Wykonanie ustawy z dnia 26 września 1922 r. o uregulowaniu prawa wyboru obywatelstwa polskiego przez obywateli b. cesarstwa austrjackiego lub b. królestwa węgierskiego i prawa wyboru obywatelstwa obcego przez b. obywateli tych państw, posiadających obywatelstwo polskie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.10.58

Akt utracił moc

Wersja od: 31 stycznia 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 12 grudnia 1922 r.

w przedmiocie wykonania ustawy s dnia 26 września 1922 r. o uregulowaniu prawa wyboru obywatelstwa polskiego przez obywateli b. cesarstwa austrjackiego, lub b. królestwa - węgierskiego i prawa wyboru obywatelstwa obcego przez b. obywateli tych państw, posiadających obywatelstwo polskie.

Na podstawie art. 1 ustawy z dnia 26 września 1922 r. o uregulowaniu prawa wyboru obywatelstwa polskiego przez obywateli b. cesarstwa austriackiego lub b. królestwa węgierskiego i prawa wyboru obywatelstwa obcego przez b. obywateli tych państw, posiadających obywatelstwo polskie (Dz. U. R. P. № 88, poz. 791) zarządza ssą co następuje:

§ 1. Nabycie i utrata obywatelstwa polskiego na podstawia wyboru w zastosowaniu do b. obywateli b. cesarstwa austrjackiego lub b. królestwa węgierskiego, mających prawo swojszczyzny lub stałe miejsce zamieszkania (§ 2 p. 2) na obszarze Śląska Cieszyńskiego, Spiszą i Orawy, reguluje się na podstawie ustawy z dnia 20 stycznia 1920 roku (Dz. U. R. P. № 7, poz. 44) ze zmianami, wynikającemi z niniejszego rozporządzenia.

§ 2. Prawo obywatelstwa polskiego przysługuje każdej osobie bez różnicy płci, wieku, wyznania i narodowości, która

1) od dnia 1 stycznia 1914 r. posiadała i do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie utraciła prawa swojszczyzny w jednej z gmin na obszarze polskich części Śląska Cieszyńskiego, Spiszą i Orawy. Osobom, które nabyły prawo swojszczyzny po dniu 1 stycznia 1914 r. i prawo to posiadały w dniu 28 lipca 1920 r. służy obywatelstwo polskie z zastrzeżeniem, wynikającem z § 4;

2) przed dniem 1 stycznia 1908 r. osiedliła się na obszarze polskich części Śląska Cieszyńskiego, Spiszą i Orawy w zamiarze stałego pobytu (uzyskania stałego miejsca zamieszkania) pod warunkiem, że

a) do dnia 1 listopada 1918 r. posiadała obywatelstwo austrjackie, względnie węgierskie oraz

b) nie posiada bez przerwy prawa swojszczyzny od dnia 1 stycznia 1914 r. w jednej z gmin czeskosłowackich części b. terytorjów plebiscytowych Śląska Cieszyńskiego, Spiszą i Orawy.

§ 3. Osoby (§ 2 p. 1), mające prawo swojszczyzny w gminach, których obszar jest przedzielony granicą, stają się obywatelami polskimi, jeżeli w dniu 28 lipca 1920 r. stała mieszkały w części gminy, która przypadła Polsce. Jeżeli by zaś takie osoby w gminie rozdzielonej we wspomnianym dniu stale nie mieszkały, nabywają obywatelstwo polskie, jeśli stale mieszkały w obecnie polskiej części gminy ostatnio przed wyprowadzeniem się z danej gminy.

§ 4. Nie są obywatelami polskimi osoby, które posiadają bez przerwy od dnia "I stycznia 1908 r. stałe miejsce zamieszkania w znaczeniu p. 2 § 2 niniejszego rozporządzenia na obszarze czeskosłowackich części b. terytorjów plebiscytowych Śląska Cieszyńskiego, Spiszą i Orawy, chociażby posiadały prawo swojszczyzny w jednej z gmin b. Galicji, czy też prawo swojszczyzny nabyte po dniu 1 stycznia 1914 r. w jednej z gmin Śląska Cieszyńskiego, Spiszą lub Orawy (§ 2 p. 1 zdanie drugie).

§ 5. Nadania obywatelstwa polskiego nastąpić może na prośbę osoby, pragnącej, je uzyskać, jeżeli zostanie wykazane, że:

1) obrała stałe zamieszkanie na obszarze polskich części Śląska Cieszyńskiego, Spiszą i Orawy po dniu 1 stycznia 1908 r.,

2) nie dopuściła się zbrodni lub czynu karygodnego z chęci zysku,

3) nadanie jej obywatelstwa polskiego nie pociągnęłoby za sobą bezpośrednich ciężarów dla Skarbu Państwa Polskiego lub funduszów publicznych przez co nie rozumie się świadczeń np. zasiłków z kas chorych, brackich i t. d.,

4) przebywała w jednej gminie bez przerwy w czasie od dnia 28 października 1918 r. do 28 października 1920 r.

§ 6. Podanie o nadanie obywatelstwa na zasadzie § 5 niniejszego rozporządzenia winne być wnoszone w terminie trzech-miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

Podania wniesione przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia i nie załatwione, będą traktowane, jak gdyby były wniesiona z zachowaniem czasokresu.

§ 7. Osoby, która nie nabyły obywatelstwa polskiego z braku warunku przewidzianego w § 2 p. 2 lit. b. niniejszego rozporządzenia, mogą uzyskać obywatelstwo polskie trybem określonym w §§ 5 i 6.

§ 8. Obywatelstwo polskie nabywają osoby, które bądź posiadają od dnia 1 stycznia 1914 r. prawo Swojszczyzny w jedne] z gmin czeskosłowackich części b. terytorjów plebiscytowych Śląska Cieszyńskiego, Spiszą i Orawy, bądź mają tam od dnia 1 stycznia 1908 r. stałe miejsca zamieszkania w znaczeniu § 2 p. 2 niniejszego rozporządzenia i do dnia 28 kwietnia 1922 r. złożyły oświadczenia wyboru obywatelstwa polskiego w polskich przedstawicielstwach zagranicznych albo przed polskiemi władzami administracyjnemi.

§ 9. Tracą obywatelstwo polskie osoby, które bądź posiadają od dnia S stycznia 1914 r. prawo swojszczyzny w jednej z gmin polskich części Śląska Cieszyńskiego, Spiszą i Orawy, bądź mają tam od dnia 1 stycznia 1908 r. stałe miejsce zamieszkania w znaczeniu § 2 p. 2: niniejszego rozporządzenia i do dnia 28 kwietnia 1922 r. złożyły oświadczenia wyboru obywatelstwa czeskosłowackiego.

§ 10. Oświadczenia wyboru obywatelstwa, złożone w myśl §§ 8 i 9 niniejszego rozporządzenia przez męża rozciąga się na żonę,- oświadczenie rodziców, względnie opiekunów, na dzieci do lat 18.

§ 11. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.