Wykonanie ustawy z dnia 17 lipca 1924 r. w sprawie opłat za paszporty na wyjazd zagranicę.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.88.616

Akt utracił moc

Wersja od: 31 sierpnia 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU W POROZUMIENIU I MINISTREM SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 28 sierpnia 1925 r.

w celu wykonania ustawy z dnia 17 lipca 1924 r. w sprawie opłat za paszporty na wyjazd zagranicę.

Na zasadzie artykułów 1 i 4 ustawy z dnia 17 lipca 1924 r. w sprawie opłat za paszporty na wyjazd zagranicę (Dz. U. R. P. № 69, poz. 672) zarządza siej co następuje:

§ 1. A) Oprócz opłat, przewidzianych w art. 3 ustawy z dnia 17 lipca 1924 r. w sprawie opłat za paszporty na wyjazd zagranice., ustala się opłaty:

a) za paszport zagraniczny 500 zł.

b) za zezwolenie na ponowny wyjazd - 500 zł.

c) za paszport wielokrotny (na wielokrotne przekroczenie granicy w obie strony bez obowiązku każdorazowego uzyskania zezwolenia na ponowny wyjazd) - 1.500 zł.

d) za ulgowe zezwolenie na ponowny wyjazd dla wyjeżdżających w celach hotelowych i przemysłowych - 25 zł.

e) za ulgowe zezwolenie na ponowny wyjazd dla wyjeżdżających w celach przewidzianych w art. 3 ustawy z dnia 17 lipca 1924 r. - 20 zł.

f) za paszport żeglarski (śródlądowy), wydawany przez władze administracyjne i instancji województw: warszawskiego, poznańskiego, pomorskiego i przez Komisariat Rządu na m. st. Warszawą - 3 zł.

B) Robotnikom i osobom udającym siej w celu pracy zarobkowej, oraz emiorantom kontynentalnym należy wydawać paszporty bezpłatne na mocy zaświadczenia państwowych urzędów poradnictwa pracy, emigrantom zaś zamorskim na mocy zaświadczeń Urzędu Emigracyjnego. Emigranci tak kontynentalni jak zamorscy winni oprócz tego przedstawić zaświadczenie władz odnośnego urzędu skarbowego, względnie inspektora skarbowego, że nie zalegają w opłaceniu podatków.

§ 2. Paszport wielokrotny można wydawać osobom, które udowodnią potrzebę częstych wyjazdów.

§ 3. Paszporty handlowe za opłatą 25 zł. jak również zezwolenia na ponowny wyjazd za opłatą 25 zł. należy wydawać osobom udającym się zagranice, w celach handlowych i przemysłowych, o ile przedłożą każdorazowo zaświadczenie wojewódzkiego wydziału przemysłu i handlu, względne inżyniera przemysłowego na m. st. Warszawę, stwierdzające, że udzielenie ulgowego paszportu, względnie ulgowego zezwolenia ha ponowny wyjazd jest ze względów handlowych lub przemysłowych konieczne.

Uwaga: O ile wyżej wymienione osoby, nie przedstawią zaświadczenia wojewódzkiego wydziału przemysłu i handlu, czy też inżyniera przemysłowego na m. st. Warszawę, należy im Wystawiać paszporty i udzielać zezwoleń na ponowny wyjazd za opłatą normalną.

§ 4. Paszporty zagraniczne ulgowe za opłatą 20 zł. jak również ulgowe zezwolenia na ponowny wyjazd za opis tą 20 zł. należy wydawać osobom udającym się zagranicę:

a) w celu kształcenia się lub prowadzenia badań naukowych na podstawie zaświadczenia, stwierdzającego potrzebą wyjazdu, Wydanego przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za każdą Ministerstwa Skarbu,

b) w celu leczenia się, o ile dana osoba przedstawi:

1) świadectwo niezamożności, wystawione przez władzę policyjną w porozumieniu z właściwym urzędem skarbowym, i

2) zaświadczenie Urzędu Zdrowia (lekarza powiatowego) stwierdzającego konieczność przeprowadzenia kuracji zagranica.

c) w celu towarzyszenia niezamożnej osobie chorej o ile niezamożność osoby towarzyszącej jest udowodniona świadectwem niezamożności jak wyżej pod b. 1, konieczność zaś opieki podróży stwierdzona przez urząd zdrowia (lekarza powiatowego),

d) w celu uczestniczenia w zebraniach międzynarodowych, zawodach sportowych, zjazdach naukowych i t. p. na podstawie zaświadczeń Ministerstwa Skarbu, względnie o ile chodzi o zjazdy naukowe na podstawia zaświadczenia stwierdzającego potrzebą wyjazdu wydanego przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za zgodą Ministerstwa Skarbu,

e) w celach społecznych, o ile osoby te delegowana są przez instytucje państwowe lub samorządowe.

Osoby wymienione w punktach a, d, e, mogą być zupełnie zwolnione od opłat paszportowych według uznania Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministerstwem Skarbu. Odnośne podania należycie udokumentowane winny być wniesione do władzy administracyjnej I instancji, która przy zachowaniu toku instancji odnośne podania skieruje z umotywowanemi wnioskami do decyzji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

§ 5. Podania o przyznanie ulg osobom wyjeżdżającym w celach przewidzianych w § 3 i 4 niniejszego rozporządzenia należycie udokumentowane należy wnosić do władzy administracyjnej I instancji, która z odpowiednim wnioskiem skieruje je do decyzji władzy administracyjnej II instancji.

§ 6. Decyzje władz administracyjnych II instancji postanawiające wydanie paszportu ulgowego we wszystkich wypadkach za wyjątkiem określonych w § 4 a i d mogą być powzięte tylko za zgodą delegatów władz skarbowych.

§ 7. W wypadkach zasługujących na wyjątkowe uwzględnienie w razie bezwzględnej konieczności wyjazdu niezamożnych osób, bądź w sprawach familijnych (nagła choroba lub śmierć członka rodziny zagranica), bądź majątkowych lub osobistych, władza administracyjna I instancji może po uprzedniem uzyskaniu zgody władzy administracyjnej II Instancji wystawić paszport za pobraniem opłaty 20 zł. na podstawie świadectwa niezamożności, wystawionego przez władzę policyjną w porozumieniu z właściwym urzędem skarbowym, a nawet całkowicie zwolnić od opłaty za paszport.

O każdym wydanym w myśl niniejszego § ulgowym lub bezpłatnym paszporcie władza administracyjna I instancji winna w drodze służbowej zakomunikować Ministerstwu Spraw Wewnętrznych z dołączeniem rzeczowych akt i z podaniem powodów, dla których paszport ulgowy lub bezpłatny został wystawiony.

§ 8. Osobom, udającym się zagranicę służbowo na skutek polecenia przełożonej władzy, należy wystawiać paszporty bezpłatne na podstawie pisma władzy delegującej daną osobę.

§ 9. W wypadkach, gdy wyjazd danej osoby jest wskazany ze względów państwowych (wyjazd uciążliwego bezpaństwowego cudzoziemca, wysiedlenie bezpaństwowego cudzoziemca) władza administracyjna I instancji może w zależności od zamożności petenta. i od okoliczności (wysiedlenia) albo wystawić bezpłatny paszport, albo też pobrać opłatę jak za wizę wyjazdową dla cudzoziemców.

§ 10. Niewykorzystany w terminie ważności paszport może być bez dodatkowej opłaty przedłużony tylko raz jeden, o ile za dany paszport pobrana była opłata normalna, i o ile oprócz tego posiadacz jego udowodni, iż ważne powody stały na przeszkodzie wyjazdowi.

§ 11. Wysokość uiszczonej przez daną osobę opłaty za paszport bądź za prolongatę paszportu bądź za zezwolenie na ponowny wyjazd należy uwidocznić na paszporcie.

§ 12. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Z dniem tym traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych z dnia 30 marca 1925 r. w celu wykonania ustawy z dnia 17 lipca 1924 r. w sprawie opłat za paszporty na wyjazd zagranicę. (Dz. U. R. P. № 33, poz. 233).