Rozdział 1 - Przepisy ogólne. Do art. 27 . - Wykonanie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 r. o powszechnym obowiązku wojskowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.20.131

Akt utracił moc
Wersja od: 14 stycznia 1949 r.

Rozdział  I.

Przepisy ogólne.

Do art. 27.
§  100.
(1)
Pobór główny odbywa się na podstawie ogólnych i szczegółowych planów poboru.
(2)
Ogólny plan poboru obejmuje obszar jednego województwa, a szczegółowy plan poboru - obszar jednego powiatu.
§  101.
(1)
Ogólny plan poboru ustala wojewódzka władza administracji ogólnej w porozumieniu z dowódcą okręgu korpusu (terytorialnym dowódcą równorzędnym).
(2)
Plan ten określa:
a)
ilość komisyj poborowych (pomocniczych, specjalnych) na obszarze województwa;
b)
miejsce urzędowania komisyj poborowych;
c)
czas trwania poboru głównego w poszczególnych powiatach.
(3)
Celem ułożenia ogólnego planu poboru powiatowe władze administracji ogólnej przesyłają, po porozumieniu się z właściwym komendantem rejonu uzupełnień, do dnia 1 marca wojewódzkiej władzy administracji ogólnej wnioski, obejmujące: ilość komisyj poborowych (pomocniczych, specjalnych) na obszarze powiatu, miejsce i termin ich urzędowania tudzież ilość poborowych podlegających przeglądowi określoną według gmin wchodzących w skład powiatu.
§  102.
Przy układaniu ogólnego planu poboru należy przestrzegać zasad następujących:
a)
pobór główny, jeżeli nie został zarządzony przez Ministra Spraw Wojskowych w innym terminie w myśl art. 27 ust. (2), ma być przeprowadzony w czasie między 1 maja a 30 czerwca;
b)
pobór ma być przeprowadzony powiatami w siedzibach powiatowych władz administracji ogólnej. Poza siedzibą powiatowej władzy administracji ogólnej pobór może być przeprowadzony w przypadkach, gdy tego wymaga wzgląd na interes ludności i na prawidłowe przeprowadzenie poboru;
c)
poboru nie wolno wyznaczać na dni świąt narodowych, na niedziele oraz na dni wyznaczone celem przeprowadzenia wyborów do ciał ustawodawczych lub samorządowych; nie należy poboru wyznaczać również w święta kościoła rzymskokatolickiego obrządku łacińskiego, a w miejscowościach zamieszkałych w znacznej liczbie przez ludność wyznania greckokatolickiego w święta tego obrządku. W okolicach zamieszkałych w większości przez ludność innych wyznań, uznanych przez Państwo nie należy wyznaczać poboru w najuroczystsze święta tych wyznań.
§  103.
(1)
Na obszarze jednego powiatu urzęduje zasadniczo jedna komisja poborowa.
(2)
Jeżeli przy zachowaniu zasady wyrażonej w ust. (1) komisja poborowa nie mogłaby ukończyć swych prac do końca czerwca, należy na obszarze powiatu utworzyć pomocniczą komisję poborową.
(3)
Pomocniczą komisję poborową tworzy się tylko na taką ilość dni, jaka jest potrzebna celem ukończenia poboru głównego w wyznaczonym terminie.
§  104.
Celem przeglądu poszczególnych grup poborowych mogą być tworzone komisje poborowe specjalne. Można je tworzyć w szczególności dla poborowych wymienionych w art. 40 ust. (2) oraz dla kobiet.
§  105.
(1)
Ogólny plan poboru powinien być zestawiony do dnia 25 marca.
(2)
Wyciągi z ogólnego planu poboru dotyczące powiatów przesyła niezwłocznie wojewódzka władza administracji ogólnej powiatowym władzom administracji ogólnej (zarządom miast posiadającym uprawnienia powiatowych władz administracji ogólnej), celem opracowania na tej podstawie szczegółowego planu poboru.
§  106.
(1)
Szczegółowy plan poboru opracowują kierownicy władz, organizujący komisje poborowe, w porozumieniu z komendantem rejonu uzupełnień.
(2)
Plan ten określa:
a)
miejsce urzędowania komisji poborowej, a w razie utworzenia komisji pomocniczej lub specjalnej - także miejsce urzędowania tych komisyj;
b)
imienny skład komisji poborowej (pomocniczej, specjalnej);
c)
datę rozpoczęcia i ukończenia urzędowania komisji poborowej (pomocniczej, specjalnej) oraz oznaczenie daty rozpoczęcia i ukończenia czynności komisji w każdej miejscowości;
d)
ilość poborowych w każdej gminie oraz ilość poborowych stających do przeglądu przed komisją poborową pomocniczą lub specjalną;
e)
kolejność i datę stawania gmin do poboru;
f)
ilość dni faktycznego urzędowania komisji poborowej w danym powiecie (mieście wydzielonym z powiatowego związku samorządowego).
(3)
Jeżeli przed komisją poborową mają stawać poborowi należący do kategorii osób wymienionych w art. 40 ust. (2) szczegółowy plan poboru powinien zawierać również wskazanie kolejności szkół (kursów), których uczniowie stawać mają do poboru. Jako datę przeglądu tej kategorii poborowych należy przyjąć datę najbliższą po otrzymaniu przez nich końcowych świadectw szkolnych.
(4)
Szczegółowy plan poboru przesyła kierownik władzy organizujący komisje poborowe do wojewódzkiej władzy administracji ogólnej w terminie przez nią wyznaczonym, oraz podaje plan ten do wiadomości komendantowi rejonu uzupełnień.
§  107.
(1)
O zarządzeniu i terminie poboru głównego - jeżeli nie zachodzi przypadek określony w art. 27 ust. (4) - zawiadamia się ludność za pomocą obwieszczeń rozplakatowanych w miejscach najbardziej widocznych. Obok obwieszczeń powinien być rozplakatowany wyciąg ze szczegółowego planu poboru dla danej gminy (miasta) z opuszczeniem liczby poborowych przeznaczonych do przeglądu.
(2)
Obwieszczenia mają wymieniać prawną podstawę zarządzenia poboru i kategorie osób podlegających poborowi; w obwieszczeniu należy ponadto umieścić pouczenia dotyczące trybu wnoszenia próśb o odroczenia zasadniczej służby wojskowej, warunków zaliczenia do pomocniczej służby wojskowej w myśl art. 50, o obowiązku przynoszenia z sobą do poboru dokumentów, stwierdzających tożsamość osoby, jej wykształcenie i zawód, wreszcie rygory karne za niedopełnienie obowiązku stawienia się do poboru.
(3)
Szczegółowy plan poboru ma określać termin (datę i godzinę) oraz miejsce stawienia się do poboru.
(4)
Treść obwieszczenia ustala Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, a wyciąg ze szczegółowego planu poboru - kierownik władzy organizujący komisję poborową.
(5)
Koszty obwieszczeń pokrywa się z budżetu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
§  108.
(1)
Minister Spraw Wewnętrznych może zarządzić inny niż określony w § 107 sposób wezwania do poboru.
(2)
Dotyczy to w szczególności wezwania do poboru osób, należących do kategorii poborowych wymienionych w art. 40 ust. (2) oraz kobiet.
(3)
Sposób wezwania do poboru osób wymienionych w ust. (2) określają w tym przypadku zarządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych.

Do art. 28.

§  109.
(1)
Dodatkowe komisje poborowe urzędują w siedzibie tej powiatowej władzy administracji ogólnej, która jest właściwa dla miejscowości będącej siedzibą komendy rejonu uzupełnień.
(2)
W uzasadnionych przypadkach może wojewódzka władza administracji ogólnej w porozumieniu z dowódcą okręgu korpusu (terytorialnym dowódcą równorzędnym) wyznaczyć jako miejsce urzędowania dodatkowej komisji poborowej również inną miejscowość.
§  110.
(1)
Dodatkowe komisje poborowe są właściwe dla wszystkich powiatów, położonych na obszarze danej komendy rejonu uzupełnień.
(2)
Przewodniczącym dodatkowej komisji poborowej jest kierownik władzy, oznaczonej w art. 31 ust. (1) lit. a), właściwej dla miejsca urzędowania komisji, lub jego zastępca.
§  111.
(1)
Terminy urzędowania dodatkowych komisyj poborowych ustala kierownik powiatowej władzy administracji ogólnej, właściwej dla miejsca urzędowania komisji dodatkowej, w porozumieniu z innymi powiatowymi władzami administracji ogólnej, działającymi na obszarze danej komendy rejonu uzupełnień, oraz z komendantem rejonu uzupełnień.
(2)
Komendant rejonu uzupełnień melduje o wyznaczonych terminach dowódcy okręgu korpusu (terytorialnemu dowódcy równorzędnemu) celem wyznaczenia lekarza wojskowego.
§  112.
Przegląd poborowych przedstawionych dodatkowej komisji poborowej odbywa się w ten sam sposób jak przegląd poborowych przed komisją poborową w czasie poboru głównego.
§  113.
(1)
Podstawą urzędowania dodatkowej komisji poborowej są:
a)
w stosunku do osób pochodzących z tego samego powiatu (miasta wydzielonego z powiatowego związku samorządowego), w którym urzęduje dodatkowa komisja poborowa - lista poborowych z tego powiatu (miasta);
b)
w stosunku do osób pochodzących z innego powiatu (miasta) niż ten, w którym urzęduje dodatkowa komisja poborowa, - wyciągi z list poborowych, które w 2 egzemplarzach powinny przesłać do powiatowych władz administracji ogólnej organizujących dodatkowe komisje poborowe, władze prowadzące listy poborowych danych powiatów (miast).
(2)
Orzeczenie o stopniu zdolności do służby wojskowej wpisuje dodatkowa komisja poborowa do listy poborowych lub do obu wyciągów z list poborowych, w sposób przewidziany dla komisji poborowych w czasie poboru głównego.
(3)
Jeden egzemplarz wyciągu z list poborowych pozostaje w aktach powiatowej władzy administracji ogólnej, która organizuje pobór - drugi egzemplarz przesyła się władzy, która nadesłała wyciąg i która na jego podstawie wpisuje dane, dotyczące przeglądu, do listy poborowych. Wpis do listy poborowych, sporządzony na podstawie wyciągu, podpisuje kierownik władzy prowadzącej listy poborowych.
§  114.
Wyniki badań mężczyzn-członków rodziny poborowego, pochodzących z innych powiatów, stwierdzone przez dodatkową komisję poborową, należy wpisać do oddzielnych formularzy sporządzonych w dwu egzemplarzach. Jeden egzemplarz formularza pozostaje w aktach powiatowej władzy administracji ogólnej, na której obszarze przeprowadzano przegląd, drugi egzemplarz władza ta przesyła do powiatowej władzy administracji ogólnej, która żądała zbadania członka rodziny poborowego.