Wykonanie ustawy z dnia 8 lipca 1924 r. o opłatach od uprawnień górniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.82.792

Akt utracił moc

Wersja od: 8 października 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYŚLU I HANDLU W POROZUMIENIU Z MINISTREM SKARBU

z dnia 29 sierpnia 1924 r.

w sprawie wykonania ustawy z dnia 8 lipca 1924 r. o opłatach od uprawnień górniczych.

Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 8 lipca 1924 r. w przedmiocie opłat od uprawnień górniczych (Oz. U. R. P. № 69 poz.. 671) zarządza się co następuje:

§ 1. 1 Opłaty od uprawnień górniczych wymienione w art. 2 powołanej we wstąpię ustawy w faz 2 odsetkami zwłoki należy uiszczać w wyznaczonej przez właściwą izbę kasie skarbowej w siedzibie wyższego urzędu górniczego, albo bezpośrednio, albo przez Pocztową Kasę Oszczędności na konto czekowe tejże kasy.

Wszystkie inne kasy skarbowe przyjmują również te opłaty na rachunek kasy skarbowej w siedzibie wyższego urzędu górniczego i zawiadamiają ją w myśl § 52 instrukcji dla kas skarbowych z dnia 10 grudnia 1921 r. (Dziennik Urzędowy Ministerstwa Skarbu № 45 poz. 565).

Kasa skarbowa w siedzibie wyższego urzędu górniczego zarachowuje otrzymane opłaty od uprawnień górniczych na budżet dochodów Ministerstwa Przemyślu i Handlu.

§ 2. Władza górnicza drugiej instancji wymierza opłaty od nadań górniczych z wyjątkiem nadań będących własnością Państwa.

W tym celu winna założyć i bieżąco prowadzić rejestr, t. zw. "kataster nadań górniczych", podzielony na pozycje dla każdego posiadacza nadania z osobna.

Kataster nadań górniczych winien zawierać wykaz szczegółowy nadań górniczych ułożonych według ich posiadaczów z podaniem minerałów, powierzchni pola nadanego w metrach i hektarach obliczeniowych, gminy, powiatu, wysokości półrocznej opłaty i czasu, od którego ta opłata się zaczyna S kiedy się kończy.

Ułamek hektara zaokrągla się na cały hektar obliczeniowy.

§ 3. W terminie trzydziestodniowym od dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia władza górnicza II instancji zawiadomi posiadaczy nadań górniczych, leżących w jej obszarze, o wysokości należnej od nich opłaty za nadania górnicze, którą winni uiścić za bieżące półrocze kalendarzowe.

Następne zawiadomienia będą wysyłane w drugiej połowie czerwca i grudnia każdego roku na następujące półrocze kalendarzowe.

§ 4. W ciągu dni trzydziestu od dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia władza górnicza II instancji przedłoży Ministerstwu Przemysłu i Handlu imienny wykaz z podaniem wymiaru opłat, sporządzony na podstawie poszczególnych pozycji rejestru a następnie w ciągu dni trzydziestu po upływie każdego półrocza wykaz zmian wprowadzonych do wymiaru opłat oraz wykaz dokonanych wpłat.

§ 5. Dla wyłączności górniczych w okręgach, gdzie one ustawowo istnieją, okręgowe urzędy górnicze prowadzą nadal "kataster wyłączności", zmieniony stosownie do ustawy o opłatach od uprawnień górniczych i niniejszego rozporządzenia.

§ 6. Okręgowe urzędy górnicze wymierzają opłatą od wyłączności górniczych z wyjątkiem wyłączności będących własnością Państwa.

W terminie trzydziestodniowym od dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia okręgowe urzędy górnicze zawiadomią posiadaczy wyłączności w swych okręgach o wysokości należnej od nich opłaty, którą mają uiścić za bieżące półrocze kalendarzowe.

Następne zawiadomienia będą wysyłane w drugiej połowie czerwca i grudnia każdego roku na następne półrocze kalendarzowe.

§ 7. W ciągu dni trzydziestu od dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia okręgowe urzędy górnicze przedłożą władzy górniczej II instancji wykaz posiadaczy wyłączności w dwuch egzemplarzach, w których należy uwidocznić, ile wyłączności posiada każdy z posiadaczy i w jakiej gminie, jaką łączną kwotą ma za nie uiszczać półrocznie, a ewentualnie jaka jest zaległość.

W ciągu dni trzydziestu po upływie każdego półrocza kalendarzowego okręgowe urzędy górnicze przedłożą władzy górniczej II instancji w dwuch egzemplarzach wykazy zmian w stanie posiadania uprawnień, jakie zaszły w ciągu ubiegłego półrocza.

Jeden egzemplarz tych wykazów władza górnicza II instancji przedłoży Ministerstwu Przemysłu i Handlu.

§ 8. W nakazach płatniczych winna być wskazaną możliwość uskuteczniania wpłaty bądź bezpośrednio do kasy skarbowej, bądź też na jej konto czekowe w Pocztowej Kasie Oszczędności.

§ 9. Reklamacje w sprawie wymiaru wysokości opłat oraz w sprawie wpłaty należy zgłaszać u tej władzy górniczej, która opłatę wymierzyła.

§ 10. Władza górnicza II instancji prowadzi osobną "księgę przychodów budżetowych" na podstawie katastru nadań górniczych, względnie katastru wyłączności.

W księdze tej wpisuje się opłaty od uprawnień górniczych, wymierzone poszczególnym ich posiadaczom, oraz dokonywane przez tych posiadaczy wpłaty wraz z datą uiszczenia.

§ 11. Po upływie każdego półrocza zamyka się wszystkie konta w księdze przychodów budżetowych i oblicza wysokość zaległych, czy to w całości czy częściowo, opłat wraz z procentami zwłoki.

§ 12. W razie częściowego tylko uiszczenia opłat za jeden okres płatności od większej ilości nadań lub wyłączności, albo jednych i drugich, wpłacona kwota w braku wyraźnego oświadczenia płatnika, służy przedewszystkiem na opłacenie nadań a następnie wyłączności, z pośród zaś uprawnień jednego rodzaju dawniejsze opłaca się przed późniejszemi.

Jeżeli wszakże pozostały zaległości z poprzednich okresów płatności, to wpłaty służą obowiązkowo przedewszystkiem do wyrównania zaległości z okresów poprzednich według porządku chronologicznego.

§ 13. Jeżeli miejsce zamieszkania płatnika lub jego zastępcy prawnego jest nieznane władzy górniczej, albo gdy znajduje się ono poza granicami Państwa, wezwanie płatnicze winno być ogłoszone w Monitorze Polskim i uważa się je za doręczone po upływie czternastu dni od dnia ogłoszenia.

§ 14. O nieuiszczeniu w terminie całkowitej opłaty od wyłączności władza górnicza II instancji zawiadomi w ciągu czternastu dni właściwy okręgowy urząd górniczy, który w ciągu czternastu dni po otrzymaniu zawiadomienia obowiązany jest wezwać zalegającego płatnika do zapłaty, ze wskazaniem rygoru wygaśnięcia wyłączności (zdanie ostatnie art. 3 ustawy z dnia 8 lipca 1924 r. o opłatach od uprawnień górniczych). Dowód doręczenia tego wezwania należy przesłać niezwłocznie przełożonej władzy.

Jeżeli w ciągu dni trzydziestu po doręczeniu wezwania posiadacz wyłączności nie uiści zaległej opłaty w całości, władza górnicza II instancji zawiadomi właściwy okręgowy urząd górniczy o dniu wygaśnięcia wyłączności w myśl powołanego wyżej przepisu art. 3 ustawy.

Utrata wyłączności nie uwalnia płatnika od obowiązku uiszczenia zaległej opłaty, ewentualnie ściągnięcia jej drogą przymusową zgodnie z ust. 2-im art. 3-go powołanej ustawy.

§ 15. W celu przymusowego ściągnięcia zaległości tak za nadania, jak i za wyłączności, władza górnicza, która opłatę wymierzyła, zwróci się do władzy administracyjno-politycznej I instancji, w której okręgu mieszka dłużnik, w celu zarządzenia egzekucji przez właściwy zarząd komunalny danej gminy.

Gdy egzekucja na ruchomości nie odniesie pożądanego skutku, wówczas władza górnicza winna zwrócić się do właściwego oddziału Prokuratorji Generalnej o wdrożenie egzekucji na uprawnienia górnicze lub na inny majątek nieruchomy dłużnika.

Jeżeli miejsce zamieszkania płatnika lub jego zastępcy prawnego jest władzy górniczej nieznane albo znajduje się poza granicami Państwa, powołane do zarządzenia egzekucji jest to starostwo, w którego okręgu znajduje się obszar uprawnienia górniczego.

§ 16. Podania o obniżenie opłat od wyłączności poszukiwań górniczych należy przesyłać z wnioskiem wyższego urzędu górniczego do Ministerstwa Przemysłu i Handlu w celu rozstrzygnięcia w myśl art. 4-go powołanej ustawy.

§ 17. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 1 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 28 września 1925 r. (Dz.U.25.101.717) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 października 1925 r.