§ 18. - Wykonanie ustawy z dnia 4 kwietnia 1922 r. w przedmiocie zmiany niektórych postanowień ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. o państwowym podatku dochodowym i podatku majątkowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.35.301

Akt utracił moc

Wersja od: 21 maja 1922 r.

§ 18. Art. 19 wprowadza dla wszystkich płatników, z wyjątkiem wymienionych w art. 15, obowiązek wpłacania do kas skarbowych połowy podatku, przypadającego według skali z art. 6 od zeznanego dochodu.

Wpłata winna być dokonana przed złożeniem zeznania o dochodzie, w terminie oznaczonym w części drugiej art. 50 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r., a dowód uskutecznionej zapłaty należy dołączyć do zeznania.

Za dowód taki uważa się pokwitowanie kasy skarbowej albo zaświadczenie Pocztowej Kasy Oszczędności, złożone w oryginale lub uwierzytelnionym odpisie.

W razie niezłożenia zeznania o dochodzie, za kwotę przypadającą do zapłaty w myśl art. 19 uważa się połowę podatku, należnego od dochodu oznaczonego w nakazie płatniczym.

Od nieuiszczonych w terminie płatności kwot pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości 2% miesięcznie.

Do art. art. 25 - 29 ustawy.