Rozdział 5a - Przemieszczanie przez przedsiębiorców broni palnej - Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym i policyjnym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2018.2037 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 25 listopada 2018 r.

Rozdział  5a

Przemieszczanie przez przedsiębiorców broni palnej

1. 
Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do broni palnej odpowiadającej kategoriom broni palnej określonym w przepisach prawa Unii Europejskiej o kontroli nabywania i posiadania broni.
2. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe rodzaje broni palnej, o której mowa w ust. 1, uwzględniając klasyfikację określoną w przepisach prawa Unii Europejskiej oraz spójność z właściwymi przepisami o broni i amunicji.

Przemieszczanie amunicji do broni palnej odbywa się na zasadach określonych w niniejszym rozdziale dla tej broni.

Przemieszczanie broni palnej wymaga zgody przewozowej i urzędowo poświadczonej kopii uprzedniej zgody przewozowej oraz urzędowo poświadczonej kopii decyzji o zwolnieniu - w przypadku jej wydania.

1. 
W przypadku przemieszczania broni palnej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa początkowego transakcji, poświadczenia zgody przewozowej dokonuje, z zastrzeżeniem art. 35g ust. 1, komendant wojewódzki Policji właściwy ze względu na siedzibę zbywcy broni palnej.
2. 
Zgoda przewozowa powinna zawierać w szczególności:
1)
wskazanie państwa początkowego i docelowego transakcji;
2)
firmę lub imię i nazwisko zbywcy i nabywcy broni palnej;
3)
siedzibę i jej adres lub adres zamieszkania zbywcy i nabywcy broni palnej;
4)
adres, na który broń palna ma być dostarczona;
5)
dane techniczne pozwalające na jednoznaczną identyfikację broni palnej;
6)
liczbę jednostek broni palnej;
7)
wskazanie uprzedniej zgody przewozowej wydanej przez właściwe władze państwa docelowego transakcji oraz decyzji o zwolnieniu - w przypadku jej wydania.
3. 
Przedsiębiorca ubiegający się o poświadczenie zgody przewozowej przedkłada organowi, o którym mowa w ust. 1, kopię uprzedniej zgody przewozowej.
4. 
Organ, o którym mowa w ust. 1, poświadcza zgodę przewozową w terminie nie dłuższym niż 5 dni od dnia jej wpływu do tego organu.
5. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zgody przewozowej, z uwzględnieniem danych, o których mowa w ust. 2, w taki sposób, aby zawierała ona elementy umożliwiające jednoznaczną identyfikację broni palnej i stron transakcji oraz miejsca przeznaczone na dokonywanie wpisów poświadczających legalność transakcji.
1. 
Komendant wojewódzki Policji może odmówić poświadczenia zgody przewozowej z przyczyn, o których mowa w art. 17 ust. 3.
2. 
Odmowa poświadczenia zgody przewozowej następuje w drodze decyzji administracyjnej.
3. 
Organem odwoławczym od decyzji, o której mowa w ust. 2, jest organ koncesyjny.
1. 
Komendant wojewódzki Policji po dokonaniu czynności poświadczenia zgody przewozowej jest obowiązany do bezzwłocznego przesłania kopii tej zgody do Komendanta Głównego Policji, który przekazuje ten dokument właściwym władzom państwa docelowego transakcji i państw, przez których terytorium będzie przemieszczana broń palna, oraz Komendantowi Głównemu Straży Granicznej.
2. 
Po dokonaniu czynności poświadczenia zgody przewozowej komendant wojewódzki Policji może przeprowadzić kontrolę zgodności informacji zawartych w zgodzie przewozowej z bronią palną przemieszczaną z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
1. 
Organ koncesyjny może, w drodze decyzji administracyjnej, zwolnić przedsiębiorcę dokonującego przemieszczenia broni palnej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa początkowego transakcji z obowiązku każdorazowego poświadczania zgód przewozowych przez komendanta wojewódzkiego Policji, jeżeli udokumentuje on stosowanie co najmniej przez 3 lata wewnętrznego systemu kontroli i zarządzania obrotem towarami strategicznymi, o którym mowa w ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa (Dz. U. z 2017 r. poz. 1050 oraz z 2018 r. poz. 650).
2. 
Organ koncesyjny przekazuje kopię decyzji o zwolnieniu komendantowi wojewódzkiemu Policji właściwemu ze względu na siedzibę przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 1, oraz Komendantowi Głównemu Straży Granicznej.
3. 
Decyzję o zwolnieniu wydaje się na okres nie dłuższy niż 3 lata.

Organ koncesyjny może w każdym czasie cofnąć decyzję o zwolnieniu z przyczyn określonych w art. 17 ust. 3 lub z powodu utraty certyfikatu zgodności dotyczącego wewnętrznego systemu kontroli i zarządzania obrotem towarami strategicznymi, o którym mowa w ustawie wymienionej w art. 35g ust. 1.

1. 
Przedsiębiorca dokonujący przemieszczania broni palnej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany do przechowywania egzemplarza uprzedniej zgody przewozowej przez okres 10 lat od daty jej poświadczenia.
2. 
Przedsiębiorca dokonujący przemieszczania broni palnej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, któremu wydano decyzję o zwolnieniu, jest dodatkowo obowiązany:
1)
każdorazowo poświadczyć przez siebie i przekazać zgodę przewozową nabywcy broni palnej z innego państwa członkowskiego;
2)
przekazać poświadczoną przez siebie kopię zgody przewozowej komendantowi wojewódzkiemu Policji właściwemu ze względu na swoją siedzibę, nie później niż 5 dni roboczych przed wydaniem broni palnej jej nabywcy.

Komendant wojewódzki Policji po otrzymaniu kopii zgody przewozowej poświadczonej przez przedsiębiorcę, o którym mowa w art. 35i ust. 2, jest obowiązany do bezzwłocznego przesłania kopii tej zgody właściwym władzom państwa docelowego transakcji i państw, przez których terytorium będzie przewożona broń palna, oraz Komendantowi Głównemu Straży Granicznej.

1. 
W przypadku przemieszczania broni palnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa docelowego transakcji, poświadczenia uprzedniej zgody przewozowej dokonuje komendant wojewódzki Policji, właściwy ze względu na siedzibę nabywcy broni palnej, w terminie nie dłuższym niż 5 dni od dnia jej wpływu do tego organu.
2. 
Uprzednia zgoda przewozowa powinna zawierać w szczególności dane, o których mowa w art. 35d ust. 2 pkt 1-6.
3. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór uprzedniej zgody przewozowej, z uwzględnieniem danych, o których mowa w art. 35d ust. 2 pkt 1-6, w taki sposób, aby zawierała ona elementy umożliwiające jednoznaczną identyfikację broni palnej i stron transakcji oraz miejsca przeznaczone na dokonywanie wpisów poświadczających legalność transakcji.
1. 
Komendant wojewódzki Policji może odmówić poświadczenia uprzedniej zgody przewozowej z przyczyn, o których mowa w art. 17 ust. 3.
2. 
Odmowa poświadczenia uprzedniej zgody przewozowej następuje w drodze decyzji administracyjnej.
3. 
Organem odwoławczym od decyzji komendanta wojewódzkiego Policji jest organ koncesyjny.
1. 
W przypadku przemieszczania broni palnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa docelowego transakcji, zgoda przewozowa nie wymaga poświadczenia przez właściwe władze państwa początkowego transakcji, jeżeli państwo początkowe transakcji zwolniło przedsiębiorcę z obowiązku poświadczania zgody przewozowej.
2. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, broni palnej musi towarzyszyć do miejsca docelowego jej przemieszczenia urzędowo poświadczona kopia dokumentu o zwolnieniu.
1. 
W przypadku gdy przemieszczanie broni palnej jest realizowane za pośrednictwem podmiotów wykonujących działalność gospodarczą w zakresie przewożenia i doręczania przesyłek, przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 1, który dokonał zlecenia przewozu, jest obowiązany przekazać dokonującemu przewozu urzędowo poświadczoną kopię zgody przewozowej lub decyzji o zwolnieniu - w przypadku jej wydania oraz urzędowo poświadczoną kopię uprzedniej zgody przewozowej.
2. 
Podmiot wykonujący działalność gospodarczą w zakresie przewożenia i doręczania przesyłek, który otrzymał zlecenie przewozu broni palnej, jest obowiązany do posiadania dokumentów, o których mowa w ust. 1.