Wykonanie ustawy z dnia 21 marca 1931 r. o ograniczeniach w sprzedaży, podawaniu i spożyciu napojów alkoholowych (przeciwalkoholowej).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.73.595

Akt utracił moc
Wersja od: 21 lipca 1933 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRÓW: SPRAW WEWNĘTRZNYCH I SKARBU
z dnia 30 lipca 1931 r.
wydane w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości i Komunikacji w przedmiocie wykonania ustawy z dnia 21 marca 1931 r. o ograniczeniach w sprzedaży, podawaniu i spożyciu napojów alkoholowych (przeciwalkoholowej).

Na podstawie art. 3, 4 a, 6 pkt. 4, 22 i 26 ustawy przeciwalkoholowej z dnia 21 marca 1931 r. (Dz. U. R. P. Nr. 51 poz. 423) zarządza się co następuje:
(skreślone).
Przez fuzle w znaczeniu artykułu 1 ustawy rozumieć należy odpadkowe produkty, otrzymywane przy destylacji spirytusu surowego.
Detaliczna sprzedaż napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy przeciwalkoholowej stanowi sprzedaż takich napojów w ilościach określonych w art. 75 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 marca 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 289).
Za miejsca detalicznej sprzedaży napojów alkoholowych w znaczeniu art. 3 ustawy uważać należy koncesjonowane zakłady detalicznej sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości ponad 41/2 % alkoholu, zarówno z wyszynkiem, jak bez wyszynku.
Ustala się następujące kontyngenty miejsc detalicznej sprzedaży napojów alkoholowych dla poszczególnych województw:
1)woj.białostockie600
2)"kieleckie1.100
3)"krakowskie2.050
4)"lubelskie800
5)"lwowskie2.150
6)"łódzkie925
7)"nowogródzkie375
8)"poleskie350
9)"pomorskie1.450
10)"poznańskie2.700
11)"stanisławowskie800
12)"śląskie2.975
13)"tarnopolskie1.000
14)"warszawskie975
15)"wileńskie425
16)"wołyńskie725
17)m. st. Warszawa600
Podział, ustalonych w § 7, wojewódzkich kontyngentów miejsc detalicznej sprzedaży napojów alkoholowych, na poszczególne miasta i gminy wiejskie oraz zmiany w tym podziale będą przeprowadzane w miarę potrzeby przez izby skarbowe w porozumieniu z właściwymi wojewodami, z którymi w tym zakresie współdziałają wydziały wojewódzkie względnie komisje do walki z alkoholizmem. O odpowiednie ilości zmniejsza się, na czas trwania uchwał o zakazie, kontyngent wojewódzki, określony w § 7 niniejszego rozporządzenia.

Przy zmianach terytorjalnych w podziale wojewódzkim dane terytorjalne jednostki administracyjne (miasta, gminy wiejskie) zachowują swoje kontyngenty miejsc sprzedaży napojów alkoholowych, odpowiednio powiększając, względnie zmniejszając, ustalone w § 7 kontyngenty wojewódzkie.

Restauracją kolejową w rozumieniu art. 4 ustawy jest przedsiębiorstwo gastronomiczne, znajdujące się na dworcu kolejowym, upoważnione i obowiązane do podawania wszelkich potraw gorących, natomiast bufetem kolejowym jest przedsiębiorstwo, które może podawać tylko zimne potrawy, oraz ciepłe przekąski i napoje.
Węzłową jest stacja, leżąca na styku dwóch linij kolejowych, zarówno normalno - jak wąskotorowych.

Graniczną jest ostatnia stacja, leżąca na terytorjum Rzeczypospolitej, na której przeprowadza się odprawę paszportową i celną. Końcową jest ostatnia stacja danej linji kolejowej, niełączącej się z inną linją kolejową.

Restauracjom i bufetom kolejowym nie wolno podawać (wynosić) napojów alkoholowych, zawierających więcej niż 41/2 % alkoholu, do pociągów i wogóle poza lokal restauracyjny, względnie bufetowy; podawanie przez wagony restauracyjne takich napojów do spożycia poza samym wagonem restauracyjnym jest również niedozwolone.
Sprzedaż i podawanie przez restauracje i bufety kolejowe napojów alkoholowych, zawierających ponad 41/2 % alkoholu jest zakazane:
a)
w dni świąteczne od godziny 6-ej do 14-ej,
b)
po upływie pół godziny po odejściu lub przyjeździe ostatniego wieczorowego względnie nocnego pociągu osobowego i wcześniej niż na godzinę przed przyjazdem lub odejściem pierwszego pociągu osobowego rano.
Wyszynk napojów alkoholowych, zawierających ponad 41/2 % alkoholu, w wagonach restauracyjnych dozwolony jest w tych godzinach, w ciągu których wagon restauracyjny włączony jest do pociągu, którego pasażerowie mają z niego korzystać - z tem jednak, że wyszynk nie może być rozpoczęty wcześniej, niż po 15 minutach od chwili odjazdu pociągu ze stacji wyjściowej, względnie ze stacji, na której wagon restauracyjny został do pociągu włączony; oraz winien być zakończony na 15 minut przed przybyciem na stację końcową, lub stację na której dany wagon restauracyjny zostaje od pociągu odczepiony.
(skreślony).
W portach lotniczych i na stacjach autobusowych nie mogą się mieścić miejsca sprzedaży napojów alkoholowych, zawierających ponad 41/2 % alkoholu.
Głosowanie powszechne mieszkańców gminy, przewidziane w art. 6 ustawy, jest tajne, równe i bezpośrednie, a odbywa się w drodze składania do opieczętowanej przez komisję plebiscytową urny przez uprawnionych do głosowania białej kartu z napisem w języku polskim "zakaz" lub "sprzedaż", odbitym mechanicznie lub pisanym ręcznie. Kartki z napisem "zakaz" uważa się, jako oddane za wprowadzeniem zakazu sprzedaży napojów alkoholowych w gminie, kartki zaś z napisem "sprzedaż", jako oddane przeciw wprowadzeniu takiego zakazu.
Przy przeprowadzaniu głosowania powszechnego mieszkańców z artykułu 6 ustawy, zarząd gminy: a) sprawdza legalność zgłoszonego żądania przeprowadzenia głosowania powszechnego i zawiadamia o tem właściwą władzę nadzorczą w ciągu dni 14 od dnia otrzymania żądania; b) sporządza listę uprawnionych do głosowania w ciągu dni 14 od dnia otrzymania uchwały rady gminnej, względnie żądania mieszkańców; c) wyznacza jeden lub więcej obwodów głosowania, oraz lokal głosowania dla każdego obwodu, bacząc na to, aby żaden obwód nie liczył więcej, niż 3.000 uprawnionych do głosowania, oraz, by żaden z uprawnionych do głosowania nie miał dalej od miejsca zamieszkania do lokalu głosowania, aniżeli 3 klm.

W gminach zbiorowych należy ustalić obwody głosowania możliwie dla każdej miejscowości, jednak łączenie kilku osad w jeden obwód głosowania jest dopuszczalne.

Ustalenie obwodów, wyznaczenie lokalu głosowania i podanie do publicznej wiadomości, w sposób przyjęty w danej gminie, o terminie i miejscu głosowania powinno nastąpić na 14 dni przed dniem głosowania.
O ustaleniu obwodów i wyznaczeniu lokali głosowania zarząd gminy wiejskiej i miasta nie stanowiącego odrębnego powiatu miejskiego, powinien zawiadomić powiatową władzę administracji ogólnej, zarząd zaś gminy miejskiej, stanowiącej odrębny powiat miejski - wojewódzką władzę administracji ogólnej - a w m. st. Warszawie - Komisarza Rządu m. st. Warszawy.
Dla każdego obwodu wyznaczy zarząd gminy komisję plebiscytową w składzie przewodniczącego i 4 członków. Przewodniczącego mianuje państwowa władza nadzorcza; członków rada gminna lub miejska z pośród swych członków. W razie zarządzenia głosowania powszechnego na żądanie mieszkańców gminy, dwóch członków komisji plebiscytowej powołuje rada gminna lub miejska z pośród organizacyj społecznych biorących udział w walce z alkoholizmem na terenie gminy, a w ich braku z pośród innych organizacyj oświatowe - kulturalnych. W wypadku ustalenia więcej, niż jednego obwodu, komisje obwodowe, po skończonem głosowaniu, przesyłają opieczętowane urny z odpowiednim protokółem do komisji głównej, wyznaczonej przez zarząd gminy, która dokona obliczeń i ustali wyniki głosowania. Obliczenie głosów powinno być dokonane natychmiast po ukończeniu głosowania i stwierdzone odpowiednim protokółem, przesłanym zarządowi gminy niezwłocznie po obliczeniu wyniku głosowania.
Członkiem komisji plebiscytowej może być tylko osoba, uprawniona do głosowania i umiejąca czytać i pisać po polsku.
Głosowanie nie może się zacząć przed godziną 9-tą i trwać dłużej, niż do godziny 21-ej.
Ogłoszenie publiczne o wyniku głosowania powszechnego powinno być uskutecznione w ciągu dni 3 po dniu przeprowadzenia głosowania. W tym samym terminie powinno być przedłożone właściwej władzy nadzorczej sprawozdanie o wyniku głosowania.
Koszta przeprowadzenia głosowania w sprawie wprowadzenia zakazu sprzedaży napojów alkoholowych ponosi gmina.
W ciągu 14-tu dni od daty ogłoszenia wyniku głosowania każdy uprawniony do głosowania może zgłosić zastrzeżenia co do sposobu przeprowadzenia głosowania z tytułu naruszenia postanowień ustawy i niniejszego rozporządzenia do właściwej władzy administracyjnej, a mianowicie: jeżeli głosowanie odbyło się w gminie wiejskiej lub w mieście niestanowiącem odrębnego powiatu miejskiego do powiatowej władzy administracji ogólnej, w mieście zaś stanowiącem odrębny powiat miejski do wojewódzkiej władzy administracji ogólnej - a w m. st. Warszawie do Komisarza Rządu m. st. Warszawy.
O ile właściwa władza administracji ogólnej w ciągu miesiąca od dnia otrzymania uchwały sprzeciwi się wprowadzeniu jej w życie, może zarząd gminy na zasadach ogólnych odwołać się do wyższej instancji.
Uchwała o zakazie sprzedaży napojów alkoholowych niezakwestjonowana w ciągu miesiąca przez właściwą władzę administracji ogólnej staje się wykonalną.
O prawomocnie uchwalonym zakazie sprzedaży napojów alkoholowych zarząd gminy obowiązany jest powiadomić właściwą Izbę Skarbową, która wprowadza zakaz w życie od najbliższego terminu ustawowego.
Za miejsca produkcji w rozumieniu art. 7 ustawy uważa się również wolne składy i rozlewnie, wydające do obrotu handlowego napoje alkoholowe o zawartości poniżej 41/2 % alkoholu.

Za naczynia zamknięte w rozumieniu tegoż artykułu ustawy uważa się zarówno butelki, jak beczki, antałki i t. p. opakowania.

Spożywcą, w rozumieniu ustawy, jest każdy kupujący, czy to dla spożycia na miejscu, czy leż dla spożycia w domu.
(skreślony).
Przy władzach administracji ogólnej I instancji utrzymuje się komisje do walki z alkoholizmem, w granicach przewidzianych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 sierpnia 1928 r. w sprawie komisyj do walki z alkoholizmem oraz komisyj sanitarno-obyczajowych (Dz. U. R. P. Nr. 81, poz. 708).
Do zakresu działania powiatowych organów kolegialnych względnie komisyj do walki z alkoholizmem należy:
a)
wydawanie opinji w sprawie umieszczania zakładów detalicznej sprzedaży napojów alkoholowych w lokalach nieodpowiadających warunkom przewidzianym w art. 5 ustawy,
b)
opinjowanie w sprawie rozlokowania miejsc detalicznej sprzedaży napojów alkoholowych w poszczególnych miastach i gminach wiejskich,
c)
wyznaczanie delegatów swoich dla kontroli wykonywania przepisów ustawy oraz rozporządzeń, na ich podstawie wydanych.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 1-3 skreślone przez § 1 lit. a) rozporządzenia Ministrów: Opieki Społecznej i Skarbu z dnia 23 czerwca 1933 r. (Dz.U.33.55.416) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 lipca 1933 r.
2 § 7 zmieniony przez § 1 lit. b) i c) rozporządzenia Ministrów: Opieki Społecznej i Skarbu z dnia 23 czerwca 1933 r. (Dz.U.33.55.416) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 lipca 1933 r.
3 § 8 zmieniony przez § 1 lit. d) rozporządzenia Ministrów: Opieki Społecznej i Skarbu z dnia 23 czerwca 1933 r. (Dz.U.33.55.416) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 lipca 1933 r.
4 § 14 skreślony przez § 1 lit. a) rozporządzenia Ministrów: Opieki Społecznej i Skarbu z dnia 23 czerwca 1933 r. (Dz.U.33.55.416) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 lipca 1933 r.
5 § 31 skreślony przez § 1 lit. a) rozporządzenia Ministrów: Opieki Społecznej i Skarbu z dnia 23 czerwca 1933 r. (Dz.U.33.55.416) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 lipca 1933 r.