Wykonanie ustawy z dnia 25 lipca 1924 r. o morskich opłatach portowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.38.268

Akt utracił moc

Wersja od: 1 kwietnia 1932 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU W POROZUMIENIU Z MINISTREM SKARBU

z dnia 27 marca 1925 r.

w sprawie wykonania ustawy z dnia 25 lipca 1924 r. o morskich opłatach portowych.

Na mocy art. 4, 5, 8 i 9 ustawy z dnia 25 lipca 1924 r. o morskich opłatach portowych (Dz. U. R. P. № 79, poz. 764) zarządza się co następuje:

§ 1. Opłaty portowe ściągają właściwe kapitanaty portów, wystawiając przepisowe kwity na każdą kwotę wpływającą tytułem opłat portowych.

§ 2. Do uiszczenia wszelkich opłat portowych zobowiązany jest właściciel statku lub osoba przez niego upełnomocniona (kapitan statku, agent).

Do uiszczenia opłat portowych od ładunków przychodzących do portu na krypach, barkach, bordingach i innych statkach holowanych przez holownik, w razie nieposiadania przez te statki pełnomocnego przedstawiciela na miejscu, zobowiązany jest odbiorca ładunku a dla ładunków tego rodzaju wychodzących z portu - ich nadawca.

§ 3. Właściciel, kapitan lub agent przedkłada w kapitanacie portu w dniu przyjścia statku należycie wypełniony kwestjonarjusz "Zameldowania" (wzór № 1), świadectwo pomiarowe oraz listę pasażerów, tudzież na żądanie spis osób załogi wedle roli zaciągowej.

Całkowita ilość ładunku przybywającego statku, tudzież i ilość przeznaczona do wyładowania w porcie winny być niezwłocznie w razie zaś dłuższego pobytu statku nie później niż w ciągu następnych 2-ch dni powszednich po przybyciu zameldowane w kapitanacie portu.

Na żądanie kapitanatu portu statki przybywające z zagranicy przedkładają manifest, statki zaś żeglugi przybrzeżnej przybywające z portów polskich i Gdańska - spis ładunku.

§ 4. Statki, wychodzące z portu, winny przed wyjściem przedłożyć w kapitanacie portu należycie wypełniony wzór wymeldowania (wzór № 2) i listę pasażerów tudzież na żądanie spis osób załogi wedle roli zaciągowej. Statki wychodzące zagranicę przedkładają na żądanie manifest, w żegludze zaś przybrzeżnej - statki przychodzące do portów polskich i Gdańska - spis ładunku.

§ 5. Jeżeli przy zameldowaniu się statku, który przybywa do portu lub wychodzi z portu, na żądanie kapitanatu dla sprawdzenia ilości ładunku nie będą dostarczone dokumenty wskazane w paragrafach 3 i 4, kapitanat portu ustali opłaty portowe według pojemności statku netto.

Przedłożone dokumenty okrętowe kapitanat portu przechowuje i zwraca je kapitanowi statku przy wyjściu z portu.

Pozwolenie na wyjście statku z portu udziela się tylko po uiszczeniu należnych opłat portowych i po przedłożeniu w kapitanacie portu przepustki celnej na prawo wyjścia, stwierdzającej, że statek zadość uczynił wszystkim opłatom i zobowiązaniom celnym.

Statki co do których złożone zostały gwarancje zadosyćuczynienia obowiązkom opłat portowych, wychodzą z portu bez uprzedniego uiszczenia tych opłat, natomiast w przeciągu następnych 2-ch dni powszednich agent statku wpłaca należną kwotę opłat portowych do kapitanatu portu, przedkładając należycie wypełniony wzór "Wymeldowania" oraz dane i dokumenty, na podstawie których możnaby stwierdzić należną kwotę opłat portowych; z braku tych dokumentów kapitanat portu ustali maksymalne opłaty portowe, na podstawie danych o statku, znajdujących się w posiadaniu kapitanatu portu.

§ 6. Jeżeli w dokumentach, które mają być przedstawione, nie jest podana waga ładunku a wykazanie jej jest wymagane, oblicza się wagę ładunku według następujących norm przerachowania:

			jednostka miary waga kg.
drzewo		opałowe	1 m przestrzenny	350
"		"	1 m^3	500
gonty			100 szt.	80
dachówki			1.000 szt.	2.100
faszyny			1 m^3	200
goudron			1 beczka	200
śledzie			1 "	160
drzewo tarte twarde			1 m^3	900
"	miękkie		1 m^3	750
	(drzewo kopalniane		1 sążeń = 6,12 m^3)
wapno			1 beczka	190
żwir			1 m^3	1.800
glina			1 m^3	1.600
ziemia gliniana			1 m^3	2.000
kamienie do murowania			1.000 szt.	3.500
piasek wszelk. rodz.			1 m^3	2.100
kamienie wszelk. rodzaju			1 m^3	2.500
smoła			1 beczka	200
torf			1.000 szt.	400
cement			1 beczka	180

Standart drzewa równa się 4,77 mtr. sześć.

§ 7. Jeżeli dla ładunków składających się z towarów poniżej wymienionych nie podano wagi w dokumentach przedkładanych w myśl paragrafów 3 i 4, wagę tę oblicza się według następujących stawek przeciętnych:

1	balon (pusty)						12	kg.
1	beczka						90	"
1	"	od		nafty lub pokostu			35	"
1	"	od		wapna			25	"
1	"	od		cementu.			12	"
1	"	od		śledzi			15	"
^1/1	beczka	od		mydła			8	kg
^1/2	"	od		mydła			4	"
^1/4	"	od		mydła			3	"
^1/1	"	od		piwa			55	"
^1/2	"	"		"			35	"
^1/4	"	"		"			20	"
^1/8	"	"		"			12	"
1	skrzynia z pustemi butelkami od piwa lub wody selcerskiej						32	"
1	balon szklany z koszykową ochroną						5	"
1	wiązka pustych koszów						30	"
1	skrzynia z pustemi ^1/1 butelkami od wina						45	"
1	skrzynia z 50 ^1/1 butelk. wina						105	"
1	"		z 30		"	piwa	50	"
1	baczka		piwa				170	"
^1/2	"		"				95	"
^1/4	"		"				48	"
^1/2	"		"				27	"
1	skrzynia z pełnemi butelkami wody selcerskiej						45	"
1	butelka kwasu węglowego						30	"
1	kosz kartofli, owoców						40	"
1	skrzynia śledzi wędzonych						15	"
1	beczka nafty						200	"
1	skrzynia śledzi						100	"
1	skrzynia borówek						100	"
1	piec kaflowy						300	"
1	koń						350	"
1	wół						650	"
1	krowa						500	"
1	ciele						75	"
1	świnia						100	"
1	owca, baran, koza						40	"

§ 8. Zwolnione są od każdorazowego zgłaszania się dla opłacania opłat portowych:

a) statki nie służące dla celów zarobkowych, a uiszczające opłaty roczne w porcie ojczystym (art. 3 poz. IV ustawy o morskich opłatach portowych),

b) okręty wojenne,

c) wszelkie statki, będące własnością Rzeczypospolitej Polskiej, Wolnego Miasta Gdańska i Rady Portu Gdańskiego.

§ 9. Statki towarzystw okrętowych lub osób prywatnych, posiadających stałą siedzibę, lub pełnomocnego agenta w porcie polskim, a utrzymujące stałą regularną komunikację morską między portami polskiemi, lub też polskiemi a zagranicznemi, po złożeniu w urzędzie marynarki handlowej na wybrzeżu pomorskiem piśmiennego zobowiązania regularnego uiszczenia opłat portowych, mogą otrzymać karty miesięczne (wzór № 3), uprawniające do spłacenia należnych opłat portowych w końcu każdego miesiąca kalendarzowego.

Odnowienie "karty miesięcznej" następuje po uregulowaniu opłat portowych za czas ubiegły.

Statki nie posiadające pełnomocnych przedstawicieli stałej agencji, lub siedziby właściciela w porcie polskim mogą używać "kart miesięcznych" dopiero po złożeniu odpowiedniej gwarancji.

§ 10. Opłaty roczne w portach polskich mogą uiszczać wyłącznie statki przynależne do portów polskich.

Kapitanowie lub właściciele statków, zamierzający uiścić opłaty roczne, wymienione w art. 3 poz. IV ustawy o morskich opłatach portowych, winny zgłosić swe statki do odnośnego kapitanatu portu, celem poddania ich oględzinom.

Po uiszczeniu opłaty rocznej, statki te zostają wciągnięte na specjalną listę kapitanatu portu.

Statki, uiszczające opłatę roczną, przedkładają certyfikat okrętowy i świadectwo pomiarowe, parowe zaś statki również i książkę kotłową.

Statkom, które uiściły opłatę roczną, wydaje się "kartę opłaty rocznej" (wzór № 4), która jest ważna do dnia 31 grudnia roku kalendarzowego; karta ta winna stale znajdować się na statku i być przedkładaną na żądanie władz policyjno-portowych.

Stawka opłaty rocznej bezwzględnie nie może być obniżoną, chociażby nawet uiszczenie opłaty rocznej od statku nastąpiło nie na początku roku kalendarzowego.

Opłata roczna nie zwalnia statku od wpłacania innych opłat portowych, przewidzianych w ustawie o morskich opłatach portowych oraz w rozporządzeniach Ministra Przemysłu i Handlu.

Statki, używane dla celów zarobkowych, które uiszczają opłaty roczne, przedkładają w kapitanacie portu dane o przewiezionych ilościach pasażerów i ładunków. Mogą one po złożeniu odpowiedniej gwarancji uzyskać również zezwolenie od urzędu marynarki handlowej na wybrzeżu pomorskiem na uiszczanie innych opłat portowych perjodycznie w terminach wyznaczonych.

§ 11. 1 (uchylony).

§ 12. O ile statek przybył do portu i w ciągu jednego tygodnia nie ukończył czynności wyładunkowych, winien jest w 8-ym dniu postoju uiścić opłaty z art. 3 poz. I, III, VI, VII i VIII ustawy o morskich opłatach portowych i ewentualnie opłaty za łamanie lodu.

Opłaty za ładunek wedle art. 3 p. II ustawy o morskich opłatach portowych winny być uiszczane najpóźniej w ciągu 3-ch dni po ukończeniu operacji wylądowania.

W każdym razie wszelkie opłaty portowe winne być uregulowane przez statek przed wyjściem z portu.

Statki uiszczające opłaty "roczne", tudzież statki, które złożyły gwarancję i posiadają "karty miesięczne" lub specjalne zezwolenie urzędu marynarki handlowej na wybrzeżu pomorskiem, nie podlegają przepisom niniejszego paragrafu.

§ 13. W razie niedotrzymania terminów płatności opłat portowych przewidzianych w ustawie o opłatach portowych następuje przymusowe ściągnięcie opłat.

§ 14. Jeżeli statek, stojąc w porcie służy za składnicę towarów niebędących własnością Rzeczypospolitej Polskiej lub nie przeznaczonych dla budowy portów, ani też dla wzmocnienia wybrzeża, właściciel statku ewentualnie kierownik tegoż zobowiązany jest płacić za każdy metr sześcienny pojemności netto po 0,01 zł. dziennie. Opłatę tę uiszcza się za tydzień zgóry.

Od przeznaczonych do załadowania na statek i w tym celu złożonych na nadbrzeżach ładunków, od których nie uiszcza się opłat składowych za czas do 48 godzin, wpłaca się po upływie tego czasokresu za każdy metr kw. przestrzeni nadbrzeży zajętej pod ładunek dziennie 0,1 zł. Po upływie 2-ch dni płatnych ładunek na żądanie kapitanatu portu za zgodą urzędu celnego winien być natychmiast sprzątnięty, w przeciwnym razie ładunek ten usuwa się z nadbrzeży na inne miejsce, według uznania kapitana portu, na koszt i ryzyko właściciela ładunku.

Wyładowany ładunek powinien być w miarą wyładowywania i wykonywania czynności celnych zabierany, a najdalej w przeciągu 48 godzin, i w tym czasokresie nie podlega opłatom składowym; za dłuższe ponad 48 godzin, zajmowanie miejsca - na nadbrzeżu opłaca się 0,1 zł. za metr kw. dziennie i po upływie 48 godzin płatnych o ile nie będzie sprzątnięty podlega przymusowemu usunięciu za zgodą urzędu celnego na koszt i ryzyko właściciela.

§ 15. Gwarancje, o których mowa w § 12 niniejszego rozporządzenia, winny odpowiadać następującym warunkom: gwarancje mogą być dane przez złożenie w urzędzie marynarki handlowej na wybrzeżu pomorskiem odpowiedniej kwoty w gotówce, w akcjach Banku Polskiego, obligacjach Banku Gospodarstwa Krajowego lub innych polskich papierach wartościowych, posiadających prawa pupilarne.

Urząd marynarki handlowej oznacza wysokość gwarancji i ustala wartość składanego depozytu, jednocześnie zastrzegając sobie prawo pobrania należytości tytułem opłat portowych ze złożonej gwarancji w razie nieuiszczenia należnych opłat portowych przez osobę zobowiązaną w ciągu miesiąca po ich terminie płatności.

§ 16. Przy wykonywaniu przepisów niniejszego rozporządzenia każdy dzień rozpoczęty lub nieukończony należy uważać za cały.

§ 17. Wykonanie niniejszego rozporządzenia poleca się urzędowi marynarki handlowej na wybrzeżu pomorskiem.

§ 18. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie w 14 dni po ogłoszeniu.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIKI

grafika

¹ § 11 uchylony przez § 2 rozporządzenia z dnia 21 stycznia 1932 r. w sprawie ustalenia wysokości niektórych morskich opłat portowych (Dz.U.32.13.83) z dniem 1 kwietnia 1932 r.