§ 6. - Wykonanie ustawy z dnia 9 marca 1923 r. o karach za zwłokę oraz o kosztach egzekucyjnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.38.259

Akt utracił moc

Wersja od: 12 kwietnia 1923 r.

§ 6. Czas zwłoki oblicza się według miesięcy w rozumieniu ustaw cywilnych (a die ad diem, np. od 15 lutego do 14 marca włącznie liczy się miesiąc), przyczem miesiąc zaczęty liczy się za cały.

(Przykłady:

1. Ustawowy termin płatności pewnej należności upływa 1 marca 1924 r. Płatnik uiścił tę należność dopiero 14 marca 1924 r.; nie jest on obowiązany płacić kary za zwłoką, gdyż według § 3 nin. rozp. kary za zwłokę pobiera się dopiero od piętnastego dnia po upływie terminu płatności.

2. Płatnikowi doręczono nakaz płatniczy 9 stycznia 1924 r. Wymieniona w nakazie należność płatną jest w ciągu trzydziestu dni, licząc od dnia następnego po doręczeniu nakazu płatniczego, czyli że termin płatności upływa 8 lutego 1924 r.

Płatnik uiścił tę należność dopiero 25 listopada 1924 r.

Karę za zwłokę należy obliczyć od 23 lutego 1924 r. (t. j. od piętnastego dnia po upływie terminu płatności, który upłynął 8 lutego 1924 r.) po 10% miesięcznie za okres dziesięciu miesięcy, gdyż 25 listopada 1924 r. upłynął czas zwłoki, wynoszący pełnych 9 miesięcy i 2 dni, które liczy się za cały miesiąc.

3. Termin płatności pewnej należności upłynął 31 marca 1924 r. Płatnik zgłosił się do kasy z zamiarem uiszczenia tej należności dnia 14 kwietnia 1924 r. Wpłaty jednak nie mógł uskutecznić z powodu zamknięcia kasy (np. pożar, przeniesienie kasy) lub z powodu braku przypisu dodatków samorządowych. W tym wypadku czas zwłoki liczy się dopiero

od dnia ustania przyczyn, które uniemożliwiły uiszczenie należności).

Do art. 6 ustawy.