Rozdział 2 - Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym - Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.1743 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 30 sierpnia 2023 r.

Rozdział  2

Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym

Wytwarzanie materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym

1. 
Materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym projektuje się i wytwarza w taki sposób, aby w normalnych i przewidywalnych warunkach, w całym projektowanym okresie ich używania, zapewniały maksymalną niezawodność i bezpieczeństwo oraz, poza przypadkami celowego stosowania, stwarzały możliwie najmniejsze zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, mienia oraz środowiska.
2. 
Materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym projektuje się i wytwarza w taki sposób, aby można je było poddać zniszczeniu.
3. 
Projektowany okres używania oznacza przedział czasu określony przez wytwórcę, w którym materiały wybuchowe, broń i amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym utrzymują swoje cechy na poziomie określonym przez wytwórcę.
1. 
Materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, przed uruchomieniem ich produkcji, podlegają ocenie pod względem spełnienia wymogów, o których mowa w art. 38.
2. 
Potwierdzenie pozytywnej oceny następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 listopada 2006 r. o systemie oceny zgodności wyrobów przeznaczonych na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 747).
3. 
Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do działalności gospodarczej wykonywanej przez rusznikarzy w zakresie wytwarzania istotnych części niezbędnych do przerobienia, naprawy i remontu strzeleckiej broni palnej oraz działalności w zakresie wytwarzania replik broni czarnoprochowej.
1. 
Nieprzydatne do użycia materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym mogą podlegać zniszczeniu.
2. 
Zniszczenia dokonuje się w sposób bezpieczny dla życia lub zdrowia ludzi, mienia oraz możliwie najmniej uciążliwy dla środowiska.
1. 
Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym jest obowiązany utworzyć w terminie roku od daty udzielenia koncesji albo rozszerzenia zakresu koncesji o wytwarzanie, oraz wdrożyć i stosować system oceny jakości produkcji.
2. 
W ramach systemu oceny jakości produkcji należy określić w szczególności zadania organów przedsiębiorstwa, podstawowe zadania na stanowiskach pracy w zakresie kontroli i zarządzania produkcją, procedury kontroli wewnętrznej i kontroli produktu końcowego, zasady doboru i szkoleń pracowników oraz archiwizacji danych.
3. 
System oceny jakości produkcji podlega zaopiniowaniu pod względem zgodności z wymogami określonymi w ust. 2. Opinię o zgodności wydają instytucje upoważnione, określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 16 ust. 6.
4. 
Przed wystąpieniem o wydanie opinii o zgodności przedsiębiorca może zwrócić się do instytucji upoważnionej o określenie szczegółowych wymagań dotyczących systemu oceny jakości produkcji.
5. 
Opinię o zgodności wydaje się na zlecenie i koszt ubiegającego się o nią przedsiębiorcy.
6. 
W przypadku wystąpienia zmian w wykonywanej działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym mogących mieć istotny wpływ na stosowanie systemu oceny jakości produkcji, w szczególności przebudowa obiektu, zmiana lokalizacji pomieszczeń produkcyjnych lub magazynowych lub dotychczas stosowanej technologii, przedsiębiorca występuje o aktualizację opinii o zgodności.
7. 
Uznaje się, że przedsiębiorca, który posiada aktualny certyfikat wydany przez uprawnioną jednostkę certyfikującą w zakresie określonym w koncesji, posiada i stosuje system oceny jakości produkcji.
1. 
Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym jest obowiązany opracować i aktualizować plan postępowania na wypadek zagrożenia życia lub zdrowia ludzi, mienia oraz środowiska.
2. 
Plan, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:
1)
informacje dotyczące lokalizacji i działalności przedsiębiorcy;
2)
określenie możliwości wystąpienia zdarzeń stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, mienia i środowiska i ich przewidywane skutki;
3)
opis środków zapewniających gotowość na wypadek wystąpienia zdarzeń stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, mienia i środowiska i ograniczanie skutków tych zdarzeń;
4)
sposoby prowadzenia działań ratowniczych, powiadamiania i współdziałania z zewnętrznymi służbami ratowniczymi i innymi podmiotami oraz zasady postępowania po zakończeniu tych działań;
5)
zasady ewakuacji ludzi i mienia z miejsc wystąpienia zdarzeń stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, mienia i środowiska.
3. 
Plan, o którym mowa w ust. 1, uzgadnia się z właściwymi ze względu na miejsce wykonywania działalności gospodarczej komendantami powiatowymi (miejskimi) Państwowej Straży Pożarnej, a w przypadku jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej, wykonującej działalność gospodarczą - również z właściwym terytorialnie szefem delegatury Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej.
4. 
Plan, o którym mowa w ust. 1, uzgadnia się z właściwym ze względu na miejsce wykonywania działalności gospodarczej komendantem wojewódzkim (Stołecznym) Policji, a w zakresie zagrożeń o charakterze terrorystycznym z właściwym terytorialnie dyrektorem delegatury Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo z Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w przypadku, gdy nie występuje dla danego terytorium właściwy dyrektor delegatury Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
5. 
W przypadku jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej wykonującej działalność gospodarczą, plan, o którym mowa w ust. 1, uzgadnia się z właściwym ze względu na miejsce wykonywania działalności gospodarczej komendantem oddziału Żandarmerii Wojskowej, a w zakresie zagrożeń o charakterze terrorystycznym z Szefem Służby Kontrwywiadu Wojskowego.
6. 
Przedsiębiorca przesyła uzgodniony plan, o którym mowa w ust. 1, organom, o których mowa odpowiednio w ust. 3-5.
7. 
Plan, o którym mowa w ust. 1, podlega aktualizacji w przypadku zmian w sposobie używania obiektu lub procesu technologicznego, jednak nie rzadziej niż raz na 5 lat.
8. 
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb opracowania, szczegółowy zakres i wymagania, jakim powinien odpowiadać plan postępowania na wypadek zagrożenia życia lub zdrowia ludzi, mienia oraz środowiska, w tym dokumenty dołączane do planu, uwzględniając rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej i stopień jej potencjalnego zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi, mienia oraz środowiska.
1. 
Przepisów art. 41 nie stosuje się do działalności gospodarczej wykonywanej przez rusznikarzy oraz mikroprzedsiębiorców w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców.
2. 
Przepisów art. 42 nie stosuje się do działalności gospodarczej wykonywanej przez rusznikarzy oraz mikroprzedsiębiorców, w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, wytwarzających repliki broni czarnoprochowej.
1. 
Każdy egzemplarz broni palnej, w tym strzeleckiej broni palnej, i każda istotna część podlegają oznakowaniu przez wytwórcę niezwłocznie po wytworzeniu.
2. 
Strzelecką broń palną oznakowuje się niepowtarzalnym, czytelnym i trwałym oznakowaniem, które obejmuje:
1)
imię i nazwisko lub nazwę wytwórcy lub oznaczenie handlowe;
2)
państwo lub miejsce wytworzenia, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz. Urz. UE L 328 z 28.11.2012, str. 7), zwanym dalej "rozporządzeniem 1106/2012";
3)
numer seryjny i rok wytworzenia, jeśli nie został zawarty w numerze seryjnym;
4)
model - w miarę możliwości.
2a. 
Minimalna wielkość czcionki użytej do oznakowania wynosi 1,6 mm. W przypadku gdy rozmiar istotnej części nie pozwala na użycie czcionki tej wielkości, dopuszczalne jest użycie mniejszej czcionki.
2b. 
Do oznakowywania stosuje się alfabet łaciński i cyfry arabskie.
2c. 
Oznakowanie nanosi się, wykorzystując techniki:
1)
głębokiego grawerowania laserowego;
2)
grawerowania klasycznego;
3)
cechowania ręcznego z użyciem stempli lub numeratorów;
4)
znakowania mikropunktowego.
2d. 
W przypadku szkieletów i komór zamkowych strzeleckiej broni palnej wykonanych z materiałów niemetalowych, w szczególności z polimerów syntetycznych lub żywic syntetycznych oraz ich kompozytów wzmocnionych włóknami, w szczególności włóknami węglowymi lub szklanymi, oznakowania dokonuje się przez:
1)
umieszczenie oznakowania na metalowej płytce osadzanej na stałe w materiale szkieletu lub komory zamkowej w taki sposób, że płytki nie można łatwo usunąć, a jej usunięcie powoduje zniszczenie części szkieletu lub komory zamkowej;
2)
zastosowanie techniki ubytkowej, z zachowaniem wymogów wielkości oznakowania określonych w ust. 2a.
3. 
Oznakowanie, o którym mowa w ust. 2, umieszcza się na szkielecie, komorze zamkowej lub zamku strzeleckiej broni palnej.
4. 
Istotne części oznakowuje się w sposób wskazany w ust. 2, a w przypadku gdy rozmiar istotnej części nie pozwala na umieszczenie na niej pełnego oznakowania, oznakowuje się ją co najmniej numerem seryjnym lub kodem alfanumerycznym albo cyfrowym.
5. 
Broń palną inną niż strzelecka broń palna oznakowuje się niepowtarzalnym, czytelnym i trwałym oznakowaniem, które obejmuje co najmniej:
1)
nazwę wytwórcy lub oznaczenie handlowe;
2)
numer seryjny i rok wytworzenia, jeśli nie został zawarty w numerze seryjnym.
6. 
Oznakowanie, o którym mowa w ust. 2, 4 i 5, może obejmować znak towarowy wytwórcy lub producenta.
1. 
Plastyczne materiały wybuchowe podlegają znakowaniu niezwłocznie po ich wytworzeniu.
2. 
Znakowanie plastycznego materiału wybuchowego następuje przez równomierne rozmieszczenie w nim materiału znakującego, rozumianego jako jedna z substancji wymienionych w części 2. "Materiały znakujące" załącznika technicznego do Konwencji, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 9 lit. c, dodanego w ilości wskazanej w tej części załącznika technicznego.
3. 
Znakowaniu nie podlegają plastyczne materiały wybuchowe przechowywane lub stosowane w sposób określony w części 1 ust. 11 załącznika technicznego do Konwencji, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 9 lit. c.

Podstawowe opakowanie jednostkowe amunicji do strzeleckiej broni palnej podlega oznakowaniu przez wytwórcę niezwłocznie po wytworzeniu. Oznakowanie obejmuje:

1)
nazwę wytwórcy;
2)
numer identyfikacyjny partii;
3)
kaliber i typ amunicji.
1. 
Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym ewidencjonuje:
1)
wytworzone materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;
2)
materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przyjęte do remontu, naprawy, przerobienia, oznakowania, pozbawienia cech użytkowych lub zniszczenia.
2. 
W ewidencji, o której mowa w ust. 1, gromadzi się następujące dane osobowe wprowadzającego do ewidencji oraz sprzedającego, kupującego, oddającego do remontu, naprawy, przerobienia, oznakowania, pozbawienia cech użytkowych lub zniszczenia oraz osoby uprawnionej do odbioru towaru i osób podpisujących raport produkcyjny:
1)
imię i nazwisko osoby fizycznej lub przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną albo firmę lub nazwę przedsiębiorcy innego niż osoba fizyczna;
2)
adres miejsca stałego pobytu osoby fizycznej lub przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną albo adres siedziby przedsiębiorcy innego niż osoba fizyczna;
3)
numer PESEL, a w przypadku gdy nie został nadany - nazwę, serię i numer dokumentu tożsamości, a także organ wydający dokument tożsamości, albo numer identyfikacji podatkowej (NIP) - jeżeli posiada.
3. 
Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi się w formie księgi ewidencyjnej.
4. 
Strzelecka broń palna i odrębne istotne części, wytworzone lub przyjęte do remontu, naprawy, przerobienia, oznakowania, pozbawienia cech użytkowych lub zniszczenia, podlegają ewidencjonowaniu w SRB na zasadach określonych w przepisach działu IV.
5. 
Przepisu ust. 4 nie stosuje się do strzeleckiej broni palnej i odrębnych istotnych części, wytworzonych na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Policji, Agencji Wywiadu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Celno-Skarbowej, Służby Więziennej, Służby Ochrony Państwa, Straży Marszałkowskiej, Straży Ochrony Kolei oraz innych państwowych formacji uzbrojonych, a także przyjętych od tych podmiotów do remontu, naprawy, przerobienia, oznakowania, pozbawienia cech użytkowych lub zniszczenia.
6. 
Ewidencja, o której mowa w ust. 1, może być prowadzona łącznie z ewidencją materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, przeznaczonych do obrotu oraz przyjętych na przechowanie lub w komis, a także z ewidencją zawartych transakcji mających za przedmiot obrót materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
7. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób ewidencjonowania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, wytworzonych oraz przyjętych do remontu, naprawy, przerobienia, oznakowania, pozbawienia cech użytkowych lub zniszczenia, w tym dokumenty stanowiące podstawę wpisu do ewidencji, sposób prowadzenia i szczegółowy zakres danych zawartych w ewidencji i tych dokumentach, mając na względzie potrzebę zapewnienia pełnej rejestracji i jednoznacznej identyfikacji materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, wytworzonych oraz przyjętych do remontu, naprawy, przerobienia, oznakowania, pozbawienia cech użytkowych oraz zniszczenia.

Broń alarmowa i sygnałowa

1. 
Broni alarmowej i sygnałowej nie uznaje się za strzelecką broń palną, jeżeli została wytworzona zgodnie ze specyfikacjami technicznymi mającymi na celu zapewnienie, aby nie można było jej przerobić tak, aby miotała pocisk w wyniku działania ładunku miotającego, a w szczególności gdy:
1)
lufa jest skonstruowana w taki sposób, aby nie mogła zostać usunięta lub zmieniona bez znacznego uszkodzenia lub zniszczenia urządzenia;
2)
w lufie umieszczono niemożliwe do usunięcia przegrody;
3)
komora nabojowa jest przesunięta, przechylona lub rozłożona w taki sposób, aby uniemożliwić miotanie z urządzenia pocisku z załadowanej w nim amunicji.
2. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia, specyfikacje techniczne, jakie powinno spełniać urządzenie, aby zostało uznane za broń alarmową i sygnałową, mające na celu zapewnienie, aby urządzenia takiego nie można było przerobić tak, aby miotało pocisk w wyniku działania ładunku miotającego, uwzględniając aktualną wiedzę techniczną i normy dotyczące wytwarzania broni i amunicji.
1. 
Broń alarmową i sygnałową uznaje się za niezdolną do przerobienia tak, aby miotała pocisk w wyniku działania ładunku miotającego, jeżeli podmiot uprawniony zweryfikował zgodność wytworzenia danego typu lub modelu broni ze specyfikacjami technicznymi i wydał dla danego typu lub modelu broni świadectwo broni alarmowej i sygnałowej.
2. 
Podmiotem uprawnionym do weryfikacji i wydania świadectwa broni alarmowej i sygnałowej może być podmiot posiadający potencjał naukowy i techniczny, specjalistyczną wiedzę i doświadczenie w zakresie zasad budowy i eksploatacji broni palnej, ustalania rodzajów, typów, modeli broni palnej oraz ustalania ich zdatności do oddania strzału, prowadzący badania urządzeń miotających produkcji przemysłowej i samodziałowej.
1. 
Świadectwo broni alarmowej i sygnałowej uprawnia przedsiębiorcę do wprowadzania do obrotu broni alarmowej i sygnałowej określonego typu lub modelu.
2. 
Do urządzeń, które nie spełniają wymogów, o których mowa w art. 47a, i dla których nie wydano świadectwa broni alarmowej i sygnałowej, stosuje się przepisy dotyczące strzeleckiej broni palnej.
3. 
Każda zmiana w dokumentacji technicznej lub technologii wykonania broni alarmowej i sygnałowej podlega ponownemu opiniowaniu przez podmiot uprawniony do weryfikacji oraz wydania świadectwa broni alarmowej i sygnałowej.
4. 
Weryfikacja i wydanie świadectwa broni alarmowej i sygnałowej jest odpłatne. Opłata wynosi nie więcej niż wysokość przeciętnego wynagrodzenia.
5. 
Podmiot uprawniony przekazuje do rejestru broni alarmowej i sygnałowej, o którym mowa w art. 47l, poświadczoną kopię świadectwa broni alarmowej i sygnałowej.
6. 
Świadectwa broni alarmowej i sygnałowej wydawane przez podmiot uprawniony są przez niego przechowywane przez okres 20 lat od dnia wydania opinii.

Urządzenie wytworzone w państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Konfederacji Szwajcarskiej lub w państwie trzecim uznaje się za broń alarmową i sygnałową jeżeli zostało wydane dla tego urządzenia świadectwo broni alarmowej i sygnałowej lub równorzędny dokument o nieuznaniu go za strzelecką broń palną przez podmiot uprawniony przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederację Szwajcarską do wydania takiej opinii.

1. 
Broń alarmową i sygnałową oznakowuje się, umieszczając na jej szkielecie niepowtarzalne, czytelne i trwałe oznakowanie, które obejmuje:
1)
symbol literowy "BAS", który umieszcza się w bezpośredniej bliskości nazwy wytwórcy lub oznaczenia handlowego, przy użyciu tej samej techniki;
2)
imię i nazwisko lub nazwę wytwórcy lub oznaczenie handlowe;
3)
państwo lub miejsce wytworzenia, zgodnie z rozporządzeniem 1106/2012;
4)
typ lub model;
5)
kaliber;
6)
numer seryjny i rok wytworzenia.
2. 
Na komorze nabojowej, zamku pistoletu, bębnie nabojowym lub zamku, odpowiednio do przyjętych rozwiązań technicznych dla danego typu lub modelu broni alarmowej i sygnałowej, umieszcza się numer seryjny.
3. 
Do oznakowania broni alarmowej i sygnałowej stosuje się odpowiednio przepisy art. 44 ust. 2a-2d dotyczące oznakowania strzeleckiej broni palnej oraz art. 57 ust. 1.
1. 
Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania broni alarmowej i sygnałowej ewidencjonuje wytworzoną i przeznaczoną do obrotu broń alarmową i sygnałową oddzielnie dla każdego typu lub modelu określonego w wydanym dla tej broni świadectwie broni alarmowej i sygnałowej, zgodnie z numerem seryjnym naniesionym na tej broni oraz numerem świadectwa broni alarmowej i sygnałowej dla tej broni.
2. 
W ewidencji broni alarmowej i sygnałowej, o której mowa w ust. 1, gromadzi się następujące dane:
1)
numer seryjny urządzenia;
2)
datę jego wytworzenia lub przekazania do obrotu;
3)
numer świadectwa broni alarmowej i sygnałowej oraz datę sprzedaży;
4)
imię i nazwisko wprowadzającego dane urządzenie do ewidencji.
3. 
Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi się w formie księgi ewidencyjnej.
4. 
Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania broni alarmowej i sygnałowej przechowuje dokumentację techniczną, na podstawie której wytworzył dany typ lub model broni.
5. 
Przedsiębiorca przechowuje świadectwa broni alarmowej i sygnałowej wydane dla wytwarzanej przez niego broni.
6. 
Ewidencje, o których mowa w ust. 1, świadectwa broni alarmowej i sygnałowej łącznie z dokumentacją techniczną przechowywane są przez okres 20 lat od dnia wydania tego świadectwa.
7. 
W przypadku wydania ostatecznej decyzji cofającej koncesję przedsiębiorca jest obowiązany przekazać organowi koncesyjnemu ewidencje, o których mowa w ust. 1, uporządkowane chronologicznie ze spisem zawartości, w terminie 30 dni od dnia otrzymania tej decyzji.
1. 
Przedsiębiorca dokonujący sprzedaży broni alarmowej i sygnałowej jest obowiązany wydać nabywcy kopię świadectwa broni alarmowej i sygnałowej.
2. 
Na wydawanej kopii świadectwa broni alarmowej i sygnałowej przedsiębiorca umieszcza oznaczenie przedsiębiorcy dokonującego sprzedaży oraz numer seryjny broni alarmowej i sygnałowej.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia:

1)
podmiot uprawniony do weryfikacji, że broń alarmowa i sygnałowa została wytworzona zgodnie ze specyfikacjami technicznymi, o których mowa w art. 47a, oraz do wydawania świadectwa broni alarmowej i sygnałowej,
2)
wykaz dokumentów wchodzących w skład dokumentacji technicznej broni alarmowej i sygnałowej,
3)
sposób i tryb postępowania z bronią alarmową i sygnałową oraz z dokumentacją techniczną, przekazanymi w celu weryfikacji zgodności wytworzenia ze specyfikacjami technicznymi, o których mowa w art. 47a,
4)
wysokość opłaty za weryfikację oraz wydanie świadectwa broni alarmowej i sygnałowej,
5)
wzór świadectwa broni alarmowej i sygnałowej

- mając na względzie potencjał naukowo-badawczy podmiotu uprawnionego, jego dotychczasowe doświadczenie w obszarze objętym regulacją, dające gwarancję należytego wykonania zleconych czynności, sprawne przeprowadzenie weryfikacji i jej rzetelne udokumentowanie, adekwatność opłaty do kosztów weryfikacji oraz konieczność objęcia kontrolą wszystkich typów i modeli broni alarmowej i sygnałowej nieuznanej za broń palną wytworzonych lub przywiezionych na teren Rzeczypospolitej Polskiej oraz zawarcia we wzorze świadectwa broni alarmowej i sygnałowej danych umożliwiających jednoznaczną identyfikację broni alarmowej i sygnałowej.

1. 
Podmiot uprawniony, o którym mowa w art. 47b ust. 1, przeprowadza kontrolę wytworzonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub sprowadzonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spoza terytorium Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa trzeciego modeli, typów lub egzemplarzy urządzeń, o których mowa w art. 47a ust. 1, w zakresie spełniania przez nie wymogów, o których mowa w art. 47a.
2. 
Podmiot uprawniony przeprowadza kontrolę:
1)
z własnej inicjatywy - w odniesieniu do urządzeń będących w posiadaniu przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;
2)
na wniosek służb bezpieczeństwa i porządku publicznego, których zadania obejmują zwalczanie przestępstw związanych z nielegalnym wytwarzaniem i posiadaniem broni - w odniesieniu do urządzeń będących w posiadaniu tych służb.
3. 
Kontrola może być prowadzona wspólnie z organami innych państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej wykonującymi w nich zadania określone w art. 47b ust. 1.
4. 
Do przeprowadzenia kontroli wspólnie z organami innych państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej podmiot uprawniony powołuje zespół kontrolny. Powołując zespół kontrolny, podmiot uprawniony wyznacza jego kierownika, który koordynuje przebieg czynności kontrolnych oraz sporządza protokół kontroli.
1. 
Kontrola jest wykonywana na podstawie upoważnienia do przeprowadzenia kontroli wydanego przez podmiot uprawniony.
2. 
Kontrolę przeprowadza się w siedzibie podmiotu uprawnionego.
3. 
Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół kontroli, który zawiera:
1)
imię i nazwisko kontrolującego albo kontrolujących;
2)
datę rozpoczęcia i zakończenia czynności kontrolnych;
3)
wskazanie zakresu kontroli;
4)
opis stwierdzonego w toku kontroli stanu faktycznego, w tym stwierdzonych nieprawidłowości;
5)
jeżeli przedmiotem kontroli jest urządzenie, o którym mowa w art. 47a ust. 1, będące w posiadaniu przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym - także:
a)
oznaczenie przedsiębiorcy dokonującego sprzedaży,
b)
typ, model oraz numer seryjny urządzenia,
c)
datę wytworzenia urządzenia lub przekazania go do obrotu,
d)
numer świadectwa broni alarmowej i sygnałowej oraz datę jej sprzedaży.
4. 
Kontrolujący może utrwalić przebieg kontroli za pomocą technik fotograficznych i audiowizualnych. Nośniki obrazu i dźwięku, na których utrwalono przebieg kontroli, załącza się do protokołu kontroli. Niezależnie od sporządzenia protokołu, ustalenia dotyczące urządzenia będącego przedmiotem kontroli dokonane w toku kontroli utrwala się w wynikach kontroli w formie pisemnej.
5. 
Wyniki kontroli przekazuje się Komendantowi Głównemu Policji, a wyniki kontroli stwierdzające niespełnienie przez urządzenie wymogów, o których mowa w art. 47a, również organowi koncesyjnemu.
1. 
Jeżeli przedmiotem kontroli jest urządzenie, o którym mowa w art. 47a ust. 1, będące w posiadaniu przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym:
1)
podmiot uprawniony zawiadamia przedsiębiorcę o planowanej kontroli na 7 dni przed planowanym terminem jej przeprowadzenia;
2)
przedsiębiorca przekazuje w sposób uzgodniony z podmiotem uprawnionym urządzenie, o którym mowa w art. 47a ust. 1, wraz z dokumentacją techniczną podmiotowi uprawnionemu;
3)
przedsiębiorca udziela na żądanie podmiotu uprawnionego ustnych i pisemnych wyjaśnień mających związek z zakresem kontroli.
2. 
Koszty przekazania urządzenia do kontroli ponosi przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1.
3. 
Kontrolę wykonuje się w sposób sprawny i możliwie niezakłócający funkcjonowania przedsiębiorcy. Urządzenie, o którym mowa w art. 47a ust. 1, oraz dokumentację techniczną zwraca się przedsiębiorcy bezzwłocznie po zakończeniu kontroli.
4. 
Podmiot uprawniony może wezwać przedsiębiorcę, o którym mowa w ust. 1, do usunięcia nieprawidłowości w zakresie niespełniania przez urządzenie wymogów, o których mowa w art. 47a, stwierdzonych w toku kontroli.
5. 
Jeżeli przedmiotem kontroli jest urządzenie, o którym mowa w art. 47a ust. 1, przekazane przez służby bezpieczeństwa i porządku publicznego, o których mowa w art. 47i ust. 2 pkt 2, przepisy ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
1. 
Komendant Główny Policji prowadzi rejestr broni alarmowej i sygnałowej.
2. 
W rejestrze broni alarmowej i sygnałowej gromadzi się:
1)
wydane, ważne oraz wycofane świadectwa broni alarmowej i sygnałowej dla danych typów lub modeli broni, otrzymane od podmiotów uprawnionych do weryfikacji i wydawania świadectw broni alarmowej i sygnałowej;
2)
świadectwa broni alarmowej i sygnałowej, która może być wprowadzona do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wydane przez podmioty uprawnione innych państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej.
1. 
Komendant Główny Policji prowadzi Krajowy Punkt Kontaktowy do Spraw Broni Alarmowej i Sygnałowej, zwany dalej "Punktem Kontaktowym".
2. 
Do zadań Punktu Kontaktowego należy:
1)
wykonywanie zadań Komendanta Głównego Policji w zakresie prowadzenia rejestru broni alarmowej i sygnałowej;
2)
ewidencjonowanie wyników kontroli, o których mowa w art. 47j ust. 4;
3)
przekazywanie punktom kontaktowym utworzonym w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, na ich wniosek, informacji z rejestru broni alarmowej i sygnałowej, informacji o wynikach kontroli, o której mowa w art. 47j ust. 4, oraz występowanie z wnioskami o udzielenie takich informacji;
4)
ewidencjonowanie oświadczeń przedsiębiorców, o których mowa w art. 47n;
5)
prowadzenie elektronicznej skrzynki pocztowej oraz publikowanie na stronie internetowej Punktu Kontaktowego informacji w zakresie swojego działania, w języku polskim oraz w jednym, innym niż język polski, języku oficjalnym Unii Europejskiej.
3. 
Komendant Główny Policji może powierzyć wykonywanie zadań Punktu Kontaktowego podległej sobie jednostce organizacyjnej.

Przedsiębiorcy wytwarzający broń alarmową i sygnałową przekazują do Punktu Kontaktowego oświadczenia o:

1)
spełnianiu wymogów, o których mowa w art. 47a, przy wytwarzaniu określonego typu lub modelu broni alarmowej i sygnałowej - raz do roku, licząc od dnia wydania świadectwa broni alarmowej i sygnałowej;
2)
liczbie wytworzonych i wprowadzonych do obrotu w ostatnim okresie rozliczeniowym egzemplarzy broni alarmowej i sygnałowej, określonego typu i modelu.

Pozbawianie cech użytkowych broni palnej i wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym

1. 
Broń palna, w tym strzelecka broń palna, oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym mogą zostać pozbawione cech użytkowych.
2. 
Pozbawienia cech użytkowych dokonuje przedsiębiorca posiadający koncesję, której zakres obejmuje wytwarzanie danego rodzaju broni palnej albo wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a w przypadku strzeleckiej broni palnej również podmiot, o którym mowa w art. 50 ust. 1.
3. 
Pozbawienie cech użytkowych wymaga poświadczenia przez podmiot, o którym mowa w art. 50 ust. 1.

Strzelecką broń palną pozbawia się cech użytkowych zgodnie z przepisami rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2403 z dnia 15 grudnia 2015 r. ustanawiającego wspólne wytyczne dotyczące norm i technik pozbawiania broni cech użytkowych w celu zagwarantowania, że broń pozbawiona cech użytkowych trwale nie nadaje się do użytku (Dz. Urz. UE L 333 z 19.12.2015, str. 62, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem 2015/2403".

1. 
Strzelecką broń palną uznaje się za pozbawioną cech użytkowych, jeżeli podmiot uprawniony zweryfikował i poświadczył zgodność pozbawienia cech użytkowych danej broni z wymogami rozporządzenia 2015/2403, wydając świadectwo pozbawienia cech użytkowych zgodne ze wzorem określonym w załączniku III do tego rozporządzenia oraz oznakował broń pozbawioną cech użytkowych.
2. 
Podmiotami uprawnionymi do weryfikacji i poświadczenia, że strzelecka broń palna została pozbawiona cech użytkowych, oraz do oznakowania strzeleckiej broni palnej pozbawionej cech użytkowych mogą być podmioty posiadające potencjał naukowy i techniczny oraz specjalistyczną wiedzę w zakresie zasad budowy i eksploatacji broni palnej.
3. 
Weryfikacja zgodności pozbawienia strzeleckiej broni palnej cech użytkowych jest odpłatna. Opłata za dokonanie weryfikacji wynosi nie więcej niż 1/10 przeciętnego wynagrodzenia.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia:

1)
podmioty uprawnione do weryfikacji i poświadczenia, że strzelecka broń palna została pozbawiona cech użytkowych oraz do oznakowania strzeleckiej broni palnej pozbawionej cech użytkowych,
2)
tryb postępowania ze strzelecką bronią palną przekazaną w celu pozbawienia cech użytkowych,
3)
tryb postępowania ze strzelecką bronią palną przekazaną w celu przeprowadzenia weryfikacji zgodności pozbawienia broni cech użytkowych ze specyfikacjami technicznymi,
4)
tryb i formę oznakowania i poświadczenia pozbawienia strzeleckiej broni palnej cech użytkowych oraz indywidualny znak graficzny identyfikujący podmiot poświadczający właściwe pozbawienie cech użytkowych,
5)
wysokość opłaty za weryfikację zgodności pozbawienia strzeleckiej broni palnej cech użytkowych

- mając na względzie potencjał naukowo-badawczy podmiotów uprawnionych dający gwarancję należytego wykonywania zleconych czynności, sprawne przeprowadzanie procedury pozbawiania broni cech użytkowych i jej rzetelne dokumentowanie, adekwatność opłaty do kosztów dokonanej weryfikacji oraz rozdzielenie zadań i osób wykonujących pozbawianie broni palnej cech użytkowych od zadań związanych z weryfikacją sposobu pozbawienia cech użytkowych.

1. 
Broń palną inną niż strzelecka broń palna oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, zwane dalej "inną bronią i wyrobami", pozbawia się cech użytkowych przez działanie eliminujące w sposób trwały i nieodwracalny cechy użytkowe stanowiące o ich przeznaczeniu.
2. 
Pozbawienia cech użytkowych innej broni i wyrobów dokonuje się zgodnie ze specyfikacją techniczną określającą szczegółowo sposób pozbawienia cech użytkowych danego rodzaju, typu lub modelu broni albo wyrobu.
3. 
Specyfikację techniczną, o której mowa w ust. 2, wydaje podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie danego rodzaju broni lub wyrobu, a zatwierdza podmiot uprawniony do poświadczania pozbawienia cech użytkowych innej broni i wyrobów.
4. 
Podmiot uprawiony do poświadczania pozbawienia cech użytkowych innej broni i wyrobów zatwierdza specyfikację techniczną w zakresie odpowiednim do posiadanego potencjału naukowego i technicznego oraz specjalistycznej wiedzy.
5. 
Zatwierdzenie specyfikacji technicznej jest odpłatne. Opłata za zatwierdzenie wynosi nie więcej niż 1/10 przeciętnego wynagrodzenia. Można pobrać opłatę w wyższej wysokości, po uzgodnieniu wysokości opłaty ze zlecającym zatwierdzenie specyfikacji technicznej, w przypadku udokumentowania wyższych kosztów badań i czynności związanych z zatwierdzeniem specyfikacji technicznej.
1. 
Inną broń i wyroby uznaje się za pozbawione cech użytkowych, jeżeli podmiot uprawniony zweryfikował, oznakował i poświadczył zgodność pozbawienia cech użytkowych danej broni albo wyrobu ze specyfikacją techniczną.
2. 
Potwierdzeniem weryfikacji jest świadectwo pozbawienia cech użytkowych innej broni i wyrobów, wydawane przez podmioty uprawnione do poświadczania pozbawienia cech użytkowych.
3. 
Podmiotami uprawnionymi do weryfikacji i poświadczenia, że inna broń i wyroby zostały pozbawione cech użytkowych, oraz do oznakowania innej broni i wyrobów pozbawionych cech użytkowych mogą być podmioty posiadające potencjał naukowy i techniczny oraz specjalistyczną wiedzę w zakresie zasad budowy i eksploatacji broni palnej innej niż strzelecka broń palna oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
4. 
Podmioty, o których mowa w ust. 3, poświadczają pozbawienie cech użytkowych innej broni i wyrobów w zakresie odpowiednim do posiadanego potencjału naukowego i technicznego oraz specjalistycznej wiedzy.
5. 
Weryfikacja zgodności pozbawienia cech użytkowych innej broni i wyrobów jest odpłatna. Opłata za dokonanie weryfikacji wynosi nie więcej niż 1/10 przeciętnego wynagrodzenia. Można pobrać opłatę w wyższej wysokości, po uzgodnieniu wysokości opłaty ze zlecającym weryfikację pozbawienia cech użytkowych, w przypadku udokumentowania wyższych kosztów badań i czynności związanych z weryfikacją.
6. 
Przedsiębiorca ewidencjonuje inną broń i wyroby pozbawione cech użytkowych.

Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia:

1)
szczegółowy sposób pozbawiania innej broni i wyrobów cech użytkowych,
2)
tryb i sposób weryfikacji pozbawienia cech użytkowych i oznakowania innej broni i wyrobów pozbawionych cech użytkowych oraz zakres danych umieszczanych w ewidencji,
3)
podmioty uprawnione do poświadczania pozbawienia cech użytkowych innej broni i wyrobów oraz zatwierdzania specyfikacji technicznej, przypisując odrębnie dla każdego podmiotu zakres, w jakim podmiot poświadcza pozbawienie cech użytkowych innej broni i wyrobów lub zatwierdza specyfikacje techniczne,
4)
wysokość opłaty za zatwierdzenie specyfikacji technicznej i opłaty za poświadczenie pozbawienia innej broni i wyrobów cech użytkowych,
5)
wzór świadectwa pozbawienia cech użytkowych innej broni i wyrobów

- mając na względzie zastosowanie przy pozbawianiu cech użytkowych właściwej procedury gwarantującej bezpieczeństwo nabywców innej broni i wyrobów pozbawionych cech użytkowych, adekwatność opłaty do kosztów dokonanej czynności oraz zawarcie we wzorze świadectwa danych pozwalających na jednoznaczną identyfikację innej broni lub wyrobów jako pozbawionych cech użytkowych.