Rozdział 3 - Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym - Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym i policyjnym.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2018.2037 t.j.
Akt utracił moc Wersja od: 25 listopada 2018 r.
Rozdział 3
Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym
Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym
Art. 18. [Zasady projektowania i wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym; oznakowanie broni palnej i materiałów wybuchowych]
1.
Materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym projektuje się i wytwarza się w taki sposób, aby w normalnych i przewidywalnych warunkach, w całym projektowanym okresie ich używania, bez celowego stosowania, stwarzały możliwie najmniejsze zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego.2.
Materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym projektuje się i wykonuje w taki sposób, aby przy zastosowaniu odpowiednich metod technicznych można je było poddać nieodwracalnemu unieszkodliwieniu.3.
Broń palna oraz każda odrębna, istotna część broni palnej podlegają oznakowaniu przez producenta.3a.
Oznakowanie, z zastrzeżeniem ust. 3b, powinno obejmować: kraj producenta, nazwę wytwórcy, numer seryjny i rok wytworzenia, jeżeli nie został zawarty w numerze seryjnym.3b.
Oznakowanie może składać się z niepowtarzalnego i łatwego do identyfikacji kodu cyfrowego lub alfanumerycznego, zawierającego numer seryjny broni palnej.3c.
Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór oznakowania broni palnej zawierający kod cyfrowy lub alfanumeryczny, mając na uwadze umożliwienie innym państwom łatwą identyfikację kraju wytworzenia broni palnej.4.
Plastyczne materiały wybuchowe podlegają znakowaniu przez producenta, z zastrzeżeniem ust. 5.5.
Znakowaniu nie podlegają plastyczne materiały wybuchowe przechowywane lub stosowane w sposób określony w części 1 ust. II załącznika technicznego do Konwencji.Pojedyncze podstawowe opakowanie amunicji podlega oznakowaniu. Oznakowanie powinno obejmować nazwę wytwórcy, numer identyfikacyjny partii, kaliber i typ amunicji.
1.
Materiał wybuchowy, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, przed uruchomieniem ich produkcji, podlegają ocenie pod względem bezpieczeństwa, zgodnie z wymogami określonymi w art. 18 ust. 1.2.
Potwierdzenie pozytywnej oceny towarów, o których mowa w ust. 1, następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 listopada 2006 r. o systemie oceny zgodności wyrobów przeznaczonych na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z 2018 r. poz. 114).3.
Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do działalności gospodarczej prowadzonej przez rusznikarzy w zakresie wytwarzania istotnych części broni, niezbędnych do naprawy broni.1.
Broń inna niż broń palna oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym mogą zostać pozbawione w sposób trwały i nieodwracalny bojowych cech użytkowych stanowiących o ich przeznaczeniu przez uprawnionego przedsiębiorcę, zgodnie ze specyfikacją techniczną określającą szczegółowo sposób pozbawiania cech użytkowych danego rodzaju, typu i modelu broni i wyrobu, zwaną dalej "specyfikacją techniczną", wydaną przez jednostkę uprawnioną i zatwierdzoną przez jednostkę uprawnioną do potwierdzania pozbawienia cech użytkowych.2.
Przez pozbawienie broni oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, w sposób trwały i nieodwracalny bojowych cech użytkowych, zwane dalej "pozbawieniem cech użytkowych", należy rozumieć działanie mające na celu eliminację cech użytkowych przesądzających o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.3.
Do pozbawiania cech użytkowych uprawniony jest przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania danego rodzaju broni lub wyrobu o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.4.
Pozbawienie cech użytkowych przez przedsiębiorcę wymaga potwierdzenia.Art. 19b. [Ewidencjonowanie pozbawienia broni i wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym cech użytkowych]
1.
Pozbawianie cech użytkowych broni innej niż broń palna i wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym podlega ewidencjonowaniu.2.
Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia:1)
tryb potwierdzania pozbawienia cech użytkowych i sposób znakowania broni i wyrobów pozbawionych cech użytkowych oraz zakres informacji umieszczanych w ewidencji,2)
jednostki uprawnione do wydawania specyfikacji technicznych,3)
jednostki uprawnione do potwierdzania pozbawienia cech użytkowych i zatwierdzania specyfikacji technicznej,4)
sposób postępowania z bronią i wyrobami przekazanymi do pozbawienia cech użytkowych, opracowania specyfikacji technicznej oraz potwierdzenia pozbawienia cech użytkowych przez jednostki uprawnione do:a)
wydawania specyfikacji technicznych,b)
pozbawiania cech użytkowych,c)
potwierdzania pozbawienia cech użytkowych,5)
stawki odpłatności za wydanie specyfikacji technicznej i dokonanie oceny zgodności pozbawienia broni oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym cech użytkowych z odpowiednią specyfikacją techniczną- mając na względzie zastosowanie właściwej procedury przy pozbawianiu cech użytkowych, gwarantującej bezpieczeństwo nabywców broni oraz wyrobów pozbawionych cech użytkowych.
1.
Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym jest obowiązany stosować system oceny jakości produkcji, kontrolę produktu końcowego oraz badania wymagane odrębnymi przepisami, zwany dalej "systemem".2.
W ramach systemu przedsiębiorca w szczególności określa podstawowe zadania na stanowiskach pracy związanych z zarządzaniem i kontrolą produkcji materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, zasady doboru pracowników, archiwizacji dokumentów i danych dotyczących produkcji oraz realizowanych zamówień, a także wytyczne dla kontroli wewnętrznej.3.
Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące systemu, uwzględniające ochronę życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego w procesie produkcji.Art. 21. [Obowiązek opracowania planu postępowania na wypadek zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego]
1.
Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym jest obowiązany opracować plan postępowania na wypadek zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego i aktualizować go stosownie do zmieniających się okoliczności.2.
Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinien odpowiadać plan postępowania na wypadek zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego. Wymagania te powinny być zróżnicowane w zależności od rodzaju wytwarzanych towarów, o których mowa w ust. 1, i stopnia ich potencjalnego zagrożenia dla otoczenia.Art. 22. [Wymagania wobec pracowników zatrudnionych przy produkcji materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym]
1.
Pracownik zatrudniony bezpośrednio przy produkcji materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym powinien:1)
spełniać wymogi, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 lit. e-g;2)
mieć ukończone 21 lat;3)
posiadać odpowiednie przygotowanie zawodowe;4)
posiadać nienaganną opinię wydaną przez komendanta powiatowego (miejskiego) Policji właściwego ze względu na miejsce zamieszkania, a w przypadku obywatela innego państwa - przez organ odpowiedniego szczebla i kompetencji w tym państwie, właściwy ze względu na miejsce zamieszkania.2.
Przygotowanie zawodowe, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje i potwierdza zatrudniający przedsiębiorca.3.
Wymogu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się wobec rusznikarzy.Art. 23. [Ewidencjonowanie wytworzonych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym]
1.
Wytworzone materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym podlegają ewidencjonowaniu.2.
Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia, sposób ewidencjonowania oraz zakres danych, jakie powinna zawierać dokumentacja wytworzonych materiałów wybuchowych, broni, amunicji, wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz broni oznakowanej, o której mowa w art. 18 ust. 3, mając na względzie zapewnienie pełnej rejestracji wytworzonych materiałów wybuchowych, broni, amunicji, wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz broni oznakowanej.1.
Przedsiębiorca wytwarzający materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego jest zobowiązany do ich oznaczenia polegającego na zamieszczeniu na nich nazwy producenta, alfanumerycznego kodu oraz oznaczenia do odczytu elektronicznego, zwanego dalej "jednoznacznym oznaczeniem", zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 9.2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku gdy:1)
wytworzone materiały wybuchowe są przedmiotem wywozu poza obszar Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i są oznaczone zgodnie z przepisami kraju przeznaczenia;2)
materiały wybuchowe zostały dostarczone do miejsca zużycia bez opakowania i przeznaczone są do bezpośredniego zużycia;3)
materiały wybuchowe zostały wytworzone w miejscu ich użycia i przeznaczone są do zużycia bezpośrednio po wytworzeniu.3.
Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, oznacza obiekt produkcyjny trzycyfrowym kodem.4.
Kod oznaczenia obiektu produkcyjnego nadaje, w drodze decyzji, minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek przedsiębiorcy.5.
Minister właściwy do spraw gospodarki prowadzi rejestr obiektów produkcyjnych.6.
Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, jest zobowiązany do prowadzenia rejestru jednoznacznych oznaczeń, zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 9.7.
Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, jest zobowiązany przechowywać dane zamieszczone w rejestrze jednoznacznych oznaczeń przez okres 10 lat, licząc od dnia wytworzenia materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego lub do momentu zużycia lub unieszkodliwienia tego materiału, o ile jest znany. Obowiązek przechowywania danych nie wygasa mimo zaprzestania wykonywania działalności w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego.8.
Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, jest zobowiązany przekazać, na żądanie uprawnionych organów i służb państwowych, dane zamieszczone w rejestrze jednoznacznych oznaczeń, w trybie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 9.9.
Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Ministra Obrony Narodowej i Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia:1)
wymagania w zakresie jednoznacznego oznaczenia materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego,2)
wzór jednoznacznego oznaczenia,3)
sposób oznaczenia kraju producenta lub przywozu materiału wybuchowego na obszar Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,4)
wymagania w zakresie oznaczenia obiektu produkcyjnego oraz wzór wniosku o oznaczenie obiektu produkcyjnego,5)
sposób prowadzenia rejestru jednoznacznych oznaczeń oraz zakres informacji, gromadzonych w tym rejestrze niezbędnych do identyfikacji przedsiębiorcy, który wytwarza materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego oraz do ustalenia lokalizacji tych materiałów,6)
warunki przechowywania danych zgromadzonych w rejestrze jednoznacznych oznaczeń dotyczących materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego w sposób zapewniający ochronę przed przypadkowym lub celowym uszkodzeniem lub zniszczeniem danych,7)
tryb postępowania przy przekazywaniu uprawnionym organom i służbom państwowym danych dotyczących materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego- biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia bezpieczeństwa używania materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, a także zapewnienia możliwości jednoznacznej identyfikacji, w tym lokalizacji każdego materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego pozostającego w obrocie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz typ materiału wybuchowego.
Art. 24. [Zasady przechowywania wytworzonych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym]
1.
Wytworzone materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przechowuje się w odpowiednio usytuowanych, przystosowanych i zabezpieczonych pomieszczeniach magazynowych, w warunkach zapewniających ochronę życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego.1a.
Materiały wybuchowe znalezione podczas prowadzenia oczyszczania terenu mogą być przechowywane w pomieszczeniach magazynowych, o których mowa w ust. 1.2.
Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dla pomieszczeń magazynowych, w tym ich warunki lokalizacyjne i niezbędne zabezpieczenie techniczne oraz zabezpieczenie przed dostępem osób nieuprawnionych. Rozporządzenie powinno uwzględniać zróżnicowanie zagrożeń dla otoczenia ze względu na właściwości przechowywanych towarów, w tym materiałów wybuchowych znalezionych podczas prowadzenia oczyszczania terenu.Art. 25. [Unieszkodliwienie lub odzysk materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym]
1.
Przeterminowane lub nieprzydatne do użycia materiały wybuchowe, amunicja, broń oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym podlegają unieszkodliwieniu lub odzyskowi.2.
Unieszkodliwienia lub odzysku dokonuje się w sposób bezpieczny dla życia lub zdrowia ludzkiego i mienia oraz możliwie najmniej uciążliwy dla środowiska naturalnego.1.
O znalezieniu wszelkiego rodzaju materiałów wybuchowych i niebezpiecznych zawiadamia się najbliższy urząd administracji rządowej lub samorządowej, jednostkę organizacyjną Policji lub Państwowej Straży Pożarnej.2.
Materiały wybuchowe i niebezpieczne zlokalizowane w morskich wodach wewnętrznych i w morzu terytorialnym podlegają zgłoszeniu właściwemu terytorialnie urzędowi morskiemu.3.
Wojewodowie, w porozumieniu z Szefem Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, wyznaczą miejsca przeznaczone do niszczenia znalezionych materiałów wybuchowych i niebezpiecznych.Art. 25b. [Oczyszczanie terenów z materiałów wybuchowych i niebezpiecznych pochodzenia wojskowego - użycie Sił Zbrojnych RP]
Do oczyszczania terenów z materiałów wybuchowych i niebezpiecznych pochodzenia wojskowego mogą być użyte Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 25c. [Delegacja ustawowa - szczegółowe warunki oczyszczania terenów z materiałów wybuchowych i niebezpiecznych]
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki oczyszczania terenów z materiałów wybuchowych i niebezpiecznych, a w szczególności tryb zgłaszania i zabezpieczania tych materiałów, w tym sposób i zakres udziału Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w realizacji czynności, o których mowa w art. 25b, oraz warunki wyznaczania miejsc przeznaczonych do niszczenia materiałów wybuchowych i niebezpiecznych, mając na względzie ochronę życia lub zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego.
Przepisów art. 20 ust. 1 i 2 oraz art. 21 ust. 1 nie stosuje się do działalności gospodarczej prowadzonej przez rusznikarzy.