Wykonanie ustawy z dnia 16 października 1931 r. o opodatkowaniu piwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.113.886

Akt utracił moc

Wersja od: 31 grudnia 1931 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 22 grudnia 1931 r.

w sprawie wykonania ustawy z dnia 16 października 1931 r. o opodatkowaniu piwa.

Na podstawie art. 20 ustawy z dnia 22 października 1931 r. o opodatkowaniu piwa (Dz. U. R. P. Nr. 99, poz. 762) zarządzam co następuje:

Postanowienia ogólne.

§  1.

1) Artykuły - art. - wymienione w niniejszem rozporządzeniu bez bliższego określenia, oznaczają postanowienia ustawy z dnia 22 października 1931 r. o opodatkowaniu piwa (Dz. U. R. P. Nr. 99, poz. 762); ustawa ta będzie w niniejszem rozporządzeniu oznaczana jako "ustawa o opodatkowaniu piwa".

2) Paragrafy - §§ - wymienione w tem rozporządzeniu bez bliższego określenia, oznaczają przepisy niniejszego rozporządzenia.

3) Skróty oznaczają:

a) "izba skarbowa" - również Śląski Urząd Wojewódzki (Wydział Skarbowy);

b) "urząd skarbowy" - Urząd skarbowy akcyz i monopolów państwowych;

c) K. S. - kontrola skarbowa.

§ 2. Od wydanych w pierwszej instancji orzeczeń władzy skarbowej można wnieść odwołanie do władzy bezpośrednio wyższej, której decyzja w administracyjnym toku instancyj jest ostateczna. Odwołanie ma być wniesione za pośrednictwem władzy orzekającej w ciągu dwóch tygodni od dnia następnego po doręczeniu orzeczenia.

§  3.

1) Wyrób, magazynowanie i obrót piwa podlega nadzorowi skarbowemu.

2) Czynności kontrolnych, które niniejsze rozporządzenie porucza inspektorowi K. S., mogą również dokonać urzędnicy, wyznaczeni przez inspektora K. S.

§  4.

1) Przedsiębiorstwa, trudniące się wyrobem piwa, mogą być kontrolowane o każdej porze.

2) Przedsiębiorcy tych zakładów, względnie ich zatwierdzeni zastępcy, obowiązani są udzielać kontrolującym urzędnikom na ich żądanie wszelkich wyjaśnień, niezbędnych do wykonywania dozoru skarbowego.

§  5.

1) O wszelkich zamierzonych czynnościach w browarze, wymagających w myśl dalszych przepisów niniejszego rozporządzenia obecności urzędników K. S., przedsiębiorcy obowiązani są zawiadamiać inspektora K. S., podając dokładny czas, w którym czynność ma być dokonana.

2) Jeżeli urzędnik K. S. nie przybędzie do browaru w zgłoszonym terminie, przedsiębiorca może dokonać czynności bez udziału urzędnika, natomiast w obecności dwóch świadków, którzy łącznie z przedsiębiorcą winni podpisać odpowiedni wpis w księgach.

§ 6. Rokiem obrachunkowym w rozumieniu art. 3 dla przedsiębiorstw wyrabiających piwo jest rok kalendarzowy.

§  7.

1) Księgi kontrolne oraz dokumenty i wykazy należy prowadzić według wzorów ustalonych przepisami niniejszego rozporządzenia. Księgi winny być parafowane i opatrzone pieczęcią właściwego urzędu skarbowego.

2) Wpisy do ksiąg powinny odpowiadać istotnemu stanowi rzeczy, a należy ich dokonywać atramentem i w sposób wyraźny.

3) Ilość brzeczki i piwa należy podawać w hektolitrach z dwoma znakami dziesiętnemi, pomijając ilości mniejsze od jednego litra.

4) Księgi, dokumenty i wykazy, oraz otrzymane pisma urzędowe, powinni przedsiębiorcy przechowywać w miejscu wskazanem w zgłoszeniu pomieszczeń i urządzeń browaru (§ 50).

§  8.

1) Z ksiąg, o których jest mowa w § 38 ust. 2, § 72 i § 74, mają być sporządzane za okresy miesięczne odpisy, które należy przesyłać izbie skarbowej najpóźniej do dnia 5 następnego miesiąca.

2) Księgi kontrolne winny być po upływie roku obrachunkowego zamknięte i przechowywane wraz z odnośnemi dokumentami w przedsiębiorstwie w ciągu 10 lat od chwili zamknięcia ksiąg.

3) Księgi kontrolne wraz z dowodami winny być przedstawiane władzom skarbowym na ich żądanie.

4) W razie przedstawienia władzom skarbowym ksiąg i dokumentów należy przechowywać dowody ich przesłania, t. j. a) potwierdzenia władz (organów) skarbowych, ż« odebrały te księgi i dokumenty lub b) pisemne żądania władzy i dowody wysłania koleją lub pocztą.

5) Po upływie 10 lat od chwili zamknięcia, księgi wraz z dowodami mogą być zniszczone.

6) W razie likwidacji przedsiębiorstwa przed upływem terminu wskazanego w ustępie 2, księgi wraz z dowodami mała być przesłane do właściwego urzędu skarbowego najpóźniej do dni 14 po zlikwidowaniu wszelkich zapasów piwa, znajdujących się w przedsiębiorstwie.

§ 9. Gdy nadesłane przez przedsiębiorców władzom (organom) skarbowym pisma lub zestawienia wymagają poprawek, winni przedsiębiorcy usunąć niedokładności w terminie, wyznaczonym przez władze (organa) skarbowe.

§ 10. Zmiany i poprawki w księgach, dokumentach i pismach należy przeprowadzać w ten sposób, aby przekreślony tekst pierwotny pozostał czytelny. Każdą zmianę, względnie poprawkę, winna osoba zmieniająca, względnie poprawiająca, opisać i potwierdzić własnym podpisem.

§  11.

1) W browarze znajdować się winny dla celów kontrolnych dokładniejsze pojemniki wielkości 0,5, 1 i 10 litrów, waga pomostowa dziesiętna wraz z odpowiednim kompletem odważników oraz przyrządy i przybory, niezbędne dla badania zawartości ekstraktu w brzeczce i piwie.

2) Narzędzia miernicze winny posiadać ważną cechę legalizacyjną względnie świadectwo uwierzytelnienia. W razie uzasadnionej wątpliwości co do rzetelności wskazań narzędzi mierniczych urzędnicy, skarbowi winni je wyłączać z użycia do czasu ponownego ich zalegalizowania lub uwierzytelnienia.

3) Przyrządy kontrolne przeznaczone do czynności urzędowych mają być stale pod zamknięciem urzędników K. S.

Przywóz piwa z zagranicy.

§ 12. Piwo może być przywożone z zagranicy przez wszystkie kolejowe urzędy celne 1 klasy.

Przywóz piwa z obszaru W. M. Gdańska odbywa się w trybie przekazowym, ustalonym w umowie polsko-gdańskiej, zatwierdzonej ustawą z dnia 17 grudnia 1921 r. (Dz. U. R. P. z r. 1922 Nr. 16, poz. 139).

§ 13. Pobór podatku od piwa należy przy przywozie piwa z zagranicy do urzędów celnych, a przy przywozie piwa z obszaru W. M Gdańska do urzędów skarbowych. Podatek od piwa przywożonego z zagranicy pobiera się równocześnie z cłem.

§ 14. Zawartość ekstraktu w piwie, sprowadzonem z zagranicy lub W. M. Gdańska, ustala się na zasadach wskazanych w § 19 ust. 5, 6, 7 i 8.

Wywóz piwa zagranicę.

§ 15. Piwo, przeznaczone do wywozu zagranicę lub na obszar W. M. Gdańska, wolne jest od podatku pod warunkiem zachowania przy wywozie następującego trybu postępowania:

1. Wywożone zagranicę przesyłki piwa pozostają do chwili wywozu pod nadzorem skarbowym.

2. Wytwórca przedstawia inspektorowi K. S., w którego obwodzie znajduje się browar, deklarację wywozową według wzoru Nr. 1.

3. Inspektor K. S.

a) sprawdza zawartość przesyłki co do ilości i rodzaju piwa,

b) nakłada - w razie zgodności deklaracji wywozowej z wynikiem sprawdzenia - na przesyłkę zabezpieczenia urzędowe w sposób, uniemożliwiający dostęp do wnętrza przesyłki, oraz stwierdza zgodność na- deklaracji wywozowej (na wszystkich częściach), oznaczając ilość i rodzaj zabezpieczeń,

c) zwraca właściwą deklarację wywozową wytwórcy, wtórnik zaś przedstawia urzędowi skarbowemu, który niezwłocznie przesyła go listem poleconym do wyjściowego urzędu celnego.

Przed rozpoczęciem czynności, wymienionych pod lit. a) i b), nie wolno przedsiębiorcy usuwać piwa z pomieszczeń składowych browaru.

4. Wytwórca po zapisaniu piwa do księgi pomocniczej rozchodu piwa (§ 73), wysyła przesyłkę do miejsca przeznaczenia i dołącza do kolejowego listu przewozowego deklarację wywozową, zaznaczając to w liście przewozowym oraz wskazując w nim osobę, która załatwi na granicy formalności celne. Grzbiet deklaracji wywozowej pozostaje w browarze.

5. Po przybyciu przesyłki z deklaracją wywozową na granicę i dostarczeniu jej urzędowi celnemu, urząd ten:

a) sprawdza zgodność deklaracji wywozowej z wtórnikiem, otrzymanym od urzędu skarbowego, oraz całość opakowań i zabezpieczeń urzędowych,

b) odprawia przesyłkę, przyjmując deklarację wywozową za deklarację celną,

c) przy odprawie bada ściśle przesyłkę co do jej zawartości w wypadku, gdy ujawni jakiekolwiek naruszenie nałożonych na nie zabezpieczeń urzędowych, a ograniczy się jedynie do zbadania nałożonych zabezpieczeń urzędowych, gdy zawartość przesyłki nie wzbudza żadnych wątpliwości,

d) wypisuje wynik odprawy na deklaracji wywozowej i wtórniku według przepisanego wzoru, uwidaczniając datę wysłania przesyłki zagranicę,

e) zwraca poświadczony wtórnik właściwemu urzędowi skarbowemu, deklarację zaś wywozową pozostawia u siebie.

6. W razie stwierdzenia przy odprawie niezgodności co do zadeklarowanej ilości lub rodzaju piwa, urząd celny nie poświadczając deklaracji wywozowej i wtórnika, sporządza protokół w dwóch egzemplarzach, w którym opisuje stan opakowania i zabezpieczeń urzędowych oraz znalezioną ilość i rodzaj piwa. Dołączywszy protokóły do deklaracji oraz wtórnika, postępuje z, deklaracją i wtórnikiem, jak wskazano wyżej w ust. 5 p. e). Samą przesyłkę z piwem wypuszcza zagranicę.

7. Po otrzymaniu wymienionego w poprzednim ustępie protokółu, właściwy urząd skarbowy przeprowadza odpowiednie dochodzenie i niezależnie od wdrożenia postępowania karno-skarbowego zarządza pobranie odpowiedniej kwoty podatku.

8. W razie nieotrzymania przesyłki w ciągu jednego miesiąca od daty odbioru wtórnika, urząd celny zwraca wtórnik deklaracji urzędowi skarbowemu, który przeprowadza dochodzenie i jeżeli ono nie wykaże, iż przesyłka wyszła zagranicę lub na obszar W. M. Gdańska, zarządza opodatkowanie przesyłki. W tym celu odpisuje się przy najbliższym obrachunku w księdze podatku od piwa (§§ 74 i 75) dane ilości piwa z rubryk dla piwa wysłanego zagranicę i dopisuje się je do rubryk przeznaczonych dla piwa, podlegającego podatkowi.

9. Przesyłki piwa, wywożonego na obszar W. M. Gdańska, podlegają postępowaniu przekazowemu stosownie do umowy polsko-gdańskiej zatwierdzonej ustawą z dnia 17 grudnia 1921 r. (Dz. U. R. P. z r. 1922 Nr. 16, poz. 139).

Piwo dla pracowników browaru (Deputat).

§  16.

1) Od podatku wolne jest piwo, które browary wydają bezpłatnie swoim pracownikom dla ich użytku, w ilości, nieprzekraczającej 1 litra na jednego pracownika za jeden dzień zatrudnienia.

2) Uprawnionymi do otrzymywania piwa deputatowego są ci pracownicy browaru, którzy pozostają w stosunku służbowym do przedsiębiorcy.

3) Przedsiębiorcy browarów obowiązani są prowadzić księgę pracowników, uprawnionych do otrzymywania piwa według wzoru Nr. 2.

§  17.

1) Piwo deputatowe wolno wydawać jedynie w lokalu na ten cel przeznaczonym (§ 50) i tylko w godzinach, zgłoszonych urzędowi skarbowemu Wydawanie piwa deputatowego ma się odbywać codziennie za każdy dzień pracy, a nie za większe okresy czasu.

2) Ilości deputatowego piwa należy wpisywać do odpowiednich rubryk księgi pomocniczej rozchodu piwa (§ 73) bezpośrednio przed ich wydaniem.

Podstawy wymiaru podatku.

§ 18. Za piwo wydane do obrotu w rozumieniu art. 3 ust. 1 uważa się ilość piwa wydanego z browaru, podlegającego opodatkowaniu (t. j. z wyłączeniem piwa wywiezionego zagranicę, oraz deputatowego).

§  19.

1) Podstawę do odróżnienia piwa pełnego, dubeltowego i mocnego stanowi zawartość ekstraktu, t. j. ciał stałych rozpuszczalnych, pochodzących z użycia słodu, chmielu i ewentualnie cukru, w brzęczce podstawowej, z której dane piwo zostało wyrobione.

2) Za brzeczkę podstawową uważa się brzęczkę piwną w stanie, w jakim się znajduje bezpośrednio) przed dodaniem drożdży.

3) Zawartość ekstraktu określa się w procentach wagowych zapomocą studzielnego cukromierza przy ciepłocie + 20° C.

4) Ustaloną w powyższy sposób zawartość ekstraktu winien przedsiębiorca niezwłocznie po ustaleniu zapisać do księgi warek (§ 72).

5) Urzędnicy skarbowi mają prawo sprawdzać ustaloną i zapisaną przez przedsiębiorcę do księgi warek zawartość ekstraktu w brzeczce podstawowej zapomocą badania piwa gotowego wyrobionego z danej brzeczki. Sposób tego badania normuje osobne rozporządzenie.

6) Różnica pomiędzy zawartością ekstraktu w brzeczce podstawowej, określoną na podstawie badania piwa gotowego, a zawartością ekstraktu, określoną w brzeczce podstawowej zapomocą cukromierza przy wyrobie piwa i zapisaną w księdze warek nie może przekraczać 0.5° cukromierza. W razie sporu co do dokładności badania piwa, należy badanie powtórzyć w obecności przedsiębiorcy.

7) Jeżeli obliczona na mocy wyników badania piwa gotowego zawartość ekstraktu w brzeczce podstawowej różni się od zapisanej w księdze warek więcej niż 0.5° i jednocześnie odpowiada wyższej stawce podatkowej należy, niezależnie od wdrożenia postępowania karno-skarbowego, zmienić zapisy przedsiębiorcy w (księdze warek i w księdze podatku od piwa (§ 74) oraz pobrać dodatkowo należny podatek, o ile piwo zostało już wydane z browaru.

8) Przedsiębiorcy przysługuje prawo żądania, aby badanie piwa gotowego celem ustalenia zawartości ekstraktu w jego brzeczce podstawowej było ponownie dokonane przez laboratorjum chemiczne Państwowego Monopolu Spirytusowego, którego orzeczenie jest miarodajne. W tym wypadku urzędnik skarbowy pobiera w obecności przedsiębiorcy próbę piwa w ilości trzech butelek, opieczętowuje butelki pieczęcią urzędową i wysyła próbę do laboratorjum, po poddaniu w razie potrzeby wysyłanego piwa zabiegom utrwalenia. O dokonanych czynnościach spisuje się protokół. Koszta przesyłki i laboratoryjnego badania piwa ponosi przedsiębiorca, o ile wynik tego badania da podstawę do zastosowania wyższej stawki podatkowej.

Obowiązek uiszczania podatku.

§ 20. Za piwo wydane z browaru uważa się prawo z chwilą, gdy się je wydaje do spożycia z pomieszczeń, przeznaczonych do przechowywania gotowego piwa (§ 49 ust. 3).

§  21.

1) Podatek, obliczony na podstawie wpisów do księgi podatku od piwa (§§ 74 i 75) winien przedsiębiorca browaru uiścić bezpośrednio w kasie skarbowej lub za pośrednictwem Pocztowej Kasy Oszczędności w terminie oznaczonym w art. 7.

2) Przy uiszczaniu podatku powinien przedsiębiorca w deklaracji płatniczej lub w blankiecie czekowym wyszczególnić kwoty podatku od piwa, 10% dodatku nadzwyczajnego do podatku i dodatku komunalnego.

§  22.

1) Władzą skarbową, uprawnioną do nałożenia na przedsiębiorcę browaru obowiązku uiszczania podatku przed wydaniem piwa z browaru (art. 7 ust. 2), jest urząd skarbowy.

2) W razie nałożenia na przedsiębiorcę obowiązku uiszczenia podatku przed wydaniem piwa z browaru, przedsiębiorca nie ma prawa wydawać piwa, podlegającego opodatkowaniu, z browaru bez uprzedniego uiszczenia podatku, który winien być wpłacony zaliczkowo według ostatnich stawek (art. 3) z poprzedniego rachunku półmiesięcznego (§ 75). Przy najbliższym obrachunku kwota należnego podatku winna być ściśle obliczona i należność podatkowa wyrównana.

§ 23. Kary za zwłokę w uiszczeniu podatku od piwa oblicza się w wysokości 2% miesięcznie, począwszy od 15 dnia po upływie terminu płatności (art. 7 ust. 1), przyczem każdy rozpoczęty miesiąc kalendarzowy liczy się za cały.

Kredyt podatku.

§  24.

1) Podatek od piwa może być kredytowany przedsiębiorcom browarów na okres nie dłuższy niż sześć tygodni, licząc od terminu płatności (art. 7 ust. 1).

2) Kredytu podatku od piwa udziela do wysokości 5.000 zł. urząd skarbowy, a powyżej tej kwoty izba skarbowa.

3) Celem uzyskania kredytu przedsiębiorca winien wnieść podanie do urzędu skarbowego, wymieniając wysokość żądanego kredytu i sposób zabezpieczenia.

4) Zezwolenie na korzystanie z kredytu, udzielanego w myśl ust. 1 niniejszego paragrafu i ust. 5 § 25 wydaje się na przeciąg jednego roku kalendarzowego.

§  25.

1) Nie mogą korzystać z kredytu: a) osoby fizyczne i prawne, znajdujące się w stanie upadłości lub pod nadzorem sądowym; b) osoby skazane sądownie lub administracyjnie za defraudację podatkową, przemytnictwo lub inne przestępstwo, popełnione z chęci zysku; c) osoby nieposiadające obywatelstwa polskiego, o ile istniejące traktaty lub konwencje nie zawierają odrębnych w tym względzie postanowień.

2) Kredyt tną być zabezpieczony w sposób przepisany w §§ 26 i 27. W wypadku ofiarowania zabezpieczenia w sposób przewidziany w § 26 pod lit a) i b) przedsiębiorca winien dostarczyć zabezpieczenie na kwotę, równającą się wysokości żądanego kredytu, powiększoną o 20%.

3) Od pokredytowanych kwot pobiera się odsetki w wysokości 6% w stosunku rocznym.

4) Pokredytowany podatek od piwa płatny jest w dniu upływu terminu kredytu, a leżeli ten termin przypada na niedzielę lub święto najpóźniej w najbliższym dniu powszednim.

5) W miarę spłaty pokredytowanej kwoty, kredyt wznawia się w okresie, na który został udzielony, jeżeli wartość złożonego zabezpieczenia nie uległa zmniejszeniu lub wygaśnięciu.

6) Przedsiębiorca powinien prowadzić pamiętnik kredytów według wzoru Nr. 3.

7) Nieuiszczenie pokredytowanej kwoty podatku we właściwym terminie (ust. 4), powoduje ściągnięcie w drodze przymusowej nietylko całej zaległej kwoty z karami za zwłokę i kosztami egzekucji, lecz również wszelkich nawet później płatnych kwot pokredytowanego podatku. Nadto nieuiszczenie w terminie pokredytowanego podatku, powoduje utratę prawa korzystania z kredytu, które może być przywrócone jedynie za zgodą Ministra Skarbu.

8) Kary za zwłokę oblicza się w sposób określony w § 23.

§  26.

1) Pokredytowany podatek od piwa może być zabezpieczony:

a) przez wpisanie do ksiąg gruntowych (wieczystych) prawa zastawu względnie kaucji hipotecznej;

b) przez solidarną porękę zakładów kredytowych, których zdolność poręki uznana została przez Ministra Skarbu;

c) przez zastaw papierów wartościowych, przyjmowanych pod zastaw przez Bank Polski;

d) przez zastaw akcyj Banku Polskiego.

2) Jeżeli zabezpieczenie kredytu nastąpiło przez porękę instytucji kredytowej, kredyt gaśnie, gdy poręczająca instytucja wstrzymała lub zawiesiła wypłaty lub gdy do jej majątku zgłoszono upadłość.

§ 27. Do podania o udzielenie kredytu za zabezpieczeniem hipotecznem należy dołączyć dowód własności, wyciąg z wykazu hipotecznego, obejmujący wszystkie działy, oraz akt oszacowania nieruchomości, dokonanego przez władzę sądową, bądź przez państwową inspekcję budowlaną lub też równorzędny urząd państwowy, względnie przez czynnych, zaprzysiężonych taksatorów wojewódzkich, a także przez banki państwowe i zakłady kredytu długoterminowego (towarzystwa kredytowe ziemskie lub miejskie). Suma udzielonego kredytu musi się mieścić w 50% wartości szacunkowej gruntów i budynków bez ich wewnętrznego urządzenia i po potrąceniu wszystkich obciążeń hipotecznych. Uwzględnia się tylko budynki mieszkalne i przemysłowe, murowane i kryte w sposób ogniotrwały. Budynki przyjęte do szacunku powinny być ubezpieczone od ognia i polisy scedowane na rzecz Skarbu Państwa. Kredytu udziela się dopiero po zapisaniu prawa zastawu, względnie kaucji hipotecznej i po dostarczeniu polipy ubezpieczeniowej. Zasadniczo prawo zastawu względnie kaucja hipoteczna winny być wpisane na pierwszem miejscu.

Zwrot piwa do browaru.

§  28.

1) Piwo, co do którego powstał już obowiązek uiszczenia podatku (art. 5 ust 2) można przyjąć napowrót do browaru, o ile pozostało z rozwózkowej sprzedaży i znajduje się w tych samych naczyniach i w tym samym stanie, w jakich wyszło z browaru.

2) Przez sprzedaż rozwózkową rozumie się hurtową sprzedaż piwa bezpośrednio z wozów, dokonywaną we własnym zarządzie browaru.

3) Ilości zwróconego piwa wpisuje przedsiębiorca do osobnej księgi (wzór Nr. 4), a zarazem wciąga te ilości na przychód do księgi podatku od piwa (§ 74).

Wyrób piwa.

§ 29. Poza wyjątkiem, przewidzianym w art. 10 ust. 2 co do piwa górnej fermentacji, do wyrobu piwa nie wolno używać żadnych surogalów, ani przypraw. Zakaz ten nie odnosi się do używania piwa barwiącego oraz środków do klarowania piwa, które działają tylko mechanicznie i są z niego całkowicie wydzielane.

§ 30. Mieszanie w browarze piwa różnych rodzajów (pełne, dubeltowe, mocne) oraz mieszanie brzeczki o różnej zawartości ekstraktu dopuszczalne jest tylko w obecności urzędnika K. S.

§ 31. Dodawanie wody do brzeczki po wybiciu jej z kotła warzelnego, lecz przed stwierdzeniem zawartości ekstraktu w brzeczce podstawowej, wymaga obecności urzędnika K. S.; ilość dodanej wody należy zapisać do odpowiedniej rubryki księgi warek.

§  32.

1) Cukier może być używany przy wyrobie piwa górnej fermentacji do chwili zbadania zawartości ekstraktu w brzeczce podstawowej.

2) Używanie cukru do słodzenia gotowego piwa specjalnych gatunków wymaga zezwolenia Ministra Skarbu.

§  33.

1) Przedsiębiorca browaru, zamierzający w granicach uprawnienia określonego w poprzednim paragrafie, używać cukru do wyrobu piwa, winien donieść o tem inspektorowi K. S. w zgłoszeniu warki (§ 61), podając ilość cukru oraz czas, kiedy go się będzie do brzeczki dodawało.

2) Dodawanie cukru wymaga obecności urzędnika K. S.

3) Ilość cukru, użytego do wyrobu piwa, należy wpisywać do odpowiednich rubryk księgi warek.

§ 34. Miejsce przechowywania cukru powinno się znajdować poza pomieszczeniami służącemi do gotowania, fermentowania, przechowywania w naczyniach składowych i rozlewania piwa, jako też poza pomieszczeniami, gdzie się piwo przechowuje w naczyniach transportowych aż do chwili wysłania z browaru.

§ 35. Urząd skarbowy może w wyjątkowych wypadkach i na warunkach kontrolnych przez siebie ustalonych zezwolić na wydanie z browaru brzeczki lub piwa mimo, że nie przeszło jeszcze całkowicie fermentacji, celem dalszego przerobu w innym browarze. W tym wypadku browar, otrzymujący brzeczkę lub niegotowe piwo, winien je zapisać do księgi warek względnie podatku (§§ 72 i 74).

Piwo barwiące.

§ 36. Piwo barwiące można wyrabiać tylko ze słodu jęczmiennego, chmielu, drożdży i wody w drodze fermentacji, wyłącznie do użytku w browarach lub na wywóz zagranicę.

§ 37. Piwo barwiące przechowywać należy, w browarze osobno od innych gatunków piwa.

§  38.

1) Warki piwa barwiącego należy wciągać do księgi warek w sposób przepisany w § 72.

2) Obroty piwa barwiącego zapisuje się do księgi kontroli piwa barwiącego, prowadzonej według wzoru Nr. 5. Odpis tej księgi przedsiębiorca winien przedkładać izbie skarbowej stosownie do postanowienia § 8 ust. 1.

§  39.

1) Na piwo barwiące wysyłane z browaru do przerobu w innym browarze wystawia się świadectwo przewozowe według wzoru Nr. 6. W świadectwie zaznacza się, ile przypada podatku od przesyłanego piwa; za podatek odpowiada wysyłający aż do stwierdzenia przyjęcia piwa w browarze, dla którego jest przeznaczone.

2) Jeden egzemplarz Świadectwa przewozowego towarzyszy przesyłce, drugi zaś doręcza się miejscowemu inspektorowi K. S., który przesyła je inspektorowi K. S., dozorującemu miejsca przeznaczenia piwa. Po stwierdzeniu odbioru piwa w browarze dla którego jest przeznaczone i zaświadczeniu o tem na obu egzemplarzach świadectwa przewozowego, zwraca się wtórnik przez właściwego inspektora K. S. do browaru, który wysłał piwo, celem zachowania jako załącznika do księgi kontroli piwa barwiącego.

§ 40. Piwo barwiące, otrzymane z innego browaru należy niezwłocznie wpisać do księgi kontroli piwa barwiącego.

§ 41. Dodawanie piwa barwiącego podlega przepisom § 33; w zgłoszeniu należy zaznaczyć pochodzenie piwa barwiącego, tudzież podać do jakiego rodzaju piwa ma być dodane i czy będzie to piwo górnej czy dolnej fermentacji.

§ 42. Do obrotu piwa barwiącego z zagranicą lub W M. Gdańskiem - mają zastosowanie przepisy §§ 12 do 15.

Obrót handlowy piwem.

§ 43. Piwa nie wolno, z wyjątkiem wypadku przewidzianego w § 35, wydawać z browaru, zanim nie doprowadzi się go do stanu, w którym nadaje się do spożycia.

§  44.

1) Wszelkie naczynia z piwem powinny być zaopatrzone w napis określający rodzaj piwa w nich zawartego (pełne, dubeltowe, mocne).

2) Wszelkie naczynia, zawierające piwo o mocy do 4.5° alkoholu, winny być zaopatrzone określeniem: "Piwo o zawartości poniżej 4.5° alkoholu".

3) Na naczyniach z piwem, do którego wyrobu użyto cukru, należy umieścić napis: "Piwo wyrobione przy użyciu cukru".

4) Napisy wymienione w ustępach 1, 2 i 3 winny być utrzymane na naczyniach z piwem aż do Chwili zupełnego ich opróżnienia.

§ 45. Do piwa wywiezionego z browaru nie wolno dodawać cukru, barwników, wody ani żadnych innych domieszek.

Zastępca przedsiębiorcy i pracownicy browaru.

§  46.

1) O ustanowieniu zastępcy przedsiębiorca browaru winien donieść urzędowi skarbowemu.

2) Ustanowienie zastępcy przedsiębiorcy browaru konieczne jest wówczas, gdy przedsiębiorstwo należy do osoby prawnej lub takiej osoby fizycznej, która z jakichkolwiek powodów nie może wypełniać osobiście lub nie wypełnia ciążących na niej obowiązków.

3) W wypadkach, przewidzianych w poprzednim ustępie, władzą właściwą do wykonywania uprawnień z art. 12 ust. 2 jest urząd skarbowy.

4) Doniesienie o ustanowieniu zastępcy winien poza przedsiębiorcą podpisać także i zastępca na dowód, że zastępstwo przyjmuje.

§  47.

1) Orzeczenie o usunięciu pracownika browaru z powodu popełnienia defraudacji podatkowej lub współdziałania w jej popełnieniu (art. 12 ust. 4), jak również zarządzenie w sprawie wstrzymania ruchu w browarze wskutek nieustanowienia zastępcy lub nieusunięcia pracownika (art. 12 ust. 5) wydaje urząd skarbowy.

2). Po zastosowaniu się przedsiębiorcy do żądania władzy (ust. 1) urząd skarbowy obowiązany jest niezwłocznie zezwolić na wznowienie ruchu w browarze.

Zmiana przedsiębiorcy.

§  48.

1) O każdej zmianie osoby przedsiębiorcy browaru obowiązany jest nowy przedsiębiorca donieść w ciągu ośmiu dni urzędowi skarbowemu pismem w dwóch egzemplarzach. Nowy przedsiębiorca winien równocześnie bądź potwierdzić pisemnie prawdziwość danych, zawartych w zgłoszeniu i planach, które przedłożył jego poprzednik (§ 50), oraz. sprawdzoną pojemność poszczególnych naczyń browarnianych, bądź też przedłożyć nowe zgłoszenia, w którym to wypadku mają zastosowanie przepisy §§ 51 do 57.

2) Urząd skarbowy zachowuje jeden egzemplarz, zgłoszenia, drugi zaś zwraca przedsiębiorcy browaru.

Urządzenie browaru.

§  49.

1) Browar nie może mieć bezpośredniego połączenia z innem przedsiębiorstwem przemysłowem lub handlowem. Izba skarbowa może co do istniejących już browarów zezwolić na wyjątki od tego przepisu.

2) W pomieszczeniach, służących do wyrobu i przechowywania piwa nie wolno utrzymywać przyrządów lub naczyń, nie służących bezpośrednio do wymienionych celów.

3) Gotowe piwo wolno przechowywać, rozlewać do naczyń i wydawać tylko w pomieszczeniach na ten cel przeznaczonych (§ 50).

4) Browar winien posiadać nad głównem wejściem widoczny i czytelny napis oznaczający rodzaj przedsiębiorstwa i jego firmę. Poszczególne pomieszczenia browaru mają być oznaczone napisami, określającemi ich przeznaczenie.

5) Władzą skarbową uprawnioną do zarządzenia, wstrzymania ruchu browaru z powodu niezastosowania się przedsiębiorcy do przepisów o urządzeniu browaru (art. 16 ust. 1) jest izba skarbowa.

§ 50. Przedsiębiorca browaru obowiązany jest najmniej na 30 dni przed rozpoczęciem produkcji w browarze złożyć urzędowi skarbowemu zgłoszenie przedsiębiorstwa, dołączając w dwóch egzemplarzach:

a) plan sytuacyjny i szczegółowy browaru i jego pomieszczeń z oznaczeniem miejsc, gdzie znajdują się urządzenia browaru;

b) dokładny opis wszystkich pomieszczeń browaru z ich przeznaczeniem;

c) opis wszystkich przyrządów i naczyń służących do wyrobu piwa z ich przeznaczeniem;

d) opis postępowania technicznego.

§  51.

1) Sprawdzenie (weryfikację) danych, zgłoszonych przez przedsiębiorcę stosownie do przepisów poprzedniego paragrafu, przeprowadza kierownik urzędu skarbowego, względnie jego zastępca, przy pomocy urzędników K. S. w obecności przedsiębiorcy lub jego zastępcy.

2) Do czynności weryfikacyjnych należy:

a) sprawdzenie, czy urządzenie browaru odpowiada postanowieniom ustawy o opodatkowaniu piwa i niniejszego rozporządzenia oraz czy złożone plany i opisy zgodne są z rzeczywistością;

b) pomiar naczyń;

c) sporządzenie protokółu weryfikacyjnego.

§ 52. Przy sprawdzeniu przedsiębiorca winien udzielać urzędnikom skarbowym wszelkich wymaganych wyjaśnień oraz dostarczyć potrzebnych przyrządów i odpowiedniej pomocy. Dostarczone do tych celów narzędzia miernicze powinny odpowiadać postanowieniom § 11 ust. 2.

§ 53. Sporządzony w dwóch egzemplarzach protokół weryfikacyjny, podpisany przez urzędników przeprowadzających sprawdzenie, oraz przez przedsiębiorcę względnie jego zastępcę, ma być przedstawiony izbie skarbowej wraz z zgłoszeniem (§ 50) i jego załącznikami, jako też protokółami pomiaru; akta weryfikacyjne powinny być oparafowane i opatrzone pieczęcią urzędową.

§  54.

1) Izba skarbowa, po zarządzeniu ewentualnych uzupełnień, zatwierdza akta weryfikacyjne.

2) Jeden egzemplarz zatwierdzanych aktów weryfikacyjnych ma być przechowywany w browarze, a drugi w urzędzie skarbowym.

§ 55. Wszystkie naczynia, zgłoszone stosownie do § 50, winny być urzędownie wymierzone. Przedsiębiorca browaru winien być przy pomiarze obecny i podpisać protokół pomiaru (§ 57).

§  56.

1) Naczynia, w których ma się oznaczać ilość brzeczki bezpośrednio po ugotowaniu jej z chmielem, oraz naczynia, w których ma się oznaczać ilość brzeczki podstawowej, wymierza się nalewem wody sposobem objętościowym lub wagowym. Naczynia te mają być zaopatrzone w laski miernicze.

2) Wszystkie inne naczynia wymierza się sposobem geometrycznym. O ile pomiar geometryczny ze względu na kształt naczynia byłby utrudniony lub mógłby doprowadzić cło wyników, niezgodnych z rzeczywistości, urząd skarbowy zarządza i co do tych naczyń pomiar wodą.

§ 57. O pomiarze każdego naczynia spisuje się dwa równobrzmiące protokóły, które mają być dołączone do aktów weryfikacyjnych browaru.

§ 53. Przedsiębiorca browaru powinien dbać o to, aby naczynia, mające wyznaczone w browarze stałe miejsca, pozostawały zawsze w tych miejscach w położeniu w jakiem je przemierzono.

§  59.

1) Przedsiębiorca browaru obowiązany jest każde naczynie wymienione w zgłoszeniu (§ 50) opatrzyć, zgodnie z tem zgłoszeniem wyraźnym numerem kolejnym oraz oznaczeniem wskazującym na pojemność naczynia i utrzymywać te znaki w dobrym stanie.

2) Oznaczeń naczyń należy dokonywać zapomocą farby olejnej lub w inny trwały sposób w miejscu widocznem na samych naczyniach.

§  60.

1) O urządzeniu nowych lub zmianie zgłoszonych pomieszczeń, jak również wstawieniu nowych, względnie usunięciu, zmianie lub przestawieniu do innych pomieszczeń naczyń dotychczasowych - winien przedsiębiorca browaru dożyć urzędowi skarbowemu w ciągu trzech dni zgłoszenie w dwóch egzemplarzach.

2) O ileby w pojemności przemierzonych naczyń zaszła zmiana lub zaszło prawdopodobieństwo takiej zmiany, jako też w wypadkach. gdy nastąpiła z: miana położenia naczyń mających w browarze swoje stałe miejsca, należy zgłosić o tem urzędowi skarbowemu celem urzędowego sprawdzenia. Urząd skarbowy może w takich wypadkach zarządzić również prze-miar naczyń z własnej inicjatywy.

3) Do sprawdzenia zgłoszenia o zmianach oraz dalszego w tej sprawie postępowania mają zagłosowanie przepisy §§ 51 do 57.

Kontrola zacierania surowców i warzenie brzeczki.

§  61.

1) Przedsiębiorcy browarów winni zgłaszać na piśmie w 2 egzemplarzach według wzoru Nr. 7 inspektorowi K. S. rodzaj i ilość surowców (art. 10), przeznaczonych dc każdej warki, dzień i godzinę zacierania, rozpoczęcia i ukończenia warki oraz ilość brzeczki gorącej i gatunek piwa, jakie z surowców tych wyrobić zamierzają.

2) Zgłoszonych w myśl poprzedniego ustępu czynności przedsiębiorca nie może rozpocząć, o ile inspektor K. S. odmówi zatwierdzania zgłoszenia i zawiadomi o tem przedsiębiorcy przed terminem rozpoczęcia robót, podając powód umowy.

3) Przedsiębiorca jest obowiązany stosować się do danych zawartych w zatwierdzonem ogłoszeniu.

§  62.

1) Zacieranie może się odbywać tylko w dniach powszednich, a to w miesiącach od października do marca włącznie w czasie od 6-tej godziny do 22-giej, w innych w innych zaś od 4 tej godziny do 22-giej.

2) W browarach o ruchu ciągłym powyższe ograniczenia nie mają zastosowania.

3) Jako koniec zacierania uważa się chwile, gdy zaczyna się brzeczkę spuszczać do kotła warzelnego celem ugotowania.

4) Z reguły należy cały słód, potrzebny do danej warki, zacierać naraz. Jeżeli jednak przedsiębiorca browaru chce zacierać słód częściami, winien zgłosić to zgóry i podać w zgłoszeniu, w ilu częściach będzie robił zacier i ile słodu użyje do każdego częściowego zacieru.

§  63.

1) Śrutowany słód należy przechowywać w pomieszczeniach położonych, o ile możności, jak najbliżej wagi i naczyń zaciernych.

2). Ilość śrutowanego słodu nie powinna przewyższać ilości zgłoszonej do zacierania na najbliższy dzień ruchu browaru. Urząd skarbowy może zezwalać na wyjątki w tym względzie.

§ 64. Usuwanie z browaru śrutowanego słodu, zacieru, jako też brzeczki bez względu na to, czy została już ugotowana, czy nie, poza wyjątkiem, prze-. widzianym dla brzeczki w § 35, jest zakazane.

§ 65. Ilość otrzymanej gorącej brzeczki piwnej może przekraczać ilość zgłoszoną najwyżej o 7%.

§  66.

1) Zgłoszenia warek (§ 61) należy wnosić w takim terminie, aby urzędnicy K. S, mogli przybyć do browaru przed rozpoczęciem zacieru, nie później zaś w żadnym razie niż na 24 godziny przed rozpoczęciern zacieru, jeżeli browar znajduje się w siedzibie inspektora K. S., względnie na 48 godzin - w innych wypadkach.

2). Inspektor K S." po zbadaniu wniesionego zgłoszenia, poświadcza na obu jego egzemplarzach, że niema przeszkód do dokonania warki, Jeden egzemplarz poświadczonego zgłoszenia inspektor zwraca przedsiębiorcy, drugi zaś przesyła urzędowi skarbowemu.

3) Po otrzymaniu zatwierdzonego zgłoszenia przedsiębiorca browaru jest obowiązany zapisać treść tego zgłoszenia do księgi warek (§ 72).

4) Druki, przeznaczone na zgłoszenia warek w ciągu rok obrachunkowego mają być oprawione w formie księgi, oparafowanej i zaopatrzonej pieczęcią urzędu skarbowego. Każde dwie kolejne karty księgi otrzymują ten sam numer kolejny, a przedsiębiorca jest obowiązany przy każdem zgłoszeniu warek przedstawić księgę zgłoszeń warek inspektorowi K. S., który po zatwierdzeniu odnośnego zgłoszenia na obydwóch kartach, jedną przedstawia urzędowi skarbowemu, b. księgę z drugą kartą zgłoszenia zwraca przedsiębiorcy.

5) O zmianie zgłoszonych już czynność, przedsiębiorca powinien zawiadomić inspektora K. S. z zachowaniem terminu, przepisanego w ustępie pierwszym niniejszego paragrafu, wpisując do księgi warek nowe zgłoszenie, w którem w rubryce przeznaczonej do uwag oznacza powody zmiany.

§  67.

1) Przed wybiciem brzeczki gorącej z kolia warzelnego winien przedsiębiorca stwierdzić ilość brzeczki i określić zawartość ekstraktu w niej zapomocą cukromierza, oraz zapisać wyniki do księgi warek.

2) Stwierdzanie ilości brzeczki gorącej i zawartości ekstraktu w niej ma się odbywać w obecności urzędnika K. S.

§  68.

1) Kocioł warzelny ma być na czas, w którym go się nie używa, urzędownie zabezpieczony w sposób uniemożliwiający warzenie w nim piwa. W tym celu przedsiębiorca winien przystosować kocioł warzelny do nałożenia zabezpieczenia.

2) Postanowienie poprzedniego ustępu nie ma zastosowania, jeżeli następna warka brzeczki ma się odbyć w ciągu najbliższych 24 godzin.

3) Zdjęcia urzędowego zabezpieczenia kotła warzelnego dokonywują urzędnicy K. S.

4) O nałożeniu i zdjęciu zabezpieczenia urzędnicy K. S; czynią odpowiedni wpis w księdze warek (w rubryce przeznaczonej na uwagi).

§ 69. Przedsiębiorca może zdjąć urzędowe zabezpieczenie z kotła warzelnego oraz wybić brzeczkę gorącą na urządzenie chłodnicze bez udziału urzędnika K. S., o ile ten ostatni nie przybędzie do browaru w terminie zgłoszonym w oznajmieniu warki (§ 61). Zdjęcie urzędowych zabezpieczeń w tym wypadku winno się odbyć w obecności dwóch świadków i o czynności tej ma być uskuteczniony odpowiedni wpis do księgi warek.

§ 70. Do ustanowienia w browarze stałego nadzoru skarbowego w wypadku ujawnienia nadużyć (art. 16 ust. 2 i 3) jest właściwa izba skarbowa.

Księgi i dokumenty kontrolne.

§ 71. Poza księgami i zapiskami, przewidzianemi w §§ 16, 25, 28 i 38, przedsiębiorcy browarów obowiązani są prowadzić:

a) księgę warek według wzoru Nr. 8,

b) księgę pomocniczą rozchodzi piwa według wzoru Nr. 9,

c) księgę, podatku od piwa według wzoru Nr. 10.

§  72.

1) Do księgi warek zapisuje przedsiębiorca browaru, oznaczając poszczególne wpisy liczbami bieżącemi:

a) dzień i godzinę każdego zacieru,

b) rodzaj i wagę użytych do każdego zacieru surowców,

c) ilość i zawartość ekstraktu gorącej brzeczki piwnej bezpośrednio przed wybiciem jej z kotła warzelnego na urządzenie chłodnicze,

d) ilość dodanej wody, cukru, lub piwa barwiącego,.

e) ilość i zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej (§ 19),

f) ilość dopuszczalnych zaników w hektolitrach,

g) ilość piwa, obliczoną na podstawie sprawdzonej ilości gorącej brzeczki z uwzględnieniem ustalonego dla browaru zaniku i ewentualnych dodatków.

2) Wpisy w księdze warek należy uskutecznić natychmiast po stwierdzeniu danego faktu.

3) Księgę warek należy z końcem każdego miesiąca podsumować.

4) Odpis księgi warek przedsiębiorca winien przedkładać izbie skarbowej stosownie do § 8 ust. 1.

§  73.

1) Do księgi pomocniczej rozchodu piwa zapisuje przedsiębiorca bezpośrednio przed wydaniem piwa z browaru:

a) datę,

b) numery spisów lub deklaracyj wywozowych (§§ 15 względnie 76),

c) ilość piwa każdego rodzaju, wydanego z browaru.

2). Po ukończeniu wydawania piwa należy zesumować rozchód za cały dzień.

§  74.

1) Do księgi podatku od piwa zapisuje przedsiębiorca browaru:

a) datę wpisu,

b) numery zacieru,

c) przychód piwa, na który składa się ilość piwa przeniesiona z księgi warek (§ 72 ust. 1 lit. f), nadwyżki ustalone przy rewizjach, ilość piwa otrzymanego z innych browarów oraz ilość piwa zwróconego do browaru,

d) dzienne sumy rozchodu piwa, podlegającego podatkowi, wysłanego zagranicę i wydanego pracownikom browaru (§ 73 ust. 2),

e) pozostałość piwa, ustaloną przy obrachunkach należnego podatku (§ 75),

f) należności podatkowe,

g) wpłaty podatkowe,

2) Wpisy codzienne do księgi podatku należy uskuteczniać najdalej do godziny 10-ej dnia następnego.

3) Odpis księgi podatku od piwa przedsiębiorca winien przedkładać izbie skarbowej stosownie do § 8 ust. 1.

§  75.

1) W księdze podatku od piwa przedsiębiorca browaru sporządza obrachunek należnego podatku dwa razy w miesiącu: piętnastego i ostatniego dnia każdego miesiąca.

2) Kwotę należnego podatku za dany okres półmiesięczny otrzymuje się przez pomnożenie ilości piwa wydanego w tym okresie do obrotu (§ 18), po potrąceniu ilości piwa zwróconego w okresie półmiesięcznym do browaru (§ 28), przez stawkę podatkową, odpowiadającą ilości piwa, wydanego do obrotu od początku roku obrachunkowego.

3) Gdy przy obrachunkach powstanie konieczność przejścia do wyższych stawek podatkowych po myśli art. 3 ust. 1, należy wyższą stawkę zastosować przedewszystkiem do piwa pełnego, a następnie kolejno do piwa dubeltowego i mocnego.

4) Jeżeli przy potrąceniu zwróconego piwa w myśl ustępu 2-go okaże się, że w rubrykach rozchodu piwa, podlegającego opodatkowaniu, niema odpowiedniej ilości piwa tego samego rodzaju co piwo zwrócone, wówczas należy co do piwa tego rodzaju uwzględnić przy obrachunku kwotę podatku, odpowiadającą ilości piwa zwróconego.

§  76.

1) Na każdą przesyłkę piwa, podlegającego opodatkowaniu, winien przedsiębiorca przed wydaniem piwa z browaru sporządzić w dwóch egzemplarzach spis wywozowy według wzoru Nr. 11, podając numery i pojemność beczek, liczbę i pojemność innych naczyń transportowych oraz poszczególne rodzaje piwa (pełne, dubeltowe, mocne).

2) Spisy wywozowe prowadzi się w zeszytach, oparafowanych i opatrzonych pieczęcią, urzędu skarbowego. Każde dwie kolejne karty zeszytu otrzymują ten sam numer kolejny.

3) Jeden egzemplarz spisu pozostaje w zeszycie, który ma się znajdować w browarze, drugi zaś towarzyszy przesyłce i winien być na każde żądanie okazywany urzędnikom skarbowym, którzy zaznaczają na nim kontrolę i jej wynik Po uskutecznieniu dostawy przesyłki spis wywozowy wraca do browaru; ten ostatni przepis nie dotyczy przesyłek wywozowych środkami przewozowemi odbiorców.

4) Ilości piwa zwróconego do browaru, jako pozostałe z rozwózkowej sprzedaży, mają być w spisie wywozowym uwidocznione.

5) O ile przedsiębiorca browaru zamierza sporządzać spisy wywozowe pismem maszynowem, poszczególne karty zeszytu, opatrzone pieczęci;) urzędu skarbowego, mogą być dziurkowane, (perforowane) celem możności odłączania obydwóch kart spisu wywozowego.

Naczynia transportowe.

§  77.

1) Beczki przeznaczone do wywozu piwa z browary, powinny być legalizowane, a pojemność ich oznaczona przez Urząd Miar. Należy nadto na beczkach uwidocznić w sposób wyraźny i trwały firmę i siedzibę browaru, w którym piwo wyrobiono oraz numer beczki. Używać beczek cło nalewania piwa w celu sprzedaży może tylko to przedsiębiorstwo, do którego beczki należą i którego firmą są oznaczone.

2) Flaszki (butelki) do piwa oraz syfony powinny być również oznaczone firmą i siedziba browaru oraz zaopatrzone v znak, określający ich pojemność w litrach lub dziesiątych częściach litra. Oznaczenia te mogą być dokonane również w postaci nalepek.

3) Jeżeli piwo ma być wywożone, browaru w naczyniach wymienionych w ustępie 2-gim, należy naczynia te zgłosić uprzednio inspektorowi K. S. zapomocą wykazu według wzór Nr 12, podając ich rodzaj i pojemność oraz przedkładając wzory. Inspektor K. S. sprawdzi wzory naczyń i zaznaczy wynik sprawdzenia w wykazie.

4) Odchylenia z u wartości płynu w naczyniach przy temperaturze +20ºC dopuszczalne są w granicach do 1%.

Zaniki.

§  78.

1) Dla każdego browaru ustala urząd skarbowy, według zasad określonych w § 79, na każdy rok obrachunkowy wysokość dozwolonych zaników na pokrycie ubytków, które powstają przy wyrobie piwa w czasie od wybicia brzeczki z kotła warzelnego aż do przelania gotowego piwa do naczyń transportowych.

2) Ustalony zanik winien być podzielony na poszczególne fazy produkcji, a mianowicie:

I faza - od kotła warzelnego do kadzi fermentacyjnych;

II faza - do kuf składowych;

III faza - do naczyń transportowych włącznie.

3) Zanik oblicza się od gorącej brzeczki w procentach objętościowych.

§  79.

1) Określanie wysokości dopuszczalnych zaników odbywa się na podstawie badania faktycznych ubytków przy wyrobie piwa w poszczególnych fazach jego produkcji i składowania.

2) Dla nowopowstałych browarów określenia zaników dokonywa się na podstawie faktycznych ubytków przy wyrobie piwa w czynnych browarach o podobnych urządzeniach technicznych i warunkach produkcji.

3) Zanik ogólny nie może przekraczać 20%.

4) O ustalonej wysokości dopuszczalnego zaniku urząd skarbowy zawiadamia przedsiębiorcą browaru.

Zepsucie się surowców, brzeczki lub piwa.

§  80.

1) O ileby zatarty słód, cukier lub brzęcz-ha, jak również piwo, co do którego nie powstał jeszcze obowiązek płacenia podatku, uległy w browarze zepsuciu, tak, że zużytkowanie ich do wyrobu .piwa, lub pozbycia, jako piwa, stało się niemożliwe, wówczas winien przedsiębiorca browaru donieść o tem w ciągu 24 godzin pisemnie inspektorowi K. S., podając przyczynę zepsucia.

2) Inspektor K. S. notuje na doniesieniu datę 1 godzinę, jego otrzymania, udaje się niezwłocznie, a najpóźniej w ciągu 24 godzin, do browaru i stwierdza w obecności przedsiębiorcy istotny stan rzeczy.

3) Zepsuty zacier, brzeczkę lub piwo niszczy się pod do/o tam inspektora K. S. i drugiego urzędnika K. S.

4) O przeprowadzeniu powyższych czynności spisuje się protokół.

5) Ilość zniszczonej brzeczki względnie piwa zapisać należy w księdze podatku od piwa na rozchód w rubrykach dla piwa, wolnego od podatku i uczynić odpowiednią adnotację w rubryce przeznaczonej na uwagi, jak również w najbliższym półmiesięcznym obrachunku (§ 75) oraz w zestawieniu miesięcznem, sporządzonem stosownie do objaśnienia we wzorze Nr. 10.

Sprawdzanie zapasów.

§  81.

1) Sprawdzanie zapasów polega na stwierdzeniu znajdujących się w browarze ilości brzeczki i piwa poszczególnych rodzajów oraz porównaniu ich z zapasem książkowym. Przy sprawdzaniu zapasów winien być obecny przedsiębiorca browaru lub jego zastępca.

2) O wyniku rewizji ma być spisany protokół.

3) Ujawnione przy każdej rewizji ubytki należy zapisać na rozchód w księdze podatku od piwa w kolumnach, przeznaczonych dla piwa, podlegającego podatkowi. Podatek od ubytków ma być zapłacony równocześnie z podatkiem, obliczonym przy najbliższym obrachunku półmiesięcznym.

4) Ujawnione przy rewizji nadwyżki mają być zapisane do księgi podatku od piwa, jako oddzielna pozycja przychodu.

Przepisy końcowe.

§ 82. Przedsiębiorcom istniejących w chwili wejścia w życie niniejszego rozporządzenia browarów, w których niema właściwych aktów weryfikacyjnych, izby skarbowe mogą udzielić stosownego terminu dla przedstawienia danych celem przeprowadzenia weryfikacji w myśl przepisów niniejszego rozporządzenia.

§ 83. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

Wzór Nr. 1

do § 15

Wzór Nr. 2

do § 16.

KSIĘGA

pracowników browaru ...... uprawnionych do otrzymywania piwa zwolnionego od podatku (deputatowego).

Wzór Nr. 3

do § 25.

PAMIĘTNIK

pokredytowanego podatku od piwa w browarze .....

Wzór Nr. 4.

do § 28.

KSIĘGA

piwa zwracanego do browaru ...... na rok .....

Wzór Nr. 5.

do § 38.

KSIĘGA KONTROLI PIWA BARWIĄCEGO

browaru ......

Wzór Nr. 6.

do § 39.

Wtórnik świadectwa na przewóz piwa barwiącego z browaru barwiącego z browaru

Wzór Nr. 7.

do § 61.

ZGŁOSZENIE WARKI

Wzór Nr. 8.

do § 71 i 72.

KSIĘGA WAREK

Wzór Nr.9.

do §§ 71 i 73

Księga pomocnicza rozchodu piwa

Wzór Nr. 10.

do § 71 i 74,

KSIĘGA PODATKU OD PIWA

browaru ......

za rok 19 ......

Wzór Nr. 11.

do § 76.

Spis wywozowy Nr. ....

Wzór Nr. 12.

do § 77.

WYKAZ

wzorów specjalnych naczyń do wywozu piwa browaru ......

grafika