§ 10. - Wykonanie ustawy z dnia 22 lipca 1925 r. o uregulowaniu obrotu cukrem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.6.32

Akt utracił moc

Wersja od: 26 lutego 1932 r.

§ 10. Za produkcję cukru poszczególnej cukrowni w danej kampanji uważa się sumę cukru białego, surowego I rzutu i surowego II rzutu w przeliczeniu na cukier biały, uzyskaną z przerobu buraków i półfabrykatów cukrowych z poprzedniej kampanji niewliczonych w myśl § 11niniejszego rozporządzenia do produkcji tejże poprzedniej kampanji.

W cukrowniach przemysłowych, wyrabiających cukier z melasy za produkcję uważa się ilość cukru uzyskanego, względnie uzyskać się mającego z przerobu melasy lub półfabrykatów pozostałych z poprzedniej kampanji w ciągu kampanji.

W cukrowniach połączonych z rafinerjami uważa się za produkcję ilość białego kryształu, cukru surowego I-go i surowego II-go rzutu z własnego przerobu buraków, tudzież z przerobu półfabrykatów pozostałych z kampanji poprzedniej i niewliczonych do produkcji tejże poprzedniej kampanji w myśl § 11 niniejszego rozporządzenia, o ile cukry te zostaną zważone przed oddaniem ich do rafinowania. W razie przeciwnym uważa się za produkcję ilość wyprodukowanego i zważonego cukru rafinowanego z doliczeniem ilości pozostałego cukru surowego I-go i II-go rzutu.

O ile cukrownie takie rafinują również cukier otrzymany z innych cukrowni, za produkcję uważa się różnicę między ogólną ilością wszelkiego cukru wyprodukowanego w cukrowni w myśl poprzedniego ustępu, a ilością cukru otrzymanego do przerafinowania z innych cukrowni w przeliczeniu na cukier biały.

Ostateczna produkcja takiej cukrowni będzie ustalona po ukończeniu robót rafineryjnych.