§ 44. - Wykonanie ustawy z dnia 18 lipca 1924 r. o podstawowych obowiązkach i prawach szeregowych wojska polskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.77.539

Akt utracił moc

Wersja od: 21 października 1926 r.

§ 44. Urlopy lecznicze udzielane są szeregowym, pozostającym na leczeniu w szpitalach wojskowych, z chwilą, gdy stan zdrowia nie wymaga już dalszej opieki lekarskiej, a przebyte choroby zakaźne lub ostre schorzenia względnie zabiegi operacyjne powodują konieczność dłuższego wypoczynku od którym przewiduje się powrót do zdrowia.

Czas trwania urlopu leczniczego dla szeregowych niezawodowych nie może przewyższać sześciu tygodni.

Urlopów leczniczych udziela, komendant szpitala, w którym szeregowy przebywał na leczeniu, na podstawie komisyjnie zestawionego świadectwa wojskowo-lekarskiego.

Odpis tego świadectwa z zawiadomieniem o odejściu szeregowego na urlop przesyła komendant szpitala natychmiast właściwemu dowódcy formacji.

Po upływie urlopu leczniczego szeregowi wracają wprost do swej formacji, z której odeszli do szpitala na leczenie.