Oddział 1 - Wytwarzanie materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym - Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.1743 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 30 sierpnia 2023 r.

Oddział  1

Wytwarzanie materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym

1. 
Materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym projektuje się i wytwarza w taki sposób, aby w normalnych i przewidywalnych warunkach, w całym projektowanym okresie ich używania, zapewniały maksymalną niezawodność i bezpieczeństwo oraz, poza przypadkami celowego stosowania, stwarzały możliwie najmniejsze zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, mienia oraz środowiska.
2. 
Materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym projektuje się i wytwarza w taki sposób, aby można je było poddać zniszczeniu.
3. 
Projektowany okres używania oznacza przedział czasu określony przez wytwórcę, w którym materiały wybuchowe, broń i amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym utrzymują swoje cechy na poziomie określonym przez wytwórcę.
1. 
Materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, przed uruchomieniem ich produkcji, podlegają ocenie pod względem spełnienia wymogów, o których mowa w art. 38.
2. 
Potwierdzenie pozytywnej oceny następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 listopada 2006 r. o systemie oceny zgodności wyrobów przeznaczonych na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 747).
3. 
Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do działalności gospodarczej wykonywanej przez rusznikarzy w zakresie wytwarzania istotnych części niezbędnych do przerobienia, naprawy i remontu strzeleckiej broni palnej oraz działalności w zakresie wytwarzania replik broni czarnoprochowej.
1. 
Nieprzydatne do użycia materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym mogą podlegać zniszczeniu.
2. 
Zniszczenia dokonuje się w sposób bezpieczny dla życia lub zdrowia ludzi, mienia oraz możliwie najmniej uciążliwy dla środowiska.
1. 
Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym jest obowiązany utworzyć w terminie roku od daty udzielenia koncesji albo rozszerzenia zakresu koncesji o wytwarzanie, oraz wdrożyć i stosować system oceny jakości produkcji.
2. 
W ramach systemu oceny jakości produkcji należy określić w szczególności zadania organów przedsiębiorstwa, podstawowe zadania na stanowiskach pracy w zakresie kontroli i zarządzania produkcją, procedury kontroli wewnętrznej i kontroli produktu końcowego, zasady doboru i szkoleń pracowników oraz archiwizacji danych.
3. 
System oceny jakości produkcji podlega zaopiniowaniu pod względem zgodności z wymogami określonymi w ust. 2. Opinię o zgodności wydają instytucje upoważnione, określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 16 ust. 6.
4. 
Przed wystąpieniem o wydanie opinii o zgodności przedsiębiorca może zwrócić się do instytucji upoważnionej o określenie szczegółowych wymagań dotyczących systemu oceny jakości produkcji.
5. 
Opinię o zgodności wydaje się na zlecenie i koszt ubiegającego się o nią przedsiębiorcy.
6. 
W przypadku wystąpienia zmian w wykonywanej działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym mogących mieć istotny wpływ na stosowanie systemu oceny jakości produkcji, w szczególności przebudowa obiektu, zmiana lokalizacji pomieszczeń produkcyjnych lub magazynowych lub dotychczas stosowanej technologii, przedsiębiorca występuje o aktualizację opinii o zgodności.
7. 
Uznaje się, że przedsiębiorca, który posiada aktualny certyfikat wydany przez uprawnioną jednostkę certyfikującą w zakresie określonym w koncesji, posiada i stosuje system oceny jakości produkcji.
1. 
Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym jest obowiązany opracować i aktualizować plan postępowania na wypadek zagrożenia życia lub zdrowia ludzi, mienia oraz środowiska.
2. 
Plan, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:
1)
informacje dotyczące lokalizacji i działalności przedsiębiorcy;
2)
określenie możliwości wystąpienia zdarzeń stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, mienia i środowiska i ich przewidywane skutki;
3)
opis środków zapewniających gotowość na wypadek wystąpienia zdarzeń stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, mienia i środowiska i ograniczanie skutków tych zdarzeń;
4)
sposoby prowadzenia działań ratowniczych, powiadamiania i współdziałania z zewnętrznymi służbami ratowniczymi i innymi podmiotami oraz zasady postępowania po zakończeniu tych działań;
5)
zasady ewakuacji ludzi i mienia z miejsc wystąpienia zdarzeń stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, mienia i środowiska.
3. 
Plan, o którym mowa w ust. 1, uzgadnia się z właściwymi ze względu na miejsce wykonywania działalności gospodarczej komendantami powiatowymi (miejskimi) Państwowej Straży Pożarnej, a w przypadku jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej, wykonującej działalność gospodarczą - również z właściwym terytorialnie szefem delegatury Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej.
4. 
Plan, o którym mowa w ust. 1, uzgadnia się z właściwym ze względu na miejsce wykonywania działalności gospodarczej komendantem wojewódzkim (Stołecznym) Policji, a w zakresie zagrożeń o charakterze terrorystycznym z właściwym terytorialnie dyrektorem delegatury Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo z Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w przypadku, gdy nie występuje dla danego terytorium właściwy dyrektor delegatury Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
5. 
W przypadku jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej wykonującej działalność gospodarczą, plan, o którym mowa w ust. 1, uzgadnia się z właściwym ze względu na miejsce wykonywania działalności gospodarczej komendantem oddziału Żandarmerii Wojskowej, a w zakresie zagrożeń o charakterze terrorystycznym z Szefem Służby Kontrwywiadu Wojskowego.
6. 
Przedsiębiorca przesyła uzgodniony plan, o którym mowa w ust. 1, organom, o których mowa odpowiednio w ust. 3-5.
7. 
Plan, o którym mowa w ust. 1, podlega aktualizacji w przypadku zmian w sposobie używania obiektu lub procesu technologicznego, jednak nie rzadziej niż raz na 5 lat.
8. 
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb opracowania, szczegółowy zakres i wymagania, jakim powinien odpowiadać plan postępowania na wypadek zagrożenia życia lub zdrowia ludzi, mienia oraz środowiska, w tym dokumenty dołączane do planu, uwzględniając rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej i stopień jej potencjalnego zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi, mienia oraz środowiska.
1. 
Przepisów art. 41 nie stosuje się do działalności gospodarczej wykonywanej przez rusznikarzy oraz mikroprzedsiębiorców w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców.
2. 
Przepisów art. 42 nie stosuje się do działalności gospodarczej wykonywanej przez rusznikarzy oraz mikroprzedsiębiorców, w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, wytwarzających repliki broni czarnoprochowej.
1. 
Każdy egzemplarz broni palnej, w tym strzeleckiej broni palnej, i każda istotna część podlegają oznakowaniu przez wytwórcę niezwłocznie po wytworzeniu.
2. 
Strzelecką broń palną oznakowuje się niepowtarzalnym, czytelnym i trwałym oznakowaniem, które obejmuje:
1)
imię i nazwisko lub nazwę wytwórcy lub oznaczenie handlowe;
2)
państwo lub miejsce wytworzenia, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz. Urz. UE L 328 z 28.11.2012, str. 7), zwanym dalej "rozporządzeniem 1106/2012";
3)
numer seryjny i rok wytworzenia, jeśli nie został zawarty w numerze seryjnym;
4)
model - w miarę możliwości.
2a. 
Minimalna wielkość czcionki użytej do oznakowania wynosi 1,6 mm. W przypadku gdy rozmiar istotnej części nie pozwala na użycie czcionki tej wielkości, dopuszczalne jest użycie mniejszej czcionki.
2b. 
Do oznakowywania stosuje się alfabet łaciński i cyfry arabskie.
2c. 
Oznakowanie nanosi się, wykorzystując techniki:
1)
głębokiego grawerowania laserowego;
2)
grawerowania klasycznego;
3)
cechowania ręcznego z użyciem stempli lub numeratorów;
4)
znakowania mikropunktowego.
2d. 
W przypadku szkieletów i komór zamkowych strzeleckiej broni palnej wykonanych z materiałów niemetalowych, w szczególności z polimerów syntetycznych lub żywic syntetycznych oraz ich kompozytów wzmocnionych włóknami, w szczególności włóknami węglowymi lub szklanymi, oznakowania dokonuje się przez:
1)
umieszczenie oznakowania na metalowej płytce osadzanej na stałe w materiale szkieletu lub komory zamkowej w taki sposób, że płytki nie można łatwo usunąć, a jej usunięcie powoduje zniszczenie części szkieletu lub komory zamkowej;
2)
zastosowanie techniki ubytkowej, z zachowaniem wymogów wielkości oznakowania określonych w ust. 2a.
3. 
Oznakowanie, o którym mowa w ust. 2, umieszcza się na szkielecie, komorze zamkowej lub zamku strzeleckiej broni palnej.
4. 
Istotne części oznakowuje się w sposób wskazany w ust. 2, a w przypadku gdy rozmiar istotnej części nie pozwala na umieszczenie na niej pełnego oznakowania, oznakowuje się ją co najmniej numerem seryjnym lub kodem alfanumerycznym albo cyfrowym.
5. 
Broń palną inną niż strzelecka broń palna oznakowuje się niepowtarzalnym, czytelnym i trwałym oznakowaniem, które obejmuje co najmniej:
1)
nazwę wytwórcy lub oznaczenie handlowe;
2)
numer seryjny i rok wytworzenia, jeśli nie został zawarty w numerze seryjnym.
6. 
Oznakowanie, o którym mowa w ust. 2, 4 i 5, może obejmować znak towarowy wytwórcy lub producenta.
1. 
Plastyczne materiały wybuchowe podlegają znakowaniu niezwłocznie po ich wytworzeniu.
2. 
Znakowanie plastycznego materiału wybuchowego następuje przez równomierne rozmieszczenie w nim materiału znakującego, rozumianego jako jedna z substancji wymienionych w części 2. "Materiały znakujące" załącznika technicznego do Konwencji, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 9 lit. c, dodanego w ilości wskazanej w tej części załącznika technicznego.
3. 
Znakowaniu nie podlegają plastyczne materiały wybuchowe przechowywane lub stosowane w sposób określony w części 1 ust. 11 załącznika technicznego do Konwencji, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 9 lit. c.

Podstawowe opakowanie jednostkowe amunicji do strzeleckiej broni palnej podlega oznakowaniu przez wytwórcę niezwłocznie po wytworzeniu. Oznakowanie obejmuje:

1)
nazwę wytwórcy;
2)
numer identyfikacyjny partii;
3)
kaliber i typ amunicji.
1. 
Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym ewidencjonuje:
1)
wytworzone materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;
2)
materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przyjęte do remontu, naprawy, przerobienia, oznakowania, pozbawienia cech użytkowych lub zniszczenia.
2. 
W ewidencji, o której mowa w ust. 1, gromadzi się następujące dane osobowe wprowadzającego do ewidencji oraz sprzedającego, kupującego, oddającego do remontu, naprawy, przerobienia, oznakowania, pozbawienia cech użytkowych lub zniszczenia oraz osoby uprawnionej do odbioru towaru i osób podpisujących raport produkcyjny:
1)
imię i nazwisko osoby fizycznej lub przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną albo firmę lub nazwę przedsiębiorcy innego niż osoba fizyczna;
2)
adres miejsca stałego pobytu osoby fizycznej lub przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną albo adres siedziby przedsiębiorcy innego niż osoba fizyczna;
3)
numer PESEL, a w przypadku gdy nie został nadany - nazwę, serię i numer dokumentu tożsamości, a także organ wydający dokument tożsamości, albo numer identyfikacji podatkowej (NIP) - jeżeli posiada.
3. 
Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi się w formie księgi ewidencyjnej.
4. 
Strzelecka broń palna i odrębne istotne części, wytworzone lub przyjęte do remontu, naprawy, przerobienia, oznakowania, pozbawienia cech użytkowych lub zniszczenia, podlegają ewidencjonowaniu w SRB na zasadach określonych w przepisach działu IV.
5. 
Przepisu ust. 4 nie stosuje się do strzeleckiej broni palnej i odrębnych istotnych części, wytworzonych na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Policji, Agencji Wywiadu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Celno-Skarbowej, Służby Więziennej, Służby Ochrony Państwa, Straży Marszałkowskiej, Straży Ochrony Kolei oraz innych państwowych formacji uzbrojonych, a także przyjętych od tych podmiotów do remontu, naprawy, przerobienia, oznakowania, pozbawienia cech użytkowych lub zniszczenia.
6. 
Ewidencja, o której mowa w ust. 1, może być prowadzona łącznie z ewidencją materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, przeznaczonych do obrotu oraz przyjętych na przechowanie lub w komis, a także z ewidencją zawartych transakcji mających za przedmiot obrót materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
7. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób ewidencjonowania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, wytworzonych oraz przyjętych do remontu, naprawy, przerobienia, oznakowania, pozbawienia cech użytkowych lub zniszczenia, w tym dokumenty stanowiące podstawę wpisu do ewidencji, sposób prowadzenia i szczegółowy zakres danych zawartych w ewidencji i tych dokumentach, mając na względzie potrzebę zapewnienia pełnej rejestracji i jednoznacznej identyfikacji materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, wytworzonych oraz przyjętych do remontu, naprawy, przerobienia, oznakowania, pozbawienia cech użytkowych oraz zniszczenia.