Część 2 - POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ZAŁĄCZNIKA DO ARTYKUŁU I USTAWY. - Wykonanie ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. Nr 79 poz. 523) o opłacie stemplowej od sprzedaży przedmiotów zbytku.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.89.590

Akt utracił moc

Wersja od: 14 listopada 1921 r.

CZĘŚĆ  II.

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ZAŁĄCZNIKA DO ARTYKUŁU I USTAWY.

Pozycja I spisu przedmiotów podlegających opłacie.

§ 34. Przedmioty wymienione w powyższej pozycji podlegają opłacie bez względu na to, czy służą do ozdoby (biżuterja), czy do innych celów (naczynia) kuchenne, zastawa stołowa, tkaniny złote lub srebrne i t. p.).

Przy przedmiotach, wyrobionych w części ze złota, platyny lub srebra, przy przedmiotach pozłacanych, platynowanych, posrebrzanych obojętnem jest, z czego je głównie sporządzono, jaką ilość wymienionych metali przy tem użyto, następnie jaką wartość przedstawiają te metale w stosunku do wartości całego przedmiotu, wreszcie w jaki sposób części wyrobione ze szlachetnych metali, połączono z innemi częściami przedmiotu, względnie w jaki sposób metale te na przedmiot nałożono (za pomocą pozłótki, przez amalgamowanie lub w drodze galwanicznej).

Nie podlegają jednak opłacie przedmioty wyrobione w całości z materjału niepodlegającego opłacie, jeśli część przestrzeni pozłocona, platynowana lub posrebrzona nie zajmuje więcej jak 5% całej powierzchni przedmiotu. (Zegarek niklowy z posrebrzanem uszkiem).

Za imitację nie uważa się przedmiotów, w których skład nie wchodzą powyższe szlachetne metale,

Poz. 2 spisu.

§ 35. Do kamieni szlachetnych, podlegających opłacie, należą: djament, korund (szafir, rubin i inne odmiany), chryzoberyl (aleksandryt, chryzoberylowe kocie oczko), spinell, topaz, beryl (szmaragd, akwamaryn), cyrkon (chjacynt), opal, granat, turmalyn, chryzolit (perydot, oliwin) dychroit, djopsyt, djoptas, wezuwian, turkus.

Do kamieni półszlachetnych należą: kwarzec (ametyst, kryształ górski, topaz dymny, żółty krzem, kwarzec różany, kocie oczko), jaspis, chalcedon (krwawnik, plazma, chryzopraz, agat), szpat polny (aduląr, selenit, kamień amazoński, labradoryt) lasulit, nefryt, spodumen (i jego odmiany), hematyt, lipidolit (motylak), opsydjan, lawa, malachit, aragonit, numeait, gagat, bursztyn i planka morska.

Wymienione kamienie należy uważać za szlachetne względnie za półszlachetne nawet wtenczas, gdy zapatrywanie interesowanych kół przemysłowych względnie handlowych jest w tym kierunku odmienne.

Narówni z kamieniami szlachetnemi należy traktować kamienie syntetyczne, t. j. sporządzone przez sztuczne powtórzenie ich naturalnego procesu tworzenia się (szafiry, rubiny i t. p).

Do kamieni niepodlegających opłacie należą: wężowiec, alabaster, marmur i t. p. chyba, że do ich oprawy użyto złota, platyny lub srebra albo też metali pozłacanych, posrebrzanych lub platynowanych.

Imitacje przedmiotów wymienionych w poz. 2 spisu podlegają opłacie bez wzglądu na to, z jakiej je masy sporządzono.

Poz. 3 spisu.

§ 36. Dzieła rzeźbione, malowane lub rysowane, jakoteż kopje i reprodukcje tychże podlegają opłacie niezależnie od techniki wykonania i ich wartości artystycznej.

Za dzieła rzeźbione należy uważać nie tylko rzeźby pełne jak np. posągi, statuy, biusty, figury, wazy i t. p., lecz także, rzeźby półwypukłe (reliefy) wklęsło-wypukłe, płaskorzeźby (plakiety) medale, medaljony, giemy (kamienie rznięte) i t. p., o ile służą do ozdoby, przyczem jest rzeczą obojętną z jakiego materjału je wyrobiono; mogą to być zatem wyroby z metalu, kamienia, drzewa, porcelany, fajansu, szkła, gliny, i t. p.

Za dzieła malowane należy uważać nie tylko obrazy olejne, akwarele, pastele, obrazy mozaikowe i malowane na szkle, lecz także, rysunki wykonane piórem, kredą, węglem, a nadto miedzioryty, drzeworyty i litografję. Nie należą tu jednak malowane fotografje.

Poz. 4 spisu.

§ 37. Wyroby z porcelany i biskwitu (porcelany raz tylko wypalonej i bez glazury), jeśli służą do ozdoby mieszkań, podlegają opłacie nawet wtenczas, gdy nie mają ozdób.

Inne przedmioty porcelanowe podlegają opłacie bez względu na to, czy służą do praktycznego użytku, czy do ozdoby, jeśli mają jakiekolwiek malowidła, złocenia lub ozdoby z miedzi i miedzianych stopów.

Kwiaty sztuczne, służące do ozdoby, podlegają opłacie tylko wtenczas, jeśli sporządzono je z porcelany lub z fajansu.

Poz. 5 spisu.

§ 38. Za ozdoby wyrobów ze szkła należy uważać figury geometryczne, wzory, obrazki i t. p. niezależnie od tego, w jaki je sposób na szkle wyrobiono, tudzież bez wzglądu na to, czy szkło jest zwykłe, polerowane, szlifowane, mleczne, matowane, i czy zostało przytem zabarwione, czy nie.

Poz. 6 spisu.

§ 39. Do przedmiotów służących do gier, a podlegających opłacie należą: bilardy, szachy, ruletki, domino, krokiet, krągłe i t. p.

Poz. 7 spisu.

§ 40. Instrumenty muzyczne podlegają opłacie bez względu na to, czy do wydobycia z nich tonów potrzebną jest siła fizyczna, czy mechaniczna.

Należą tu: fortepiany, pianina, fisharmonje, organy, harmonijki, skrzypce, arfy, gitary, mandoliny, dalej pianole, fonole i t. p., następnie fonografy, gramofony, szkatułki z aparatami samogrającemi, zegary grające, pozytywki i t. p.

Walce reprodukcyjne należy traktować narówni z płytami reprodukcyjnemi.

Poz. 8 spisu.

§ 41. Artykuły toaletowe, wymienione w powyższej pozycji, podlegają opłacie bez wzglądu na to, czy sprzedaje się je w opakowanych i zamkniętych pudełkach, flaszkach, słoikach, torebkach i t. p. czy nie.

Poz. 9 spisu.

§ 42. Za futra należy uważać wszelkie części ubrania (płaszcze, ubrania wierzchnie i spodnie, buty, mufki, boa, rękawiczki i t. p.), które mają wierzch, podszewkę lub kołnierz ze skór futrzanych, podlegających opłacie.

Do skór takich należą: bobry morskie, lisy czarne i niebieskie, szenszyle, sobole, foki prawdziwe, wyskubane i niewyskubane, gronostaje, kuny, elki amerykańskie, nurki, bobry amerykańskie, cywety, skunksy, oposy (także amerykańskie), szopy, tchórze, wiewiórki, rysie, niedźwiadki, niedźwiedzie, wilki, wydry, tygrysy, piżmowce, ogony popielic i lisów, guanako, lamy, lisy, rosomaki, ralaby, koty, karakuły, popielice, kalanki, surki, murmie.

Narówni z wymienionymi w ustępie 1 przedmiotami należy traktować okrycia na nogi, worki skórzane, skóry przed łóżka i t. p., jeśli sporządzono je ze skór wymienionych w ustępie 2.

Zwykłe skóry baranie, owcze, jagnięce, królicze, zajęcze i kozie nie podlegają opłacie wtenczas jeśli nie uległy przeróbce, nadającej im wygląd skórek wymienionych w ustępie 2, względnie jeśli futra z nich sporządzone przeznaczone są do praktycznego użytku i nie mogą uchodzić według zapatrywania kół fachowych za futra zbytkowne.

Oblamowanie futrzane przy sukniach, nakryciach na głowę, bucikach, rękawiczkach i t. d. uważa się za ozdobę, która nie powoduje podciągnięcia przedmiotu pod opłatę.

Poz. 10 spisu.

§ 43. Towar wymieniony pod literą b) podlega opłacie nawet wtenczas, jeśli wyrobiony jest tylko w części z koronek lub haftu, chyba że przedmioty te stanowią nieznaczną tylko ozdobę.

Należą tu zatem: koronkowe lub haftowane suknie damskie i dziecięce, bielizna wszelkiego rodzaju, kapelusze, chusteczki, kołnierze, parasolki, nakrycia na stoły, serwetki, firanki i t. p.

Za nieznaczną ozdobę uważa się oblamowanie haftem lub koronką, jeśli długość użytego haftu, względnie koronki, nie przewyższa 1 metra, a wartość użytego materjału 50 mk.

Poz. 11 spisu.

§ 44. Należą tu także sukna i t. p. materje (z wyjątkiem wyrobionych z masy gumowej lub papierowej) przeznaczone do obicia lub wyłożenia podłóg.

Poz. 12 spisu.

§ 45. Kufry, torby podróżne i walizki podlegają opłacie także wtenczas, jeśli sporządzono je w części ze skóry, chyba że skóry użyto jedynie do oblamowania, zabezpieczenia rogów lub do sporządzenia rączki do trzymania.

Poz. 13 spisu.

§ 46. Do środków wymienionych pod literą a) należą także samoloty oraz rowery, o ile te ostatnie poruszane są siłą motorową.

Poz. 14 spisu.

§ 47. Za antyki, podlegające opłacie, należy uważać te przedmioty, które wskutek wyrobienia ich w czasie dawniejszym mają oprócz wartości materjału i wartości użytkowej jeszcze ponadto specjalną wartość dla zbieraczy, przez co odróżniają się, wybitne od przedmiotów zwanych pospolicie-starzyzną tandetną.

Uzupełnienia i naprawy, dokonane w czasach nowszych, nie zmieniają charakteru przedmiotu jako antyku.

Obojetnem jest, czy przedmioty te służą do praktycznego użytku, czy do ozdoby, i w jakim je ktoś nabywa celu.

Należą tu zatem: meble, sprzęty domowe, gospodarcze (wozy, kolaski, sanki) i narzędzia rolnicze lub rzemieślnicze, sprzęty kościelne, wszelkie wyroby z porcelany, fajansu, majoliki, terrakoty, kamionki, gliny, szkła, żelaza, mosiądzu, miedzi, bronzu, emalji, kości słoniowej; wyroby ze skóry, laku, drzewa; wyroby tekstylne (koronki, hafty, taśmy do oblamowania), kostjumy, materje na stroje, chustki, szale, szaty liturgiczne, dywany, gobeliny, obicia ścian i t. p., dalej monety, medale, medaljony, miedzioryty, piakiety, marki pocztowe, pieczęcie, herby, dyplomy, rękopisy osób historycznych, pamiątki po sławnych osobach historycznych, broń, stroje narodowe, albumy, instrumenty muzyczne, fajki, cygarnice, zegarki, zegary,. szkatułki z drzewa lub metalu, przedmioty etnograficzne i t. d.