Wykonanie ustawy z dnia 3 marca 1925 r. o rozciągnięciu na część górnośląską województwa śląskiego mocy obowiązującej ustaw o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i ich rodzin oraz o zaopatrzeniu rodzin po poległych i zmarłych lub zaginionych bez własnej winy, których śmierć, względnie zaginięcie, znajduje się w związku ze służbą wojskową.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.10.69

Akt jednorazowy

Wersja od: 1 listopada 1930 r.

ROZPORZĄDZENIE I

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ, MINISTRA SKARBU I MINISTRA SPRAW WOJSKOWYCH

z dnia 4 grudnia 1925 r.

w sprawie wykonania ustawy z dnia 3 marca 1925 r. o rozciągnięciu na część górnośląską województwa śląskiego mocy obowiązującej ustaw o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i ich rodzin oraz o zaopatrzeniu rodzin po poległych i zmarłych lub zaginionych bez własnej winy, których śmierć, względnie zaginięcie, znajduje się w związku ze służbą wojskową.

Na mocy art. 58 ustawy z dnia 18 marca 1921 roku o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i ich rodzin, oraz o zaopatrzeniu rodzin po poległych i zmarłych, których śmierć znajduje się w związku przyczynowym ze służbą wojskową (Dz. U. R. P. Nr. 32 poz. 195), jak również na zasadzie art. 16 ustawy z dnia 4 sierpnia 1922 roku, zmieniającej niektóre postanowienia ustawy z dnia 18 marca 1921 roku o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i ich rodzin, oraz o zaopatrzeniu rodzin po poległych i zmarłych, których śmierć znajduje się w związku przyczynowym ze służbą wojskową (Dz. U. R. P. Nr. 67 poz. 608) oraz na podstawie art. 3 ustawy z dnia 3 marca 1925 r. o rozciągnięciu na część górnośląską województwa śląskiego mocy obowiązującej ustaw o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i ich rodzin oraz o zaopatrzeniu rodzin po poległych i zmarłych lub zaginionych bez własnej winy, których śmierć, względnie zaginięcie, pozostaje w związku przyczynowym ze służbą wojskową (Dz. U. R. P. Nr. 30 poz. 209), zarządza się co następuje:

§ 1. 1 Rozciąga się na część górnośląską województwa śląskiego moc obowiązującą rozporządzenia wykonawczego Ministra Spraw Wojskowych, Ministra Skarbu i Ministra Pracy i Opieki Społecznej, z dnia 10 stycznia 1923 roku do ustawy z dnia 18 marca 1921 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i ich rodzin oraz o zaopatrzeniu rodzin po poległych i zmarłych, których śmierć znajduje się w związku przyczynowym ze służbą wojskową, tudzież do ustawy z dnia 4 sierpnia 1922 r. zmieniającej niektóre postanowienia ustawy z dnia 18 marca 1921 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i ich rodzin oraz o zaopatrzeniu rodzin po poległych i zmarłych, których śmierć znajduje się w związku przyczynowym ze służbą wojskową (Dz. U. R. P. Nr. 20 poz. 132) w brzmieniu nadanem przez § 1 rozporządzenia z dnia 22 czerwca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 72, poz. 654) i z dnia 6 lipca 1929 r. (Dz. U. R. P. Nr. 53, poz. 429) - ze zmianami następującemi, wprowadzonemi dla górnośląskiej części województwa śląskiego:

1. Po §-fie 3-im wstawia się dwa nowe paragrafy: § 3-a oraz § 3-b w następującem brzmieniu:

"§ 3-a. Obywatele polscy, którzy do dnia 25 marca 1925 r. korzystali z prawa do zaopatrzenia na podstawie § 88, obowiązującej do tego czasu na obszarze górnośląskiej części województwa śląskiego ustawy Rzeszy Niemieckiej z dn. 12 maja 1920 r. o zaopatrzeniu osób wojskowych, uszkodzonych na zdrowiu w związku ze służbą oraz osób po nich pozostałych (Dziennik Ustaw Rzeszy Niemieckiej, str. 989), uważani są za inwalidów wojennych jeżeli:

a) uszkodzenie ich zdrowia (okaleczenie) miało miejsce przed dniem 25 stycznia 1920 r. i w związku z wykonywaniem czynności (służbowych), wynikających z jednego z pośród stosunków do niemieckiej siły zbrojnej, określonych w wyżej powołanym § 88.

b) oraz nabyły obywatelstwo polskie przed 26 marca 1925 r. zgodnie z polsko-niemiecką konwencją górnośląską, zawartą w Genewie dn. 15-go maja 1922 roku.

"§ 3-b. Za inwalidów wojennych uważa się również osoby, które doznały uszkodzenia zdrowia lub okaleczenia wskutek udziału w formacjach jeddnego z 3-ch powstań górnośląskich po stronie polskiej".

2. § 31 otrzymuje brzmienie:

"Pieniężne zaopatrzenie inwalidzkie tudzież dodatek za pielęgnację przyznaje i wymierza właściwa izba skarbowa, a mianowicie: dla obszaru b. zaboru rosyjskiego - w Warszawie, dla obszaru województwa krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego - w Krakowie, dla obszaru województwa poznańskiego i pomorskiego - w Poznaniu, dla obszaru województwa śląskiego - wydział skarbowy województwa śląskiego.

Izby skarbowe (wydział skarbowy) orzekają w pierwszej instancji".

3. (skreślony)

4. (skreślony)

5) 2 (uchylony).

6. Do § 149 dodaje się nowy ustęp:

"O ile zaopatrzenie pieniężne, przysługujące na zasadzie powyższych ustaw jest niższe, niż zaliczki pobierane na podstawie dotychczas obowiązujących ustaw, natenczas stosuje się obniżenie od pierwszego dnia miesiąca, następującego po doręczeniu odnośnego zawiadomienia izby skarbowej".

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 1:

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wojskowych, Ministra Skarbu i Ministra Pracy i Opieki Społecznej z dnia 22 czerwca 1928 r. (Dz.U.28.72.654) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 lipca 1928 r.

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wojskowych, Ministra Skarbu, Ministra Pracy i Opieki Społecznej Ministra Spraw Zagranicznych i Ministra Sprawiedliwości z dnia 6 lipca 1929 r. (Dz.U.29.53.429) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 lipca 1929 r.

² § 1 pkt 5 uchylony przez § 2 rozporządzenia z dnia 5 lipca 1930 r. (Dz.U.30.53.445) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1930 r.