Art. 18. - [Zasady projektowania i wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym; oznakowanie broni palnej i materiałów wybuchowych] - Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym i policyjnym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2018.2037 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 25 listopada 2018 r.

Art.  18.  [Zasady projektowania i wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym; oznakowanie broni palnej i materiałów wybuchowych]

1. Materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym projektuje się i wytwarza się w taki sposób, aby w normalnych i przewidywalnych warunkach, w całym projektowanym okresie ich używania, bez celowego stosowania, stwarzały możliwie najmniejsze zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego.

2. Materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym projektuje się i wykonuje w taki sposób, aby przy zastosowaniu odpowiednich metod technicznych można je było poddać nieodwracalnemu unieszkodliwieniu.

3. Broń palna oraz każda odrębna, istotna część broni palnej podlegają oznakowaniu przez producenta.

3a. Oznakowanie, z zastrzeżeniem ust. 3b, powinno obejmować: kraj producenta, nazwę wytwórcy, numer seryjny i rok wytworzenia, jeżeli nie został zawarty w numerze seryjnym.

3b. Oznakowanie może składać się z niepowtarzalnego i łatwego do identyfikacji kodu cyfrowego lub alfanumerycznego, zawierającego numer seryjny broni palnej.

3c. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór oznakowania broni palnej zawierający kod cyfrowy lub alfanumeryczny, mając na uwadze umożliwienie innym państwom łatwą identyfikację kraju wytworzenia broni palnej.

4. Plastyczne materiały wybuchowe podlegają znakowaniu przez producenta, z zastrzeżeniem ust. 5.

5. Znakowaniu nie podlegają plastyczne materiały wybuchowe przechowywane lub stosowane w sposób określony w części 1 ust. II załącznika technicznego do Konwencji.