowania kupującego o ograniczeniach w zakresie dysponowania towarem]

Przedsiębiorca dokonujący przywozu spoza obszaru celnego Unii Europejskiej broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji jest obowiązany poinformować kupującego o ograniczeniach w zakresie dysponowania towarem. W przypadku wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki poświadczenia oświadczenia końcowego użytkownika w odniesieniu do broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji stanowiących przedmiot przywozu, do informacji należy dołączyć numer i datę poświadczenia. Przedsiębiorca zamieszcza informacje w zawartej umowie.

Art.  98.  [Warunki otrzymania certyfikatu importowego lub poświadczenia oświadczenia końcowego użytkownika]

Przedsiębiorca dokonujący przywozu spoza obszaru celnego Unii Europejskiej broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji w celu otrzymania certyfikatu importowego lub poświadczenia oświadczenia końcowego użytkownika jest obowiązany do:

1) wprowadzenia wymienionych w certyfikacie broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i niezwłocznego powiadomienia ministra właściwego do spraw gospodarki o zmianach w warunkach kontraktu;

2) złożenia oświadczenia, że jest świadomy, że wyprowadzenie z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zmiana końcowego użytkownika lub deklarowanego końcowego wykorzystania broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji wymagają uprzedniej zgody właściwego organu;

3) umożliwienia przeprowadzenia przez ministra właściwego do spraw gospodarki, przy ewentualnym udziale przedstawicieli władz państwa zagranicznego eksportera, kontroli zgodności wykorzystania broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji z deklaracją zawartą we wniosku, w miejscu ich wykorzystania w całym okresie pozostawania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  99.  [Charakter prawny i elementy certyfikatu importowego i poświadczenia oświadczenia końcowego użytkownika]

1. Certyfikat importowy oraz poświadczenie oświadczenia końcowego użytkownika są dokumentami przeznaczonymi do okazania właściwym władzom państw trzecich i zaświadczają o wiarygodności podmiotu i o objęciu kontrolą przez właściwe organy Rzeczypospolitej Polskiej transakcji w zakresie przywozu spoza obszaru celnego Unii Europejskiej broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki odmawia wydania certyfikatu importowego lub poświadczenia oświadczenia końcowego użytkownika, w przypadku:

1) gdy nie jest możliwe potwierdzenie faktów, o których mowa w ust. 1 i art. 97;

2) negatywnej weryfikacji wniosku lub dołączonych do niego dokumentów.

3. Certyfikat importowy zawiera:

1) oznaczenie certyfikatu importowego;

2) datę i podstawę prawną jego wydania;

3) oznaczenie przedsiębiorcy i adres jego siedziby lub miejsca zamieszkania;

4) oznaczenie zagranicznego dostawcy i adres siedziby lub miejsca zamieszkania;

5) nazwę i opis broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji, Kod Nomenklatury Scalonej CN, oznakowanie, ilość i wartość towarów będących przedmiotem transakcji;

6) opis ostatecznego wykorzystania broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji, o których mowa w pkt 5;

7) oświadczenia, że przedsiębiorca:

a) zobowiązał się, że wprowadzi wymienione w certyfikacie broń palną, części i istotne komponenty lub amunicję na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i niezwłocznie powiadomi ministra właściwego do spraw gospodarki o zmianach w warunkach kontraktu na przywóz tych towarów,

b) jest świadomy, że wyprowadzenie z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zmiana końcowego użytkownika lub deklarowanego końcowego wykorzystania broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji wymagają uprzedniej zgody właściwego organu,

c) zobowiązał się, w uzgodnieniu z końcowym użytkownikiem, do umożliwienia przeprowadzenia przez ministra właściwego do spraw gospodarki, przy ewentualnym udziale przedstawicieli władz państwa zagranicznego dostawcy, kontroli zgodności wykorzystania broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji z deklaracją zawartą we wniosku, w miejscu ich wykorzystania w całym okresie pozostawania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

8) informację, że certyfikat importowy traci ważność, o ile nie został przedstawiony właściwym władzom zagranicznym w terminie 6 miesięcy od dnia jego wydania.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór certyfikatu importowego, mając na uwadze konieczność zapewnienia czytelności wzoru.

Art.  100.  [Utrata ważności certyfikatu importowego]

Certyfikat importowy traci ważność, jeżeli nie został przedstawiony właściwym władzom zagranicznym w terminie 6 miesięcy od dnia jego wydania.

Art.  101.  [Certyfikat weryfikacji dostawy]

1. Przedsiębiorca, który otrzymał certyfikat importowy, jest uprawniony, w terminie 30 dni od dnia zwolnienia do procedury dopuszczenia do obrotu broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji, wystąpić do naczelnika urzędu celno-skarbowego właściwego ze względu na siedzibę końcowego użytkownika tych towarów z wnioskiem o wydanie certyfikatu weryfikacji dostawy stwierdzającego, że towar objęty certyfikatem został przez tego przedsiębiorcę faktycznie i w sposób zgodny z przepisami prawa wprowadzony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Do wydania certyfikatu weryfikacji dostawy stosuje się odpowiednio przepisy działu VII ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.

3. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany zwrócić właściwemu organowi celno-skarbowemu koszty poniesione przez ten organ w toku postępowania w sprawie wydania certyfikatu weryfikacji dostawy.

4. Certyfikat weryfikacji dostawy zawiera w szczególności:

1) oznaczenie przedsiębiorcy nabywającego broń palną, części i istotne komponenty lub amunicję, oznaczenie zagranicznego dostawcy i adres ich siedziby;

2) nazwę i opis broni palnej, części i istotnych komponentów lub amunicji oraz Kod Nomenklatury Scalonej CN;

3) opis ostatecznego wykorzystania towarów, ich ilość oraz wartość;

4) numer zgłoszenia celnego, numer konosamentu, listu przewozowego lub innego dokumentu potwierdzającego, że przedsiębiorca dokonał dostawy i wprowadził wymienione w certyfikacie towary na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

5. Organ celno-skarbowy ewidencjonuje wydane certyfikaty weryfikacji dostawy.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór certyfikatu weryfikacji dostawy oraz sposób prowadzenia ewidencji wydanych certyfikatów, mając na uwadze zapewnienie możliwości weryfikacji wydanych certyfikatów.