Wykonanie ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o podatku od lokali.
Dz.U.1927.12.95
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 29 grudnia 1926 r.
wydane w porozumieniu z Ministrami: Spraw Wewnętrznych i Spraw Wojskowych w celu wykonania ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o podetku od lokali.
Podatek niniejszy będzie pobierany bez względu na to, czy lokal podlegający podatkowi zajęty jest przez właściciela w domu własnym, czy też został wynajęty lub bezpłatnie oddany do użytku osobom trzecim.
Do zapłaty podatku od lokali obowiązane są osoby fizyczne i prawne, zajmujące lokale (lokatorzy główni).
Za lokale (hotele, pensjonaty, pokoje umeblowane, gospody, zajazdy i domy noclegowe), wynajmowane czasowo na krótkie okresy nieprzekraczające 3 miesiący, przypadający podatek obowiązani są opłacać stali ich posiadacze, t. j. właściciele tychże lokali względnie ich dzierżawcy, na imię których podatek będzie wymierzany.
Do art. 3 punkt 1, 2, 3, 4, 7 i 8.
Za lokale, zajmowane na cele oświatowe i naukowe, uważa się pomieszczenia szkół, ochronek, bibljotek, laboratorji szkolnych i t. p. Natomiast mieszkania sił nauczycielskich oraz służby, chociażby znajdowały się w domach szkolnych, podlegają podatkowi.
Do osób, pobierających wsparcie na starość i niemoc, nie zalicza się emerytów, pobierających - na mocy obowiązujących ustaw, statutów lub regulaminów emerytalnych instytucyj publicznych i związków komunalnych - zaopatrzenie emerytalne z powodu wysługi pewnej ilości lat.
Ubezpieczeń, wypłacanych przez kasy chorych lub inne instytucje ubezpieczeniowe w wypadkach choroby, zranienia i t. p., nie należy uważać za wsparcie w rozumieniu art. 3 p. 8 ustawy.
Do art. 4.
Pozatem władze wymiarowe mogą stosownie do przepisów art. 44 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 94, poz. 747) w miarę potrzeby żądać innych danych i dowodów, mających znaczenie dla wymiaru podatku, a to zarówno od właścicieli domów, jak i lokatorów.
Do art. 5 i 7.
W celu sprawdzenia złożonych deklaracyj, wymienionych w § 5, oraz ustalenia wartości lokali, niewynajmowanych za czynszem, władza wymiarowa ma prawo:
W razie zmiany lokatora magistrat (zwierzchność gminy miejskiej) obowiązany jest na wniosek właściciela domu lub lokatora sporządzić nakaz płatniczy dla nowego lokatora, wymierzając mu podatek od następnego kwartału po zajęciu lokalu, poprzedni zaś lokator opłaca podatek za czas zajmowania lokalu, przyczem zaczęty kwartał liczy się za cały.
Niezwłocznie po ukończeniu wymiaru podatku od lokali winna władza wymiarowa rozesłać płatnikom nakazy płatnicze, w których należy podać podstawę wymiaru, wysokość podatku i termin płatności, oraz objaśnienia o przysługujących płatnikom środkach prawnych.
Rozesłanie nakazów płatniczych na podatek od lokali winno być ukończone najpóźniej do 15 stycznia każdego roku podatkowego.
Doręczenia nakazów płatniczych może nastąpić także za pośrednictwem właściciela domu - budynku - lub zastępującej go osoby, którzy doręczają je właściwemu lokatorowi za pokwitowaniem.
Połowę wpływów z należności podatku od lokali wraz z oddzielnie wykazanemi karami (odsetkami) za zwłokę winny magistraty (zwierzchności gmin miejskich) wpłacać do kas skarbowych co miesiąc w ciągu 10-ciu pierwszych dni następnego miesiąca na rzecz każdego z wymienionych w pierwszym ustępie niniejszego §-u funduszu oddzielnie.
Centralna Kasa Państwowa obowiązana jest w terminie do dnia 20 każdego miesiąca przekazać do Banku Gospodarstwa Krajowego do dyspozycji Zarządu funduszu kwaterunku wojskowego, ustanowionego art. 20 ustawy z dnia 15 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. № 97, poz. 681), uzyskane z podatku od lokali na rzecz funduszu kwaterunku wojskowego kwoty, które według wykazów izb skarbowych z ostatniego poprzedniego miesiąca sprawozdawczego zostały wpłacone przez magistraty do kas skarbowych na rzecz powyższego funduszu.
W razie niedokonania przez magistrat w przepisanym w § 8 niniejszego rozporządzenia terminie wymiaru podatku od lokali lub w razie stwierdzenia rażąco niskich, nieprawidłowych wymiarów podatku, oraz nadmiernych zaległości podatkowych,-Ministerstwo Skarbu jest władne wstrzymać wypłatę magistratowi odpowiedniej części jego udziału w podatkach państwowych lub należnych mu dodatków do podatków państwowych.
Koszty i opłaty egzekucyjne z tytułu przymusowo ściągniętego podatku, przewidziane w art. 7 ustawy z dnia 31 lipca 1924 r. (Dz. U. R. P. № 73, poz. 721) pobierają magistraty na rachunek własny.
Nadto magistraty (zwierzchności gmin miejskich) otrzymują bezpłatnie od Ministerstwa Skarbu na każdy rok podatkowy druki na wymiar i pobór podatku od lokali - z wyjątkiem druków na dziennik przychodu, które należy własnym kosztem przygotować i prowadzić według wzoru № 1, dołączonego do niniejszego rozporządzenia.
Upoważnia się magistraty do zmiany w porozumieniu z izbą skarbową wymienionych wyżej formularzy druków stosownie do potrzeb miejscowych. Za druki te własnym kosztem magistratów sporządzone może być przyznane przez Ministerstwo Skarbu na wniosek magistratu odpowiednie odszkodowanie.
Na pokrycie kosztów druków, sporządzanych przez Ministerstwo Skarbu, na koszty podróży i diety dla urzędników władz skarbowych, związane z nadzorem i kontrolą wymiaru, poboru, egzekucji i rachunkowości podatku od lokali ustala się odszkodowanie w wysokości 2% sum, wpłaconych do kas skarbowych tytułem pobranego podatku od lokali wraz z karami (odsetkami) za zwłokę.
Kwoty podatku, nieuiszczone przez płatników w przepisanych terminach płatności, stają się zaległością, która będzie ściągnięta przymusowo z karami za zwłokę i kosztami egzekucyjnemi według wysokości, obowiązujących przy ściąganiu podstków państwowych (ustawa z dnia 31 lipca 1924 r. Dz. U. R. P. № 73, poz. 721).
Odwołania spoźnione pozostawi magistrat (zwierzchność gminy miejskiej) bez rozpatrzenia, a przeciwko ocnośnej decyzji służy płatnikowi prawo wniesienia odwołania za pośrednictwem magistratu (zwierzchności gminnej) do niżej wskazanej władzy nadzorczej w terminie 14-dniowym po doręczeniu decyzji.
Inne odwołania magistrat (zwierzchność gminy miejskiej) podda rozpatrzeniu i - w razie stwierdzenia nieprawidłowości przy dokonaniu wymiaru podatku, zmieni wymiar podatku (nakaz płatniczy).
Natomiast odwołania, których magistrat (zwierzchność gminy miejskiej) nie uwzględnił, przedkłada magistrat wraz ze swoim wnioskiem do decyzji władzy, przewidzianej w pkt. 4 i 5 art. 48 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. № 94, poz. 747).
Przewidziane w pkt. 4 lit. b art. 48 powołanej w poprzednim ustępie ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. uprawnienia Ministra Spraw Wewnętrznych do rozstrzygania odwołań odnośnie do podatku od lokali - przekazuje się wojewodom.
Na obszarze województwa poznańskiego i pomorskiego rozstrzyga odwołanie magistrat; od decyzji magistratu przysługuje płatnikowi prawo wniesienia za pośrednictwem magistratu w terminie 14-dniowyrn skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego.
Do art. 9.
W wypadkach, gdy w mieszkaniach jedno i dwupokojowych, zajmowanych przez bezrobotnych, mieszkają sublokatorzy, którzy także są bezrobotnymi, upoważnia się magistraty (zwierzchności gmin miejskich) do umarzania-na wniosk płatnika-podatku od lokali z takich mieszkań.
W razie podniesionego przez wspomnianego delegata Skarbu protestu przeciwko wnioskowi magistratu w sprawia umorzenia podatku, winien magistrat przedstawić sprawę z umotywowanym wnioskiem delegata izbie skarbowej do decyzji.
Od odroczonych lub rozłożonych na raty kwot podatku pobiera się odsetki za zwłokę, w wysokości 1% miesięcznie.
ZAŁĄCZNIK
Dziennik przychodu
Dziennik przychodu
№ kol. | Pozycja (№ kol. ks. bierczej) | IMIĘ i NAZWlSKO (firma) płatnika | Kwota | Data wpłaty | |||||
wpłaconego podatku | odsetek i kar za zwłokę | kosztów egzekuc. | |||||||
zł. | gr. | zł. | gr. | zł. | gr. | ||||
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »